Ziarniniak Płuc

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Ziarniniak płuc

Sarkoidoza płuc jest chorobą należącą do grupy ziarniniaków układowych o łagodnym charakterze. Objawy tej choroby najczęściej doświadczają osoby w młodym i średnim wieku (około 20-40 lat). W większości przypadków kobiety w tej grupie wiekowej są podatne na sarkoidozę płuc. Choroba koncentruje się w okolicy płuc i ze względu na pojawienie się ziarniniaków sarkoidalnych, łączących się w ogniska różnej wielkości, wykazuje zewnętrzne podobieństwo do gruźlicy.

Ze względu na nagromadzenie ziarniniaków funkcje płuc są upośledzone, w wyniku czego powstają objawy choroby. Ostatecznie istnieją dwa możliwe skutki choroby: zmiany w charakterze włóknistym w dotkniętych chorobą płucach lub doskonała resorpcja ziarniniaków.

Przyczyny choroby

Przyczyny wywołujące tę chorobę nadal nie są jasne. Obecnie istniejące teorie nie są w stanie w pełni wyjaśnić natury jego powstania. Zwolennicy teorii zakaźnej argumentują, że przyczyną sarkoidozy płucnej są pierwotniaki, krętki, mikrobakterie, grzyby lub inne rodzaje mikroorganizmów. Ponadto na korzyść genetycznego charakteru pochodzenia sarkoidozy płuc wskazuje szereg badań przeprowadzonych w skali rodzinnej manifestacji tej choroby.

Wielu współczesnych badaczy wiąże rozwój choroby z naruszeniem odpowiedzi immunologicznej organizmu na działanie czynników endogennych lub egzogennych (substancje pochodzenia chemicznego, wirusy, bakterie). U przedstawicieli niektórych zawodów występuje pewien trend zachorowalności. Do zawodów tych należą: mechanicy, młynarze, pracownicy poczty, służba zdrowia, pracownicy chemii i rolnictwa, osoby uzależnione od tytoniu, strażacy.

Sarkoidoza nie jest zaraźliwa i nie może być przenoszona z nosiciela na zdrową osobę. W większości przypadków odnotowuje się jego przebieg wielonarządowy. Sarkoidoza płuc zaczyna się od uszkodzenia tkanki pęcherzykowej i towarzyszy jej rozwój zapalenia pęcherzyków płucnych z dalszym pojawieniem się ziarniniaków sarkoidalnych. Następnie ziarniniak ustępuje lub ulega zmianom zwłóknieniowym, przekształcając się w pozbawioną komórek masę szklistą.

Sarkoidoza płuc - objawy

W przypadku sarkoidozy płucnej mogą wystąpić niespecyficzne objawy: zmęczenie, osłabienie, niepokój, nocne poty, złe samopoczucie, zaburzenia snu, utrata masy ciała i utrata apetytu. Sarkoidoza płuc w postaci gruczołowej gruczołowej wewnątrz klatki piersiowej u połowy pacjentów może przebiegać bezobjawowo, u innych występują objawy kliniczne, takie jak ból stawów i klatki piersiowej, osłabienie, gorączka i kaszel. Postać śródpiersia i płuc przebiega na tle bólu w klatce piersiowej, duszności i kaszlu.

Podczas osłuchiwania słychać rozproszone suche i mokre rzężenia oraz trzeszczenie. Dołączone są również inne objawy: zaatakowane są oczy, skóra, kości, ślinianki przyuszne, obwodowe węzły chłonne. Płucna postać sarkoidozy charakteryzuje się obecnością kaszlu z plwociną, dusznością, bólem w klatce piersiowej. Środki zapobiegawcze w celu zwalczania sarkoidozy nie zostały jeszcze opracowane, ponieważ przyczyny choroby nie są jasne.

Zapobieganie może polegać na minimalizowaniu wpływu zagrożeń zawodowych na organizm (szczególnie w zawodach z grup ryzyka) oraz wzmacnianiu odporności.

Ziarniniak na palcu

Ziarniniaki na palcach mogą tworzyć się z ziarniniakami ropnymi. Ziarniniak pyogenny to szybko rosnący ziarniniak, który czasami pojawia się w miejscu drobnych urazów. Oprócz terminu ziarniniak ropotwórczy w literaturze można spotkać również inne synonimy: naczyniak krwionośny typu ziarniniakowego, botryomycoma i inne. Choroba jest procesem reaktywnym, który po pewnym czasie rozwija się w miejscu urazu mechanicznego.

Może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet, najczęściej u młodych mężczyzn i dzieci, rzadziej u osób starszych. Z wyglądu przypomina guz naczyniowy o średnicy 5-10 mm (w rzadkich przypadkach do pięciu centymetrów), jakby siedział na szerokiej lub wąskiej nodze i otoczony oderwanym nabłonkiem. Gładka czerwona powierzchnia jest charakterystyczna dla guza we wczesnych stadiach rozwoju.

W niektórych przypadkach powierzchnia guza staje się brodawkowata lub ma wygląd malinowy. Najczęstszymi miejscami lokalizacji są usta, stopy, dłonie (zwłaszcza palce), okolice odbytu, błony śluzowe jamy ustnej, tułów.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.