Przewlekłe Wirusowe Zapalenie Wątroby Typu C - Objawy, Diagnostyka I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C

Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C jest złożoną chorobą zakaźną. W kręgach medycznych ta rozproszona choroba wątroby została nazwana czułym zabójcą. Wynika to z faktu, że bardzo często zapalenie wątroby z grupy C przebiega bezobjawowo (od 6 miesięcy lub dłużej) i jest wykrywane tylko podczas złożonych klinicznych badań krwi.

Według istniejących statystyk w 70% przypadków zapalenie wątroby typu C przechodzi w stan przewlekły. Obecnie ta postać wirusa zajmuje pierwsze miejsce pod względem liczby zakażonych pacjentów z poważnymi powikłaniami. Podczas prowadzenia badań w różnych krajach świata stwierdzono, że u 80% pacjentów zdiagnozowano zakażenie HCV.

Zadowolony:

• Jak długo ludzie żyją z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C?
• Przyczyny przewlekłego zapalenia wątroby
• Przewlekłe objawy zapalenia wątroby
• Diagnostyka przewlekłego zapalenia wątroby
• Leczenie przewlekłego zapalenia wątroby
• Dieta na przewlekłe zapalenie wątroby
• Powikłania przewlekłego zapalenia wątroby

Jak długo ludzie żyją z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C?

Światowa Organizacja Zdrowia prowadzi regularne badania nad wirusowym i zakaźnym zapaleniem wątroby typu C, których dane są regularnie upubliczniane. Według danych opublikowanych w specjalistycznych mediach, a także na medycznych portalach internetowych, do tej pory w różnych krajach świata odnotowano ponad 500 milionów przypadków zakażenia tą formą zapalenia wątroby.

W najwyższych kręgach medycznych istnieje przekonanie, że w ciągu 10 lat liczba pacjentów, u których wystąpią powikłania na tle zapalenia wątroby, wzrośnie kilkakrotnie:

• rak wątroby zostanie wykryty u ponad 70% pacjentów;
• marskość wątroby zostanie rozpoznana u ponad 55% pacjentów;
• liczba przypadków, w których choroba z zapaleniem wątroby typu C zakończy się śmiercią, wzrośnie ponad dwukrotnie (obecnie 57% pacjentów umiera z powodu marskości wątroby, a 43% z powodu raka wątrobowokomórkowego).

Wiele osób jest bardzo zaniepokojonych pytaniem: ile lat możesz żyć z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C? Wirus tej choroby nie jest bezpośrednim „zabójcą”. Promuje rozwój i progresję różnych patologii, które mają szkodliwy wpływ na organizm pacjenta i powodują nieodwracalne zmiany. Męska połowa populacji jest bardziej podatna na tę chorobę - kilkakrotnie częściej pojawiają się u nich powikłania na tle WZW C.

Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C może pozostawać w organizmie człowieka w stanie uśpienia przez kilka lat, nie powodując żadnych objawów ani dyskomfortu. W niektórych przypadkach postęp choroby może nastąpić 50 lat po zakażeniu. Eksperci twierdzą, że przy odpowiedniej opiece podtrzymującej pacjenci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C mogą żyć długo.

Jednocześnie u części pacjentów w krótkim okresie (10-15 lat) po zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu C może dojść do marskości wątroby lub innych groźnych powikłań, a picie alkoholu znacznie skraca życie chorego na tę postać choroby.

Przyczyny przewlekłego zapalenia wątroby

Pomimo aktywnego rozwoju branży medycznej, obecnie najczęściej wirusem zapalenia wątroby typu C zaraża się ludzi w placówkach medycznych czy gabinetach stomatologicznych.

W większości przypadków infekcja występuje podczas różnych manipulacji, podczas których zdrowa osoba wchodzi w kontakt z zakażonym materiałem biologicznym:

• podczas zastrzyków (domięśniowe, podskórne, dożylne, zakraplacze);
• podczas transfuzji krwi;
• podczas leczenia stomatologicznego;
• podczas zabiegu hemodializy itp.

