Łubin - Użyteczne Właściwości I Zastosowanie łubinu, Nasion łubinu, Kwiatów łubinu, Liści łubinu. Łubin Biały, żółty

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Łubin

Przydatne właściwości i zastosowania łubinu

Przydatne właściwości łubinu

Łubin to interesująca roślina kochająca światło i wilgoć. Wyróżnia się dużymi liśćmi, które zawsze są zwrócone w kierunku słońca. Łubin nie jest wybredny, jeśli chodzi o żyzność gleby. Z tej cudownej rośliny pozyskuje się najcenniejszy olej, będący naturalnym przeciwutleniaczem. Jest często używany do celów kosmetycznych.

Dla osób z chorobami układu sercowo-naczyniowego taki przydatny olej jest rodzajem leku. Łubin jest bogaty w białko. Ta doskonała roślina jest uważana za ważne źródło biologicznego azotu w płodozmianie. Nasiona łubinu zawierają białko, które w połączeniu z zieloną masą może służyć jako pasza dla zwierząt gospodarskich.

Aplikacja łubinu

Łubin to doskonały środek na wrzody i obrzęki, a także doskonała walka z trądzikiem na twarzy. Jeśli zrobisz opatrunek leczniczy z takiej rośliny, szybko pomoże to przy takiej dolegliwości, jak zapalenie nerwu kulszowego. Leczenie zgorzeli bulionem łubinu zapobiega próchnicy. Mąka z tej rośliny pomoże pozbyć się mokrych owrzodzeń na głowie. Jeśli ugotujesz łubin w occie i dodasz pieprz i miód, to takie lekarstwo pomoże otworzyć zablokowane kanały w śledzionie. Należy również zauważyć, że zioło to jest w stanie łagodzić nudności i zwiększać apetyt.

Nasiona łubinu

Po zakwitnięciu łubinu fasola formuje się, schnie nierównomiernie i zwija się w ciekawe spirale. Klapki otwierają się i nasiona są rozsypywane. Nasiona tej rośliny są dość duże. Z łatwością mogą wyhodować doskonałe byliny. Aby to zrobić, konieczne jest zasianie spuchniętych nasion łubinu w ziemi w zacienionych łóżkach w kwietniu, aw maju można już sadzić powstałe sadzonki w ogrodzie. Szczególnie piękne okazy można rozmnażać wegetatywnie.

Łubin angustifolia

Piękny łubin wąskolistny można łatwo znaleźć dziko w Morzu Śródziemnym. Od początku XX wieku uprawy tej rośliny pojawiają się na Ukrainie. Jest odporny na zimno i może wytrzymać silne mrozy. Taka kochająca wilgoć roślina preferuje lekkie piaszczyste gleby gliniaste i gliniaste. Okres wegetacji waha się od 70 do 170 dni, w zależności od odmiany łubinu wąskolistnego.

Taka samozapylona roślina może osiągnąć wysokość 150 cm, w tym przypadku system korzeniowy może mieć 2 m. Prosta zielona łodyga ma słabe pokwitanie. Duże liście składają się z 8 lancetowato rowkowanych elementów. Kwiatostan ma postać szczotki o małych kwiatach, a owoc ma postać spuchniętej fasoli. Każda fasola zawiera około 5 okrągłych nasion.

Odmiany łubinu

Łubin jednoroczny uważany jest za mieszańce różnych gatunków. Niektóre gatunki miniaturowe są szczególnie popularne. Osiągają wysokość pół metra. Takie odmiany mają białe lub mleczne kwiaty, które mogą być jednokolorowe lub dwukolorowe. Łubin jest prawie mięsisty i szczyci się niebiańskimi kwiatostanami. Wiele wysokich łubinów wieloletnich można łatwo uprawiać jako jednoroczne.

Kwiaty łubinu

Ta oryginalna roślina kwitnie w centralnej Rosji oraz w ciepłych regionach krajów WNP pod koniec maja. Aby uformować nowe pędy, łubinowi należy odciąć zanikające łodygi. Dzięki tej procedurze kwitnienie łubinu potrwa do późnej jesieni.

