Infiltracja - Przyczyny I Objawy Infiltracji, Diagnostyka I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Infiltrować

Przyczyny i objawy infiltracji

Powiązane artykuły: [ukryj]

• 

• 

• 

• 

• 

Co to jest infiltracja?

Naciek to pieczęć utworzona w obszarze tkanki lub narządzie (wątroba, mięśnie, tkanka podskórna, płuco), której występowanie jest spowodowane nagromadzeniem elementów komórek, krwi, limfy. Istnieje kilka form infiltracji. Postać zapalna powstaje w wyniku szybkiego namnażania się komórek tkankowych i towarzyszy jej pojawienie się znacznej liczby leukocytów i limfocytów, krwi i limfy, które pocą się z naczyń krwionośnych.

Naciek guza tworzą komórki charakterystyczne dla różnych typów nowotworów (rak, mięśniak, mięsak). Jego przejawem jest naciekający wzrost guza. Przy takiej formacji następuje zmiana objętości tkanki, zmiana koloru, wzrost jej gęstości i bolesności. Chirurgiczna forma nacieku to uszczelnienie, które pojawia się w tkankach po sztucznym nasyceniu środkiem znieczulającym, antybiotykiem, alkoholem i tak dalej.

Przyczyny infiltracji

Przyczyny występowania nacieków zapalnych stanowią grupę o różnorodnych czynnikach etiologicznych. W badaniach zidentyfikowano 37% pacjentów ze źródłem urazowym jako przyczyną choroby, 23% miało zakażenie zębopochodne, u pozostałych pacjentów naciek zapalny powstał w wyniku różnych procesów infekcyjnych. Ta forma procesu zapalnego występuje z takim samym prawdopodobieństwem w każdej kategorii wiekowej.

Nacieki postaci zapalnej często obserwuje się w tkankach okolicy okołowierzchołkowej, zwłaszcza u dzieci z zapaleniem miazgi i przyzębia, które można pomylić z procesami reaktywnymi. Choroby zapalenia okostnej i surowicze zapalenie okostnej są również rodzajem nacieku zapalnego. Aby dokładnie ocenić stan pacjenta, konieczne jest rozpoznanie nie ropnego etapu procesu. Grupa zapaleń zębopochodnych ma charakter zapalny, obejmując kości szczęki, tkanki przylegające do szczęki, regionalne węzły chłonne.

Czynniki wywołujące zapalenie zębopochodne to czynniki reprezentujące mikroflorę jamy ustnej (gronkowce, drożdżaki, paciorkowce i inne). Wraz z nimi przyczyną rozwoju negatywnego procesu jest odporność mikroorganizmów, o której decydują specyficzne i niespecyficzne czynniki ochronne, reaktywność organizmu o charakterze immunologicznym. Naciek zapalny objawia się infekcją typu kontaktowego oraz limfogenną drogą jej rozprzestrzeniania, po której następuje naciekanie tkanek.

Przyczyną nacieku może być skomplikowany stan ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Jest to guz typu zapalnego, w jego centrum znajduje się proces w kształcie robaka i stan zapalny, który występuje w przypadku braku szybkiego leczenia chirurgicznego. Rodzaj infiltracji może nastąpić po wstrzyknięciu. Reprezentuje miejscowy rodzaj zapalenia, który rozwija się w miejscu wykonania zastrzyku domięśniowego, czyli jego przyczyną jest niewłaściwa manipulacja lekarska, naruszenie zasad sanitarnych.

Objawy infiltracji

Rozwój nacieku zapalnego trwa kilka dni. Temperatura pacjenta w tym okresie może być normalna lub mieć charakter podgorączkowy (nieznacznie podwyższona temperatura, która nie normalizuje się przez długi czas). W dotkniętym obszarze pojawia się obrzęk i zagęszczenie tkanki z wyraźnie widocznym konturem, którego obszar dystrybucji jest rozłożony na jeden obszar anatomiczny lub kilka. Palpacja dotkniętego obszaru może powodować silny lub łagodny ból.

Nie jest możliwe określenie obecności płynu (fluktuacja dla ropy, krwi) w uformowanej jamie. Skóra zmiany jest lekko napięta, ma czerwony kolor lub lekkie przekrwienie. W tym obszarze dotknięte są wszystkie tkanki miękkie - skóra, śluz, tłuszcz podskórny i tkanki mięśniowe, kilka powięzi z cofaniem węzłów chłonnych do procesu nacieku. Nacieki o traumatycznej genezie mają strefę lokalizacji w okolicy policzkowej, szczękowo-twarzowej i jamie ustnej.

