Nasilenie Anemii: 1, 2, 3 (łagodne, Umiarkowane, Ciężkie)

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Łagodna, umiarkowana i ciężka niedokrwistość

Niedokrwistość to stan patologiczny organizmu charakteryzujący się obniżeniem poziomu hemoglobiny we krwi. Jeśli dana osoba ma zdiagnozowaną anemię, wymaga leczenia. Będzie to zależeć od ciężkości zaburzenia, a także od przyczyny, która doprowadziła do spadku hemoglobiny.

Zadowolony:

• Nasilenie niedokrwistości według poziomu hemoglobiny
• Łagodna 1 niedokrwistość
• Umiarkowana niedokrwistość 2
• Ciężka niedokrwistość 3. stopnia
• Możliwe przyczyny wszystkich stopni anemii
• Konsekwencje nieleczonej niedokrwistości

Nasilenie niedokrwistości według poziomu hemoglobiny

Niedokrwistość rozwija się na tle innych chorób, działając jako patologiczny objaw wielu zaburzeń w organizmie. Ponadto zawsze towarzyszy mu spadek poziomu hemoglobiny we krwi. W wyniku takich zmian narządy i tkanki zaczynają cierpieć na brak tlenu. Głód tlenu nazywany jest niedotlenieniem.

Zwykle u dorosłych mężczyzn poziom hemoglobiny powinien wahać się w granicach 130-180 g / l. U kobiet liczba ta wynosi 120-150 g / l.

Jeśli te wartości zaczną się zmniejszać, lekarze mówią o niedokrwistości, która może mieć 3 stopnie nasilenia:

• Pierwsze nasilenie niedokrwistości charakteryzuje się spadkiem poziomu hemoglobiny do 90-120 g / l. Ten stan można skorygować poprzez odpowiednie odżywianie; hospitalizacja pacjenta nie jest wymagana.
• Umiarkowana niedokrwistość rozwija się, gdy poziom hemoglobiny spada do 70-90 g / l. w takim przypadku nie będzie już można pozbyć się naruszenia tylko za pomocą diety; wymagane są leki. Jeśli dana osoba czuje się zadowalająca, nie jest hospitalizowana.
• Trzeci stopień nasilenia niedokrwistości charakteryzuje się spadkiem poziomu hemoglobiny poniżej 70 g / l. W takim przypadku osoba zostaje umieszczona w szpitalu, w którym przeprowadza się kompleksowe leczenie. W zależności od przyczyny, która doprowadziła do rozwoju niedokrwistości, terapia może być zachowawcza lub chirurgiczna.

Łagodna 1 niedokrwistość

Jeśli dana osoba rozwija łagodną niedokrwistość stopnia 1, zwykle nie ma objawów zaburzenia. Dlatego pacjent może nawet nie podejrzewać, że ma patologiczne zmiany w stężeniu hemoglobiny we krwi. Można to ustalić za pomocą testów laboratoryjnych.

Objawy, które mogą wystąpić przy łagodnej niedokrwistości:

• Osłabienie koncentracji.
• Zwiększona pulsacja.
• Pogorszenie wydajności.
• Osłabienie pamięci.
• Szybkie zmęczenie, uczucie ciągłego zmęczenia pomimo dobrego wypoczynku.
• Bladość skóry i błon śluzowych.
• Niedociśnienie ortostatyczne może być oznaką niedokrwistości pierwszego stopnia. Jednocześnie ciśnienie osoby spada, gdy zmienia się pozycja ciała (z gwałtownym podniesieniem się z łóżka), co wyraża się w ciemnieniu w oczach. Również w tym czasie możliwy jest wzrost tętna. Ten objaw nazywa się tachykardią ortostatyczną.
• Okresowo osoba może być nawiedzana przez zawroty głowy. Omdlenie z powodu niedokrwistości pierwszego stopnia nie jest typowe.

