Ortodonta - Kim On Jest I Co Leczy? Spotkanie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Ortodonta

Ortodonta to lekarz, który diagnozuje, leczy i zapobiega wady szczęki, koryguje zgryz.

Ortodonta bada przyczyny nieprawidłowości w rozwoju zębów i szczęki, ocenia ich nasilenie u konkretnego pacjenta oraz zapewnia odpowiednią terapię dla istniejącego problemu.

Ponadto ortodonta opracowuje środki profilaktyczne, mające na celu zapobieganie nawrotowi patologii i jej dalszemu postępowi.

Zostaw prośbę „zapisz się”, aw ciągu kilku minut znajdziemy blisko Ciebie doświadczonego lekarza, a cena będzie niższa niż w przypadku bezpośredniego kontaktu z kliniką. Lub sam wybierz lekarza, klikając przycisk „Znajdź lekarza”. Znajdź lekarza

Zadowolony:

• Co leczy ortodonta?
• Leczenie przez ortodontę
• Leczenie dzieci przez ortodontę dziecięcego
• Cechy korekcji zgryzu u dorosłych
• Wizyta u ortodonty

Co leczy ortodonta?

Często w rozmowach osób bez wykształcenia medycznego można usłyszeć, że ortodonta zajmuje się leczeniem „krzywych zębów”. W rzeczywistości to właśnie ta definicja przekazuje istotę pracy lekarza, jednak ponadto zajmuje się eliminacją czynników, które powodują powstanie nieprawidłowego ugryzienia.

Patologie, z którymi najczęściej spotyka się ortodonta:

• Naruszenie funkcjonowania aparatu mowy i układu oddechowego.
• Nieprawidłowy rozwój owalu twarzy.
• Dysfunkcja żucia.
• Tworzenie zgryzu dystalnego, otwartego, głębokiego, krzyżowego lub mezjalnego.
• Naruszenie lokalizacji niektórych zębów w jamie ustnej w uzębieniu.
• Naruszenie lokalizacji całego uzębienia lub obu uzębień w jamie ustnej - ich rozszerzanie, zwężanie, wydłużanie, skracanie.

W zależności od okresu, w którym ujawniła się patologia, można wyróżnić:

• Wady wrodzone: zniekształcenie kształtu mleka i zębów stałych, bezzębność, całkowite lub częściowe, rozszczepy warg (górne i dolne).
• Zaburzenia, które pojawiły się jakiś czas po urodzeniu dziecka.
• Zaburzenia dziedziczne: adencja, wady zgryzu, zwiększona liczba zębów, diastema.

Kompetencje ortodonty obejmują następujące działania:

• Przygotowanie pacjenta do interwencji ortognatycznej, do operacji mających na celu korektę estetyki twarzy. Sama operacja wykonywana jest przez chirurgów szczękowo-twarzowych.
• Wykonuje uzupełnienie utraconych zębów mlecznych lub stałych.
• Koryguje kierunek wzrostu zębów, ich wielkość, kształt żuchwy, estetykę twarzy oraz zdeformowane rysy twarzy w obrębie uzębienia.
• Przygotowuje do terapii ortopedycznej.

• Przygotowuje uzębienie do założenia protezy (ruchomej lub nieusuwalnej).
• Przygotowuje miejsce w uzębieniu do przyszłego wszczepienia implantu.

Wygląd człowieka, jego sukces w społeczeństwie, w życiu osobistym, na płaszczyźnie zawodowej w dużej mierze zależy od stanu jego zębów. Piękny uśmiech nie jest możliwy bez zdrowych zębów. Często osoby, które mają problemy z zgryzem, z tworzeniem się uzębienia, doświadczają wielu trudności psychologicznych, na tle których rozwijają się kompleksy.

Dlatego jeśli dana osoba cierpi na jedno lub drugie naruszenie w tworzeniu lub rozwoju szczęki, musi przynajmniej udać się do ortodonty na konsultację. Co więcej, nie ma w tym przeszkód w postaci wieku lub innych ograniczeń.

Ważne jest, aby znaleźć specjalistę z doświadczeniem i odpowiednimi kwalifikacjami. Dodatkowo klinika, w której akceptuje ortodontę, musi być wyposażona w nowoczesny sprzęt umożliwiający praktykowanie wszystkich technik ortodontycznych, jakie posiada ta gałąź medycyny.

