Pollinoza U Dzieci - Cechy Choroby I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Pollinoza u dzieci

Dla wielu rodziców wiosna to niebezpieczna pora roku, ponieważ ich dzieci wraz z początkiem kwitnienia drzew zaczynają cierpieć z powodu silnego kataru i zatkanego nosa. Ale nie zawsze jest to oznaka przeziębienia, ponieważ przyczyną wszystkiego może być alergia - katar sienny.

Jak rozpoznać tę dolegliwość? Warto wiedzieć, że przeziębienia są najczęściej niebezpieczne w porze mroźno-wilgotnej (zima, wczesna wiosna), a katar w porze ciepłej (od kwietnia do sierpnia) może być skutkiem niebezpiecznych alergenów: pyłku piołunu, bluegrassu, kostrzewy, olchy i brzozy.

Zadowolony:

• Objawy pyłkowicy u dzieci
• Przyczyny pyłkowicy u dzieci
• Diagnostyka
• Leczenie pyłkowicy u dzieci
• Porady żywieniowe
• Zalecenia dotyczące zapobiegania
• Wznów dla rodziców
• Do którego lekarza mam się udać?

Objawy pyłkowicy u dzieci

U dzieci katar sienny najczęściej zaczyna się zaczerwienieniem skóry i wzrostem temperatury. Ponadto dziecko może narzekać na bóle głowy i osłabienie. Wraz z błoną śluzową nosogardzieli dochodzi do stanu zapalnego błony śluzowej przewodu żołądkowo-jelitowego. Charakterystyczny jest również rozwój zapalenia spojówek (swędzenie, pieczenie oczu, łzawienie) i alergicznego nieżytu nosa.

Czasami u dzieci swędzenie i pieczenie może przejść do gardła lub uszu. Nieco później dziecko zaczyna gwałtownie kichać. Wydzielina z nosa jest zwykle cienka, wodnista i wyraźna. Uwaga: jeśli dziecko często pociera nos dłonią, może to wskazywać na katar sienny. Możesz również zauważyć, że dziecko zaczęło gorzej spać, stało się rozdrażnione i zmniejszyło apetyt.

Wideo: kto płacze z powodu alergii, czy jest to dziedziczne i co ma z tym wspólnego ambrozja - porozmawiamy o tym wszystkim w dzisiejszym filmie:

Przyczyny pyłkowicy u dzieci

Pollinoza jest niezwykle częstą chorobą dzieci, a wynika to w dużej mierze z niekorzystnej sytuacji środowiskowej w miastach. Każdego roku lekarze otrzymują ponad 12 milionów skarg na sezonowy katar sienny. Do 14 roku życia chłopcy są bardziej podatni na tę chorobę, a następnie dziewczynki.

Alergię zwykle wywołuje pyłek o określonej wielkości, który dostając się do błony śluzowej nosogardzieli i oczu, podrażnia komórki wrażliwe na alergie. W rezultacie ulegają stanom zapalnym, próbując chronić się przed patogenami pyłkowicy. Im brudniejsze powietrze w mieście, tym silniejsze podrażnienie. To wyjaśnia, dlaczego to mieszkańcy miast są bardziej narażeni na alergie.

Wpływa na skłonność do kataru siennego i predyspozycje genetyczne. Ale dziecko niekoniecznie dziedziczy nietolerancję na substancje, które mają rodzice: dziedziczy tylko skłonność do alergii. Jest prawdopodobne, że rodzice alergicy będą mieli dziecko podatne na katar sienny, jeśli urodzi się w okresie kwitnienia niebezpiecznych roślin (drzew, zbóż, chwastów).

Sprzyjającym tłem dla rozwoju kataru siennego są również przewlekłe choroby układu oddechowego i choroby zębów, które upośledzają krążenie krwi w nosogardzieli. Niebezpiecznymi czynnikami są również skaza, alergia pokarmowa czy zapalenie skóry.