Rozprzestrzenianie się wirusa zapalenia wątroby w placówkach medycznych następuje z powodu nieprzestrzegania norm i zasad sanitarno-epidemiologicznych. Współczesna medycyna identyfikuje główne przyczyny zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C, do których należą:

• używanie środków higieny osobistej innych osób (szczoteczek do zębów, ręczników, akcesoriów do golenia, narzędzi do manicure itp.);
• uprawianie seksu bez zabezpieczenia z niezweryfikowanym partnerem;
• użycie jednej strzykawki przez osoby używające narkotyków dożylnie;
• odwiedzanie tajnych salonów, w których piercing lub tatuowanie odbywa się w niehigienicznych warunkach;
• zakażenie dziecka przez matkę podczas porodu;
• wizyty w salonach paznokci i salonach kosmetycznych, w których odkażanie instrumentów nie jest przeprowadzane prawidłowo.

Przewlekłe objawy zapalenia wątroby

Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C może przebiegać bezobjawowo w organizmie pacjenta przez 15-25 lat.

Jednocześnie tej chorobie mogą towarzyszyć następujące objawy:

• na tle spadku odporności pacjenci chorują na przeziębienia i choroby wirusowe;
• reakcje alergiczne;

• ogólne zatrucie organizmu;
• wzrost reżimu temperatury (u pacjentów temperatura może nieznacznie wzrosnąć lub może wystąpić silna gorączka);
• chroniczne zmęczenie, na tle którego występuje niepełnosprawność;
• zwiększone zmęczenie (pacjent męczy się nawet przy niewielkim wysiłku fizycznym);
• bóle głowy, które często przypominają ataki migreny;
• zakłócenie narządów przewodu żołądkowo-jelitowego;
• rozwijają się choroby układu moczowo-płciowego;
• osłabienie czynności wątroby;
• rozwój chorób serca i naczyń krwionośnych;
• ogólna słabość;
• wzrost wielkości wątroby;
• utrata apetytu;
• częste nudności;
• odruch wymiotny;
• utrata masy ciała itp.

Diagnostyka przewlekłego zapalenia wątroby

Z uwagi na to, że przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C często przebiega bezobjawowo, w celu zdiagnozowania tej choroby konieczne jest przeprowadzenie pełnego badania pacjenta, które obejmuje cały szereg manipulacji. Podczas badania pacjenta gastroenterolog lub specjalista chorób zakaźnych musi najpierw zebrać wywiad chorobowy. Specjalista powinien zwrócić szczególną uwagę na metodę zakażenia pacjenta, w tym celu konieczne będzie zebranie informacji o jego stylu życia. Obecność objawów charakterystycznych dla tej choroby pomoże lekarzowi prowadzącemu w postawieniu wstępnej diagnozy, tak aby możliwe było zarysowanie zestawu nadchodzących środków diagnostycznych.

W krajowych placówkach medycznych przy diagnozowaniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C wykorzystuje się nowoczesne techniki, doświadczenie czołowych specjalistów z całego świata, innowacyjny sprzęt oraz całą gamę badań klinicznych. Od 2000 roku w rosyjskich klinikach przeprowadzane są specjalne testy, których wyniki mogą ujawnić obecność wirusa zapalenia wątroby typu C w organizmie człowieka. Jednym z takich testów jest „ELISA”, który obejmuje zestawy zawierające antygeny HCV wyizolowane z genów niestrukturalnych. Można również odnotować test rekombinowanej immunoglobuliny „RIBA”, który wykorzystuje te same antygeny. Oba te testy zostały zaprojektowane specjalnie do wykrywania HCV RNA.

