Ekstrakcja Zęba - Co Zrobić, Ile Boli Dziąsło, Jak Usunąć Obrzęk?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Ekstrakcja zęba - co zrobić, ile boli dziąsło, jak usunąć obrzęk?

Popularne pytania dotyczące ekstrakcji zęba:

• Możliwe konsekwencje i powikłania ekstrakcji zęba
• Czego nie robić po ekstrakcji zęba?
• Co robić po ekstrakcji zęba?
• Co zrobić, jeśli dziąsło boli po ekstrakcji zęba?
• Jak długo zagoi się dziąsło i zębodół po ekstrakcji zęba?
• Jak długo utrzymuje się obrzęk po ekstrakcji zęba?
• Jak zatrzymać krwawienie po ekstrakcji zęba?
• Po ekstrakcji zęba temperatura wzrosła, co mam zrobić?
• Jak długo możesz jeść po ekstrakcji zęba?
• Czy mogę wypłukać usta po ekstrakcji zęba?
• Czy po ekstrakcji zęba muszę pić antybiotyki?
• Jak długo można palić po ekstrakcji zęba?

Możliwe konsekwencje i powikłania ekstrakcji zęba

Większość powikłań po ekstrakcji zęba wiąże się z infekcją. W jamie ustnej żyje wiele mikroorganizmów, wiele z nich jest warunkowo chorobotwórczych - to znaczy w określonych warunkach mogą wywołać proces zakaźny.

Jeśli więc dziura po ekstrakcji zęba jest wystarczająco głęboka, nie jest zamknięta skrzepem krwi i nie goi się przez długi czas, mogą gromadzić się w niej resztki jedzenia i chorobotwórcze mikroorganizmy, co wywołuje ropienie rany i stany zapalne:

• Alveolitis to proces zapalny w otworze, który objawia się zwykle trzeciego dnia po zabiegu i charakteryzuje się silnym bólem, nieświeżym oddechem. Proces gojenia się ran ulega spowolnieniu, co może prowadzić do wielu innych powikłań; (czytaj także: Alveolitis - przyczyny, objawy, powikłania, leczenie)
• Przy długiej, nie gojącej się ranie po ekstrakcji zęba, w obszarze której obserwuje się procesy ropno-zapalne, zwiększa się ryzyko zapalenia kości i szpiku szczęki;

• Jeśli infekcja dotknęła ranę po usunięciu dolnego zęba mądrości, ryzyko powikłań i poważnych konsekwencji wzrasta kilkakrotnie, ponieważ tkanki miękkie w tym obszarze mają intensywny ukrwienie. Proces infekcyjny, który może wystąpić po nieprawidłowo wykonanej operacji lub niestosowaniu się do zasad okresu rehabilitacji, przenosi się w głąb tkanek. Stwarza to przesłanki do tak poważnych powikłań, jak ropień, ropowica, a nawet posocznica, w której drobnoustroje chorobotwórcze dostają się do krwioobiegu i rozprzestrzeniają na inne narządy. Sepsa może prowadzić do zaburzeń całego ciała, a nawet śmierci.

Infekcja może dostać się do rany bezpośrednio w trakcie operacji przy niedostatecznej sterylności warunków lub rozwinąć się po niej, jeśli pacjent w okresie rehabilitacji zignoruje zasady higieny i pielęgnacji rany.

Po operacji, po okresie rehabilitacji, zaleca się założenie implantu w miejsce usuniętego zęba, w przeciwnym razie powstanie szereg innych przykrych konsekwencji. Po pierwsze upośledzona jest funkcja żucia, obciążenie nierównomiernie rozkłada się na pozostałe zęby, co prowadzi do ich szybkiego pogorszenia się i pociąga za sobą szereg problemów stomatologicznych w przyszłości. Jeśli jedzenie nie jest dokładnie przeżuwane, mogą pojawić się problemy z układem pokarmowym.