Diagnostyka

Najczęściej rozpoznanie kataru siennego u dzieci nie jest trudne, ponieważ objawy alergii mają wyraźny związek z okresem kwitnienia roślin. Poza sezonem wszystkie oznaki choroby znikają. Diagnoza staje się jeszcze bardziej oczywista, jeśli dziecko ma krewnych, którzy cierpią na podobny problem.

Aby określić rodzaj alergenu, należy wykonać specjalne badania, w tym:

• Testy skórne.
• Wykrywanie przeciwciał IgE w surowicy krwi, które pojawiają się w odpowiedzi na alergen.
• Prowokacyjne testy.

Imponująca liczba alergenów służy do określenia, który pyłek danej rośliny wywołuje reakcję zapalną u dziecka. W tym celu stosuje się zestaw alergenów pyłkowych drzew owocowych i ozdobnych, traw, kwiatów i roślin uprawnych.

Testy skórne nie są wykonywane podczas zaostrzenia choroby. Konieczne jest oczekiwanie na ustąpienie innych chorób przewlekłych, jeśli takie istnieją. Dziecko nie powinno otrzymywać kortykosteroidów ani leków przeciwhistaminowych.

Rzadko przeprowadza się testy prowokacyjne dla dzieci.

Leczenie pyłkowicy u dzieci

Pollinozę u dzieci trzeba leczyć, gdyż z biegiem czasu objawy będą się tylko nasilać, a mechanizmy obronne organizmu będą słabnąć. W związku z tym wzrośnie również wrażliwość na inne alergeny. Niebezpiecznymi konsekwencjami kataru siennego mogą być astma oskrzelowa i astmatyczne zapalenie oskrzeli.

Chore dzieci mają przepisywane leki przeciwhistaminowe, które mogą leczyć i zapobiegać rozwojowi pyłkowicy. Rodzice powinni również dostosować sposób odżywiania dziecka eliminując z diety alergeny pokarmowe.

Leczenie kataru siennego w dzieciństwie przeprowadza się w następujących obszarach:

• Leczenie alergii podczas zaostrzenia.
• Terapia w okresie remisji, której celem jest zapobieganie nawrotom.
• Immunoterapia specyficzna dla alergików.

Leczenie alergii podczas zaostrzenia obejmuje takie aspekty, jak:

• Całkowite wykluczenie kontaktu z alergenem lub zminimalizowanie go.
• Przyjmowanie leków.
• Zgodność z dietą.

Aby wykluczyć kontakt z pyłkami powodującymi alergie, będziesz musiał przetransportować dziecko w inne miejsce. Ważne jest, aby w tym obszarze nie rosły żadne rośliny, które wywołują reakcję zapalną organizmu. Przeprowadzka nie zawsze jest możliwa. Dlatego należy dołożyć starań, aby zminimalizować kontakt dziecka z pyłkiem.

Można to osiągnąć na następujące sposoby:

• Zminimalizuj ekspozycję dziecka na zewnątrz podczas upalnej lub wietrznej pogody. Nie wyprowadzaj go rano na spacer.
• Nie idź do lasu, do parku, do chaty i innych miejsc, w których rośnie obfitość roślin kwiatowych.
• Nie koś trawnika z dzieckiem w pobliżu.
• Tak dobieraj ubrania dla dziecka, aby na jego ciele nie pozostały żadne otwarte przestrzenie.
• Noś okulary przeciwsłoneczne podczas chodzenia na zewnątrz. Po ulicy przepłucz oczy dziecka wodą.
• Po przyjeździe do domu należy natychmiast zmienić ubranie, wykąpać i umyć dziecko. Ręce należy myć mydłem hipoalergicznym. Przepłucz nos i usta roztworami soli.
• Używaj w domu oczyszczacza powietrza, nawilżacza i klimatyzatora. Czyszczenie na mokro powinno odbywać się codziennie.
• Okna należy przykryć siatką, którą należy regularnie nawilżać i często myć.
• Musisz wietrzyć pomieszczenie wieczorem.
• Nie stosować do produktów do pielęgnacji skóry i włosów, które zawierają wyciągi z ziół i roślin, które mogą wywoływać alergie.

