Formy I Rodzaje Zapalenia Gruczołu Krokowego - Bakteryjne, Kalkulacyjne, Stagnacyjne I Zakaźne

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Formy i rodzaje zapalenia gruczołu krokowego

Zadowolony:

• Ostre zapalenie gruczołu krokowego
• Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego
• Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego
• W obliczu zapalenia gruczołu krokowego
• Zastoinowe zapalenie gruczołu krokowego
• Zakaźne zapalenie gruczołu krokowego
• Ropne zapalenie gruczołu krokowego

Problemy zdrowotne mężczyzn w zakresie układu moczowo-płciowego zależą od wielu czynników. Mogą to być infekcje, niewłaściwy tryb życia, złe odżywianie i ekologia, słaba odporność.

Jedną z najniebezpieczniejszych dolegliwości silniejszego seksu jest zapalenie gruczołu krokowego - zapalenie gruczołu krokowego. Niestety, mężczyźni mają skłonność do ukrywania swoich problemów, co jest bardzo niebezpieczne, ponieważ wiąże się z poważnymi komplikacjami, aż do onkologii włącznie. Dlatego przy najmniejszych oznakach złego samopoczucia w sferze intymnej i moczowo-płciowej mężczyzna powinien pilnie skonsultować się z lekarzem w celu dokładnej diagnozy i odpowiedniego leczenia.

Zapalenie gruczołu krokowego klasyfikuje się w zależności od przyczyny (bakteryjna, kamienna, stagnacyjna itp.) I formy przebiegu (ostra i przewlekła).

Według statystyk ponad 80% przypadków choroby jest spowodowanych przyczynami niebakteryjnymi. Ponadto, o ile wcześniej uważano, że zapalenie gruczołu krokowego jest chorobą większości starszych mężczyzn, to dziś choroba ta jest „młodsza” i coraz częściej zaczyna się objawiać u mężczyzn poniżej 30 roku życia.

Ostre zapalenie gruczołu krokowego

Nazwa „ostry” mówi sama za siebie. Oznacza to, że w organizmie obserwuje się ostry proces infekcyjny tkanki gruczołu krokowego, który najczęściej wywołują mikroorganizmy (bakterie, rzadziej pierwotniaki czy grzyby). W większości przypadków przyczyną jest nieprawidłowe rozmnażanie się w organizmie Escherichia coli, czasem czynnikiem zakaźnym jest ameba-Proteus, Klebsiella, Pseudomonas aeruginosa, enterokoki i inne gatunki. Wiele z wymienionych drobnoustrojów jest stałymi składnikami mikroflory organizmu, ale czasami wraz ze spadkiem odporności zaczynają się rozmnażać w sposób niekontrolowany. W rezultacie dochodzi do ostrego procesu uszkodzenia prostaty.

W przypadku współistniejących przewlekłych infekcji, takich jak nieleczona próchnica, zapalenie zatok, zapalenie zatok, zapalenie migdałków, patologia narządów wewnętrznych, zaburzenia hormonalne, po niedawnych interwencjach chirurgicznych zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia gruczołu krokowego.

Choroba rozwija się szybko. Mężczyźni mogą rozpoznać ostre zapalenie gruczołu krokowego prawie natychmiast po następujących objawach:

• Ogólne złe samopoczucie (gorączka, gorączka, dreszcze, osłabienie i osłabienie). Oznaki są trochę jak początek rozwoju grypy lub ARVI.
• Zespół bólu. Obejmuje to ostry ból krocza, pachwiny i odbytu, ból dolnej części pleców, dolnej części pleców, promieniujący do nóg, ból mięśni, a także podczas wypróżnień.
• Zaburzenia układu moczowego: trudności w oddawaniu moczu, ale częste, czasami zatrzymanie moczu.
• Problemy w sferze intymnej (zaburzenia wytrysku, erekcja).
• Można zaobserwować ropne wydzielanie, najczęściej występuje to w zaawansowanych przypadkach.

Diagnostyka ostrego zapalenia gruczołu krokowego. Rozróżnić ogniskowe i rozlane zapalenie gruczołu krokowego, a także powikłane (do ropnia pobliskich tkanek i zakrzepicy naczyń prostaty) i niepowikłane. Po zbadaniu pacjenta lekarz przepisuje analizę płynów biologicznych na obecność antygenu PSA (specyficzne białko na zapalenie gruczołu krokowego), test na infekcje narządów płciowych i USG miednicy. Następnie dokonywana jest dokładna diagnoza.