Brak zęba może prowadzić do zniekształcenia rysów twarzy, pojawienia się wczesnych zmarszczek i zanikowych zmian w tkance szczęki. Dlatego implantację należy przeprowadzić jak najwcześniej, tym bardziej, że wszczepienie implantu bezpośrednio po ekstrakcji zęba jest szybsze.

Oznaki powikłań po ekstrakcji zęba:

• Stabilny wzrost temperatury do 38 ° C i więcej;
• Obrzęk, który nie ustępuje przez kilka dni; obrzęk jest tak duży, że przeszkadza w połykaniu i otwieraniu ust; (czytaj także: Obrzęk po ekstrakcji zęba mądrości)
• Silny ból w okolicy usuniętego zęba, który utrzymuje się przez kilka dni i nie ustępuje po zażyciu środków przeciwbólowych;
• Krwawienie nie ustaje dłużej niż 12 godzin, podczas gdy krew wypływa w dużych ilościach i ma jasny szkarłatny kolor;
• Drętwienie jednej lub obu szczęk, które nie ustępuje dłużej niż dwa dni od momentu podania środka znieczulającego podczas operacji.

Jeśli masz którykolwiek z tych objawów, powinieneś skonsultować się z lekarzem, ponieważ wskazują one na rozwój procesu zakaźnego.

Czego nie robić po ekstrakcji zęba?

• Nie wyrzucaj od razu tamponu z gazy, który lekarz założył na ranę - pomaga to zatrzymać krwawienie i tworzenie się skrzepów krwi. W przypadku problemów z krzepnięciem krwi można go przechowywać przez pół godziny, a nawet godzinę;
• Nie spłukiwać bezpośrednio po zabiegu i pierwszego dnia. Zamiast tego używają kąpieli z roztworu sody (płyn trzyma się w ustach przez minutę i delikatnie wypluwa, aby nie wytwarzać podciśnienia i niepotrzebnych naprężeń mechanicznych);

• Nie możesz pić ani jeść przez co najmniej trzy godziny po operacji, a być może dłużej. Okres ten zależy od szybkości tworzenia się skrzepu krwi, który zamyka otwór i nie pozwala na gromadzenie się w nim resztek jedzenia. Dieta nie powinna zawierać potraw, które powodują podrażnienia - ostre i szczypiące, kwaśne lub zbyt gorące. W tym czasie lepiej jest również odmówić przyjęcia słodkich i zbyt słonych potraw;
• W pierwszych dniach po operacji usunięcia zęba pacjentowi nie wolno korzystać z zabiegów termalnych, takich jak sauna, jacuzzi, kąpiel czy solarium. Przegrzanie ciała może spowodować krwawienie, które powoduje wypadanie skrzepu i opóźnienie procesu gojenia;
• Unikaj ogrzewania miejsca operacji i twarzy w jego okolicy, ponieważ może to stymulować proces zapalny;
• Po ekstrakcji należy bardzo dokładnie myć zęby, starając się nie dotykać obszaru usuniętego zęba, używać minimalnej ilości pasty do zębów lub bez niej;
• Wyeliminuj wszelkie mechaniczne uderzenia w dotknięty obszar. Dotyczy to zwłaszcza prób dotknięcia rany językiem lub palcami, co często robią pacjenci. Wszelkie manipulacje przy ranie są wykonywane przez lekarza prowadzącego lub na jego zalecenie. Samoleczenie i autodiagnoza w tym okresie tylko pogorszą stan rzeczy, nawet jeśli coś jest naprawdę nie tak z raną;
• Dopóki rana się nie zagoi, nie żuj gumy i nie jedz ssących cukierków. Żucie powoduje niepotrzebne mechaniczne podrażnienia, istnieje ryzyko zakłócenia procesu gojenia. Podczas ssania lizaków w jamie ustnej powstaje podciśnienie, które powoduje przemieszczenie skrzepu krwi;
• Nie zaleca się uprawiania sportu po operacji, lepiej powstrzymać się od forsownych ćwiczeń fizycznych przez kilka dni. Unikaj napięcia, ponieważ mogą zwiększyć krążenie krwi, zwiększyć ciśnienie, co wywołuje krwawienie z rany;
• Nie zaleca się używania irygatora przez co najmniej trzy dni po zabiegu.

