Wypełnienie Zęba - Nowoczesne Metody Wypełniania Zębów

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Plomba w zebie

Wypełnianie zęba to proces eliminacji ubytków w tkankach twardych, wypełnianie uformowanej patologicznej ubytku. Do wykonania zabiegu wykorzystywane są wypełnienia stomatologiczne - materiały o różnym składzie i właściwościach, które pozwalają na izolację wrażliwych tkanek zęba i zapobiegają przedostawaniu się drobnoustrojów do jego jamy ustnej.

Współczesna stomatologia ma możliwość zaoferowania osobie zabiegu odbudowy zęba, biorąc pod uwagę jego budowę anatomiczną, budowę, kolor oraz przejrzystość. Dzięki najnowszym metodom wypełnień stomatologicznych, zastosowanym materiałom i technikom proces ten jest bezbolesny dla pacjenta.

Zadowolony:

• Klasyfikacja materiałów do wypełnień zębów
• Uszczelki metalowe
• Uszczelki niemetalowe
• Materiały do wypełniania kanałów korzeni zębów
• Nowoczesne metody wypełniania kanałów zębowych

Klasyfikacja materiałów do wypełnień zębów

1. Klasyfikacja według rodzaju materiału wypełniającego.

W zależności od składu używanego do stworzenia uszczelnienia rozróżnia się materiały metalowe i niemetaliczne:

• Wypełnienia metalowe mogą być wykonane z amalgamatu, czystego metalu lub stopów metali.
• Niemetalowe wypełnienia mogą być wykonane ze specjalnego cementu, tworzywa sztucznego lub ceramiki. Rozróżnia się także niemetaliczne światłoutwardzalne i glasjonomerowe materiały do wypełnień dentystycznych.
• Wypełnienia do wypełnień kanałów zębowych. Do wypełnienia kanału zęba używa się następujących materiałów: gutaperka, szpilki (srebro i tytan), uszczelniacze naturalne, proszek wypełniający kortyzol, cement glasjonomerowy, uszczelniacze polimerowe, cement na bazie wodorotlenku wapnia, polimetylosiloksan.
2. Klasyfikacja ze względu na żywotność uszczelnienia.

W zależności od żywotności uszczelnienia są:

• Uszczelnienia tymczasowe. Po krótkim czasie zostaną usunięte. Dlatego są wykonane z materiałów polimerowych, ze sztucznej zębiny lub pasty zębinowej, z tworzywa sztucznego, z fosforanu cynku, z cementu glasjonomerowego.
• Uszczelki do stałego użytku. Uszczelnienia te są instalowane po usunięciu uszczelnień tymczasowych.

Uszczelki metalowe

Wypełnianie zębów amalgamatem

Amalgamat to metal medyczny zawierający cynę, cynk, rtęć i srebro. Najczęściej wypełnienie to jest nakładane na dystalne zęby do żucia. Współcześni dentyści używają amalgamatów miedzi i srebra, w których przeważają te metale.

Zalety wypełnień amalgamatowych są następujące:

• Długa żywotność, która może osiągnąć 15 lat lub więcej;
• Siła;
• Niska cena;
• Plastikowy;
• Zdolność do zachowania koloru zęba pojawia się w przypadku stosowania najnowszej generacji wypełnień amalgamatowych;
• Łatwe do zainstalowania;
• Dopasowane krawędzie.

Wady stosowania amalgamatu do wypełnień stomatologicznych:

• Niska estetyka: wypełnienie będzie się wyraźnie wyróżniać na tle zęba;
• Długi czas utwardzania;
• Uwalnianie się oparów rtęci, z których najprawdopodobniej cierpi nie sam pacjent (udowodniono, że nawet przy założeniu 10 wypełnień amalgamatowych organizm nie otrzyma rtęci przekraczającej maksymalne dopuszczalne stężenie), ale pracownicy gabinetu;
• Niemożność założenia złotej korony, ponieważ wypełnienie amalgamatowe się zapadnie;
• Kurczenie się wypełnienia;
• Zwiększona przewodność cieplna.

