Neuropatia Po Chemioterapii

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Neuropatia po chemioterapii

Niebezpieczna neuropatia po chemioterapii może być często związana z najsilniejszymi skutkami ubocznymi danego leku lub może być konsekwencją wzmożonego zatrucia po rozpadzie bezpośredniego guza. Zwykle niektóre produkty rozkładu nowotworu mogą znacznie nasilać ogólnoustrojowe zapalenie. W niektórych przypadkach takiemu ogólnoustrojowemu zapaleniu towarzyszy osłabienie, senność, utrata apetytu, a także zauważalne pogorszenie wszystkich parametrów krwi i inne powikłania.

Neurotoksyczność jest uważana za jedno z najbardziej specyficznych powikłań ogólnoustrojowych praktycznie każdej chemioterapii przeciwnowotworowej. Dodatkowo, po takim leczeniu, sama jakość życia wielu pacjentów znacznie się pogarsza, gdyż neurotoksyczność znacznie ogranicza specyficzne możliwości terapeutyczne chemioterapii. Konsekwencją tego jest zmniejszenie dawki, często konieczne jest całkowite odwołanie koniecznego leczenia.

Zależność neuropatii od neurotoksyczności

Neuropatia może mieć różny stopień nasilenia. Na pierwszym stopniu neurotoksyczności obserwuje się niewielkie zmiany, które praktycznie nie wpływają na ogólną aktywność i jakość życia samego pacjenta, a interwencja lekarza nie jest wymagana. Dla drugiego stopnia charakterystyczne są umiarkowane zmiany, reprezentujące pogorszenie funkcji, które nie wpływają znacząco na codzienne życie człowieka. Ciężkie zaburzenia są nieuniknione przy trzecim stopniu neurotoksyczności, kiedy wymagane jest aktywne leczenie, a nawet możliwe jest opóźnienie chemioterapii.

n

Jeśli lekarz zdiagnozuje czwarty stopień, który jest niebezpieczny dla życia pacjenta, wskazane jest natychmiastowe wycofanie chemioterapii. Wiele stosowanych leków powoduje nieodwracalne uszkodzenia neurologiczne. Natychmiastowy rozwój takich objawów neurologicznych po chemioterapii jest konsekwencją bezpośredniego uszkodzenia tkanki nerwowej przez określony lek neurotoksyczny lub tylko pośrednim rozwojem powikłań.

Powikłania te obejmują zakażenia w ciężkich postaciach depresji szpiku kostnego, zaburzeniami metabolicznymi, różnymi towarzyszącymi objawami psychosomatycznymi i neurologicznymi. Poważne uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego można izolować lub łączyć.

To nie przypadek, że neurotoksyczność obwodowa zajmuje pierwsze miejsce. Na jej podstawie zlokalizowane są przeważające uszkodzenia aksonów lub ich osłonek mielinowych. W większości przypadków takie neuropatie są rejestrowane zaledwie kilka tygodni po rozpoczęciu chemioterapii. Z reguły najczęstszą jest dystalna neuropatia symetryczna typu czuciowego ze znacznym zajęciem kończyn dolnych.

Jednocześnie charakterystyczny jest powoli postępujący lub stopniowy wzrost niektórych objawów zaburzenia. Następuje pogorszenie wibracji, temperatury i wrażliwości proprioceptywnej. Wtedy dość późno pojawiają się inne współistniejące zaburzenia niezbędnych funkcji motorycznych. Wielu pacjentów skarży się na osłabienie i zanik mięśni.

Wczesny początek jest również charakterystyczny dla neuropatii po chemioterapii. W wyjątkowych przypadkach obserwuje się poważne uszkodzenie kończyn, silne osłabienie mięśni i dość szybką utratę wszystkich głębokich odruchów.

W przypadku uszkodzeń bezpośrednio w mózgu dochodzi do ostrej lub postępującej encefalopatii, możliwe są zaburzenia móżdżku i zespół konwulsyjny. Należy również zwrócić uwagę na zaburzenia psychowegetatywne, uszkodzenie nerwu czaszkowego, różne zaburzenia emocjonalno-afektywne oraz niebezpieczne stany asteniczne. Ta grupa ryzyka powinna obejmować pacjentów z cukrzycą, a także osoby z nabytymi lub dziedzicznymi neuropatiami. Zagrożone są również osoby, które nadużywają alkoholu lub mają zaburzenia czynności wątroby lub nerek.

Ponieważ neuropatia po chemioterapii bezpośrednio uszkadza określone komórki nerwowe, pacjent odczuwa ból stawów, ból głowy, nadwrażliwość skóry, a także migreny i bóle całego ciała. W różnych przypadkach takie poważne obrażenia mogą prowadzić do niepełnosprawności i mogą być tymczasowe. Zależy to bezpośrednio od ciężkości choroby podstawowej, stopnia uszkodzenia organizmu i jego zdolności rezerwowych.

Istniejące wcześniej zaburzenia metaboliczne, choroby jelit i zaburzenia krążenia mogą znacznie zwiększyć neuropatię po chemioterapii. Aby złagodzić stan pacjenta, pokazano nowoczesne leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Zalecany jest również cykl przyjmowania witamin i leków immunosupresyjnych.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.