Powody. Przyczyny rozwoju niedokrwistości może ustalić tylko lekarz. Aby je zainstalować, musisz oddać krew. Najczęściej ludzie cierpią na anemię z niedoboru żelaza, gdy brak żelaza prowadzi do spadku poziomu hemoglobiny. W końcu to ten pierwiastek śladowy jest niezbędny do normalnej produkcji Hb. Według uśrednionych danych, do 50% dzieci w młodym wieku cierpi na anemię z niedoboru żelaza, do 15% kobiet w okresie rozrodczym i do 2% dorosłych mężczyzn. Jak pokazuje analiza statystyk, co 3 mieszkaniec Ziemi ma utajony niedobór żelaza w tkankach. Zajmuje około 80-90% wszystkich rodzajów anemii.

Ostra niedokrwistość z niedoboru żelaza występuje rzadko. Po pierwsze, osoba ma tak zwany pre-utajony niedobór żelaza. Rezerwy pierwiastków śladowych są wyczerpywane tylko w tkankach. W miarę postępu choroby zmniejsza się nie tylko poziom odkładania, ale także transportu, a także gruczołów erytrocytów. Nasilenie niedokrwistości z niedoboru żelaza może być minimalne lub całkowicie ukryte.

Leczenie. Leczenie łagodnego stopnia niedokrwistości wymaga korekty żywieniowej, chociaż wszystko zależy od przyczyn, które spowodowały to naruszenie. Jednak dieta pacjenta będzie musiała być bezwzględnie przestrzegana. Jest przestrzegany, dopóki poziom hemoglobiny we krwi nie powróci do normy. Konieczne jest uwzględnienie w menu produktów bogatych nie tylko w żelazo, ale także w witaminę B.

Te pokarmy to: czerwone mięso, ryby, jajka, orzechy, szpinak, buraki, granaty. W diecie muszą znaleźć się pomidory, marchew, świeże zioła, rośliny strączkowe (groch, soczewica i fasola), płatki owsiane, gryka, pieczywo, miód. Aby żelazo było lepiej przyswajane przez organizm, warto wzbogacić swoje menu o pokarmy bogate w witaminę C. Zwiększa biodostępność tego pierwiastka śladowego, dzięki czemu łatwiej wnika on do krwi. Dodatkowo kwas cytrynowy i bursztynowy poprawiają wchłanianie żelaza. Kwas bursztynowy występuje w wystarczających ilościach w kefirze, jogurcie, oleju słonecznikowym, nasionach słonecznika, jęczmieniu, chlebie Borodino, zielonym agrestu, jabłkach, wiśniach i winogronach.

Istnieją również pokarmy, które wręcz przeciwnie, spowalniają wchłanianie żelaza. Są to napoje i potrawy, w których przekroczona jest zawartość garbników, polifenoli i szczawianów. Dlatego zaleca się powstrzymanie się od picia kawy, herbaty, białka sojowego, pełnego mleka, czekolady.

W przypadku stwierdzenia niedokrwistości pierwszego stopnia nie należy odkładać leczenia. W przeciwnym razie naruszenie będzie postępować i doprowadzi do poważnych konsekwencji dla organizmu. Samodzielny wybór terapii jest niedozwolony.

W przypadku łagodnej niedokrwistości zwykle nie są wymagane leki. Są przepisywane tylko wtedy, gdy korekta żywieniowa nie eliminuje istniejącego problemu. Lekarz może przepisać leki na okres minimum 1,5 miesiąca w minimalnych dawkach. Jeśli po określonym czasie poziom hemoglobiny powróci do normy, dawkę zmniejsza się o połowę i leczenie kontynuuje się przez kolejny miesiąc. Działanie to ma na celu utrwalenie wyniku. Oprócz preparatów czystego żelaza można przepisać kompleksy multiwitaminowe, które muszą zawierać żelazo i kwas foliowy.