Leczenie ostrego zapalenia gruczołu krokowego. Ostre zapalenie gruczołu krokowego wymaga leczenia tylko w szpitalu. W bardzo rzadkich przypadkach dozwolone jest leczenie ambulatoryjne, ale tylko w przypadku braku innych chorób zakaźnych i powikłań, w młodym wieku.

Korzystają z nowoczesnych metod i leków, do których należą:

• antybiotyki nowej generacji (w przypadku bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego);
• leki przeciwzapalne (skuteczne stosowanie czopków);
• leki zmniejszające obrzęk i przywracające odpływ moczu (alfa-1-blokery i alfa-reduktazy);
• immunomodulatory;
• mikroblisty z ziołami leczniczymi (nagietek, rumianek);
• fizjoterapia (UHF, ultradźwięki, magnetoterapia).

W zapobieganiu zapaleniu gruczołu krokowego ważne jest prawidłowe odżywianie, aktywność fizyczna i regularne życie seksualne ze stałym partnerem. Wskazane jest unikanie hipotermii w okolicy miednicy i całego ciała.

Podjęcie niezbędnych działań na czas gwarantuje całkowite wyleczenie pacjenta z ostrym zapaleniem gruczołu krokowego, jednak w przypadku braku odpowiedniego leczenia mogą wystąpić komplikacje. Najczęstsze jest przejście z ostrego stadium do postaci przewlekłej.

Czytaj więcej: Leczenie ostrego bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego

Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego

U mężczyzn w wieku dojrzałym (do 55 lat) nieleczone przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego powoduje powikłanie w postaci gruczolaka prostaty. Choroba rozwija się stopniowo, objawy nie są ostro wyrażone, a to jest jej niebezpieczeństwo.

Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego może być spowodowane zarówno przenikaniem mikroorganizmów do gruczołu krokowego, jak i innymi przyczynami. Może to być przekrwienie w okolicy narządów płciowych, zmiany związane z wiekiem. Często nawet po całkowitym wyleczeniu infekcji prostata zostaje zaatakowana przez własny układ odpornościowy. Może się to zdarzyć w przypadkach, gdy organizm mężczyzny narażony jest na różne czynniki ryzyka, a mianowicie:

• przeniesione infekcje układu rozrodczego;
• słaba odporność;
• Siedzący tryb życia;
• naprężenie;
• przewlekłe problemy ze stolcem spowodowane niewłaściwą dietą;
• uszkodzenie gruczołu krokowego;
• hipotermia;
• palenie.

Często nieleczone ostre zapalenie gruczołu krokowego powoduje przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Występuje również postać bezobjawowa, gdy nie wykrywa się obecności organizmów chorobotwórczych, jednak występuje stan zapalny prostaty.

Objawy postaci przewlekłej różnią się nieco od ostrej. Skargi pacjentów zwykle obejmują:

• trudności w oddawaniu moczu;
• lekki ból w kroczu, dyskomfort;
• pieczenie, okresowy ostry ból w pachwinie;
• osłabienie, nerwowość, apatia;
• zmniejszone libido.

W przypadku zaostrzeń występują już wymienione objawy ostrego zapalenia gruczołu krokowego.

Wiarygodny wynik w diagnostyce zapewniają metody laboratoryjne, w szczególności analiza wydzieliny gruczołu krokowego i krwi na obecność białka PSA, a także badanie dotykowe gruczołu.

Leczenie nie powinno być opóźniane, aby przedłużona postać nie wywoływała rozwoju poważnych powikłań, takich jak zapalenie pęcherza, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherzyków, zapalenie jąder i dalsza bezpłodność. Być może rozwój gruczolaka, a nawet raka prostaty. Do leczenia stosuje się następujące metody:

• Antybiotyki;
• Fizjoterapia;
• Masaż prostaty;
• Właściwy styl życia, dieta;
• Interwencje chirurgiczne (w zaawansowanych przypadkach);
• Tradycyjne metody.