Obecnie do diagnostyki stosuje się metody ELISA, które są zatwierdzone przez FDA i są przez nią zalecane do stosowania. Testy te są przystępne cenowo, więc nawet osoby ze skromnym wsparciem finansowym mogą za nie zapłacić. Są bardzo często wykorzystywane do pierwotnej diagnozy zapalenia wątroby z grupy C, ponieważ są w stanie określić obecność przeciwciał wirusa w ciele pacjenta z klinicznymi objawami tej choroby. Ze względu na dużą wrażliwość na tę infekcję wirusową testy ELISA są stosowane w badaniu pacjentów z grupy ryzyka. Fałszywy wynik takiego badania można uzyskać podczas badania pacjentów poddawanych hemodializie, u których zdiagnozowano zaburzenia autoimmunologiczne lub niedobór odporności.

Po badaniu należy uzyskać laboratoryjne potwierdzenie diagnozy. W tym celu pacjenci muszą oddać krew, która jest dokładnie sprawdzana pod kątem przeciwciał przeciwko HCV, a także aktywności ALT. Badania te przeprowadzane są przy użyciu specjalnych odczynników i nowoczesnego sprzętu medycznego. Aby uzyskać dokładny obraz kliniczny przebiegu tej choroby, konieczne jest prowadzenie dynamicznego monitorowania wskaźników ALT (eksperci zalecają przeprowadzanie takiego badania co najmniej raz w miesiącu). W przypadku, gdy przez kilka miesięcy obserwuje się prawidłową aktywność ALT, w obecności przeciwciał HCV tacy pacjenci zostaną przeniesieni do grupy nosicieli wirusa.

Podczas badań laboratoryjnych materiału biologicznego pacjenta specjaliści używają określonych markerów.

Wyniki badań klinicznych mogą mieć następującą interpretację:

• pozytywny;
• czas nieokreślony (w przypadku uzyskania takiego wyniku, pacjentom zaleca się poddanie się drugiemu badaniu laboratoryjnemu po 2 miesiącach);
• negatywny.

Dokładną diagnozę wskazującą na obecność przewlekłego zapalenia wątroby typu C we krwi można postawić, jeśli HCV RNA zostanie wykryte w ciągu 6 miesięcy.

Dokładniejszy obraz obszaru uszkodzenia wątroby na poziomie mikrokomórkowym można uzyskać z biopsji. Technika ta przewiduje zabieg chirurgiczny, podczas którego pobierany jest materiał biologiczny pacjenta. Następnie próbki tkanek są przenoszone do laboratorium, gdzie zostanie przeprowadzone dokładne badanie histologiczne. Dzięki biopsji możliwe jest zidentyfikowanie marskości wątroby, raka wątroby i innych chorób zagrażających życiu pacjenta na bardzo wczesnym etapie rozwoju. Podczas diagnozowania pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby

Często ujawniają się następujące objawy morfologiczne:

• występuje połączenie degeneracji wodnistej i tłuszczowej z kwasolubnymi ciałami Kounsilmana;
• wykrywa się infiltrację limfoidalną, na tle której powstają pęcherzyki, których lokalizacją są drogi wrotne;
• rozwija się stopniowa martwica;
• wpływa na drogi żółciowe itp.

Przeprowadzając kompleksową diagnozę, specjalista może wskazać na obecność przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C, rozwój marskości wątroby, który poprzedziła grupowa martwica wewnątrzzrazikowa. Lekarz prowadzący może podejrzewać obecność tej postaci choroby podczas dotykania okolicy, w której znajdują się narządy przewodu pokarmowego. Wraz ze zmianą wielkości wątroby i śledziony można argumentować, że wirusowe zapalenie wątroby typu C przeszło do postaci przewlekłej.

Możliwe jest określenie dokładnego rozmiaru dotkniętych narządów za pomocą diagnostyki sprzętu:

• badanie ultrasonograficzne;
• Tomografia komputerowa;
• Rezonans magnetyczny.