Często pacjentom z łagodną niedokrwistością przepisuje się leki, takie jak:

• Żelazofolia, zawierająca nie tylko siarczan żelazawy, ale także kwas askorbinowy, kwas foliowy i cyjanokobalaminę. Przy łagodnym stopniu niedokrwistości przepisuje się 1 kapsułkę 3 razy dziennie. Lek należy przyjmować po posiłkach.
• Ferroplex jest reprezentowany przez kompleks kwasu askorbinowego i siarczanu żelazawego. Przy łagodnym stopniu niedokrwistości wskazane jest przyjmowanie 1 tabletki 3 razy dziennie.
• Hemofer prolongatum jest przepisywany 1 tabletkę raz dziennie.

Po rozpoczęciu przyjmowania suplementów żelaza objawy niedokrwistości ustąpią już 3 dnia leczenia, ale nie oznacza to, że należy przerwać terapię. Normalizacja poziomu hemoglobiny we krwi nastąpi nie wcześniej niż 6 tygodni od rozpoczęcia terapii.

Konieczne jest zbadanie osób zagrożonych pod kątem rozwoju niedokrwistości o pierwszym nasileniu. Mogą nie mieć objawów anemii, ale ich stan zdrowia wskazuje na duże prawdopodobieństwo wystąpienia anemii. Osoby zagrożone obejmują:

• Kobiety w ciąży.
• Dzieci do lat 3. Jest to szczególnie ważne w przypadku dzieci urodzonych przedwcześnie lub z niską masą urodzeniową.
• Dzieci urodzone w wyniku ciąży mnogiej.
• Dzieci urodzone przez kobietę, która w ciąży cierpiała na anemię.
• Dzieci i dorośli ze zdiagnozowanymi robaczycami i chorobami układu pokarmowego.

Aby zapobiec rozwojowi łagodnej niedokrwistości, musisz monitorować swoją dietę, a gdy jesteś zagrożony, regularnie wykonywać badania krwi w celu określenia poziomu hemoglobiny.

Czytaj więcej: Anemia 1 stopień

Umiarkowana niedokrwistość 2

Umiarkowana niedokrwistość charakteryzuje się znacznie wyraźniejszym spadkiem poziomu hemoglobiny we krwi, co determinuje nasilenie objawów. Teraz nie sposób nie zauważyć anemii.

Jego objawy to:

• Częste zawroty głowy.
• Bezsenność ze zwiększoną sennością w ciągu dnia.
• Brak apetytu.
• Pojawienie się szumu w uszach.
• Zwiększona duszność. Jeśli wcześniej powstał tylko na tle wysiłku fizycznego lub był całkowicie nieobecny, teraz duszność pojawi się nawet w spoczynku.
• Tachykardia i arytmia.
• Bóle głowy.
• Pojawienie się „much” na oczach.
• Obrzęk skóry. Rano szczególnie widoczne są obrzęki pod oczami, tzw. „Worki”.
• Upośledzenie pamięci.
• Wspólne problemy.
• Blada skóra i blade błony śluzowe. Skóra staje się sucha, skłonna do łuszczenia się, tworzą się na niej pęknięcia.
• Włosy z czasem siwieją, bardziej wypadają, matowieją. To samo dotyczy płytki paznokcia. U pacjentów z anemią paznokcie stają się blade i tracą naturalny połysk.
• Skóra w okolicach nóg, twarzy i stóp staje się lepka.
• U wielu pacjentów już w II stopniu niedokrwistości obserwuje się wypaczenie smaku. W takim przypadku można pokusić się o zjedzenie gliny, piasku, lodu, kredy, węgla, surowego ciasta, surowego mięsa mielonego lub zbóż. Najczęściej perwersje smakowe występują u dzieci, młodzieży i młodych kobiet. Mają zwiększoną ochotę na kwaśne, ostre i pikantne potrawy.
• Możliwe jest wypaczenie zapachu. Osoba zacznie lubić wdychać aromaty, które obrzydzają zdrowych ludzi (aceton, farba, lakier itp.).
• Zmniejsza się siła mięśni pacjenta.
• U 10% pacjentów obserwuje się kanciaste zapalenie jamy ustnej, popularnie zwane „napadami”.
• Możliwe jest pojawienie się bólu języka, a także uczucie pęknięcia języka od wewnątrz.
• Twardówka oka może nabrać niebieskawego lub ciemnoniebieskiego koloru. Niedobór żelaza wywołuje zaburzenia w produkcji kolagenu w twardówce oczu, co prowadzi do ich przerzedzenia. Naczynia oka zaczynają prześwitywać przez twardówkę, co nadaje jej charakterystyczny kolor.
• Osoba może odczuwać pilną potrzebę opróżnienia pęcherza. Będzie mu trudno utrzymać mocz w pęcherzu, jeśli będzie się śmiał, kichał lub gwałtownie kaszlał.
• Osoba z niedokrwistością stopnia 2 zaczyna częściej cierpieć na ARVI i inne choroby zapalne i zakaźne, ponieważ spada wydajność leukocytów, zmniejsza się odporność.