Co robić po ekstrakcji zęba?

• Jeśli dziąsło bardzo puchnie po operacji, możesz nałożyć zimny kompres na policzek w miejscu obrzęku, trzymając go przez 10-15 minut;
• Aby złagodzić ból po ekstrakcji zęba, możesz zażywać leki przeciwbólowe przepisane przez lekarza, unikając leków wpływających na krzepnięcie krwi, takich jak aspiryna;
• Jeśli ekstrakcja zęba została przeprowadzona u kobiety w okresie laktacji, karmienie piersią jest dozwolone, ponieważ środki znieczulające nie wpłyną na organizm dziecka.
• Aby złagodzić stany zapalne i zmniejszyć ból, możesz zrobić kąpiele na bazie ziół leczniczych, trzymając bulion w ustach przez kilka minut;
• W przypadku zwiększonego ryzyka zakażenia lekarz może przepisać antybiotyki. Matki karmiące muszą ostrzec specjalistę o swoim stanie i wybrać leki bezpieczne dla dziecka;
• Zabiegi higieniczne wykonuje się ciepłą wodą, aby uniknąć przegrzania i krwawienia. Mycie głowy jest również dozwolone, ale jednocześnie nie wolno jej opuszczać, aby uniknąć dopływu krwi do głowy;
• Kawę i herbatę można pić tylko schłodzoną nie wcześniej niż trzy godziny po operacji. Napoje inne niż alkohol są również dozwolone, ale nie można ich pić przez słomkę. Z dozwolonych produktów spożywczych w okresie rehabilitacji - przeciery warzywno-owocowe, sfermentowane przetwory mleczne można jeść lody. Unikaj pokarmów stałych, ponieważ ich żucie może mechanicznie uszkodzić uszkodzoną gumę;
• Podróż samolotem po ekstrakcji zęba jest dozwolona, jeśli podróż trwa krótko. Podczas lotu należy zabrać ze sobą sterylny wacik na wypadek nagłego krwawienia. Jeśli szwy zostały nałożone podczas operacji, możesz latać samolotem tylko zanim się rozpuszczą.

Co zrobić, jeśli dziąsło boli po ekstrakcji zęba?

Ból dziąseł w miejscu usuniętego zęba jest normalnym zjawiskiem po operacji, pojawia się 2-3 godziny po zakończeniu działania środka znieczulającego i może pojawić się przez kolejne 2-3 dni z różnym nasileniem. Oprócz bólu normą jest obrzęk i obrzęk tkanek miękkich, trudności w połykaniu. Po usunięciu zębów mądrości przez pewien czas może być trudno otworzyć usta, w miejscu operacji może pojawić się krwiak, który często obserwuje się u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi. To wszystko są objawy pourazowego zapalenia.

Obrzęk może przejść do mięśni żucia - to powikłanie zwykle ustępuje samoistnie, ale jeśli po czterech dniach nie ma poprawy, należy udać się do lekarza.

Zespół bólu można złagodzić lekami przeciwbólowymi przepisanymi przez lekarza prowadzącego. Zabrania się używania leków wpływających na krzepnięcie krwi. Jeśli tabletki nie pomogą, a ból nie ustąpi przez kilka dni, musisz udać się do specjalisty.

Jak bardzo boli dziąsło po ekstrakcji zęba?

Bolesne odczucia mogą trwać od kilku godzin do kilku dni po operacji. W przypadku ich intensywności i czasu trwania lekarz może przepisać leki przeciwbólowe, których przyjmowanie rozpoczyna się półtorej godziny po ekstrakcji zęba i trwa co sześć godzin.

Co zrobić, gdy dziąsła są opuchnięte po ekstrakcji zęba?

Obrzęk dziąseł po operacji jest typowym zjawiskiem pourazowym, miejscowym procesem zapalnym, który rozwija się wraz z mechanicznym uszkodzeniem tkanki.