Leczenie przewlekłego zapalenia wątroby

Po kompleksowej diagnozie i potwierdzeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C pacjenci powinni przejść kurs przygotowania do terapii.

Aby to zrobić, musisz zdać:

• ogólne i kliniczne badanie krwi;
• ogólna analiza moczu;
• badanie krwi na hormony tarczycy;
• koagulogram;
• badanie krwi na zakażenie wirusem HIV, kiłę oraz inne choroby przenoszone drogą płciową i zakaźne.

Jeśli podczas badań laboratoryjnych pacjent ma wysoki poziom hemoglobiny, będzie musiał przejść dodatkowy test, który pozwoli mu określić poziom żelaza w surowicy.

Wszyscy pacjenci, u których zdiagnozowano przewlekłe zapalenie wątroby typu C, muszą przejść terapię przeciwwirusową. W wielu placówkach medycznych przy wyborze metody leczenia tej postaci choroby kierują się zaleceniami Narodowego Instytutu Zdrowia oraz Europejskiego Stowarzyszenia Badań nad Chorobami Wątroby. Przeznaczone są dla kategorii pacjentów, u których zdiagnozowano zapalenie martwicze o nasileniu od ciężkiego do umiarkowanego. Terapia etiopatogenetyczna jest wskazana u pacjentów, u których rozwinęło się zwłóknienie wątroby, wobec którego nastąpił wzrost poziomu ALT.

Głównym zadaniem specjalistów prowadzących kompleksowe leczenie pacjentów ze zdiagnozowanym przewlekłym zapaleniem wątroby typu C jest eradykacja wirusa. Dzięki nowoczesnym metodom leczenia i unikalnym lekom lekarze są w stanie spowolnić postęp tej choroby. Pacjenci, którzy dokładnie przestrzegają zaleceń specjalistów, niemal natychmiast po rozpoczęciu terapii zaczynają odczuwać niewielką poprawę. Po zakończeniu leczenia pacjenci kierowani są na badanie laboratoryjne, dzięki któremu ustala się obraz histologiczny wątroby.

Aby osiągnąć dobre wyniki, terapię pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C należy prowadzić w murach placówki medycznej. Specjalistyczne kliniki dysponują niezbędnym sprzętem i lekarstwami, które poprawią ogólne samopoczucie pacjenta. Zaletami leczenia szpitalnego jest to, że nowoczesne centra medyczne przestrzegają wszystkich zasad reżimu sanitarno-epidemiologicznego. Pacjenci ci leczeni są przez wysoko wykwalifikowanych specjalistów - gastroenterologów, hepatologów i specjalistów chorób zakaźnych.

Przebieg terapii lekowej, przeznaczony do leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C, obejmuje przyjmowanie różnych leków:

• interferony i inne leki o działaniu przeciwwirusowym;
• azatiopryna lub prednizolon, a także inne leki należące do kategorii leków immunosupresyjnych;
• leki złożone;
• czynniki patogenetyczne itp.

Liczne badania kliniczne przeprowadzone w różnych krajach świata potwierdziły korzyści stosowania interferonów w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C. Leki te są stosowane w postaci zastrzyków, które podaje się podskórnie lub domięśniowo. Średni przebieg leczenia wynosi 12 miesięcy, pod warunkiem zaniku przeciwciał z krwi pacjenta po trzech miesiącach od rozpoczęcia terapii.

Przebieg leczenia interferonami jest przeciwwskazany u pacjentów z następującymi patologiami:

• zaburzenia psychiczne;
• stany depresyjne;
• częste napady padaczkowe;
• drgawki;
• skłonność do tworzenia skrzepów krwi;
• rozłożona marskość wątroby;
• złożone choroby serca i naczyń krwionośnych;
• przeszczepione narządy od dawców.