Czytaj więcej: Leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego

Aby zapobiec przewlekłemu zapaleniu gruczołu krokowego, ostre zapalenie gruczołu krokowego powinno być całkowicie wyleczone, jeśli miało miejsce. Nie powinieneś nosić obcisłej bielizny, nie przechłodzić. Zdrowa dieta i styl życia, ćwiczenia, regularne życie seksualne ze stałym partnerem kilkakrotnie zmniejszą ryzyko zarażenia się nieprzyjemną chorobą.

Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego

Ten typ zapalenia prostaty może być ostry lub przewlekły. Jest to spowodowane, jak sama nazwa wskazuje, różnymi mikroorganizmami (Escherichia coli, Klebsiella, enterococci, Pseudomonas aeruginosa). U pacjentów pojawiają się objawy charakterystyczne dla ostrego zapalenia gruczołu krokowego, po rozpoznaniu lekarskim ujawnia się stan zapalny oraz zmiany w wydzielaniu gruczołu krokowego, moczu i nasienia. Rozpoznanie ustala się po przeprowadzeniu laboratoryjnych metod badawczych.

Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego występuje częściej u młodych mężczyzn (w wieku od 20 do 40 lat). Wśród innych typów zapalenia gruczołu krokowego występuje dość rzadko - około 5-10%.

Czynniki przygnębiające przyczyniają się do rozwoju choroby, a mianowicie:

• obniżona odporność;
• odnalezienie ciała w ekstremalnych warunkach (zimno, nadużywanie alkoholu, stres);
• niska aktywność fizyczna;
• palenie;
• przenikanie patogenów z organizmu do tkanek gruczołu krokowego w obecności infekcji w nim lub po przeprowadzeniu operacji.

Oznaki bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego. Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego dzieli się na ostre i przewlekłe. W pierwszym przypadku obserwuje się szereg zespołów:

• ogólne zapalenie (wysoka gorączka, gorączka i dreszcze, osłabienie, ból mięśni);
• miejscowy stan zapalny (ból w okolicy narządów płciowych, odbytu, odbytnicy, krocza);
• naruszenia w sferze moczowo-płciowej (częste oddawanie moczu i trudności z nim, skurcze, zaburzenia erekcji itp.);
• obecność określonych zmian w moczu, krwi, wydzielaniu prostaty.

W przewlekłej postaci bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego objawy są mniej wyraźne, jednak przy zaostrzeniach występują wszystkie powyższe objawy.

Leczenie bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego. Całkowite wyleczenie jest możliwe, jeśli przestrzegane są wszystkie zalecenia, właściwe i odpowiednie leczenie, a także jeśli choroba nie zostanie rozpoczęta. Głównym środkiem aktywnym są antybiotyki, które stosuje się średnio przez 14 dni. Lekarz może przepisać fluorochinolony (cyprofloksacynę, lomefloksacynę, lewofloksacynę), penicyliny (amoksycylinę) i makrolidy (klarytromycynę).

Oprócz antybiotykoterapii w celu złagodzenia bólu stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne. Jeśli oddawanie moczu jest zaburzone, przepisywane są blokery adrenergiczne i blokery alfa-reduktazy. Gdy pacjent skarży się na bezsenność, niepokój, można dodatkowo przepisać leki przeciwdepresyjne. Nie zaleca się leczenia miejscowego, aby uniknąć głębszego rozprzestrzeniania się infekcji.

Przeczytaj więcej: Więcej o bakteryjnym zapaleniu gruczołu krokowego

W obliczu zapalenia gruczołu krokowego

Łuszczące się zapalenie gruczołu krokowego to zapalenie gruczołu krokowego spowodowane obecnością w nim kamieni. Ten typ jest dość rzadki i występuje głównie u starszych mężczyzn, którzy zaniedbali leczenie przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Kamienie składają się z wysięku zapalnego, wydzieliny prostaty, soli wapnia i fosforanów. Kamienie narządowe mogą być dwojakiego rodzaju:

• Endogenny - wynikający ze stagnacji procesów w prostacie. Kamienie te są małe, do 5 mm i często pozostają niezauważone, nie powodując żadnych bolesnych objawów.
• Egzogenne - w składzie przypominają kamienie w nerkach lub pęcherzu. Powodem jest przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, obecność gruczolaka prostaty.