Stop złota do wypełnień dentystycznych

Wypełnienia wykonane z metali, w tym ich cennych analogów, nie są popularne we współczesnej stomatologii, ponieważ są zbyt widoczne na zębach. Podczas gdy większość pacjentów dąży do maksymalnej naturalności i naturalności. Jednak ci, którzy decydują się na takie wypełnienie, powinni zdawać sobie sprawę z jego zalet i wad.

Zalety wypełnień ze stopów złota:

• Długa żywotność;
• Zwiększona trwałość.

Wady wypełnień ze stopów złota:

• Wysoka cena za wypełnienie;
• Niemożliwy montaż z wypełnieniami amalgamatowymi.

Uszczelki niemetalowe

Cementy do wypełnień dentystycznych

Cementy są szeroko stosowane do produkcji szerokiej gamy wypełnień. Znajdują one zastosowanie w stałych wypełnieniach u dorosłych, z tych materiałów używa się wypełnień mlecznych u dzieci, a cementy służą do wykonywania uszczelek izolacyjnych.

• Cementy fosforanowe nie mogą działać jako niezależny materiał do produkcji uszczelnienia, ponieważ po zainstalowaniu mają tendencję do zmniejszania objętości. Dlatego, aby między zębem a wypełnieniem nie powstawała szczelina, w celu uniknięcia luźnego dopasowania wypełnienia, cementy cynkowo-fosforanowe służą jedynie jako przekładka przy montażu innych wypełnień, a także do mocowania koron.
• Cement krzemianowy do wypełnienia zęba stosuje się po założeniu na miazgę podkładki z cementu fosforanowego. Faktem jest, że materiał krzemianowy nie jest w stanie samodzielnie zapewnić niezbędnej przepuszczalności i może mieć patogenny wpływ na miazgę. Ponadto cement ten będzie się rozpuszczał pod wpływem śliny i ma właściwości toksyczne, dlatego nowoczesne kliniki stomatologiczne nie stosują cementu silikatowego.
• Połączony cement krzemianowo-fosforanowy zawiera wszystkie najlepsze cechy dwóch poprzednich cementów. Nie przywiera do ścian ubytku zębowego, a jest twarda jak cement silikatowy i posiada niezbędną przezroczystość. Kolejną zaletą tego wypełnienia cementowego jest brak przewodności cieplnej. Wadami wypełnień z cementów silikofosforanowych są: niezbyt wysokie walory estetyczne, niska wytrzymałość i słaba odporność na środowisko w jamie ustnej, a także toksyczność dla miazgi, dlatego konieczne jest stosowanie podkładki izolacyjnej. To właśnie te wypełnienia są najczęściej instalowane w bezpłatnych gabinetach stomatologicznych, ponieważ mają niski koszt.
• Cement glasjonomerowy to kolejny nowoczesny cement, który charakteryzuje się zwiększoną wytrzymałością i trwałością. Ten cement dobrze przylega do zęba i nie jest toksyczny. Dodatkowo w trakcie noszenia takiego wypełnienia uwalnia się z niego fluor, który przyczynia się do dodatkowej ochrony zęba przed zniszczeniem próchnicowym. Jednak ten nowoczesny materiał ma również wady. Jest kruchy i podobnie jak wszystkie inne cementy ma zwiększoną ścieralność. W związku z tym cement glasjonomerowy jest stosowany jako przekładki izolacyjne i do mocowania wkładów dentystycznych.

Plastikowe wypełnienia

W stomatologii tworzywo sztuczne służy jako materiał do wykonywania tymczasowych wypełnień.

Ich zalety:

• Wysoka prędkość krzepnięcia;
• Odporny na środki chemiczne;
• Brak podrażnienia jamy ustnej.

Wad plomb plastikowych jest znacznie więcej niż zalety:

• Zmniejszenie objętości uszczelnienia podczas pracy;
• Uszczelnienie plomby;
• Szybka zmiana oryginalnego koloru;
• Próchnica zębów spowodowana odkształceniem wypełnienia.

Plastikowe wypełnienia zawierają tlenek akrylu i węglowodory.