Należy zaznaczyć, że w pełnym wymiarze wymienione objawy obserwuje się nie tylko u pacjentów z niedokrwistością z niedoboru żelaza, ale także cierpiących na brak innych witamin, minerałów i składników odżywczych.

Leczenie. W zależności od tego, co dokładnie spowodowało rozwój anemii, lekarz wybiera schemat leczenia. Oprócz diety pacjent będzie potrzebował leków.

Zasady konstruowania schematu terapeutycznego są następujące:

• Jeśli w ludzkim ciele występuje utajone krwawienie, należy je ustalić i zatrzymać. Najczęściej wrzody zlokalizowane na błonach śluzowych żołądka i jelit krwawią. Leczenie chorób układu pokarmowego należy do kompetencji gastroenterologa.
• Pacjent jest wybierany do preparatów zawierających żelazo. Mogą to być leki takie jak: Ferroplex, Sorbifer Durules, Tardiferon, Ferretab, Maltofer, Fenyuls, Ferrum lect itp.
• Aby znormalizować procesy krzepnięcia krwi w organizmie i uzupełnić brak witamin, przepisuje się kompleksy witamin. Możliwy zastrzyk witaminy B12 i witaminy B6.
• Doustny kwas foliowy na receptę.
• Jeśli nie można wyeliminować progresji niedokrwistości za pomocą wymienionych leków, pacjentowi można przepisać transfuzję krwi.
• Kortykosteroidy (prednizolon, hydrokortyzon itp.) I antybiotyki są przepisywane w celu rozwoju procesów zapalnych w organizmie.

Dieta obejmuje spożywanie tych samych pokarmów, co w przypadku niedokrwistości pierwszego stopnia. Należy wziąć pod uwagę, że produkty pochodzenia zwierzęcego w większym stopniu nasycają organizm żelazem niż żywność pochodzenia roślinnego. Dlatego należy położyć nacisk na wołowinę (mięso i wątróbkę), wieprzowinę (wątróbkę), wątróbkę drobiową i jajka. Koniecznie uzupełnij dietę o soki: z granatu, pomidora, buraka i jabłka.

Pacjent leczony ambulatoryjnie nie powinien ograniczać swojej aktywności fizycznej. Jeśli czuje się dobrze, powinien spędzać czas na świeżym powietrzu, utrzymywać uporządkowaną codzienną rutynę i unikać stresu. Wszystkie zalecenia lekarskie muszą być nienagannie przestrzegane. W przeciwnym razie postępuje niedokrwistość stopnia 2.

Czytaj więcej: Niedokrwistość II stopnia

Ciężka niedokrwistość 3. stopnia

Ciężka niedokrwistość 3. stopnia rozwija się na tle wyraźnego spadku poziomu hemoglobiny we krwi.