Obrzęk może przejść do mięśni żujących - to powikłanie zwykle ustępuje samoistnie, ale jeśli po 4 dniach nie ma poprawy, należy skonsultować się z lekarzem.

Jak długo zagoi się dziąsło i zębodół po ekstrakcji zęba?

Gniazdo w miejscu usuniętego zęba powoduje dyskomfort podczas procesu gojenia - mogą dostać się do niego resztki jedzenia, może krwawić i boleć. Ponadto konieczne jest uważne monitorowanie jej stanu, przestrzeganie wszystkich zasad higieny i pielęgnacji, aby uniknąć ropienia i procesów zapalnych, zapalenia pęcherzyków płucnych.

Bezpośrednio po ekstrakcji zęba na jego miejscu tworzy się skrzep, który odgrywa ważną rolę w procesie gojenia się ran. Zamyka dostęp do bakterii i nie pozwala na zatykanie się cząstek jedzenia w otworze. Dlatego też zbieranie rany palcami, wykałaczką, językiem jest bezwzględnie przeciwwskazane, aby nie wyprzeć skrzepu, ponieważ grozi to powikłaniami w postaci suchej dziury lub zapalenia pęcherzyków płucnych.

Stopniowo, gdy się goi, skrzep krwi zostaje zastąpiony tkanką ziarninową, która z kolei zostaje zastąpiona tkanką osteoidalną. Tak więc w miejscu, w którym kiedyś był ząb, tworzy się nowa tkanka kostna, nad którą znajdują się dziąsła.

W pierwszym etapie odbudowy tkanek, ściskane jest więzadło okrężne otaczające ząb, zbliżając do siebie brzegi dziąseł. Proces ten nazywany jest również intencją wtórną, a jego powodzenie w dużej mierze zależy od jakości operacji. Jeśli podczas ekstrakcji zęba otaczające tkanki zostały poważnie uszkodzone i zmiażdżone, rana goi się przez długi czas i jest problematyczna.

Zwykle więc krawędzie dziąseł zbiegają się po około 2-3 tygodniach, a przy traumatycznej operacji proces ten jest opóźniony o miesiąc lub dwa. Ponadto, w przypadku powikłań, całkowity proces gojenia trwa od czterech do sześciu miesięcy.

Jak długo utrzymuje się obrzęk po ekstrakcji zęba?

Niewielki obrzęk po ekstrakcji zęba jest normalny, ponieważ zabieg chirurgiczny powoduje miejscowy proces zapalny, a jego objawami są obrzęki i zaczerwienienia tkanek. Miejscowe zapalenie pojawia się, gdy naruszona zostaje integralność dziąseł, bez którego nie można usunąć zęba. Niebezpieczeństwo to sytuacja, w której obrzęk nie ustępuje w ciągu tygodnia, ale stopniowo narasta, wpływając na policzek i brodę.

Przy normalnie wykonywanej operacji bez powikłań obrzęk trwa nie dłużej niż 4 dni, całkowicie znika po tygodniu. Jeśli nie ma poprawy, powinieneś skontaktować się ze specjalistą.

Jeśli jednak obrzęk po ekstrakcji zęba nie zmniejszy się, a wręcz przeciwnie, nasili się, przechodząc w policzek lub podbródek, zdecydowanie należy skonsultować się z lekarzem, ponieważ może to wskazywać na rozwój powikłań infekcyjnych i zapalnych.

Jak usunąć obrzęk po ekstrakcji zęba?

U wielu pacjentów występuje niewielki obrzęk policzka w miejscu projekcji usuniętego zęba i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Jednak bardzo ważne jest, aby samodzielnie kontrolować wielkość obrzęku i rejestrować najmniejsze zmiany. Zwykle obrzęk ustępuje dzień po operacji i nie wymaga dodatkowych działań w celu jego wyeliminowania. Aby zapobiec powikłaniom, można kilka razy dziennie robić zdjęcia twarzy, aby porównać wielkość obrzęku i dynamikę procesu w czasie, a także mierzyć temperaturę co dwie do trzech godzin. Dopuszczalny jest obrzęk i niewielki wzrost temperatury w zakresie 37-37,5 ° C, jeśli obrzęk i temperatura narastają i nie zmniejszają się przez kilka dni, należy skonsultować się z lekarzem.