Objawami rozległego zapalenia gruczołu krokowego są zwykle bóle narządów miednicy, kręgosłupa krzyżowego i dolnej części pleców. Nasilają się wraz z ruchem, po kontakcie seksualnym, przy długotrwałym chodzeniu i siadaniu na niewygodnej powierzchni. W nasieniu mogą znajdować się krople krwi. Istnieją również powszechne zespoły zapalenia gruczołu krokowego, takie jak dysfunkcja moczu, obniżona erekcja, wytrysk, apatia i drażliwość.

Lekarz rozpoznaje rozległe zapalenie gruczołu krokowego w zależności od ogólnego stanu pacjenta. Zalecane są ogólne badania krwi i moczu, wydzielina prostaty, badanie palpacyjne narządów, ultrasonografia, analiza białka PSA.

Leczenie rozległego zapalenia gruczołu krokowego. Powikłania rozległego zapalenia gruczołu krokowego mogą prowadzić do bezpłodności, gruczolaka, impotencji i ropnia prostaty. Aby ich uniknąć, konieczne jest szybkie wykrycie choroby i leczenie.

W przypadku dużych kamieni operacja jest prawdopodobna, ale jeśli to możliwe, lekarze wolą się bez niej obejść. Przepisywane, podobnie jak w przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego, antybiotyki, leki przeciwzapalne, immunomodulatory, fizjoterapia. Masaż prostaty z rozległym zapaleniem gruczołu krokowego jest wykluczony, ponieważ może to spowodować pęknięcie drogi odpływu i inne powikłania. Jako pomocnicze dopuszczalne są metody alternatywne.

Zapobieganie chorobie to terminowe wizyty kontrolne u urologa, zdrowe odżywianie, sport, regularne życie seksualne, unikanie stresu, hipotermii i zwalczanie złych nawyków.

Czytaj więcej: Więcej o rozległym zapaleniu gruczołu krokowego

Zastoinowe zapalenie gruczołu krokowego

Jest to przewlekła postać o charakterze niezakaźnym. Powstaje w wyniku zastoju krwi w okolicy miednicy (przy upośledzonym krążeniu w układzie żylnym) lub zastoju wydzielania gruczołu krokowego (w wyniku niedostatecznego życia seksualnego).

Nie ma zmian zapalnych w składzie moczu, nasienia i innych płynów biologicznych.

Stagnacyjne zapalenie gruczołu krokowego dzieli się na dwa typy - niezakaźne i zakaźne, ale w obu przypadkach choroba rozwija się w męskim ciele stopniowo i niezauważalnie. Objawy zastoinowego zapalenia gruczołu krokowego są łagodne i obejmują:

• dyskomfort i ból w pachwinie, jądrach, kroczu;
• kłopoty z oddawaniem moczu;
• wzrost temperatury;
• ogólny zespół zapalny organizmu;
• lęk, depresja;
• słaby orgazm, pogorszenie jakości nasienia.

Stagnacyjne zapalenie gruczołu krokowego rozpoznaje się na podstawie wyników analiz i badań, a także wyników badań naczyń żylnych w miednicy małej. Jeśli nie zostanie wykryta żadna infekcja, leczenie przeprowadza się kilkoma grupami leków:

• leki poprawiające krążenie krwi w okolicy miednicy i procesy metaboliczne;
• leki hormonalne, środki zwiotczające mięśnie;
• procedury fizyczne;
• masaż prostaty;
• kąpiele i mikroblosy z ziołami leczniczymi (rumianek, nagietek);
• fizjoterapia.

Zapobieganie chorobie jest bardzo ważne, aby pierwszy etap nie przeszedł w postać przewlekłą, która jest obarczona niepłodnością i innymi komplikacjami. Rzucenie złych nawyków, zdrowe i regularne życie intymne są ważne. Niektórzy lekarze zalecają masturbację pod nieobecność stałego partnera: pomaga to oczyścić męskie ciało i odnowić wydzielanie gruczołu krokowego oraz zapobiega stagnacji.

Powinieneś dobrze się odżywiać - jeść więcej produktów zawierających błonnik, chude mięso, ryby, owoce, warzywa, zboża. Staraj się używać mniej alkoholu w połączeniu z tłustymi, wędzonymi i smażonymi potrawami.