Powoduje to rozwój ciężkich objawów, które objawiają się następującymi zmianami patologicznymi:

• Nasila się osłabienie mięśni, rozwija się zanik mięśni, który jest spowodowany brakiem mioglobiny i enzymów oddychania tkankowego.
• Stale postępują zmiany dystroficzne w skórze i jej przydatkach.
• Paznokcie nabierają charakterystycznej wklęsłości w kształcie łyżeczki. Ten objaw nazywa się koilonychią.
• Ma to wpływ na błony śluzowe jamy ustnej i języka. U pacjentów rozpoznaje się zapalenie języka, choroby przyzębia i próchnicę. Cechą charakterystyczną ciężkiego przebiegu niedokrwistości jest objaw „lakierowanego języka” i zanik zlokalizowanych na nim brodawek.
• W przypadku ciężkiej niedokrwistości rozwijają się zanikowe zmiany w błonie śluzowej układu pokarmowego. Wyściółka przełyku bardzo wysycha, co utrudnia połykanie pokarmu. Ponadto u pacjentów rozpoznaje się zanikowe zapalenie jelit i zapalenie żołądka.
• Często obserwuje się moczenie nocne, które występuje na tle osłabienia zwieraczy pęcherza.
• Temperatura pacjenta może wzrosnąć do poziomu podgorączkowego i utrzymywać się na tym poziomie przez długi czas.
• Rany i urazy skóry goją się przez długi czas.

Leczenie. Pacjent z niedokrwistością 3. stopnia jest hospitalizowany. W szpitalu powinien otrzymać kompleksową terapię. Sama dieta i suplementacja żelaza w tym przypadku nie wystarczy. Terapię uzupełniają kortykosteroidy, steroidy anaboliczne, androgeny, cytostatyki. Często pacjentom z niedokrwistością 3 stopnia przepisuje się transfuzje krwi, leki dożylne. W sytuacjach nagłych pacjent jest kierowany na operację przeszczepu szpiku kostnego. Czasami wymagane jest usunięcie śledziony.

Leczenie niedokrwistości 3. stopnia bez nadzoru lekarza jest niemożliwe. Często guzy krwi i szpiku kostnego prowadzą do rozwoju tej ciężkiej patologii. Przed rozpoczęciem terapii lekarz musi w pełni zbadać pacjenta. W trakcie leczenia jego stan jest monitorowany.

Możliwe przyczyny wszystkich stopni anemii

Istnieje wiele przyczyn, które mogą prowadzić do rozwoju anemii. Przede wszystkim dotyczy to niedoboru minerałów i witamin, choć nie należy też wykluczać różnych chorób.

n

Niedokrwistość z niedoboru żelaza rozwija się na tle przewlekłego niedoboru tego pierwiastka. Bierze udział w wielu procesach metabolicznych, jest także niezbędny do syntezy hemoglobiny. Żelazo z organizmu jest zwykle wydalane. Aby nie rozwinąć się jego niedoboru, osoba dorosła musi otrzymywać co najmniej 20 mg tego pierwiastka śladowego z produktami spożywczymi dziennie. W przeciwnym razie zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia niedokrwistości.

Impulsem do jego manifestacji może być:

• Błędy zasilania. Często podobna sytuacja występuje wśród wegetarian, czyli osób o niskich dochodach, które nie są w stanie zapewnić sobie pełnego menu.
• Choroby układu pokarmowego (przewlekłe zapalenie jelit, enteropatia, resekcje jelit i żołądka itp.). Pociąga to za sobą problemy z wchłanianiem żelaza.
• Choroby przewlekłe: erozyjne zapalenie przełyku, wrzody i nadżerki żołądka i dwunastnicy, przepuklina przeponowa, żylaki przełyku, rak żołądka lub jelit, hemoroidy, gruźlica płuc, rak płuc.
• Ciąża i okres karmienia piersią, kiedy organizm kobiety zużywa znaczne ilości żelaza.
• Intensywne sporty mogą wywołać brak żelaza, co jest spowodowane przyspieszonym wzrostem masy mięśniowej.
• Pokwitanie. W tym czasie organizm szybko rośnie, więc żelazo dostarczane z pożywieniem może mu nie wystarczyć.
• Krwotok wewnętrzny. Najczęściej przewlekła utrata krwi, nie obfita, ale długotrwała, prowadzi do anemii z niedoboru żelaza. Sami pacjenci mogą ich nie zauważyć. Na przykład krwawienie z macicy u kobiet podczas menstruacji. U mężczyzn niedokrwistość z niedoboru żelaza rozwija się częściej z przewlekłym krwawieniem z przewodu pokarmowego.

