Zanikowe Zapalenie żołądka I Dwunastnicy - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Zanikowe zapalenie żołądka i dwunastnicy

Konsekwencją przewlekłego zapalenia błony śluzowej żołądka i dwunastnicy 12 może być zanikowe zapalenie żołądka i dwunastnicy. Charakterystyczną cechą tej choroby jest zniszczenie gruczołów wydzielniczych, które wytwarzają sok żołądkowy. Zamiast soku, zdegenerowane gruczoły wytwarzają śluz. Ta postać zapalenia żołądka i dwunastnicy jest uważana za stan przedrakowy i rozwija się na tle niskiej kwasowości. Około 90% wszystkich przypadków zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy jest związanych z wprowadzeniem bakterii Helicobacter pylori do organizmu pacjenta.

Po zakażeniu organizmu bakterią Helicobacter zmienia się stężenie soku żołądkowego, co chroni przewód pokarmowy przed groźnymi infekcjami. Patologiczny proces z żołądka bardzo szybko przechodzi do dwunastnicy, przez co proces trawienia bryły pokarmu zostaje zakłócony. Podczas postępującego zapalenia błony śluzowej żołądka, wydzielniczej lub ciemieniowej dochodzi do utraty gruczołów, dochodzi do metaplazji poszczególnych okolic.

Jeśli proces zanikowy zajmuje co najmniej 20% całej powierzchni żołądka, możemy z całkowitą pewnością stwierdzić, że jest rak. Według badań medycznych co ósmy przypadek zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy kończy się patologią onkologiczną, podczas gdy w innych postaciach zapalenia żołądka prawdopodobieństwo to jest 5-krotnie mniejsze.

Dzięki szybkiemu rozpoznaniu choroby po 5 latach wysokiej jakości leczenia obszary metaplazji są znacznie zmniejszone, a błona śluzowa żołądka i dwunastnicy zostaje przywrócona.

Zadowolony:

• Przyczyny zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy
• Objawy zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy
• Diagnostyka
• Leczenie zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy
• Profilaktyka i rokowanie

Przyczyny zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy

Istnieją dwa główne powody prowadzące do atrofii błony śluzowej żołądka i dwunastnicy:

• Proces autoimmunologiczny, w którym komórki G gruczołów wydzielniczych są uszkadzane przez własne przeciwciała immunologiczne;
• Dłuższy pobyt w przewodzie pokarmowym bakterii Helicobacter pylori.

Podczas procesu autoimmunologicznego przeciwciała są mylone z obcymi tkankami przez komórki ich własnych gruczołów wydzielniczych. Kwasowość soku żołądkowego stopniowo spada, gruczoły ciemieniowe zamiast kwasu solnego zaczynają wytwarzać śluz. Procesy te prowadzą do niemożności wchłaniania żelaza i witamin przez ściany żołądka i dwunastnicy, rozwoju anemii. Dołączenie bakterii Helicobacter przyspiesza tworzenie się obszarów metaplazji.

Wprowadzenie infekcji prowadzi do uszkodzenia komórek, dzięki czemu wnikają do nich wolne rodniki. Gruczoły zmieniają swoją strukturę, ich komórki stają się przedrakowe. Tak rozwija się metaplazja jelitowa, gdy obszary błony śluzowej żołądka nabierają właściwości jelita cienkiego i nabłonka jelita grubego. Te przemiany zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia gruczolakoraka żołądka.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju choroby:

• Stres fizyczny i psychiczny;
• Dziedziczna predyspozycja do chorób żołądkowo-jelitowych;
• Skutki uboczne leków;
• Naprężenie;
• Nadużywanie alkoholu;
• Choroby zawodowe;
• Przewlekłe choroby somatyczne.

Objawy zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy

Choroba rozwija się powoli, zaczyna się od dna żołądka, stopniowo przenosząc się na inne części błony śluzowej. Żywe objawy choroby mogą początkowo nie objawiać się, co stwarza przeszkody we wczesnej diagnostyce i szybkim leczeniu.

Objawy zespołu anemii z powodu upośledzonego wchłaniania witamin i żelaza:

• Słabość;
• Szybka męczliwość;
• Senność;
• Bladość skóry i błon śluzowych;
• Pieczenie i ból języka;
• Lakierowana powierzchnia języka;
• Suche włosy;
• Łamliwe paznokcie;
• Szycie bóle w sercu;
• Duszność przy każdym wysiłku.

