Formy Padaczki - Idiopatyczna, Ogniskowa, Skroniowa, Częściowa, Jacksonowska I Młodzieńcza Miokloniczna Padaczka

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Formy padaczki

Zadowolony:

• Padaczka idiopatyczna
• Ogniskowa epilepsja
• Padaczka skroniowa
• Częściowa padaczka
• Padaczka Jacksona
• Młodzieńcza padaczka miokloniczna

Padaczka jest chorobą bardzo powszechną i dobrze zbadaną, dlatego w wielu przypadkach specjaliści mogą pomóc w jej całkowitym pozbyciu się. Przechodząc do statystyk, można zauważyć, że obecnie około 1% wszystkich mieszkańców naszej planety cierpi na tę chorobę. W wyniku różnych badań i obserwacji medycyna zidentyfikowała kilka form padaczki, które różnią się zarówno przyczynami rozwoju choroby i napadów, jak i umiejscowieniem jej ogniska w mózgu. W tym artykule zapraszamy do zapoznania się z objawami, przyczynami rozwoju oraz metodami leczenia niektórych z najczęściej występujących chorób.

Padaczka idiopatyczna

Ta forma choroby nie rozwija się z powodu organicznego uszkodzenia ludzkiego mózgu. Padaczka idiopatyczna pojawia się w wyniku zmian w pracy neuronów, gdy stają się one bardziej aktywne i wzrasta ich poziom pobudliwości.

Główne powody, dla których dana osoba może rozwinąć padaczkę idiopatyczną, to:

• Dziedziczna predyspozycja
• Choroby układu nerwowego
• Wrodzone wady mózgu
• Zatrucie alkoholem lub narkotykami

Jednym z rodzajów padaczki idiopatycznej jest tak zwana padaczka Rolanda. Występuje u dzieci i młodzieży w wieku od trzech do trzynastu lat. Ta dolegliwość ma swoją nazwę ze względu na lokalizację ogniska - znajduje się w rowku Rolanda kory mózgowej.

Kiedy w padaczce Rolanda pojawia się napad, pojawiają się skurcze mięśni twarzy i gardła. Czasami może wystąpić drganie jednej z kończyn.

Główne objawy idiopatycznej padaczki rolandycznej są następujące:

• Drętwienie i mrowienie w okolicy języka, warg
• Skurcze jednej ręki lub nogi
• Trudności w mówieniu
• Wydalanie śliny w dużych ilościach
• Upośledzenie pamięci po ataku
• Ataki częściej występują w nocy

Ta postać padaczki jest łagodna i ustępuje samoistnie do około szesnastu lat. W większości przypadków nie jest wymagane żadne leczenie.

Padaczka idiopatyczna to rodzaj padaczki ogniskowej.

Ogniskowa epilepsja

Forma padaczki zwana epilepsją ogniskową daje się odczuć w dzieciństwie.

Przyczyny rozwoju ogniskowej padaczki mogą być różne.

• Wstrząs, silny cios w okolicę głowy
• Choroby narządów
• Infekcje wirusowe
• Zapalenie tkanki mózgowej
• Uraz przy porodzie
• Wysokie ciśnienie krwi
• Osteochondroza szyjki macicy

Objawy ogniskowej padaczki zależą od umiejscowienia zmiany w mózgu.

Podczas ataku pacjent może odczuwać zachmurzenie świadomości, obsesje, a nawet halucynacje. Jeśli atak wystąpi u dziecka, może zwymiotować, dużo się poci i cały czas płacze. Jeśli pacjent ma tylko jedną stronę mózgu, można zaobserwować mimowolne obracanie się białek oczu, drżenie palców, skurcze kończyn górnych.

W leczeniu ogniskowej padaczki stosuje się leki i różne procedury, z wyjątkiem operacji. Również przy tej chorobie konieczne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, należy zwrócić szczególną uwagę na jakość żywienia. Zaleca się częstsze spożywanie pokarmów, które pomagają przywrócić funkcje mózgu. Są to głównie białka - mięso z kurczaka, orzechy, ryby morskie itp. Bardzo pomocne będzie zaprzestanie picia kawy i alkoholu.

Padaczka skroniowa

W większości przypadków główną przyczyną tej postaci padaczki jest uszkodzenie płata skroniowego w wyniku urazów doznanych podczas porodu. Ale mogą istnieć również inne powody. Na przykład nierzadko choroba ta rozwija się u osób, które doznały urazu czaszkowo-mózgowego, takiego jak infekcje, takie jak bruceloza, kleszczowe zapalenie mózgu, ropne zapalenie opon mózgowych i inne. Ponadto wiele osób, które przeszły udar, zarówno krwotoczny, jak i niedokrwienny, cierpi na padaczkę skroniową.

