Leczenie Swędzenia: środki Ludowe I Lista Leków Na Swędzącą Skórę

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Leczenie swędzenia

Zadowolony:

• Leczenie swędzenia glistnikiem
• Inne środki ludowe na swędzenie
• Lista leków na swędzącą skórę
• Ketotifen - lekarstwo na przewlekłe swędzenie
• Glukokortykoidy (środki hormonalne)
• Dlaczego alergolog przepisał antybiotyki?

Leczenie swędzenia glistnikiem

Glistnik w postaci nalewki i wywaru do użytku zewnętrznego jest skutecznym lekarstwem na swędzenie i wysypki skórne. Aby przygotować bulion, należy wziąć łyżeczkę surowców ziołowych (glistnik w postaci suszonej można kupić w aptece) i zalać szklanką wrzącej wody. Nalegaj przez piętnaście minut i przecedź przez gazę. Powstały bulion można wykorzystać do przetarcia dotkniętej skóry lub wykonania okładów.

Do kąpieli stosuje się gęsty napar z glistnika. Jest przygotowywany na podstawie proporcji 10 gramów suchej rośliny na 100 gramów gorącej wody. Mieszaninę schładza się do temperatury 36-40 ° C i moczy przez 10-15 minut.

Nalewkę alkoholową do wcierania przygotowuje się z jednej części pokruszonej rośliny na pięć części wódki. Aby użyć nalewki jako kompresu, namocz gazę i nałóż ją na dotknięte obszary na 15-20 minut. Aby uniknąć podrażnień skóry, nalewkę można rozcieńczyć przegotowaną wodą.

Czytaj więcej: Właściwości, zastosowanie i leczenie glistnikiem

Inne środki ludowe na swędzenie

• Herbata z melisy na swędzenie. Herbatka z melisy działa kojąco, łagodzi podrażnienia skóry i zmniejsza swędzenie. Aby go przygotować, łyżkę ziela melisy parzy się ze szklanką wrzącej wody i pije dwa razy dziennie. Leczenie świądu należy kontynuować przez miesiąc.
• Kąpiel z sukcesją w leczeniu świądu. Kąpiele sekwencyjne pomagają złagodzić objawy alergiczne, łagodzą swędzenie i przyspieszają regenerację skóry po wysypkach. Na dwie łyżki materiałów roślinnych weź pół szklanki gorącej wody, nalegaj na piętnaście minut, ostudź i wytrzyj skórę powstałym bulionem za pomocą bawełnianego wacika.
• Leczenie swędzenia alkoholową nalewką nagietka. Nalewka z nagietka stosowana jest w leczeniu chorób skóry, przeciwdziała infekcjom bakteryjnym, które mogą wystąpić podczas drapania, zmniejsza swędzenie i pomaga odbudować skórę. Można go kupić w aptece lub przygotować samodzielnie, na co 10 g pokruszonego materiału roślinnego wylewa się z 70% alkoholem, nalegał przez dwa tygodnie. Powstała mieszanina jest filtrowana przez gazę, a dotknięta skóra jest wycierana. W przypadku uczucia pieczenia i bolesności zaleca się rozcieńczyć nalewkę wodą.

• Propolis na swędzenie. Propolis to substancja stosowana przez pszczoły do ochrony i wzmacniania plastrów miodu, ma żywiczną konsystencję i ma silne właściwości przeciwbakteryjne. W medycynie ludowej propolis jest stosowany w leczeniu chorób skóry, oparzeń, wrzodów, egzemy i wysypek. Opatrunek z maścią propolisową łagodzi swędzenie i podrażnienia po 10 minutach od nałożenia, do użytku zewnętrznego nadaje się również 10% nalewka z propolisu, smaruje się nią dotknięte miejsca w celu wyeliminowania świądu i zmiękczenia skóry.
• Mumia od swędzenia. Shilajit to produkt naturalny, żywiczna substancja wydobywana z pęknięć w skałach. Shilajit jest bogaty w minerały i substancje organiczne, które wspomagają procesy regeneracji skóry po uszkodzeniach. W postaci 2% roztworu mumię stosuje się w leczeniu wysypek skórnych - materiał impregnuje się roztworem i wykonuje kompresy przez 15-20 minut, co pomaga usunąć swędzenie i dyskomfort, zapobiega procesom infekcyjnym i zapalnym. Do użytku zewnętrznego stosuje się również roztwór mumii w proporcji 1 g na 100 ml płynu. (czytaj także: Przepisy na leczenie i stosowanie mumii na rozstępy, na włosy)

Lista leków na swędzącą skórę

Jakie leki przeciwhistaminowe wybrać?