Przyjmowanie leków ma na celu zahamowanie reakcji zapalnej i zmniejszenie objawów alergii.

Fundusze te obejmują:

• Leki przeciwhistaminowe, które zatrzymują receptory H1-histaminy. Nie tylko łagodzą stany zapalne, ale także zapobiegają dalszemu rozwojowi alergii. Mogą to być takie środki jak: Claritin, Loratadin, Ebastin, Erius, Telfast itp.
• Kromony, które łagodzą stany zapalne błon śluzowych. Przedstawiciele tej grupy leków: Kromohexal, Kromosol, Allergokrom itp.
• Jeśli alergia jest ciężka, dziecku przepisuje się glikokortykosteroidy: flutikazon, hydrokortyzon, budezonid, mometazon, beklometazon.
• Aby ułatwić oddychanie przez nos i złagodzić obrzęki błony śluzowej zatok przynosowych, wskazane jest stosowanie środków zwężających naczynia krwionośne do nosa: Nazol, Irifrin, Metazone, Naphthyzin itp.

Do leczenia miejscowego stosuje się leki w postaci aerozoli, maści, sprayów i kropli. Stosowane są również leki ogólnoustrojowe. W leczeniu pyłkowicy stosuje się tabletki i zastrzyki.

Podstawą terapii są leki przeciwhistaminowe. Można je stosować przez cały okres kwitnienia rośliny wywołującej alergię. Leki o działaniu zwężającym naczynia krwionośne nie są używane dłużej niż przez tydzień. W przeciwnym razie błona śluzowa nosa może zacząć zanikać.

W leczeniu kataru siennego stosuje się leki przeciwhistaminowe czterech pokoleń.

Leki pierwszej generacji działają szybko, ale nie na długo. Dlatego trzeba je nakładać kilka razy dziennie. Kolejną wadą są wyraźne skutki uboczne, które objawiają się letargiem, zwiększoną sennością, nudnościami i zaburzeniami stolca. Dlatego starają się nie przepisywać takich leków dzieciom. Przedstawiciele tej grupy: Suprastin, Difenhydramina, Diazolin, Fenkarol itp.

Leki drugiej generacji nie powodują senności i nie działają przez cały dzień. Można je przyjmować tyle, ile potrzeba, ponieważ nie powodują uzależnienia od organizmu. Jednak takie środki mogą mieć toksyczny wpływ na wątrobę, serce i naczynia krwionośne. Przedstawiciele drugiej generacji leków przeciwhistaminowych: Ebastin, Cetirizine, Cetrin, Erius, Fenistil, Ketotifen itp.

W leczeniu pyłkowicy dzieciom najczęściej przepisuje się leki trzeciego i czwartego pokolenia. Działają w ciągu dnia i mają minimalny zestaw skutków ubocznych. Można je jednak stosować dopiero po ukończeniu przez dziecko 3 roku życia. Przedstawicielami tej grupy są takie leki jak: Terfen, Telfast, Lordestin, Levocetirizine itp.

Aby leki były wygodniejsze w leczeniu dzieci, można je stosować w postaci kropli, w postaci syropu lub maści.

Kromony są stosowane w celu łagodzenia alergicznego nieżytu nosa i spojówek. Są również przepisywane na zapalenie gardła, tchawicy i krtani. Ta reakcja objawia się w postaci alergicznego kaszlu. Leki są dostępne w postaci kropli do oczu i nosa, w postaci sprayu i aerozolu. Zaczynają być stosowane 30 dni przed rozpoczęciem kwitnienia roślin alergizujących i kontynuowane do końca tego sezonu.