Kiedy pacjent ma atak, może odczuwać ból brzucha, może czuć się źle, często występują bóle w okolicy serca, duszności. Obserwuje się zmiany świadomości - ataki paniki, histeria, osoba traci orientację w przestrzeni. Potrafi wykonywać czynności, które w danym momencie nie mają sensu - na przykład zdjąć ubranie, wziąć do rąk różne przedmioty i odłożyć je w inne miejsce itp. Widzenie jest upośledzone, pacjent źle wyczuwa zapachy.

Padaczka skroniowa jest niebezpieczna, ponieważ nieustannie postępuje. Z biegiem czasu u pacjentów z tą postacią choroby rozwijają się zaburzenia wegetatywne, między atakami następuje wzmożone pocenie się, problemy z układem hormonalnym, alergie.

Rozpoznanie padaczki płata skroniowego przeprowadza się na podstawie wskazań MRI, PET, polisomnografii. Oczywiście brane są pod uwagę przede wszystkim skargi pacjenta, jego stan neurologiczny.

Sposób leczenia padaczki płata skroniowego zależy od przyczyny choroby. Na przykład, jeśli choroba jest spowodowana infekcją, pacjentowi przepisuje się leki łagodzące stan zapalny, a jeśli przyczyną choroby jest obecność guzów w mózgu, pacjent jest wysyłany na operację. Ale bez względu na przyczynę rozwoju padaczki płata skroniowego, pacjentowi nadal poddaje się leczenie przeciwdrgawkowe.

Zapobieganie tej postaci choroby polega na terminowym leczeniu różnych patologii mózgu, zapobieganiu infekcjom układu nerwowego, zapobieganiu urazom porodowym głowy.

Częściowa padaczka

Padaczka częściowa jest chorobą o przebiegu przewlekłym, rozwija się na skutek uszkodzenia komórek nerwowych, a także z powodu ich dużej aktywności w jednej części mózgu.

Ta forma padaczki dzieli się na kilka podtypów:

• Czołowy
• Czasowy
• Ciemieniowy
• Potyliczny
• Wieloogniskowe

Wieloogniskowa postać częściowej padaczki występuje wtedy, gdy jednocześnie dotkniętych jest kilka części mózgu.

Istnieją trzy rodzaje napadów z padaczką częściową:

1. Proste (kiedy nie ma upośledzenia świadomości)
2. Złożony (gdy występują zaburzenia świadomości)
3. Wtórne uogólnienie (gdy w procesie bierze udział całe ciało pacjenta)

Jeśli chodzi o objawy tej postaci padaczki, należy wziąć pod uwagę miejsce lokalizacji ogniska w jednej z części mózgu. Na przykład, jeśli zaatakowany jest płat czołowy, ataki w większości przypadków występują w nocy, ich czas trwania wynosi od 30 do 60 sekund. Mogą wystąpić skurcze kończyn górnych lub dolnych, pacjent zaczyna często mrugać, odwraca głowę, obraca białkami oczu, jego twarz czerwienieje, a mowa staje się przerywana.

W przypadku uszkodzenia mózgu w okolicy skroni, pacjent ma złożone ataki, gdy traci przytomność lub zastyga z szeroko otwartymi oczami.

Śmieciowa postać częściowej padaczki objawia się mrowieniem lub pieczeniem, drętwieniem rąk lub nóg, bólem w różnych częściach ciała.

W przypadku padaczki potylicznej widzenie pacjenta jest upośledzone, można zaobserwować halucynacje wzrokowe, mimowolne obroty głowy.

Ta postać choroby jest diagnozowana za pomocą kompleksowego badania przez neurologa, a także poddaje się elektroencefalografii, rezonansowi magnetycznemu, tomografii komputerowej, a także przeprowadza się badanie dna oka. Często osoby podejrzane o częściową epilepsję kierowane są do psychiatry na konsultację.

Ta forma padaczki jest leczona lekami, przepisywane są głównie leki przeciwdrgawkowe. Jeśli ta metoda leczenia nie daje pozytywnych rezultatów, pacjent trafia na oddział neurochirurgii, gdzie poddaje się odpowiedniemu leczeniu.

Zapobieganie padaczce to przede wszystkim utrzymanie zdrowego stylu życia. Aby zapobiec napadom, należy rzucić palenie, przestać pić napoje alkoholowe, w tym te należące do płuc. Ponadto musisz zmniejszyć spożycie herbaty i kawy, szczególnie mocnej kawy. Nie zaleca się spożywania posiłków przed snem, wspinania się na wysokość. Lekarze zalecają pacjentom z częściową padaczką częstsze spacery na świeżym powietrzu i spożywanie sfermentowanych produktów mlecznych.