Leki stosowane w leczeniu świądu i alergicznych wysypek dzielą się na trzy główne grupy:

• Leki przeciwhistaminowe;
• Glukokortykoidy;
• Stabilizatory błony komórek tucznych.

Najpopularniejszą i najbardziej rozbudowaną grupą leków są leki przeciwhistaminowe, które blokują receptory histaminowe i zapobiegają rozwojowi reakcji alergicznej, dzięki czemu w ciągu kilku godzin po zażyciu leku swędzenie, obrzęk i zaczerwienienie ustępują, wysypki stają się mniej widoczne. Leki przeciwhistaminowe mają stosunkowo niewiele przeciwwskazań, więc można je kupić w każdej aptece bez recepty.

Zauważalnym efektem ubocznym po zażyciu leków przeciwhistaminowych jest senność, ale jej nasilenie zależy od rodzaju leku. Rzadkie działania niepożądane to nudności, zawroty głowy, ból głowy.

Leki przeciwhistaminowe dzielą się na trzy grupy:

• Leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji to leki, które szybko i skutecznie łagodzą reakcję alergiczną oraz działają uspokajająco. Przyjmuje się je kilka razy dziennie, gdyż efekty ich stosowania szybko ustępują. Istnieją przeciwwskazania dla kierowców i osób pracujących w warunkach zwiększonego ryzyka kontuzji, gdyż po zażyciu tego typu leków często obserwuje się senność. Ten efekt uboczny może być przydatny, jeśli reakcjom alergicznym pacjenta towarzyszą nerwowość i zaburzenia snu.
• Leki przeciwhistaminowe drugiej generacji nie dają natychmiastowego efektu, jak leki pierwszej generacji, ale ich działanie utrzymuje się przez jeden dzień, więc nie ma potrzeby ich zażywania 2-3 razy dziennie. Sedacja jest mniej wyraźna, więc po ich zażyciu osoba może normalnie pracować. Reakcja alergiczna zaczyna ustępować w ciągu godziny po zastosowaniu leku.
• Leki przeciwhistaminowe trzeciej generacji to leki o minimalnym działaniu uspokajającym; senność u pacjentów po ich zażyciu występuje niezwykle rzadko.

Charakterystyka porównawcza leków przeciwhistaminowych:

Przeciwwskazania
Leki pierwszej generacji:
Suprastin	Skutecznie łagodzi reakcję alergiczną 30 minut po aplikacji, efekt utrzymuje się od 3 do 5 godzin. Jest przepisywany dorosłym i dzieciom od 1 miesiąca w przypadku alergicznych reakcji skórnych na ukąszenia zwierząt i atopowego zapalenia skóry.	Nie stosować u kobiet w ciąży, w okresie laktacji, a także u pacjentów w trakcie napadu astmy oskrzelowej.
Tavegil	Szybko i skutecznie łagodzi swędzenie, a skutki uboczne w postaci senności są mniej wyraźne niż po Suprastinie. Ważność po jednorazowej dawce - 12 godzin, dopuszczony do stosowania przez dzieci od 6 roku życia.	Choroby układu oddechowego, dolnych dróg oddechowych, ciąża i laktacja.
Diazolin	Dozwolony do stosowania w każdym wieku, właściwości antyalergiczne są słabe. Nie uzależnia, więc może być używany przez długi czas.	Lek jest przeciwwskazany u matek w ciąży i karmiących, a także u pacjentów z padaczką, zaburzeniami trawienia (ostry stan choroby wrzodowej), gruczolakiem prostaty, jaskrą i arytmią.
Leki drugiej generacji:
Claritin, Claridol, LoraHexal (leki na bazie loratadyny)	Pierwsze efekty są odczuwalne w ciągu godziny po spożyciu, a maksymalny efekt pojawia się po 10 godzinach. Lek jest pijany raz dziennie. Prawdopodobieństwo wystąpienia skutków ubocznych jest minimalne.	Nie przepisywany dzieciom poniżej trzeciego roku życia, matkom karmiącym. W przypadku kobiet w ciąży stosować ostrożnie i wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza. Przeciwwskazania dla pacjentów z nietolerancją laktozy, fruktozy lub innych składników leku.
Zyrtec, Cetrin, Zodak (preparaty na bazie ceteryzyny)	Wchłanianie następuje w przewodzie pokarmowym, efekt widoczny jest już po 20 minutach. Nie uzależniają, więc można je przyjmować na długich kursach. Działanie leku jest widoczne przez 2-3 dni od ostatniej dawki.	Nie przepisywany małym dzieciom poniżej 6 roku życia, kobietom w okresie laktacji i pacjentom z niewydolnością nerek. U starszych pacjentów zwiększa się ryzyko powstania obrzęku po podaniu leku.
Leki trzeciej generacji:
Erius	Jest przepisywany w leczeniu przewlekłych wysypek skórnych, pokrzywki. Lek ma długotrwałe działanie od 24 do 48 godzin, nie wpływa na zdolność koncentracji, aktywną uwagę.	Przeciwwskazane u matek w ciąży i karmiących, a także dzieci poniżej 12 roku życia i pacjentów z niewydolnością nerek.
Telfast	Jest przepisywany na przewlekłą dermatozę, której towarzyszy świąd. Lek ma przedłużone działanie i nie powoduje senności.	Zaburzenia nerek lub wątroby, zaburzenia serca, ciąża i laktacja, wiek poniżej 12 lat.