Infiltrat, który jest oparty na powikłaniu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego, rozwija się do 3 dni od początku choroby. Proces zapalny powstaje w dolnej części brzucha po prawej stronie. Objawy to uporczywy ból, niska temperatura do 37,5 ° C, istnieje możliwość odwrotnego rozwoju procesu, z tworzeniem się ropnia, temperatura wzrasta do 39 ° C, czemu towarzyszą dreszcze, tworzy się ropień, a powrót do zdrowia możliwy jest dopiero po interwencji chirurga.

Diagnoza nacieku

Naciek zapalny rozpoznaje się stosując podejście różnicowe, które uwzględnia czynniki przyczyny i warunki, w jakich wystąpiła choroba, a także czynnik jej trwania. Trafność rozpoznania potwierdzają objawy: normalna lub podgorączkowa temperatura ciała, wyraźne kontury nacieku, ostry ból podczas badania palpacyjnego, brak ropy w zamkniętej jamie tkanki zapalnej.

Słabo wyrażone, charakterystyczne objawy to: brak zatrucia substancjami stałymi, lekkie przekrwienie skóry bez wykrycia napięcia i błyszczącego efektu skóry. Rozpoznanie ognisk ropnych, których lokalizacja znajduje się w przestrzeni ograniczonej przez grupę mięśni z zewnątrz, komplikuje rozpoznanie. W takich przypadkach narastanie objawów zapalenia determinuje rokowanie choroby. W wątpliwych przypadkach diagnozę podejmuje się na podstawie wyników nakłucia z ogniska zapalenia.

Badając strukturę histologiczną materiału uzyskanego z nacieku, czyli wykonując wariant morfologiczny badania biopsyjnego, można znaleźć komórki typowe dla proliferacyjnej fazy zapalnej przy całkowitym braku lub niewielkiej liczbie leukocytów typu segmentowanego neutrofilowego. Ten wskaźnik jest typowy dla nie ropnego zapalenia. W naciekach drożdże i grzyby strzępkowe występują z reguły w dużych skupiskach. Wskazuje to na obecność dysbiozy.

Naciek wyrostka robaczkowego ustala się po zbadaniu przez lekarza. Z reguły nie stosuje się specjalnych metod diagnostycznych. W przypadku podejrzenia powstania ropnia wykonuje się badanie ultrasonograficzne. Metoda ta wyraźnie pokazuje strukturę nacieku i ujawnia torbielowate twory z wyraźną obecnością kapsułek zawierających niejednorodny płyn, co będzie wskaźnikiem nagromadzenia się ropnego wysięku.

Leczenie infiltracyjne

Infiltrację zapalną leczy się metodami zachowawczymi, które łączą terapię przeciwzapalną i środki fizjoterapeutyczne (napromienianie laserem, opatrunki z maścią Wiszniewskiego i alkohol). Ropienie nacieku pociąga za sobą pojawienie się ropowicy, nie można uniknąć leczenia chirurgicznego. Fizjoterapia spełnia główny cel - odkażanie ognisk infekcyjnych w celu wyeliminowania procesów zapalnych.

Jeśli w nacieku nie ma objawów ropnych lub mają one niską zawartość ilościową bez jasnych fluktuacji i ogólnej reakcji, metody fizjoterapeutyczne przeprowadzają resorpcję nacieku (metoda przeciwzapalna), zmniejszają obrzęki (metoda przeciwzapalna), łagodzą zespół bólowy (metoda przeciwbólowa). Terapia przeciwzapalna jest przepisywana z gęstym naciekiem bez ropnej fuzji, aby zwiększyć przepływ krwi w okolicy, wyeliminować zjawiska stagnacji.

Podczas jego stosowania intensywność efektu jest ważna, ale w obecności ropnej mikroflory technika o wysokiej intensywności wywoła ropną postać zapalną. Inne metody z efektem termicznym są przepisywane przy braku prowokacji z ich strony, najlepiej czwartego dnia po terapii UHF lub napromieniowaniu SUV. Elektroforeza antybiotykowa odgrywa rolę przeciwbakteryjną, a elektroforeza wapniowa jest zalecana w celu ograniczenia ogniska zapalenia.

Naciekanie wyrostka robaczkowego można leczyć tylko w warunkach stacjonarnych. Obejmuje terapię lekami przeciwbakteryjnymi, przestrzeganie diety oraz ograniczenie aktywności fizycznej. W ciągu 14 dni proces zapalny ustępuje i następuje powrót do zdrowia. Aby zapobiec takim atakom, po 90 dniach zalecana jest operacja, w wyniku której usuwa się wyrostek robaczkowy.

Tworzenie się ropnia nacieku (powstanie jamy wokół wyrostka ropnego wypełnionego ropą) wymaga operacji otwarcia ropnia, wyrostek w tym przypadku pozostaje. Ostateczne wyleczenie nastąpi po usunięciu wyrostka robaczkowego sześć miesięcy po otwarciu ropnia.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.