Wole Torbielowate Tarczycy - Przyczyny, Objawy, Rozpoznanie I Leczenie Wola Torbielowatego

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Wole torbielowate tarczycy

Zadowolony:

• Dlaczego wole torbielowate jest niebezpieczne?
• Przyczyny wola torbielowatego
• Objawy wola zwyrodnieniowego torbielowatego
• Jak rozpoznaje się wole z mukowiscydozą?
• Leczenie wola torbielowatego
• Zapobieganie wole torbielowatemu
• Jakie są powikłania wola ze zwyrodnieniem torbielowatym?

Dlaczego wole torbielowate jest niebezpieczne?

Wole torbielowate zwyrodnieniowe jest chorobą tarczycy, która charakteryzuje się tworzeniem się w jej tkance ubytków wypełnionych lepką zawartością. Ta patologia może dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn, ale kobiety chorują kilka razy częściej.

W zależności od przyczyn rozwoju i charakterystyki zmian morfologicznych wyróżnia się kilka odmian wola torbielowatego:

• Prawdziwe lub proste wole torbielowate jest łagodną formacją, której ściany są pokryte niezmienionym nabłonkiem; ze względu na zawartość rozróżnia się formy surowicze i koloidalne (występuje w 3-5% przypadków).
• Cystadenoma to torbielowata degeneracja gruczołu, w której łagodne węzły nabierają objawów złośliwości, najczęściej w wyniku upośledzenia ukrwienia. W tkance narządu powstają ubytki, wyłożone zmienionym nabłonkiem i wypełnione krwią lub płynem surowiczym (30% węzłów ulega degeneracji w cystadenoma).
• Formacje torbielowate z lokalizacją boczną lub centralną. Zwykle są to dziedziczne patologie.
• Torbiele przytarczyc to ubytki zlokalizowane na powierzchni tkanki gruczołowej.
• Torbiele Echinococcus - spowodowane pasożytowaniem bąblowicy.
• Torbielowate potworniaki.

Ostatnie trzy patologie tarczycy są z natury różne od pozostałych, ale często mylone są z wolem torbielowatym.

Torbielowata dystrofia gruczołu tarczowego może być spowodowana przerostem pęcherzyków tarczycy, wrodzonymi procesami zwyrodnieniowymi i niewielkimi krwotokami. W niektórych przypadkach cysty rosną bardzo wolno, a czasami szybko rosną przez kilka tygodni.

Torbielowate zwyrodnienie tarczycy charakteryzuje się dystrofią jej tkanek i nierównomiernym wzrostem wielkości. Często torbielowate ubytki zastępują prawie całą normalną tkankę gruczołową. Uciskają naczynia krwionośne, zakończenia nerwowe i normalną tkankę, co przyspiesza procesy degeneracyjne. W jamach torbielowatych wytwarzane są nadmierne ilości hormonów, co może prowadzić do rozwoju nadczynności tarczycy.

Przyczyny wola torbielowatego

Główne przyczyny rozwoju wola torbielowatego to:

• Brak jodu w organizmie,
• Związane z wiekiem procesy dystroficzne w tkance tarczycy,
• Dziedziczna predyspozycja
• Hiperplazja pęcherzyków gruczołowych i różne procesy dystroficzne w jego tkance,
• Obecność węzłów tarczycy,
• Różne choroby wewnętrzne;
• Krwotoki w tkance gruczołu, które mogą pojawić się w wyniku operacji na szyi i gardle.

Objawy wola zwyrodnieniowego torbielowatego

W przypadku wola torbielowo-zwyrodnieniowego tarczycy, pacjentowi mogą przeszkadzać:

• Uczucie ucisku w szyję lub ataki zadławienia;
• Uczucie „guza” w gardle;
• Trudności w połykaniu pokarmu (jeśli gruczoł jest znacznie powiększony);
• Powiększenie i zapalenie węzłów chłonnych szyjnych;
• Stały ból gardła i szyi;
• Chrypka głosu;
• Przyspieszone tętno;
• Arytmie;
• Trzęsące się ręce;
• Nudności i wymioty spowodowane zatruciem organizmu;
• Zmęczenie, nadmierne zmęczenie, uczucie depresji;
• Zwiększona potliwość.

Podczas badania i badania palpacyjnego można wykryć powiększenie gruczołu i obecność gęstych formacji w jego strukturze. Jeśli torbielowate ubytki w tkance gruczołu rosną powoli, objawy pozostają nieistotne lub nieobecne przez długi czas.

Jeśli pojawi się którykolwiek z tych objawów, należy zwrócić się o pomoc do lekarza. Choroba jest łatwiejsza do wyleczenia na wczesnym etapie niż radzenie sobie z jej późnymi powikłaniami.

Jak rozpoznaje się wole z mukowiscydozą?

Za diagnostykę wola zwyrodnieniowego torbielowatego odpowiada endokrynolog. Pyta pacjenta o dolegliwości, określa czas i kolejność wystąpienia objawów, obecność patologii tarczycy u najbliższych krewnych. Następnie specjalista bada pacjenta, wykonuje badanie palpacyjne i, jeśli to konieczne, przepisuje dodatkowe badania.