Niedobór witaminy B12. Jest to niedokrwistość, która występuje na tle niedoboru witaminy B12 w organizmie.

Następujące czynniki mogą prowadzić do rozwoju niedokrwistości z niedoboru witaminy B12:

• Brak witaminy B12 w menu.
• Inwazje pasożytnicze, infekcje jelitowe.
• Choroby układu wątrobowo-żółciowego, takie jak marskość wątroby.
• Zwiększone spożycie witaminy B12 przez organizm.

Istnieje również niedokrwistość z niedoboru kwasu foliowego, która rozwija się przy niedostatecznym spożyciu kwasu foliowego. Norma tej substancji dla osoby dorosłej wynosi 200-400 mcg dziennie. Kwas foliowy ma ogromne znaczenie dla rozwoju płodu, a także dla prawidłowego przebiegu ciąży. Te same przyczyny, które wpływają na rozwój niedokrwistości z niedoboru żelaza, prowadzą do anemii z niedoboru kwasu foliowego.

n

Aplastic to inny rodzaj anemii.

Rozważane są przyczyny jego wystąpienia:

• Choroby dziedziczne.
• Odurzenie organizmu związkami chemicznymi.
• Choroby ogólnoustrojowe.
• Narażenie organizmu na promieniowanie: promieniowanie jonizujące i rentgenowskie.
• Choroby zakaźne: grypa, wirus cytomegalii, opryszczka, świnka, HIV itp.
• Przyjmowanie niektórych leków: antybiotyków, sulfonamidów, leków z grupy NLPZ, leków obniżających ciśnienie krwi.

Hemolityczny. Jest to niedokrwistość charakteryzująca się niszczeniem czerwonych krwinek.

Czynnikami wyzwalającymi rozwój niedokrwistości hemolitycznej mogą być:

• Zatrucie organizmu trującymi związkami.
• Otrzymane obrażenia.
• Ciężkie choroby zakaźne.
• Nieprawidłowości genetyczne.
• Leczenie niektórymi lekami.

Osobnym rodzajem anemii jest niedokrwistość hemolityczna. Rozwija się na tle utraty krwi (ostrej lub przewlekłej).

Przyczyny prowadzące do rozwoju naruszenia:

• Krwawienie z macicy.
• Uraz lub inne uszkodzenie powodujące krwawienie.
• Ciąża pozamaciczna z pękniętym najądrzem.
• Krwawienie z wrzodu żołądka i dwunastnicy.
• Guzy nowotworowe o charakterze złośliwym.
• Mięśniak macicy, któremu towarzyszy utrata krwi.

Jednak niedobór żelaza jest najczęstszym rodzajem anemii. Często występuje u kobiet w ciąży na tle zatrucia i obfitych wymiotów. Kobiety, które niosą 2 lub więcej płodów, są narażone na zwiększone ryzyko. Choroby kobiety w ciąży, takie jak odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie wątroby, mogą również prowadzić do rozwoju niedokrwistości.

Metody leczenia

• Lista suplementów żelaza w leczeniu anemii
• Dieta i odżywianie w przypadku anemii
• Domowe leczenie anemii (skuteczne i sprawdzone przepisy)
• TOP 5 produktów zwiększających poziom hemoglobiny we krwi
• Z którym lekarzem powinienem się skontaktować w przypadku niedokrwistości?