W celach profilaktycznych, a także w celu złagodzenia istniejących obrzęków zaleca się wykonywanie zimnych okładów. Zimną ekspozycję na obszar z obrzękiem przeprowadza się za pomocą podgrzewacza lodu, mokrego ręcznika lub butelki wypełnionej zimną wodą. Czas ekspozycji wynosi 5–10 minut, w odstępach co najmniej 5 minut.

Jak zatrzymać krwawienie po ekstrakcji zęba?

Domowe metody zatrzymania krwawienia są stosowane w nieskomplikowanych przypadkach, czasami konieczna jest pomoc specjalisty, ponieważ jeśli krew idzie za dużo i nie zatrzymuje się, przyczyną tego jest powikłanie pooperacyjne lub przyjmowanie określonych leków.

• Pierwszym sposobem na zatrzymanie krwawienia z dziury w domu jest mocne dociśnięcie gazika, który jest wykonany ze sterylnego bandaża lub serwetki, do dotkniętego obszaru. Efekt hemostatyczny tego działania nie polega na chłonnym działaniu tamponu, ale na ucisku, czyli uciskaniu brzegów dziąseł. Tampon należy docisnąć tak mocno, jak to możliwe, uważając, aby nie uszkodzić tkanki;
• Następna metoda polega na zastosowaniu gazika i 3% nadtlenku wodoru. Efekt kompresji uzupełnia działanie nadtlenku, który przyspiesza krzepnięcie krwi. Serwetkę lub tampon nasączony nadtlenkiem wodoru dociska się zębami przez 2-3 minuty, po czym ostrożnie usuwa;
• Jeśli poprzednie metody były nieskuteczne, możesz kupić w aptece gąbkę hemostatyczną i użyć pęsety i gazika, aby włożyć ją głęboko w ranę. Za jego pomocą można tymczasowo zatrzymać krwawienie. Ale zwykle, jeśli gazik i nadtlenek nie wystarczają, aby zatrzymać krwawienie, potrzebna jest pomoc specjalisty, a gąbka hemostatyczna pomaga przez chwilę zmniejszyć utratę krwi do czasu uzyskania pomocy medycznej.

Ponieważ jedną z przyczyn zwiększonego krwawienia z otworu jest wysokie ciśnienie krwi, rozwiązaniem problemu w niektórych przypadkach może być przyjmowanie leków na nadciśnienie tętnicze.

Jak długo trwa krwawienie po ekstrakcji zęba?

U wszystkich pacjentów obserwuje się krwawienie o różnym nasileniu w ciągu pierwszych godzin po ekstrakcji zęba, zanieczyszczenia krwi w ślinie mogą utrzymywać się jeszcze przez kilka dni. Krwawienie występuje dłużej u pacjentów, którzy poprzedniego dnia przyjmowali aspirynę lub leki rozrzedzające krew, a także u osób z nadciśnieniem. Jeśli krew trwa długo i intensywnie dłużej niż jeden dzień, konieczna jest pomoc lekarska.

Co zrobić, jeśli krew nie zatrzymuje się po ekstrakcji zęba?

Krwawienie po ekstrakcji zęba jest częstym zjawiskiem spowodowanym urazem tkanki podczas operacji. Niebezpieczeństwo to przedłużające się i intensywne krwawienie, które może wystąpić w przypadku uszkodzenia dużych naczyń. Zdarza się to często podczas operacji ekstrakcji zęba, podczas której wykonano nacięcie dziąseł lub pracując wiertłem.