Leczenie przez ortodontę

Zazwyczaj terapia ortodontyczna jest procesem wieloetapowym. Pierwszy etap to czas intensywnej ekspozycji, tutaj lekarz stosuje wszystkie te metody leczenia, które są niezbędne do wyeliminowania problemu konkretnego pacjenta. Drugi etap to czas oddziaływania retencji. Jego głównym zadaniem jest utrwalenie już osiągniętego wyniku terapii.

Umiejętność specjalisty polega nie tylko na opracowaniu właściwego schematu leczenia istniejącej anomalii zębowo-pęcherzykowej, ale także na jak najdelikatniejszym działaniu na szkliwo. Aby zminimalizować ewentualne ryzyko kontuzji, lekarze w swojej pracy wykorzystują nowoczesne aparaty ortodontyczne.

Jest ich wiele, w zależności od tego, jaki efekt terapeutyczny są w stanie zapewnić, wyróżnia się:

• Połączone urządzenia mechaniczne, naprowadzające funkcjonalne, działające funkcjonalnie. Kryterium klasyfikacyjnym jest metoda działania terapeutycznego.
• Urządzenia są zewnątrzustne, dwuszczękowe, jednoszczękowe i kombinowane. W takim przypadku obszar oddziaływania staje się kryterium klasyfikacyjnym.
• Urządzenia stałe, wyjmowane lub łączone. Kryterium klasyfikacyjnym jest sposób mocowania sprzętu.
• Urządzenia są płytowe, ramowe, elastyczne, łukowe, kappa, blokowe. Kryterium klasyfikacji jest wygląd konstrukcji.

W celu uzyskania pozytywnego wyniku terapii konieczne jest regularne noszenie wybranego fasonu. W związku z tym problemy najczęściej pojawiają się u dzieci, dlatego konieczna jest ścisła kontrola rodziców nad przestrzeganiem wszystkich zaleceń ortodonty.

Oczywiście pojawia się kwestia estetyczna, zwłaszcza jeśli chodzi o noszenie aparatu ortodontycznego. Służą do korygowania anomalii zarówno u dorosłych, jak iu nastolatków. Aby projekt był jak najmniej zauważalny, możesz wybrać szelki szafirowe. Są prawie niewidoczne na zębach. To właśnie te urządzenia są odpowiednie dla osób, których działalność zawodowa związana jest z reklamą.

Leczenie dzieci przez ortodontę dziecięcego

Najczęstszym błędnym przekonaniem rodziców dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym jest to, że zęby mleczne nie wymagają żadnej terapii. W rzeczywistości ignorowanie problemów z pierwszymi zębami spowoduje, że zęby stałe również będą niezdrowe. Specjaliści z zakresu ortodoncji dziecięcej zwracają uwagę, że leczenie tego samego zęba mlecznego może doprowadzić do jego przedwczesnej utraty. Dlatego lekarze w obecności takiego ryzyka zalecają stosowanie specjalnych koron ortodontycznych.

Próchnica u dzieci rozwija się z wielu powodów, z których wiodącą jest uzależnienie od pokarmów bogatych w cukier i zła higiena jamy ustnej. Problem pogłębia fakt, że często nie ma lekarstwa na istniejącą próchnicę. Wynika to z obaw dzieci przed dentystą oraz z faktu, że rodzice podążają za wskazówkami swoich dzieci, uważając problemy z zębami mlecznymi za mało poważne. W efekcie dochodzi do rozrostu próchnicy, zniszczenia ściany zębowej i usunięcia chorego zęba. Wielu dorosłych postrzega jego brak jako coś niezasługującego na troskę. W rzeczywistości jest to dalekie od właściwego podejścia.

Wymuszona przedwczesna utrata zębów trzonowych lub siekaczy, nawet zębów mlecznych, prowadzi do powstania wad zgryzu. W rezultacie powstanie stałe uzębienie z przesunięciem. Jest to szczególnie ważne w przypadku zębów, które rosną w pobliżu utraconego zęba mlecznego.

