Kakao (trawa) - Użyteczne Właściwości I Zastosowanie Kakao, Przeciwwskazania. Włócznia Kakali

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Kakali

Przydatne właściwości i zastosowania kakao

Charakterystyka botaniczna kakao w kształcie włóczni

Kakali to wieloletnie zioło z rodziny Aster, o prostej łodydze i poziomo rosnącym kłączu. Jego wysokość waha się od 50 do 150 cm, dolne liście mają kształt szerokiej włóczni, z trzema płatkami i ząbkowanymi brzegami, górne są w kształcie rombu. Kwiaty białokremowe, rurkowate, biseksualne, tworzą kwiatostan wiechowaty na szczycie łodygi. Szypułki są zawinięte w 8–10 małych listków. Nasiona są pterygoidami.

Roślina jest szeroko rozpowszechniona w północnej i wschodniej części europejskiej części Rosji, na Dalekim Wschodzie i na Syberii. Preferuje brzegi rzek, zarośla krzewów, bory drobnolistne i rzadkie, polany i obrzeża leśne, wysokogórskie łąki subalpejskie. Kakali odnosi się do roślin miododajnych. W okresie kwitnienia - lipiec-sierpień - przyciąga wiele pszczół i os.

Przydatne właściwości kakao

Kakali ma szeroką gamę właściwości leczniczych, które są szeroko stosowane w medycynie tradycyjnej. Do celów leczniczych zbiera się liście (lipiec-sierpień) i kłącza z korzeniami (wrzesień-październik). Do leczenia można używać zarówno suszonych, jak i świeżych surowców.

Roślina zawiera dużą ilość karotenu, kwasu askorbinowego, garbników z grupy pirokatechol. W łodygach znajduje się wiele alkaloidów, w tym hastacyna, która ma podobną budowę do platyfiliny, a także pierwiastki śladowe niezbędne do życiowej aktywności organizmu człowieka: żelazo, miedź, molibden, wanad, mangan, bor, tytan, magnez. Sól wapniową kwasu winowego znaleziono w korzeniach i kłączach.

Nakładanie kakao

Jak pokazują badania farmakologiczne, kakao ma działanie gojące, szczególnie skuteczne w przypadku zakażonych ropnych ran i wrzodów. Wynika to z wysokiej zawartości karotenu i kwasu askorbinowego w roślinie. Napary ziołowe i wywary są dobrym środkiem przeczyszczającym i przeciwskurczowym, są przepisywane na zapalenie stawów, zapalenie korzonków nerwowych, zapalenie oskrzeli, zatrzymanie moczu i choroby zakaźne.

W medycynie tybetańskiej roślina jest stosowana jako środek hemostatyczny i gojący rany, w medycynie mongolskiej - do naruszeń funkcji wątroby. Liście zbiera się w okresie kwitnienia. W przypadku ropnych ran, czyraków, owrzodzeń troficznych i modzeli szczególnie skuteczne jest stosowanie świeżych liści. Zioło kakaowe w kształcie włóczni jest również przepisywane na katar górnych dróg oddechowych, grypopodobny nieżyt nosa, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, wrzody żołądka i dwunastnicy.

Bulion kakaowy

Zioło jest używane w postaci wywarów, naparów i nalewek, świeżych oraz jako część złożonych kolekcji ziół leczniczych.

Napar: włóż 1 łyżkę pokruszonych suchych liści do szklanki wrzącej wody i nalegaj na godzinę. Przefiltruj i weź 50-70 ml 3-4 razy dziennie. Środek polecany jest przy wrzodach żołądka i dwunastnicy, zatrzymaniu moczu, zapaleniu oskrzeli.

Odwar z korzeni: 1 łyżeczkę posiekanych korzeni włóż do szklanki wody i gotuj na małym ogniu przez około 5-6 minut. Nalegaj 2 godziny, przefiltruj i doprowadź powstały bulion do pierwotnej objętości. Lek należy przyjmować w 100 ml 1-2 razy dziennie jako środek przeczyszczający.

Nalewka: świeżo zmielone liście kakao wlewa się 96-stopniowym alkoholem w stosunku 4: 1 i utrzymuje przez 10 dni w ciemnym miejscu. Nalewka zachowuje swoje właściwości lecznicze przez rok do dwóch lat. Stosuje się go zewnętrznie w postaci okładów na panaryt, siniaki, wrzody, czyraki.

Zbiór ziół: wymieszaj 1 łyżkę korzenia rabarbaru, siemię lniane, ziele senesu, kakao, len ropuchy. Do gotowania użyj 2 łyżek przygotowanej kolekcji, które zalewamy litrem wrzącej wody. Kompozycję gotuje się w łaźni parowej przez 30 minut. Dawkowanie: 1 szklankę bulionu przyjmuje się 3-4 razy dziennie. Lekarstwo jest dobrym środkiem przeczyszczającym.

Przeciwwskazania do stosowania kakao

W badaniu zioła nie znaleziono przeciwwskazań do jego stosowania, z wyjątkiem indywidualnej nietolerancji na leki z niego. Nie zaleca się również podawania go dzieciom poniżej drugiego roku życia.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).