Podczas leczenia przewlekłej postaci zapalenia wątroby typu C monoterapię przeprowadza się u kobiet w następujących przypadkach:

• pacjent nie ma problemów z nadwagą;
• wiek pacjenta nie osiągnął znaku 40 lat;
• niskie stężenie przeciwciał wirusowych we krwi;
• normalny poziom żelaza;
• minimalne zmiany w strukturze wątroby;
• podwyższony poziom ALT we krwi itp.

W innych przypadkach terapia skojarzona jest przepisywana pacjentom z tą chorobą. W trakcie leczenia u pacjentów mogą wystąpić różne skutki uboczne: niedokrwistość, nudności, osłabienie, zawroty głowy itp. Przebieg terapii skojarzonej może trwać 6 miesięcy lub dłużej. Czas trwania leczenia będzie bezpośrednio zależał od wyników laboratoryjnych badań krwi, które należy wykonywać co najmniej 1 raz w miesiącu. W przypadku, gdy po 3 miesiącach od rozpoczęcia leczenia, zgodnie z wynikami badań, nie widać żadnych zmian na lepsze, lekarz może zmienić przebieg terapii.

Przebieg leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C obejmuje przyjmowanie leków przeciwwirusowych.

Takie leczenie może nie być przepisane wszystkim pacjentom z taką diagnozą, ponieważ istnieje wiele przeciwwskazań:

• ciąża;
• okres laktacji;
• niewydolność nerek;
• niedokrwistość;
• hemoglobinopatia;
• choroby serca i naczyń krwionośnych.

W przypadku, gdy specjalista wybierze technikę leczenia pacjentów z chorobami związanymi z zapaleniem wątroby, konieczne jest wykonanie szeregu dodatkowych badań. Bardzo ważne jest osiągnięcie interakcji leków stosowanych w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C i innych równie groźnych chorób.

Obecna strategia leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C to skojarzona terapia przeciwwirusowa.

Pacjentom przepisuje się leki, które doskonale ze sobą współdziałają (o czym świadczą liczne badania kliniczne):

• rybawiryna;
• interferon alfa.

Pomimo tego, że indywidualnie leki te nie mają silnego działania terapeutycznego na organizm pacjenta, w połączeniu doskonale radzą sobie z wirusem zapalenia wątroby typu C. Osobno leki te są przepisywane tylko w przypadku poważnych przeciwwskazań do jednego z tych leków.

W leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C często stosuje się hepatoprotektory, które pomagają przywrócić czynność wątroby. Takie leki mają pozytywny wpływ na poziom mikrokomórkowy, dlatego każdy specjalista włącza je w trakcie terapii.

Czytaj więcej: Lista najlepszych hepatoprotektorów do naprawy wątroby

Dzięki odpowiednio dobranemu leczeniu farmakologicznemu specjaliści są w stanie zapobiec postępowi zapalenia wątroby. U niektórych pacjentów po złożonej terapii funkcje wątroby są w pełni przywrócone. Czas trwania leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby, ogólnego stanu pacjenta i wielu innych czynników.

Po rozpoczęciu terapii lekowej pacjent musi być regularnie badany. Pierwsze laboratoryjne badanie krwi należy wykonać 2 tygodnie po rozpoczęciu przyjmowania leku. Pacjent jest poddawany analizie biochemicznej i klinicznej, zgodnie z wynikami, których będzie można określić poziom przeciwciał w surowicy krwi. Drugie badanie laboratoryjne materiału biologicznego pacjenta przeprowadza się 4 tygodnie po rozpoczęciu leczenia. Kolejna dostawa testów powinna odbywać się raz w miesiącu. Raz na 3 miesiące pacjenci muszą wykonywać badanie krwi w celu określenia wskaźników hormonów tarczycy, których prawidłowe funkcjonowanie zależy bezpośrednio od pracy wielu ważnych narządów i układów organizmu człowieka.

