Kamienie Nerkowe Kwasu Moczowego - Jak Się Rozpuścić? 7 Zasad

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Kamienie nerkowe kwasu moczowego

Kamienie kwasu moczowego to formacje, które najłatwiej rozpuszczają się przy pomocy terapii lekowej. Sole kwasu moczowego, z których się składają, są skutecznie rozpuszczane przy pomocy litolitycznych preparatów terapeutycznych.

Zadowolony:

• Jak rozpoznać kamienie kwasu moczowego?
• Rola pH moczu w rozpuszczaniu kamieni moczanowych
• Rozpuszczanie kamieni moczanowych w zwykłej wodzie
• Czy sok z cytryny lub żurawiny rozpuści kamienie moczanowe?
• Czy picie ziół moczopędnych jest bezpieczne?
• W nerkach nie ma piasku
• Dieta na kamienie nerkowe moczanowe

Jak rozpoznać kamienie kwasu moczowego?

Badanie rentgenowskie nie jest w stanie zdiagnozować kamieni moczanowych ze względu na ich małą gęstość, ale można je wyraźnie rozróżnić w badaniu USG. Możliwe jest określenie składu formacji, badając ją po chirurgicznym usunięciu lub niezależnym wyjściu z dróg moczowych. Możliwe jest określenie składu kamienia w organizmie za pomocą metod diagnostycznych. Jeśli pH moczu odbiega od normy w kierunku kwasowości, najprawdopodobniej jest to kamień moczanowy. Określ dokładną gęstość formacji za pomocą tomografii komputerowej.

Ale tomografia komputerowa nie jest konieczna, jeśli występują następujące objawy:

• W USG kamień jest widoczny;
• Na zdjęciu rentgenowskim kamień moczanowy nie jest wykrywany;
• Badania moczu wykazały zmianę pH w kierunku odczynu kwaśnego.

Jeśli te znaki się pokrywają, warto spróbować rozpuścić kamień. Najczęściej takie formacje występują u pacjentów z zaburzeniami metabolizmu puryn. Z tego powodu, jeśli podejrzewa się kamicę moczową, należy wykonać badanie poziomu kwasu moczowego we krwi.

Rola pH moczu w rozpuszczaniu kamieni moczanowych

Aby rozpuścić moczany, przepisuje się napój alkaliczny, który zwiększa poziom równowagi kwasowo-zasadowej. Preparaty cytrynianowe są przeznaczone do przekształcania moczu z kwaśnego w lekko kwaśny lub zasadowy. Rozpuszczanie kamieni moczanowych za pomocą terapii lekowej trwa od 2 miesięcy do sześciu miesięcy.

Aby przyspieszyć ten proces, stosuje się następującą taktykę - wstępne zdalne lub kontaktowe kruszenie endoskopowe o wielkości co najmniej 2 cm, a następnie rozpuszczanie pozostałych małych fragmentów. Zabiegowi towarzyszy częste picie i przestrzeganie specjalnej diety.

Najczęściej pacjenci szukają pomocy medycznej, gdy kamień przesunie się z miejsca jego powstania i przesunie się z nerki wzdłuż dróg moczowych. Ruchom towarzyszy ostry ból spowodowany kolką nerkową i pojawieniem się obturacyjnego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Ponieważ nie ma czasu na długi proces rozpuszczania dużego kamienia, kamień jest usuwany dowolną dostępną metodą, a pozostałe formacje są następnie rozpuszczane.

Rozpuszczanie kamieni moczanowych w zwykłej wodzie

Wraz ze wzrostem ilości spożywanego płynu pH moczu przesuwa się w kierunku zmniejszenia kwasowości. W rezultacie stężenie soli spada, a niewielkie formacje moczanów rozpuszczają się. Jeśli kamień ma mieszany skład lub nie można utrzymać stałego podwyższonego poziomu pH moczu za pomocą pobranych preparatów cytrynianowych, to ich dalsze stosowanie nie ma sensu. Jeśli leczenie zakończy się powodzeniem, należy dalej stosować mieszaniny cytrynianów, ale pod kierunkiem urologa lub nefrologa, ponieważ leki do rozpuszczania kamieni mają wyraźne skutki uboczne.