Innym problemem wczesnej utraty zębów w dzieciństwie jest powstawanie nieprawidłowej mowy. Występuje naruszenie wymowy dźwięków, od których dziecko zaczyna rozwijać kompleksy.

Równie ważną negatywną konsekwencją utraty dziecięcego zęba jest naruszenie formowania się całego uzębienia. Ponieważ następuje przesunięcie uzębienia, nowe zęby stałe po prostu nie będą miały gdzie rosnąć i zaczną nieprawidłowo wyrastać - ze zmianą kierunku lub warstwami.

Dlatego w przypadku wczesnej utraty zęba na pierwszy plan wysuwa się problem zachowania miejsca na późniejsze wyrzynanie się stałego trzonowca lub siekacza. W arsenale ortodonty znajdują się różne urządzenia, na przykład nieusuwalne korony, które są mocowane na pozostałych nienaruszonych zębach mlecznych i działają jako przekładka. Inną opcją jest zainstalowanie płytki ze sztucznym zębem w miejsce utraconego. Takie zapisy można usunąć.

Ważne jest, aby monitorować powstawanie zgryzu dziecka, gdy w jego ustach znajdują się mleczne zęby. W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek naruszeń konieczne jest terminowe i kompetentne leczenie ortodontyczne. Im szybciej go zaczniesz, tym będzie skuteczniejszy. Aby znormalizować okluzję, często stosuje się wymienny aparat płytkowy, który eliminuje problem.

Jednak nawet wczesna interwencja terapeutyczna nie zawsze jest w stanie całkowicie rozwiązać istniejący problem. Dlatego takie leczenie często postrzegane jest nie jako główne, ale jako pomocnicze, które jest etapem przygotowawczym do dalszej pracy lekarza i pacjenta. W przyszłości sprowadzi się to do tego, że dana osoba zostanie zainstalowana za pomocą stałego systemu wsporników. W przypadku przygotowania wstępnego noszenie aparatu ortodontycznego będzie wygodniejsze i mniej bolesne, a co najważniejsze nie tak długotrwałe. Dlatego każdy kompetentny specjalista zaoferuje właśnie taki schemat terapeutyczny.

Korekta zgryzu u dzieci

Jeśli dziecko rozwinie nieprawidłowy zgryz i nie otrzyma odpowiedniej terapii, może mieć następujące problemy:

• Częściowa utrata zdolności żucia pokarmu. Oczywiście z powodu złego ugryzienia dziecko nie przestanie żuć, jednak doświadczy pewnych trudności. W rezultacie proces trawienia zostaje zakłócony, co prowadzi do różnych chorób odpowiednich narządów.
• Zęby zaczynają próchnieć szybciej, co jest chronicznym ogniskiem infekcji. Stan ten negatywnie wpływa na układ odpornościowy jako całość.
• Na powierzchni zębów tworzy się kamień nazębny, który powoduje powstawanie kieszonek przyzębnych i zapalenie dziąseł. W rezultacie dziecko zacznie cierpieć na paradontozę. (Czytaj także: Stopnie zapalenia przyzębia. Przyczyny i objawy)

Zadaniem ortodonty dziecięcego jest wyłącznie korygowanie nieprawidłowego rozwoju szczęki i zębów, które zakłócają normalny proces żucia i mowy. Stomatologia ortopedyczna stawia sobie przede wszystkim za cel eliminację deformacji powstałych w wyniku urazu lub choroby.

Ortodonci identyfikują następujące przyczyny prowadzące do wad zgryzu u dzieci:

• Czynnik dziedziczności;
• Odmowa naturalnego procesu karmienia;
• Naruszenie czasu erupcji i utraty zębów;
• Choroby jamy ustnej;
• Brak ostrego jedzenia w diecie dziecka;
• Nocny odpoczynek dziecka w jednej pozycji;
• Szkodliwe nawyki, takie jak ssanie kciuka lub gryzienie warg i policzków.

Wiadomo, że dziedziczność stanowi do 30% wszystkich przypadków wad zgryzu.

Najlepszą opcją dla każdego dziecka jest regularna kontrola ortodonta już od drugiego roku życia. Zatem początkowa wada zgryzu będzie tymczasowa i będzie łatwa do skorygowania. Ponadto wpływ na zęby nie będzie tak krytyczny, jak w zaawansowanych przypadkach choroby.