Tworzywa akrylowe są produkowane przez krajowego producenta i mają następujące zalety:

• Wysoka przyczepność (adhezja do tkanek zęba);
• Szczelne przyleganie do ścian szczeliny, znikomy skurcz;
• Łatwe do dozowania proszku i płynu;
• Odporność na bodźce zewnętrzne;
• Długotrwałe zachowanie oryginalnego koloru.

Jednak pomimo siły działania akrylotlenku jest toksyczny chemicznie iz czasem doprowadzi do reakcji zapalnej pod wypełnieniem.

Carbodent, w porównaniu z akrylankiem, jest gęstszy, mniej toksyczny, ale bardzo kruchy i szybko ciemnieje.

Wypełnienia ceramiczne

Wypełnienia ceramiczne mają szereg zalet, w tym:

• Zwiększona twardość;
• Trwałość oryginalnego koloru;
• Zachowanie oryginalnego rozmiaru, brak skurczu;
• Doskonałe walory estetyczne.

Wypełnienia ceramiczne wykonywane są zgodnie z rodzajem wkładu, czyli wg wcześniej wykonanego wycisku z obrabianego zęba. Konfiguracja wypełnienia ceramicznego umożliwia równomierne rozłożenie obciążenia na całym zębie podczas żucia pokarmu. Wyróżnia się kilka rodzajów wypełnień ceramicznych: ceramika prasowana, ceramika metalowa, z zawartym w ich składzie tlenkiem cyrkonu. Jedną i być może najważniejszą wadą wkładu ceramicznego jest jego wysoki koszt w porównaniu z wypełnieniami wykonanymi z innych materiałów.

Światłoutwardzalne wypełnienia kompozytowe

Wypełnienia światłoutwardzalne to takie, które twardnieją w wyniku działania światła o określonej częstotliwości. Są jak najbardziej zbliżone wyglądem do własnych zębów człowieka, są prawie niewidoczne po zamontowaniu, są trwałe i początkowo wyglądają idealnie. Zaletą tych materiałów jest to, że dobrze nadają się do polerowania, a ich wysokie walory estetyczne pozwalają na zastosowanie tych wypełnień do leczenia zębów przednich. Jednak z biegiem czasu wypełnienia te należy wymienić, ponieważ będą się kurczyć.

Materiały do wypełniania kanałów korzeni zębów

Kanały korzeniowe są wypełniane, gdy próchnica przechodzi do stadium zapalenia miazgi. Istotą wypełnienia jest możliwie szczelne wypełnienie kanału zęba wybranym materiałem. Współczesna stomatologia sprawia, że proces ten jest bezbolesny i szybki.

W tym celu stosuje się następujące materiały:

• Gutaperka jest wynikiem recyklingu materiału, takiego jak lateks. Podczas podgrzewania gutaperka staje się żylasta, a po ostygnięciu twardnieje. Materiał ten charakteryzuje się wysoką kompatybilnością biologiczną z tkankami zębów, ma niską toksyczność, nie rozpuszcza się, nie powoduje reakcji alergicznych. Jeśli zajdzie taka potrzeba, gutaperkę można usunąć z kanału korzeniowego. Wadą materiału jest brak właściwości bakteriobójczych, brak przyczepności materiału do zębiny oraz trudność montażu.
• Srebrne szpilki są coraz rzadziej używane we współczesnej stomatologii, ponieważ stwierdzono, że mają one tendencję do utleniania i nawrotu stanu zapalnego.
• Szpilki tytanowe nie wywołują reakcji alergicznych, są bardzo wytrzymałe, lekkie i nie korodują. Można je jednak stosować tylko w przypadku niewielkiej próchnicy i braku nerwu w kanale.
• Naturalne pasty (uszczelniacze) zawierają różnorodne składniki antyseptyczne i antybakteryjne, które zapobiegają rozwojowi stanów zapalnych, nie powodują trudności w montażu i długo się wchłaniają. Wady uszczelniaczy obejmują prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji alergicznej, obecność toksycznych składników. Ponadto w kontakcie z błoną śluzową mogą powodować pulsujący ból.
• Pasty polimerowe (uszczelniacze) są stosowane częściej niż naturalne, ponieważ nie powodują przebarwień zębów, nie rozpuszczają się w płynach i mają dobrą przyczepność do ścian kanału. Mogą jednak wywołać reakcję alergiczną, szczególnie u pacjentów ze skłonnością do podobnych objawów.
• Kortyzol to proszek, który pomaga uśmierzyć ból po wprowadzeniu do kanału korzeniowego zęba, ponieważ zawiera hormony. Jednak nie będzie w stanie wypełnić przednich zębów, ponieważ zawiera pigmenty koloryzujące.
• Kanason Kombipak działa jako antyseptyczny i antybakteryjny środek wypełniający. Doskonale izoluje kanał, ale główną wadą jego zastosowania jest długi czas montażu.
• Cement glasjonomerowy nie nadaje się do wypełniania kanałów zębowych, ponieważ ma małą wytrzymałość i przepuszcza płyny. Dlatego częściej stosuje się go do wypełniania zębów mlecznych.
• Polimetylosilksan ma doskonałą zdolność wypełniania nawet najmniejszych ubytków, ponieważ składa się z najmniejszych cząstek. Jego główną wadą jest nowość materiału i niewystarczająca znajomość jego wpływu na organizm.
• Cementy służą do wypełniania kanałów zębowych dopiero po zastosowaniu izolacji.