Należy zauważyć, że niektóre odmiany mogą pochwalić się dużym kijem kwiatowym, którego długość może dochodzić do jednego metra. Istnieje jednak wiele odmian, które wyróżniają się szerokimi krótkimi kwiatostanami. Kolor kwiatów jest bardzo zróżnicowany. Ponadto wyhodowano odmiany o połączeniu dwóch odcieni. Kwiat tej rozkosznej rośliny składa się z pięciu delikatnych płatków.

Łubin biały

Łubin biały to roślina jednoroczna dorastająca do jednego metra wysokości. Ten gatunek ma prostą i lekko owłosioną łodygę. Taka roślina kłączowa ma palczaste liście na bardzo długich ogonkach. Duże liście są podzielone na pięć elementów. Liście łodygi są w następnej kolejności. Niesamowite białe kwiaty zebrane są w cienkie proste kwiatostany. Owoc ma postać małej zaokrąglonej fasoli. Ojczyzną łubinu białego jest Morze Śródziemne.

Łubin żółty

Łubin żółty jest opcjonalnym krzyżem. W okresie kwitnienia łubinu żółtego pszczoły chętnie odwiedzają kwiaty, całkowicie zapylając roślinę. Zaleca się sadzenie dwóch lub więcej odmian roślin w odległości co najmniej pół kilometra od siebie. W przeciwnym razie dojdzie do zapylenia krzyżowego, co z kolei doprowadzi do wzrostu plonu nasion o niskiej odporności na fusarium, a także zwiększonej alkaloidowości. Ziarna łubinu żółtego nie pękają. Jednak mogą spaść, jeśli nie zostaną wyczyszczone na czas.

Łubin jako siderat

Łubin jednoroczny uważany jest za najlepszy nawóz zielony, ponieważ gromadzi niezbędną biomasę i gromadzi dużą ilość składników odżywczych. Łubin jest w stanie znacząco poprawić strukturę gleb poprzez wzbogacenie ich w azot. Udowodniono, że roślina ta przewyższa obornik pod względem zawartości azotu, fosforu i potasu.

To nie przypadek, że preferowany jest łubin wąskolistny. Jego kilka odmian charakteryzuje się szybkim wzrostem, zdolnością do rozwoju silnego systemu korzeniowego, a także niewrażliwości na kwasowość gleby i odporność na zimno. Rozwinięte korzenie odżywiają się z głębokości gleby z około dwóch metrów, nie niszcząc samej gleby. Głębokość sadzenia zielonej masy łubinu zależy bezpośrednio od wilgotności, spulchnienia i rodzaju gleby, a także od stanu pogody. Najbardziej optymalnym wykorzystaniem biomasy takiej rośliny jest zatopienie jej na głębokość około 8 cm.

Łubin rufowy

Jest to łubin pastewny, który pod względem zawartości białka przewyższa wszystkie popularne rośliny uprawne z rodziny roślin strączkowych. Często uprawia się dwa gatunki. Należą do nich wąskolistne i żółte. Łubin żółty jest przeznaczony do produkcji znacznej ilości białkowej masy zielonej. Łubin wąskolistny daje doskonałe ziarno paszowe.

Oba typy takich roślin preferują gleby lekko gliniaste, wymagające gleby lekko kwaśnej i zbliżonej do obojętnej. Łubin nie reaguje dobrze na nadmiar wapnia. W tak kapryśnej kulturze należy przeprowadzić wcześniejsze wapnowanie. Wysiew łubinu pastewnego we wczesnych stadiach prowadzony jest metodą szerokorzędową z rozstawem rzędów ok. 50 cm Odmiana ta praktycznie nie jest podatna na uszkodzenia przez szkodniki naturalne.

Liść łubinu

Zachwycająco piękne duże liście w kształcie palm sprawiają, że krzewy łubinu są eleganckie i zróżnicowane kolorystycznie. Prosta łodyga o zaokrąglonym kształcie pokryta jest włosami i gałęziami głównie tylko w dolnej części. Liście podobne do palców składają się z kilku elementów przypominających liście. Znajdują się na owłosionych i dość długich ogonkach. Na górnej stronie liście pokryte są rzadkimi włoskami, podczas gdy na dolnej stronie znajdują się gęste włoski przyciśnięte do talerza.

Przeciwwskazania do stosowania łubinu

Jedynym przeciwwskazaniem jest indywidualna nietolerancja produktu.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).