Od 6 roku życia dziecko rozwija zmienny zgryz, jeśli wymagana jest jego korekta, nie można obejść się bez specjalnych urządzeń. W tym przypadku zostaną użyte funkcjonalne urządzenia, wyjmowane urządzenia płytowe i trenażery z wielofunkcyjnością.

Cechy korekcji zgryzu u dorosłych

Idealną opcją jest korekta wady zgryzu, począwszy od młodszego wieku przedszkolnego. Jednak gdy z jakiegoś powodu tracisz czas, problem należy rozwiązać w wieku dorosłym.

Ortodonci nie wykluczają możliwości korekcji zgryzu w każdym wieku, ale dorosły pacjent będzie musiał stawić czoła pewnym trudnościom, których można było uniknąć dzięki szybkiej terapii. Zasady leczenia dzieci i dorosłych opierają się na tej samej podstawie, ale nadal istnieją pewne różnice.

Czasami pacjent musi usunąć jeden lub więcej zębów. Usuwane są tylko te zęby, które są przeszkodą w realizacji pełnoprawnej protetyki. Warto zwrócić uwagę na fakt, że nie zawsze można całkowicie skorygować zgryz. Nieprawidłowa okluzja mezjalna w najgorszym przypadku poddaje się korekcji, natomiast okluzja dystalna i zębowo-zębodołowa jest znacznie lepiej leczona. Ponadto równolegle wymagana jest terapia w przypadku innych problemów, które powstały na tle nieprawidłowego ugryzienia:

• formacje próchnicowe, najczęściej wielokrotne;
• ścieranie koron w patologicznej postaci;
• nadmierna ruchliwość zębów;
• adentia, retencja;
• choroby błony śluzowej jamy ustnej, choroby przyzębia itp.;
• problemy nerwowo-mięśniowe.

Towarzyszący problem wymaga obowiązkowej eliminacji, jego leczenie należy przeprowadzić przed etapem protetyki stomatologicznej. Staranne przygotowanie do procesu protetycznego oraz pełne badanie wstępne to klucz do sukcesu terapii.

Jeśli pacjent nie ma jeszcze 25 lat, można wykonać zabieg, przesuwając zęby boczne górnej szczęki, aż do skorelowania z zębami bocznymi żuchwy. Następnie ortodonta podejmie starania, aby skorygować ustawienie przednich zębów. W takim przypadku może być również konieczne usunięcie niektórych zębów w celu wyrównania innych kosztem zwolnionej przestrzeni. Cały proces leczenia jest zawsze omawiany z pacjentem, a wszelkie manipulacje przeprowadzane są tylko za jego zgodą.

Proces korekcji zgryzu można przyspieszyć, jeśli pacjent wyrazi zgodę na zabieg chirurgiczny. Najczęściej stosuje się kompaktosteotomię, która sprowadza się do nacięcia tkanki kostnej i ruchu zębów. Ta operacja wykonywana jest na pół miesiąca przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego. Pozwala na osiągnięcie wczesnych efektów zarówno w okresie dojrzewania, jak i dorosłości.

Pozycję uzębienia można wyregulować za pomocą wyjmowanych wkładek. W tym celu mają specjalne sprężyny, łuki i dźwignie. Czasami pacjenci są wyposażeni w nieusuwalne pierścienie, które są mocowane za pomocą specjalnego cementu. Następnie można je przesuwać za pomocą trakcji wewnętrznej i zewnątrzustnej.

Rokowanie w korekcji zgryzu u dorosłych zależy od wielu dodatkowych czynników. Na przykład od ciężkości współistniejących chorób, od indywidualnych cech uzębienia, pacjentów, od ciężkości ukąszenia. Rokowanie jest gorsze w przypadku zgryzu gnatowego niż w przypadku otwartego zębodołu. Jeśli podczas terapii nie można było wyeliminować czynnika prowokującego niewłaściwe ugryzienie, wówczas nawrót patologii jest całkiem możliwy. W takim przypadku pomocne może być ścisłe przestrzeganie wszystkich zaleceń ortodonty i regularna obserwacja przez tego specjalistę.