Nowoczesne metody wypełniania kanałów zębowych

1. Metoda depoforezy pozwala na sterylizację kanałów, wypełniając wszystkie istniejące pęknięcia i ubytki. Depoforeza pozwala wyleczyć nawet najtrudniejsze przypadki, na przykład, gdy kanały zęba są krzywe lub dostęp do nich jest utrudniony. Za pomocą specjalnego narzędzia wstrzykuje się do kanału substancję leczniczą (wodorotlenek wapnia i miedzi), uzyskując całkowitą sterylizację.

2. Wypełnianie zęba metodą termofilnej obturacji z użyciem podgrzewanej gutaperki. Jest to prosty i niezawodny sposób wypełniania kanałów, ale nieprzyjemną konsekwencją może być uwolnienie materiału do wypełnienia poza granice kanału.

   Podgrzaną gutaperkę można wykorzystać do napełniania następującymi metodami:

   • Metoda iniekcyjna, gdy w obszar problemowy podawana jest gutaperka, której temperatura dochodzi do 100 ° C (zabieg może wykonać tylko wysoko wykwalifikowany lekarz);
   • Metoda pionowej kondensacji pozwala na wykonanie trójwymiarowego wypełnienia kanału, ale jest bardzo trudna do wykonania;
   • Metoda fali ciągłej jest podobna do metody kondensacji pionowej, ale nie trwa tak długo;
   • Wprowadzenie strzykawki to szybka i wygodna metoda wypełnienia kanału, ale nie będzie możliwe dotarcie do kanalików bocznych.

3. Sposób wypełniania kanałów zimną gutaperką.

   • Metoda jednej szpilki (szpilka wykonana jest z gutaperki w kształcie kanału);
   • Metoda bocznej kondensacji (do wypełnienia kanału stosuje się kilka pinów gutaperkowych), w takim przypadku istnieje ryzyko złamania korzenia zęba i luźnego wypełnienia kanału;
   • Metoda kondensacji termomechanicznej (wypełnienie kanału instrumentem obrotowym), w takim przypadku istnieje ryzyko złamania narzędzia i złej jakości wypełnienia kanału zębowego.
4. Mumifikacja kanału. W tym przypadku miazgę leczy się dużą liczbą środków antyseptycznych, co zatrzymuje postęp procesu zapalnego.
5. Wypełnianie wsteczne zębów to nowoczesna metoda wypełniania kanałów. Aby wykonać zabieg, użyj specjalnej dyszy i pistoletu do wykonania wstrzyknięcia. Początkowo korzeń jest wypełniany wybranym materiałem ruchem wstecznym, a następnie lekarz może przystąpić do wypełnienia pionowego.

Wcześniej stosowano wypełnianie kanałów mieszaniną rezorcyny i formaliny, ale metoda ta ma wiele skutków ubocznych i współcześni dentyści z niej zrezygnowali.

n

Autor artykułu: Muravitsky Boris Viktorovich, dentysta, specjalnie dla strony ayzdorov.ru