Czytaj więcej: Więcej o stagnacji gruczołu krokowego

Zakaźne zapalenie gruczołu krokowego

Jest to infekcyjne zapalenie gruczołu krokowego wywołane przez patogenne mikroorganizmy, najczęściej E. coli (czasami inne patogeny). Istnieją formy ostre i przewlekłe. Ogólny obraz kliniczny zakaźnego zapalenia gruczołu krokowego jest podobny do bakteryjnego. Różnica między infekcyjnym a bakteryjnym zapaleniem gruczołu krokowego polega na tym, że pierwsze wywołują bakterie, a rozwój drugiego (znacznie rzadziej) mogą sprowokować inne patogeny, na przykład grzyby, pierwotniaki.

Występuje częściej u młodych mężczyzn (w wieku od 20 do 40 lat). Występuje dość rzadko wśród innych typów zapalenia gruczołu krokowego (5–10% wszystkich przypadków).

Przyczyny choroby są zarówno ogólne (słaba odporność, przeziębienia, niezdrowy tryb życia i inne rodzaje ryzyka), jak i bezpośrednie przenikanie patogenów do prostaty (z zewnątrz lub z innych narządów, w których wykryto infekcję).

Diagnozę opisano w rozdziałach „Ostre zapalenie gruczołu krokowego” i „Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego”. Leczenie - leki przeciwbakteryjne w połączeniu z lekami przeciwzapalnymi, leki zmniejszające obrzęk i przywracające odpływ moczu, immunokorektory i metody pomocnicze (folk, mikroblagi, fizjoterapia).

Konieczne jest leczenie zakaźnego zapalenia gruczołu krokowego, ponieważ jego ostra postać może płynnie przechodzić w przewlekłą, a stąd nie jest daleko od niepłodności, gruczolaka prostaty, stagnacji w narządach płciowych, onkologii lub niepłodności. Terminowe zniszczenie czynnika wywołującego infekcję gwarantuje całkowite wyleczenie mężczyzny z tej podstępnej dolegliwości.

Ropne zapalenie gruczołu krokowego

Jedną z najcięższych postaci ostrego zakaźnego zapalenia gruczołu krokowego jest jego postać ropna. Głównym objawem rozpoznania jest wypływ ropy z ujścia układu moczowo-płciowego i wysoka temperatura pacjenta.

Istnieje kilka rodzajów ropnego zapalenia gruczołu krokowego:

• Catarrhal - występuje razem z ARVI, bólem gardła, grypą z osłabioną odpornością. Objawy są łagodne, najczęściej w postaci bólu i częstego oddawania moczu (objawy przypominają zapalenie pęcherza). Terminowe rozpoczęcie kuracji gwarantuje pozytywny efekt już po tygodniu.
• Pęcherzykowy to drugi etap nieżytowego zapalenia gruczołu krokowego. Charakteryzuje się wydzielaniem ropy do prostaty, bólem i wysoką gorączką. Zabieg trwa dłużej, ale w większości przypadków efekt jest pozytywny.
• Miąższ jest cięższą postacią ropnego zapalenia gruczołu krokowego. Tutaj pacjent ma wysoką gorączkę, silny ból i wydzielinę ropy. Leczenie daje wynik pozytywny, ale dłuższy.
• Ropień to ropień tkanki prostaty. Pacjent ma gorączkę (do 39 ° C), ostre bóle, dużą ilość ropy. Leczenie należy rozpocząć natychmiast, w przeciwnym razie ten etap może prowadzić do poważnych komplikacji.

Leczenie wszystkich stadiów ropnego zapalenia gruczołu krokowego obejmuje antybiotyki i towarzyszące leki zmniejszające stan zapalny. Możliwa jest fizjoterapia, metody ludowe z wykorzystaniem ziół o działaniu przeciwzapalnym.

Na wszystkich etapach i przy wszystkich typach zapalenia gruczołu krokowego, w pierwszej kolejności, pomimo pozytywnych rokowań, najlepiej zająć się profilaktyką choroby, niż jej leczeniem. Zdrowy tryb życia, sport i brak złych nawyków przyniosą same plusy, doskonałe zdrowie i długie aktywne życie.

Autor artykułu: Lebedev Andrey Sergeevich | Urolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Andrologia” uzyskany po odbyciu rezydentury w Klinice Urologii Endoskopowej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Podyplomowego w centrum urologicznym Centralnego Szpitala Klinicznego nr 1 Kolei Rosyjskich SA (2007). Studia podyplomowe zostały tu ukończone do 2010 roku.