Padaczka Jacksona

Ta forma epilepsji różni się tym, że u pacjentów napady padaczkowe występują specyficznie - na jednej lub drugiej (ale tylko jednej) części ciała. Ta choroba zawdzięcza swoją nazwę naukowcowi, neuropatologowi z Anglii imieniem Jackson - to on odkrył tę formę padaczki.

Cechą padaczki Jacksona jest fakt, że napady padaczki u pacjentów występują przy pełnej świadomości. Atak rozpoczyna się w jednej z kończyn i rozprzestrzenia się dalej, ale tylko wzdłuż tej samej strony ciała, nie przechodząc na drugą. Najczęściej wszystko zaczyna się od palców, następnie atak dociera do barku, dotyka twarzy i rozprzestrzenia się na nogę. Atak przebiega w odwrotnej kolejności.

Powody, dla których ludzie najczęściej zapadają na padaczkę Jacksona, są następujące:

• Uraz głowy, aw rezultacie uszkodzenie mózgu
• Nieprawidłowości naczyniowe mózgu
• Guzy mózgu
• Zapalenie mózgu

Leczenie padaczki Jacksona przeprowadza się za pomocą leków, z zastosowaniem leków przeciwdrgawkowych. Ale jeśli terapia lekowa nie daje żadnego rezultatu, uciekają się do interwencji chirurgicznej.

Młodzieńcza padaczka miokloniczna

Ta forma jest jedną z najczęstszych. Jest również często nazywany zespołem Janza, a także padaczką mioklonii. Najczęściej rozwija się między 8 a 26 rokiem życia, ale pierwsze objawy w większości przypadków obserwuje się między 12 a 16 rokiem życia, głównie u chłopców. Zdarzają się przypadki, gdy u niemowląt rozwinęła się padaczka miokloniczna.

Przyczyny rozwoju padaczki mioklonicznej:

• Uszkodzenie mózgu spowodowane urazem głowy
• Uszkodzenie mózgu dziecka podczas ciąży
• Dziedziczna predyspozycja
• Infekcje
• Nowotwory w mózgu
• Upośledzone krążenie krwi w mózgu

Często lekarzom nie udaje się ustalić prawdziwej przyczyny choroby. Dotyczy to niektórych szczególnych przypadków w praktyce lekarskiej.

Głównym objawem wskazującym na obecność choroby, takiej jak padaczka miokloniczna u osoby, jest napad padaczkowy.

Napady u osób cierpiących na tę dolegliwość mogą być trzech typów:

1. Miokloniczne: charakteryzujące się nagłym, nagłym skurczem mięśni, kończyn, twarzy lub całego ciała. Dzieje się to często zaraz po przebudzeniu, czasem podczas porannego posiłku. Jeśli pacjent jest bardzo zmęczony w ciągu dnia, może mieć atak wieczorem.
2. Tonik-kloniczne: Występują u 60 procent pacjentów z młodzieńczą padaczką miokloniczną. Przychodzą w pierwszych godzinach po przebudzeniu. Najczęściej pojawiają się z powodu zbyt późnego kładzenia się spać lub zbyt wczesnego wstawania.
3. Nieobecności: obserwowane u jednej trzeciej lub nawet połowy pacjentów z młodzieńczą padaczką miokloniczną. Podczas takich ataków osoba traci przytomność na około pół minuty. Z reguły nie ma napadów. Najczęściej nieobecności zdarzają się rano, ale w zasadzie zdarzają się o każdej innej porze dnia.

Po wypiciu może wystąpić napad w młodzieńczej padaczce mioklonicznej.

Leczenie tej postaci choroby układu nerwowego odbywa się za pomocą leków przeciwpadaczkowych. Dzięki nim można skrócić czas trwania i liczbę napadów, aw niektórych przypadkach nawet się ich pozbyć. Aby uzyskać pozytywny wynik, konieczne jest regularne i długotrwałe przyjmowanie leków. Pacjenci często muszą przyjmować leki na całe życie.

Autor artykułu: Sokov Andrey Vladimirovich | Neurolog

Wykształcenie: W 2005 roku odbył staż w Pierwszym Moskiewskim Uniwersytecie Medycznym im. Seszenowa i uzyskał dyplom z neurologii. W 2009 roku ukończył studia podyplomowe na specjalności „Choroby układu nerwowego”.