Zdarza się, że zaraz po operacji nie obserwuje się krwawienia, krew z rany pojawia się dopiero po kilku godzinach. Wynika to z obecności adrenaliny w środku znieczulającym, co powoduje krótkotrwały skurcz naczyń krwionośnych. Jeśli duże naczynie zostanie uszkodzone, sytuacja ta stwarza poważne zagrożenie dla zdrowia, ponieważ pacjenci zbyt późno udają się do lekarza. W przypadku nieustannego krwawienia konieczna jest pilna pomoc lekarska - lekarz nakłada gąbkę hemostatyczną i łączy brzegi dziąseł szwami. W przypadku silnego krwawienia, zwłaszcza przy objawach zawrotów głowy i osłabienia należy skontaktować się z całodobową stomatologią lub wezwać pogotowie ratunkowe.

W domu możesz spróbować zatrzymać krwawienie za pomocą ciasno nałożonego sterylnego gazika. Zaleca się kilkakrotne nakładanie zimnych okładów przez pięć minut w odstępach od trzech do czterech minut na policzek w miejscu urazu dziąsła. (czytaj też: Jak zatrzymać krwawienie z dziąseł?)

Po ekstrakcji zęba temperatura wzrosła, co mam zrobić?

Niewielki wzrost temperatury wieczorem przez kilka dni po operacji jest również normalny, reakcja organizmu na pourazowe zapalenie. Jeśli temperatura wzrośnie do 38 ° C i więcej, utrzymując te wskaźniki przez długi czas, konieczna jest konsultacja lekarska.

Więcej: jak obniżyć temperaturę osoby dorosłej?

Jak długo możesz jeść po ekstrakcji zęba?

Nie możesz jeść bezpośrednio po operacji, ponieważ może to zapobiec tworzeniu się skrzepów krwi, wywołać krwawienie i powikłania infekcyjne. Możesz jeść co najmniej trzy godziny po ekstrakcji zęba. To samo dotyczy cieczy. Ale jeśli jesteś bardzo spragniony, możesz pić trochę ciepłego po godzinie po operacji.

Należy zmienić dietę w okresie pooperacyjnym, usunąć z niej produkty wywołujące podrażnienia - kwaśne, pikantne, słone i słodkie. Możesz jeść ciepłe, ale nie gorące jedzenie, pić schłodzoną herbatę i kawę. Z jadłospisu wyklucza się pokarmy stałe, które należy dokładnie przeżuć, aby zapobiec mechanicznym uszkodzeniom dziąseł i krwawieniu. Nie płucz ust po jedzeniu.

Czy mogę wypłukać usta po ekstrakcji zęba?

Płukanie w zwykłej formie po zabiegu ekstrakcji zęba jest zabronione, ponieważ może spowodować przemieszczenie skrzepu krwi. Należy je wykonywać w trybie delikatnym, bez intensywnych ruchów mięśni: roztwór leku weź do ust i przytrzymaj przez 1-2 minuty, a następnie delikatnie wypluj. Kąpiele w okolicy dziąseł zranionych podczas operacji wykonywane są przy użyciu wywarów ziołowych, sody i preparatów antyseptycznych.

Jak wypłukać usta po ekstrakcji zęba?

Aby złagodzić ból i stany zapalne w nieskomplikowanych przypadkach, użyj wywarów ziołowych z rumianku, nagietka, szałwii lub eukaliptusa. W obecności ropnych zmian dziąseł kąpiele solne z pomocą sodową. Antyseptyczne płukania jamy ustnej po ekstrakcji zęba są przepisywane w przypadku chorób współistniejących - paradontozy, zapalenia dziąseł i zmian próchnicowych zębów, aby zapobiec przedostawaniu się patogennej mikroflory do otworu. Środki antyseptyczne są konieczne, jeśli dziąsło zostało przecięte w celu usunięcia topnika, proces zapalny rozpoczął się jeszcze przed operacją.

Popularne środki antyseptyczne stosowane do kąpieli to chlorheksydyna w stężeniu 0,05%, miramistin, słaby roztwór nadmanganianu potasu lub furacyliny. Procedura płukania środkami antyseptycznymi odbywa się trzy razy dziennie.

