Einehead (trawa) - Użyteczne Właściwości I Zastosowanie Einehead, Uprawa, Kwiaty Einehead. Erythematosus Płaskolistny, Alpejski

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Feverweed

Przydatne właściwości i zastosowanie rumieniowatych płaskich liści

Charakterystyka botaniczna rumieniowatości

Rumieniowatość to wyjątkowa roślina wieloletnia, która osiąga wysokość jednego metra. Niebiesko-fioletowy kolor rozgałęzionej łodygi takiej rośliny zielnej uzupełniają liście, które znajdują się na małych ogonkach. Te płytki liściowe wyróżniają się gęstością i suchością. Małe kwiaty zwykle otwierają się latem. Dominującym siedliskiem błękitnika jest Zachodnia Syberia. Ulubionymi siedliskami tak wspaniałej rośliny są suche łąki, pobocza dróg, obrzeża lasów sosnowych, a także piaszczyste wzgórza.

Przydatne właściwości pryszczycy

Einehead zachwyca różnorodnością przydatnych elementów, dzięki którym z powodzeniem można walczyć z wieloma chorobami. Korzenie prezentowanej rośliny to garbniki, saponiny, olejek eteryczny, alkaloidy i różne kwasy.

Zbiór korzeni należy przeprowadzić jesienią. Korzenie mają silne działanie wykrztuśne, co prowadzi do powołania rumieniowatego do leczenia zapalenia oskrzeli. Oprócz tego roślina ma również właściwości moczopędne. Często różne leki na bazie rumieniowatości są przepisywane w celu zwiększenia aktywności seksualnej.

Rumieniowatość to doskonały środek profilaktyczny przeciwko wszelkiego rodzaju patologiom zakaźnym. Lecznicze korzenie rośliny służą do rozwiązywania problemów z przewodem pokarmowym. W przypadku różnych chorób skóry i atrofii dziąseł, a także żółtaczki rumieniowatość jest po prostu niezastąpiona.

Zastosowanie rumieniowatości

Różne cudowne wywary z rumieniowatego nie tylko doskonale radzą sobie z patologiami układu pokarmowego, ale są również skuteczne w leczeniu reumatyzmu, wodobrzusza, a także kamicy moczowej i kamicy żółciowej. Takie środki są wskazane w przypadku ropnego nieżytu górnych dróg oddechowych, z gorączką i gruźlicą płuc.

Często współcześni eksperci zalecają stosowanie środków na bazie rumieniowatych do szybkiego leczenia chorób przyzębia, braku miesiączki, krztuśca, skroflu i wrzodów żołądka. Prezentowany wyjątkowy wywar pomoże szybko przywrócić skórze dermatozy. Za pomocą różnych naparów możesz pozbyć się bezsenności i bólu stawów. Ponadto opisana roślina wieloletnia jest wskazana przy bólach zębów i poważnych chorobach serca.

Aby przygotować wywar z pryszczycy, weź 25 gramów dobrze zmiażdżonych korzeni roślin i połącz z 500 ml wrzącej wody. Po ugotowaniu trzymaj mieszaninę na małym ogniu przez co najmniej 10 minut. Po 60 minutach wlewu bulion niebieskowłosego można przefiltrować. przyjmowanie takiego środka powinno odbywać się 4 razy dziennie po 100 ml przed każdym posiłkiem. Ten środek może wyleczyć hemoroidy, skurcze żołądka, wodobrzusze, epilepsję, a nawet swędzące stany zapalne skóry.

Erythematosus płaskolistny

Erythematosus płaskolistny (płaski) to doskonałe zioło, które szczyci się cudownymi właściwościami leczniczymi. Działa przeciwbólowo na organizm człowieka. Wysokość rozgałęzionych, szarawych łodyg rośliny waha się od 60 do 90 cm. Sztywne liście mają pięcioczęściowy kształt. Niebieskie kwiaty zebrane są w piękne kwiatostany główkowate.

Kwitnie przez około 40 dni, zaczynając od połowy lipca. Owoc jest reprezentowany przez dwu nasion z łuskami pokrytymi nasionami. Ze względu na unikalną kompozycję grubych korzeni rumieniowatych często były leczone na bóle głowy i zębów. Taka roślina rośnie w Azji Środkowej, na Kaukazie, w południowej Syberii, w północnych Chinach i niektórych regionach Europy.

Rumieniowaty alpejskie

Rumieniowaty alpejski uważany jest za wieloletnią roślinę o wyprostowanych łodygach do 70 cm wysokości, łodygi tej trawy są nagie i żebrowane, w górnej części rozgałęzione. U podstawy liście w kształcie serca mają ząbkowaną krawędź. Liście łodygi wyglądają jak trójkąty w kształcie klina z krawędzią naciętą palcem. Niebieskie kwiaty znajdują się w małych kątach poszczególnych przylistków. Gęste kwiatostany główkowaty są wyrażone w podłużnym cylindrycznym typie. Owoc jest reprezentowany przez typowe odwrotnie jajowate podwójne nasiona.

Ojczyzną rumieniowatego alpejskiego jest wschodnia Francja i zachodnia Jugosławia. Ale ta roślina występuje również w europejskiej części Rosji.

Rumieniowaty polne

Rumieniowaty polne to piękne zioło o grubej, rozgałęzionej łodydze. Taka interesująca roślina wieloletnia ma siedzące siedzące sztywne i raczej kolczaste blaszki liściowe. Wielokwiatowe kwiatostany główkowaty pola rumieniowatego otoczone są specjalną powłoką z liści z wystającymi kolcami. Zdrewniałe kłącze o brązowawym odcieniu jest bardzo grube i zaokrąglone. Miejsce narodzin takiej rośliny to kraje bałtyckie.

Pole rumieniowate kwitnie białawymi kwiatami od początku lipca do połowy września. Osiedla się zwykle na piaszczystych zboczach, nieużytkach, zboczach, ubogich łąkach i poboczach dróg.

Gigant Enegloss

Olbrzymi rumieniowaty to najwyższy gatunek z prezentowanych roślin, który osiąga półtora metra wysokości. To dwuletnie zioło ma skórzaste całe liście osadzone na długich łodygach. Piękne kwiatostany główkowate mają podłużny kształt. Są dość duże, ich długość może dochodzić do 6 cm, białawe kwiaty mają delikatny aromat. Olbrzymi rumieniowaty łatwo rozmnaża się przez samosiew.

Okres kwitnienia tego gatunku przypada na lipiec i sierpień. Roślina ta wyróżnia się niezwykłym białym kolorem części wegetatywnych. Kaukaz uważany jest za jego ojczyznę.

Morze rumieniowate

Morski rumieniowaty jest interesującą byliną, która często nie wyrasta powyżej 70 cm, posiada grube, rozgałęzione łodygi o niezwykłym niebieskawym odcieniu. Liście ogoniaste są w kształcie serca. Takie skórzaste, solidne talerze zachwycają ostrą krawędzią. Bladoniebieskie kwiaty zebrane są w piękne, kuliste kwiatostany główkowate.

Ojczyzną tej rośliny jest Krym i kraje bałtyckie, a wodorosty występują również w Europie Zachodniej i na Zakaukaziu.

Przeciwwskazania do stosowania rumieniowatego

Do chwili obecnej podczas stosowania rumieniowatości skutki uboczne nie są znane.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie im. NI Pirogova (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).