Mogą to być:

• Ogólne analizy moczu i krwi,
• Badanie ultrasonograficzne tarczycy,
• Immunogram,
• RTG przełyku i narządów klatki piersiowej,
• Biopsja gruczołu cienką igłą,
• Scyntygrafia narządów,
• Oznaczanie zawartości hormonów tarczycy we krwi.

Lista badań dla każdego pacjenta dobierana jest indywidualnie z uwzględnieniem reklamacji oraz danych klinicznych.

Leczenie wola torbielowatego

Istnieją dwie główne metody leczenia - zachowawcza i operacyjna. Wybór konkretnej metody uzależniony jest od wielkości, kształtu i umiejscowienia torbielowatych, tempa ich wzrostu, występowania i nasilenia objawów choroby. Główne zadania leczenia to eliminacja formacji i przywrócenie funkcji tarczycy.

Lekarz może przepisać następujące grupy funduszy:

• Antybiotyki,
• Przeciwzapalny,
• Substancje obliterujące,
• Preparaty jodu,
• Hormony syntetyczne,
• Inne leki przywracające gruczoł.

Konkretne fundusze i ich stężenie dobierane są z uwzględnieniem dysfunkcji tarczycy.

Aby określić ten parametr, przeprowadza się badania takie jak:

• Analizy kliniczne moczu i krwi,
• USG Doppler (pokazuje brak przepływu krwi w węzłach),
• USG gruczołu (cysty są widoczne jako hipoechogeniczne formacje),
• Cytogram,
• Badania stanu hormonalnego.

Analiza cytologiczna płynu torbielowatego może wykluczyć takie procesy, jak zapalenie, rak lub dysplazja.

Badanie ultrasonograficzne jest pouczającą i dostępną metodą diagnostyczną. Pozwala na wykrycie torbieli nawet o bardzo małych rozmiarach. W przypadku powolnego wzrostu, niewielkich rozmiarów (poniżej 10 mm), braku objawów oraz przy prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy nie ma potrzeby leczenia. Lekarz tylko zaleca powtarzane badanie USG dwa razy w roku.

Jeśli węzły mają umiarkowane tempo wzrostu, leczenie jest obowiązkowe. Przede wszystkim konieczne jest skorygowanie funkcji gruczołu. Jeśli nie produkuje się wystarczającej ilości hormonów, stosuje się ich syntetyczne analogi. W przypadku nadczynności tarczycy konieczne jest zahamowanie czynności tarczycy za pomocą tyreostatyki.

Jeśli terapia lekowa nie daje wystarczającego efektu lub cysty przekraczają 1 cm średnicy, uciekają się do interwencji chirurgicznej. Może być minimalnie inwazyjny: pod kontrolą USG przebija się torbiel, usuwa się z niej płyn, a do jamy wstrzykuje się substancję obliterującą. Treść poddawana jest badaniu cytologicznemu w celu potwierdzenia jej dobrej jakości.

W ciężkich przypadkach wola torbielowatego konieczne staje się częściowe lub całkowite usunięcie gruczołu.

Wskazania do tej operacji to:

• Nowotwory guza na podstawie wyników badania cytologicznego,
• Odkładanie się soli wapnia na ścianach cyst,
• Powikłania po małoinwazyjnych zabiegach
• Bardzo szybki wzrost węzłów,
• Obecność ciężkich objawów.

Temat: Skuteczne przepisy na tradycyjną medycynę wole

Zapobieganie wole torbielowatemu

Aby zapobiec torbielowatej degeneracji gruczołu, pokazano następujące środki:

• Odpowiednie i regularne odżywianie, zapewniające odpowiednią podaż witamin i składników mineralnych, zwłaszcza jodu;
• Odbiór kompleksów witaminowo-mineralnych zimą;
• Regularne wizyty w uzdrowiskach, zwłaszcza dla osób zamieszkujących regiony z niedoborem jodu;
• Stosowanie fizjoterapii profilaktycznej (na przykład terapii magnetycznej i laserowej);
• Odpowiednia (ale nie nadmierna) ekspozycja na słońce latem;
• Częste przebywanie na świeżym powietrzu;
• Profilaktyczne wykorzystanie wód mineralnych.

Aby nie przeoczyć wystąpienia zmian torbielowatych w gruczole, ważne jest coroczne badanie USG tego narządu. W tym samym celu zaleca się okresowe wykonywanie testów na poziom hormonów tarczycy. Preparaty jodu należy przyjmować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza, aby uniknąć skutków ubocznych.

Kto jest zagrożony?

Najczęściej wole torbielowate rozpoznaje się u osób z następującymi czynnikami ryzyka:

• Predyspozycje genetyczne;
• Wcześniej nie zdiagnozowano guzków w tarczycy;
• Napromienianie okolicy głowy i szyi (na przykład w celu zdiagnozowania lub leczenia guza);
• Obecność gruczolaka lub raka gruczołu.

Jakie są powikłania wola ze zwyrodnieniem torbielowatym?

Późna wizyta u lekarza może powodować powikłania, takie jak złośliwe zwyrodnienie torbieli, ropne zapalenie form, upośledzenie ukrwienia tkanki gruczołu i okolicznych narządów, ucisk na przełyk lub tchawicę, struny głosowe. Dlatego powinieneś uważać na swoje samopoczucie.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).