Objawy zespołu dyspeptycznego związanego z niestrawnością:

• Ciężkość w żołądku;
• Bolący ból w projekcji nadbrzusza;
• Zgaga;
• Odbijanie;
• Nudności;
• Wymioty z niedawno spożywanego pokarmu, śluzu i żółci;
• Zmniejszony apetyt;
• Naprzemienne zaparcia i biegunka;
• Nieświeży oddech i nieświeży smak w ustach rano;
• Szara nalot na języku, ślady zębów.

Niestrawność prowadzi do gwałtownego spadku masy ciała, w zaawansowanych przypadkach - do dystrofii. Przeszkody we wchłanianiu witamin powodują obniżenie odporności, częste przeziębienia i choroby zakaźne.

Diagnostyka

Najbardziej pouczającą nowoczesną metodą określania kształtu i stadium zapalenia żołądka i dwunastnicy jest hematologiczny panel diagnostyczny. Badanie to pomaga ustalić stopień uszkodzenia gruczołów wydzielniczych i poziom metaplazji nabłonka błony śluzowej.

Parametry określone w badaniu:

• Poziom Gastrin-17;
• Poziomy pepsynogenu-1 i pepsynogenu-2;
• Poziom histaminy-17;
• Stosunek wskaźników.

Innym pouczającym badaniem jest FGDES z barwieniem błony śluzowej błękitem metylenowym w celu oceny obszaru metaplazji nabłonka. Podczas badania endoskopowego pobiera się biopsję tkanek wszystkich zmienionych obszarów błony śluzowej.

Dodatkowe metody diagnozowania zanikowego zapalenia żołądka:

• Gastrografia;
• PH-metria wewnątrzżołądkowa;
• Codzienny pomiar kwasowości;
• MSCT (wielowarstwowa tomografia komputerowa) - przy podejrzeniu raka żołądka;
• Określenie obecności lub nieobecności bakterii Helicobacter pylori (test oddechowy, test ELISA, reakcja PCR).

Leczenie zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy

Celem leczenia zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy jest zapobieganie dalszemu rozwojowi metaplazji jelitowej, niszczeniu nabłonka i jego przekształceniu w atypowe komórki (przemiany nowotworowe). Cel ten można osiągnąć w ciągu 5 lat starannej terapii.

Warunkiem pełnego leczenia jest żywność dietetyczna. Jedzenie powinno mieć delikatny skład, temperaturę i strukturę mechaniczną. Po krótkim czasie można włączyć do diety sok z cytryny, żurawiny, kapusty o niskim stężeniu. Banany to jedyne dopuszczalne owoce w tej diecie. Jedzenie nie powinno być ani zimne, ani gorące, dieta powinna być częstymi posiłkami, małymi porcjami. Absolutnie niedopuszczalne jest palenie lub spożywanie alkoholu w dowolnej dawce w trakcie i po zakończeniu leczenia.

Leki stosowane w leczeniu zanikowego zapalenia żołądka i dwunastnicy:

• Antybiotyki do zwalczania bakterii Helicobacter pylori;
• Inhibitory pompy protonowej;
• Preparaty z bizmutu;
• Glukokortykosteroidy;
• Preparaty żelaza;
• Witaminy;
• Enzymy;
• Wody mineralne o wysokiej zawartości minerałów;
• Gastroprotektory;
• Leki zobojętniające;
• Stymulatory regeneracji komórek;
• Stymulatory perystaltyki.

Dodatkowo stosowane są zabiegi fizjoterapeutyczne (elektroforeza, magnetoterapia, zabiegi termalne), lecznictwo sanatoryjne w uzdrowisku balneologicznym.

Profilaktyka i rokowanie

Aby zapobiec zanikowemu zapaleniu żołądka i dwunastnicy, należy niezwłocznie leczyć ostre i przewlekłe choroby przewodu pokarmowego oraz przestrzegać zasad racjonalnego żywienia. Wczesna wizyta u gastroenterologa i wysokiej jakości leczenie pomogą zapobiec powikłaniom.

W przypadku starszych pacjentów rokowanie dotyczące rozwoju choroby jest gorsze niż w przypadku młodszych pacjentów. W wieku powyżej 50 lat zanik błony śluzowej najczęściej kończy się złośliwością. Jeśli jeden cykl leczenia nie wyleczy choroby, należy go powtórzyć.

Autor artykułu: Gorshenina Elena Ivanovna | Gastroenterolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Rosyjskim Państwowym Uniwersytecie Medycznym im N. I. Pirogova (2005). Studia podyplomowe na specjalności „Gastroenterologia” - centrum medyczno-dydaktyczne.