Zwróć uwagę na ważny fakt, że alkalizacja moczu niezawodnie rozpuszcza tylko formacje kwasu moczowego. Chociaż możliwe jest rozpuszczanie formacji szczawianów za pomocą mieszanin cytrynianów, w praktyce nie jest to tak skuteczne. Z reguły preparaty cytrynianowe przyjmuje się profilaktycznie po zmiażdżeniu kamieni nerkowych szczawianu wapnia.

Czy sok z cytryny lub żurawiny rozpuści kamienie moczanowe?

Nie, środki te nie są w stanie rozpuszczać kamieni, kwas cytrynowy jedynie minimalizuje wchłanianie wapnia w przewodzie pokarmowym. Nadużywanie takich zaleceń może prowadzić do krwawienia z żołądka i innych negatywnych konsekwencji, w tym wrzodów żołądka.

Czy picie ziół moczopędnych jest bezpieczne?

Niekontrolowane spożycie herbat nerkowych prowadzi do niebezpiecznych konsekwencji. Kamień w nerce, pod ich wpływem, może zostać przesunięty w najbardziej nieodpowiednim momencie. W rezultacie rozwija się ostry proces zapalny, pacjent odczuwa ostry ból w kolce nerkowej.

W nerkach nie ma piasku

U pacjenta rozpoznaje się kamicę moczową w następujących warunkach:

• Wielkość kamienia przekracza 0,5 cm;
• Ma gęstą strukturę;
• Ultradźwięki nie przechodzą przez kamień (istnieje ścieżka akustyczna).

W praktyce medycznej nie stawia się diagnozy „piasku w nerkach”. W badaniu ultrasonograficznym za „ziarna piasku” przyjmuje się inkrustowane brodawki nerek, naczynia krwionośne lub zbite włókna. Nie pij leków moczopędnych przy pierwszym podejrzeniu „piasku nerkowego”. Badanie ultrasonograficzne należy wykonywać co 6 miesięcy w celu określenia dynamiki zmian w strukturze nerek i występujących w niej obcych formacji. Jeśli nie ma wzrostu kamieni, najprawdopodobniej są to indywidualne cechy budowy nerki.

Dieta na kamienie nerkowe moczanowe

Dieta jest ważnym składnikiem leczenia kamicy moczowej. Jest przepisywany z uwzględnieniem ogólnego stanu pacjenta, obecności chorób somatycznych. Na przykład przy zaburzeniach sercowo-naczyniowych wymagane jest ograniczenie ilości płynu dostającego się do organizmu. Chorzy na cukrzycę powinni dostosować zalecaną dietę do swoich potrzeb.

Konieczne jest utrzymanie równowagi substancji, których organizm potrzebuje do normalnego funkcjonowania, a nie stosowanie diety przez długi czas. W przeciwnym razie zaczną tworzyć się kamienie o innym składzie.

Podstawowe zasady diety w obecności kamieni moczanowych:

• Ograniczenie pokarmów wywołujących kamicę moczową;
• Stosowanie produktów, które wpływają na zmianę odpowiedzi moczu;
• Zwiększenie objętości płynu używanego do usuwania osadu solnego.

Dla efektów terapeutycznych zalecane są produkty z minimalną zawartością puryn: pieczywo, potrawy z warzyw, owoce (z wyjątkiem zakazanych upraw), produkty mleczne, orzechy, jagody, zboża. Dania z niskotłuszczowych plastrów mięsa i ryb są dozwolone w postaci gotowanej, 1 jajko dziennie, z użyciem masła lub ghee.

Produkty zabronione:

• Podroby;
• Rośliny strączkowe, orzeszki ziemne;
• Warzywa: kalafior, szczaw, szpinak;
• Owoce: maliny, figi, żurawina;
• Grzyby;
• Chrzan i musztarda jako przyprawa;
• Słodkie wypieki;
• Kawa, kakao, gorąca czekolada;
• Tłuszcze ogniotrwałe: wołowe, jagnięce, kulinarne;
• Żywność w puszkach;
• Sery słone i pikantne;
• Kiełbaski.

Wraz z wyzdrowieniem pacjenta dieta jest stopniowo dostosowywana, powracając do zwykłego poziomu.

Autor artykułu: Lebedev Andrey Sergeevich | Urolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Andrologia” uzyskany po odbyciu rezydentury w Klinice Urologii Endoskopowej Rosyjskiej Akademii Medycznej Kształcenia Podyplomowego w centrum urologicznym Centralnego Szpitala Klinicznego nr 1 Kolei Rosyjskich SA (2007). Studia podyplomowe zostały tu ukończone do 2010 roku.