Ketotifen - lekarstwo na przewlekłe swędzenie

Blokery błony komórek tucznych to kolejna grupa leków stosowanych w leczeniu przewlekłego świądu. Ich mechanizm działania ma również na celu zapobieganie reakcji alergicznej. Tak więc, gdy alergen dostanie się do organizmu, zaczynają się w nim wytwarzać immunoglobuliny, które po kontakcie z komórkami układu odpornościowego (komórki tuczne) powodują uwalnianie histamin. Histaminy są odpowiedzialne za dalszy przebieg reakcji alergicznej ze wszystkimi jej charakterystycznymi objawami - zaczerwienieniem skóry, swędzeniem, obrzękiem.

Ketotifen zakłóca interakcję immunoglobulin i komórek tucznych, blokując w ten sposób uwalnianie histaminy i późniejszą reakcję alergiczną. Leki z tej grupy nie działają natychmiast, dlatego nie nadają się do łagodzenia ostrych ataków alergii. Pierwsze efekty pojawiają się po tygodniu ciągłego stosowania, maksymalny efekt można zaobserwować po 1-2 miesiącach.

Ketotifen jest przepisywany w przypadku przewlekłych alergicznych wysypek, takich jak egzema, pokrzywka lub atopowe zapalenie skóry. Nie mogą go stosować kobiety w okresie ciąży, laktacji, a także małe dzieci poniżej trzeciego roku życia. Możliwe skutki uboczne to senność, nerwowość i drażliwość, suchość w ustach i zwiększony apetyt, z których większość ustępuje po pierwszym tygodniu stosowania.

Glukokortykoidy (środki hormonalne)

To najpotężniejsza grupa leków mających na celu zwalczanie alergicznych wysypek i swędzenia. Glukokortykoidy działają na wszystkie typy komórek odpowiedzialnych za reakcję alergiczną - komórki tuczne, eozynofile i leukocyty. Jednak ze względu na dużą liczbę skutków ubocznych glukokortykoidy są przepisywane tylko w najcięższych przypadkach. Wśród negatywnych objawów po zażyciu tych leków są niestrawność, ciśnienie krwi, bóle głowy, a te są dalekie od najniebezpieczniejszych ze wszystkich możliwych skutków ubocznych.

Glukokortykoidy są przepisywane pacjentom, którzy próbowali leczenia ketotifenem i lekami przeciwhistaminowymi, ale nie przyniosły one rezultatu. Jest przepisywany w przypadkach, gdy wysypki alergiczne zajmują znaczny obszar skóry, powodując poważne uszkodzenia i ból. Leki hormonalne - prednizon, deksametazon - przyjmuje się nie dłużej niż 10 dni tylko zgodnie z zaleceniami lekarza.

Dlaczego alergolog przepisał antybiotyki?

Antybiotyki nie zapobiegają reakcji alergicznej ani nie pomagają w leczeniu świądu, ale lekarz może je przepisać, jeśli wystąpi infekcja. Infekcja krostkowa często towarzyszy wysypkom alergicznym, wywołuje ją sam pacjent, drapiąc swędzącą skórę.

Lekarz może przepisać antybiotyki dopiero po specjalnych testach. Ze skóry pobiera się zeskrobanie, wysiew jest wykonywany w celu określenia wrażliwości tego drobnoustroju na antybiotyki. Najczęściej w tym przypadku antybiotyki o szerokim spektrum działania są przepisywane przez okres do 10 dni. Leki z tej grupy to penicylina, cefalosporyny, makrolidy.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).