Glukokortykosteroidy stosuje się tylko wtedy, gdy katar sienny ma ciężki przebieg, a inne leki nie przynoszą pożądanego efektu. Leki hormonalne są przepisywane w krótkim czasie, po czym mały pacjent jest przenoszony na standardowe leki przeciwhistaminowe. Tylko lekarz może przepisać takie leczenie; niezależne stosowanie kortykosteroidów jest niedopuszczalne.

Aby dobrać optymalną terapię, lekarz koncentruje się na wieku dziecka, czasie trwania choroby, nasileniu objawów alergii.

Porady żywieniowe

Dieta na katar sienny jest praktykowana w czasie zaostrzenia choroby. Wszystkie pokarmy, które mogą wywoływać alergie pokarmowe, czyli reagują krzyżowo z alergenami pyłków, są usuwane z menu dziecka.

Aby wyizolować te pokarmy, musisz wiedzieć, na którą roślinę dziecko jest uczulone. Następnie lekarz poda konkretne zalecenia dotyczące sporządzenia prawidłowego menu.

Bardzo ważne jest stworzenie w domu uzdrawiającej atmosfery. W pomieszczeniach konieczne jest czyszczenie na mokro; w okresie letnim mokre prześcieradła lub gazę zwiniętą w kilka warstw rozwiesz w otworach drzwiowych i okiennych. Niezwykle ważna jest również higiena: dziecko powinno się kąpać po każdym wyjściu na zewnątrz. Przydaje się płukanie gardła, płukanie oczu i nosa. Do kąpieli lepiej wybrać mydło hipoalergiczne.

Zalecenia dotyczące zapobiegania

Podczas remisji pyłkowicy stosuje się immunoterapię swoistą dla alergenu (ASIT). Sprowadza się to do tego, że organizm dziecka stopniowo dostosowuje się do alergenu. Prowadzi to do tego, że alergia ostatecznie ustępuje. ASIT można ćwiczyć z dziećmi od 3 roku życia.

Dziecku wstrzykuje się podskórnie lub wewnętrznie lek zawierający alergeny w minimalnym stężeniu. Zabieg można wykonać tylko pod nadzorem alergologa i tylko w placówce medycznej. Można również stosować krople nakładane pod język. Dawka jest stopniowo zwiększana w miarę przyzwyczajania się organizmu do substancji, które wcześniej wywoływały w nim ostrą reakcję.

ASIT można wykonywać przed sezonem alergicznym lub przez cały rok. Efekt utrzymuje się kilka lat.

Wznów dla rodziców

Pollinoza u dzieci jest poważną chorobą wymagającą leczenia. Nie należy tego ignorować, ponieważ nieszkodliwy nieżyt nosa może ostatecznie przekształcić się w astmę oskrzelową. Trudno będzie sobie z tym poradzić.

Samoleczenie na katar sienny jest niedopuszczalne, ponieważ nie można określić alergenu „na oko”. Konieczne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza. W leczeniu kataru siennego ważny jest każdy aspekt, od przyjmowania leków po dietę. To jedyny sposób na osiągnięcie nie tylko stabilnej remisji, ale także całkowitego wyleczenia choroby.

Wideo: Szkoła Doktora Komarowskiego „Alergia sezonowa”:

Do którego lekarza mam się udać?

Jeśli u Twojego dziecka pojawią się objawy alergii, powinieneś udać się do alergologa. Czasami wymagana jest konsultacja immunologa, dermatologa, pulmonologa, okulisty, otolaryngologa. Dobrze, jeśli jest możliwość odwiedzenia dietetyka. Stworzy optymalne menu, wykluczając z niego zabronione produkty.

Autor artykułu: Sokolova Praskovya Fedorovna | Pediatra

Wykształcenie: Dyplom w specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany na Wołgogradzkim Państwowym Uniwersytecie Medycznym. Specjalistyczny certyfikat został natychmiast otrzymany w 2014 roku.