Konsekwencje nieleczonej niedokrwistości

Konsekwencje nieleczonej niedokrwistości mogą być bardzo zróżnicowane, od łagodnego, ledwo zauważalnego niedotlenienia narządów i tkanek do śmierci. W dużej mierze zależy to od tego, co dokładnie spowodowało spadek hemoglobiny we krwi, a także od ciężkości choroby.

1. W przypadku niedokrwistości o pierwszym nasileniu możliwe są następujące problemy zdrowotne:

   • Spadek ciśnienia krwi.
   • Zwiększenie obciążenia serca i naczyń krwionośnych.
   • Występowanie krwawień z nosa, które częściej obserwuje się w dzieciństwie.
   • Spadek odporności, co może wyrażać się wzrostem liczby epizodów ARVI u dorosłych i dzieci.
   • Pogorszenie zdolności umysłowych.
   • Niedokrwistość matczyna niesie dla płodu ryzyko wewnątrzmacicznego opóźnienia wzrostu. Dziecko może urodzić się wcześnie.
   • Kobieta cierpiąca na łagodną anemię może mieć osłabienie porodu. W czasie ciąży może nawiedzać ją zatrucie. Zwiększa również prawdopodobieństwo krwawienia.

2. Nieleczona umiarkowana niedokrwistość może prowadzić do następujących komplikacji:

   • Dystrofia mięśnia sercowego. Symptomatycznie objawia się to dusznością, tachykardią, arytmią, rozszerzeniem granic serca w lewo, głuchotą dźwięków serca, szmerem skurczowym.
   • Długotrwała i ciężka niedokrwistość może prowadzić do ciężkiej niewydolności krążenia i niewydolności serca.
   • Niedotlenienie mózgu prowadzi do depresji. Jakość życia pacjenta jest znacznie obniżona, nie śpi on w nocy, aw ciągu dnia odczuwa zmęczenie.

3. Trzeci stopień anemii to straszne zaburzenie w organizmie, które może prowadzić do tragicznych konsekwencji:

   • Wstrząs kardiogenny.
   • Ostra niewydolność nerek.
   • Krwawienie, które jest trudne do zatrzymania.
   • Niewydolność serca z zawałem serca.

Wraz z trzecim stopniem niedokrwistości zwiększa się prawdopodobieństwo śmierci. Wszystkie narządy cierpią na niedotlenienie, ich działanie jest upośledzone. Ponadto osłabiony układ odpornościowy nie jest w stanie zwalczyć infekcji. Wszystkie mają wydłużony i wydłużony przebieg. Dlatego należy pilnie udzielić pomocy pacjentowi.

Ciężka niedokrwistość u kobiet w ciąży grozi przedwczesnym porodem, gestozą, przederwaniem łożyska, krwawieniem i innymi powikłaniami podczas porodu.

Najczęściej niedokrwistość jest dobrze leczona, ale należy zwrócić się o pomoc lekarską w odpowiednim czasie. Jeśli tak się nie stanie, naruszenie będzie postępować. W dzieciństwie niedokrwistość jest niebezpieczna i wiąże się z opóźnieniem rozwoju umysłowego i fizycznego.

Aby w odpowiednim czasie wykryć istniejący problem, należy regularnie oddawać krew w celu określenia poziomu hemoglobiny, nie odmawiaj obserwacji w przychodni. Jeśli dana osoba jest zagrożona niedokrwistością, lekarz może przepisać mu profilaktyczne przyjmowanie preparatów żelaza.

Autor artykułu: Shutov Maxim Evgenievich | Hematolog

Wykształcenie: W 2013 roku ukończył Kurski Państwowy Uniwersytet Medyczny i uzyskał dyplom „Medycyny Ogólnej”. Po 2 latach ukończyła rezydenturę na specjalności „Onkologia”. W 2016 roku ukończył studia podyplomowe w Narodowym Centrum Medyczno-Chirurgicznym im. Pirogowa.