Jeśli podczas leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C u pacjenta zaczną się postępować choroby przewlekłe, będzie musiał skonsultować się z wąsko wyspecjalizowanymi specjalistami. Następnie lekarz prowadzący będzie musiał skorygować terapię terapeutyczną, biorąc pod uwagę zalecenia innych specjalistów.

Temat: Czy można całkowicie wyleczyć wirusowe zapalenie wątroby typu C?

Dieta na przewlekłe zapalenie wątroby

W przypadku tak złożonej choroby, jak przewlekłe zapalenie wątroby typu C, pacjenci muszą przestrzegać diety przez całe życie. Ze względu na wymuszone ograniczenia dietetyczne możliwe jest znaczne ułatwienie pracy wątroby. Pacjent powinien zrewidować swój plan dnia i zamiast trzech głównych posiłków (śniadanie, obiad i kolacja) przejść na posiłki frakcyjne. W takim przypadku pacjent będzie musiał jeść 6-7 razy dziennie, w ograniczonych porcjach. Przestrzegając diety, chory musi codziennie pić dużo wody, aby usunąć z organizmu wszystkie toksyny.

W większości przypadków pacjenci, u których zdiagnozowano przewlekłe zapalenie wątroby typu C, mają problemy z przewodem pokarmowym, w szczególności rozwija się patologia dróg żółciowych. Na tle takich zmian w organizmie pacjentom surowo zabrania się spożywania alkoholu i napojów alkoholowych. Eksperci zdecydowanie zalecają pozbycie się innych nałogów, takich jak uzależnienie od nikotyny i narkotyków.

W przypadku przewlekłego zapalenia wątroby typu C pacjenci powinni przestrzegać specjalnej diety (tabela nr 5). Pacjenci nie mogą spożywać następujących pokarmów:

• tłuste mięso i ryby;
• kiełbaski;
• wędliny;
• konserwy mięsne i rybne;
• kawior rybny;
• sery;
• krem;
• tłuste produkty mleczne;
• kurze jaja w dowolnej postaci;
• tłuszcze zwierzęce;
• rośliny strączkowe;
• ostre przyprawy;
• ogórki konserwowe;
• orzechy;
• buliony mięsne;
• napoje gazowane i inne produkty zawierające barwniki i konserwanty.

Dozwolone są następujące produkty:

• dietetyczne mięso i ryby;
• warzywa i owoce;
• oleje roślinne;
• suszone owoce;
• zupy wegetariańskie;
• miód naturalny;
• owsianka;
• niesłodzony kompot z suszonych owoców;
• herbaty ziołowe itp.

Czytaj więcej: Dieta na zapalenie wątroby typu C.

Powikłania przewlekłego zapalenia wątroby

Zapalenie wątroby z grupy C jest bardzo niebezpieczną chorobą, na tle której często rozwijają się poważne choroby:

• zwłóknienie wątroby (powstają blizny w tkance wątroby);
• stłuszczenie (tłuszcz zaczyna gromadzić się w komórkach wątroby);
• marskość wątroby (w wątrobie występują nieodwracalne zmiany);
• encefalopatia (pod wpływem toksyn mózg jest uszkodzony);
• wodobrzusze (płyn gromadzi się w jamie brzusznej);
• rak wątrobowokomórkowy itp.

U większości pacjentów zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu C występują niebezpieczne powikłania:

• niewydolność wątroby;
• zmniejszone krzepnięcie krwi;
• ból w prawym podżebrzu;
• nudności i wymioty itp.

Wszystkie potrawy, które trzeba ugotować, należy ugotować w podwójnym kotle lub piekarniku z minimalną ilością oleju roślinnego.

Temat: Najbardziej przydatne pokarmy dla wątroby

Autor artykułu: Kletkin Maxim Evgenievich | Hepatolog

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w Wojskowej Akademii Medycznej. S. M. Kirov (2007). Na Akademii Medycznej w Woroneżu. NN Burdenko ukończyła rezydencję na specjalności „Hepatolog” (2012).