Czy po ekstrakcji zęba muszę pić antybiotyki?

Przyjmowanie antybiotyków zawsze wiąże się z pewnym ryzykiem, gdyż leki z tej grupy mają wiele przeciwwskazań. Dlatego ich stosowanie nie jest obowiązkowym środkiem po ekstrakcji zęba, ale jest zalecane zgodnie ze wskazaniami. Tak więc podstawą przyjmowania leków przeciwbakteryjnych mogą być procesy zapalne, które powstały na długo przed operacją, choroby zębów (zapalenie przyzębia, zapalenie dziąseł, topnienie), powstawanie ropni na dziąsłach.

Aby zmniejszyć ryzyko powikłań infekcyjnych, lekarz może przepisać antybiotyki po skomplikowanych operacjach usunięcia zębów, które zostały przeprowadzone z nacięciem dziąseł i urazami tkanek przyzębia, operacjami usunięcia zęba mądrości.

Antybiotyki powinny przyjmować osoby z osłabionym układem odpornościowym, poważnymi chorobami krwi i cukrzycą. Antybiotyki zapobiegają rozwojowi procesów zapalnych w wyniku wprowadzenia patogennej mikroflory do otworu i normalizują proces gojenia.

Przy słabej odporności, po ekstrakcji zęba, choroby przewlekłe mogą się pogorszyć, pojawiają się opryszczki, przeziębienia. W takich przypadkach wskazane jest przyjmowanie leków immunomodulujących i kompleksów witaminowych zaleconych przez lekarza.

Jakie antybiotyki pić?

Antybiotyki podawane po ekstrakcji zęba występują w postaci płukanek, tabletek, maści, kropli i zastrzyków. Są przepisywane przez lekarza prowadzącego, biorąc pod uwagę indywidualne cechy pacjenta i przeciwwskazania do konkretnego leku.

Poniżej znajduje się lista popularnych leków z tej grupy:

• Tsifran - ten lek jest przepisywany w obecności patologii zębów, takich jak zapalenie przyzębia, zapalenie dziąseł, zmiany próchnicowe, zapobiega rozwojowi procesów zakaźnych i zapalnych;
• Amoksycylina to lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania, który jest bezpieczny do stosowania u dzieci i kobiet w ciąży;
• Flemoxin to kolejny antybiotyk penicyliny o szerokim spektrum działania, który pozwala zapobiegać stanom zapalnym, gorączce i ropieniu dziury, przyjmowany jest wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza;
• Amoxiclav to złożony preparat odpowiedni dla pacjentów w każdym wieku;
• Linkomycyna jest stosowana w przypadku współistniejących chorób zębów, istnieją przeciwwskazania do przyjęcia z powodu niewydolności nerek, chorób wątroby, a także dla matek w ciąży i karmiących.

Jak długo można palić po ekstrakcji zęba?

Możesz palić nie wcześniej niż dwie godziny po operacji i tylko wtedy, gdy krwawienie ustało. Palenie wytwarza w ustach podciśnienie, które może wyprzeć skrzep krwi powstający w ranie. W tym przypadku proces gojenia bardzo zwalnia, wzrasta ryzyko powikłań i rozwoju infekcji.

Optymalny czas, przez jaki należy powstrzymać się od palenia podczas normalnie wykonywanej operacji to dwa dni, rezygnując ze złego nawyku na dziesięć dni, ułatwiasz okres rehabilitacji po operacji. Przy ciągłym krwawieniu z rany palenie jest przeciwwskazane - pod wpływem dymu i zawartych w nim substancji zwiększa się ryzyko powstania suchej dziury, co prowadzi do procesów zakaźnych i stanów zapalnych. Musisz powstrzymać się od papierosów przez co najmniej dziesięć dni. Ten sam okres wolny od palenia należy zachować u pacjentów, którzy mieli szwy na dziąsłach podczas operacji.

Autor artykułu: Muravitsky Boris Viktorovich, dentysta, specjalnie dla strony ayzdorov.ru