Rak Piersi - Objawy, Objawy, Stadia I Leczenie Raka Piersi

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Przyczyny, objawy, stadia i leczenie raka piersi

Rak piersi to złośliwa transformacja i niekontrolowany wzrost komórek nabłonkowych gruczołu mlekowego, jedna z najniebezpieczniejszych i najczęstszych chorób kobiet, rzadko rozpoznawana u mężczyzn.

Wysoki poziom zachorowalności u kobiet jest związany z rolą estrogenów, progesteronu i innych hormonów na etapach od pierwszej miesiączki do menopauzy, ciąży i laktacji. Ryzyko zachorowania na raka nie zależy od wielkości piersi

Zadowolony:

• Objawy raka piersi
• Przyczyny raka piersi
• Etapy raka piersi
• Diagnoza raka piersi
• Leczenie raka piersi

Objawy raka piersi

Nieswoiste objawy raka piersi, po wykryciu których nie należy odkładać kontaktu z placówką medyczną w celu konsultacji:

• Postępująca utrata masy ciała. Jak ustalić? Utrata masy ciała utrzymująca się dłużej niż trzy miesiące z rzędu (Uwaga! Dynamika odchudzania jest indywidualna dla każdej osoby), na tle nawykowego wysiłku fizycznego, bez stosowania diet niskokalorycznych.
• Trwałe i stabilne wykwity, łuszczenie się na klatce piersiowej.

Jak ustalić? Wysypki alergiczne, zakaźne, pasożytnicze czy łuszczenie, w przeciwieństwie do wysypek o niejasnej etiologii, charakteryzują się:

• dynamiczny rozwój wysypek;
• swędzący;
• różne etapy wysypki (początek, dojrzewanie, gojenie);
• spadek lub odwrotnie wzrost ich liczby.
• Zmiana kształtu brodawki. Normą jest tylko w okresie laktacji, podczas karmienia piersią.
• Powiększające się pieprzyki w okolicy klatki piersiowej. Powinieneś być ostrożny, jeśli zauważysz rosnące pieprzyki w połączeniu z wydzieliną z sutków.
• Ból pachowy. Jednym z powodów jest zapalenie węzła chłonnego, wskazane jest wykluczenie przyczyny.

Niemal zawsze rak piersi wiąże się z rozwojem uszczelnień guzkowych, nowotworów. Rzeczywiście jest. Jednak niektóre formy, którym towarzyszą guzki w klatce piersiowej, nie są onkologiczne, chociaż niektóre są zdolne do złośliwości (transformacji złośliwej). Istnieją formy, które przez długi czas nie przejawiają się nowotworami.

Wcześniej wymieniano mastopatię sutkową, mastopatię guzkową, rozlaną, gruczolakowłókniaki, w których dochodzi do ogniskowych lub rozlanych uszkodzeń tkanki piersi.

Znane są inne patologie, ze zmianami gruczołu, diagnozowanymi również na różnych etapach i okresach:

• W okresie laktacji:

  • Galactocele lub cysta mleka. Powstaje po zablokowaniu przewodu mlecznego w wyniku ostrego zapalenia wymienia. W torbieli gromadzi się zastałe mleko, tworzy się galaretowaty (zmienny) obrzęk.
  • Uraz klatki piersiowej. Odnosi się to do ukąszenia owada, zadrapania itp. Objawia się niewłaściwym przywiązaniem dziecka, infekcją. Towarzyszy mu powstawanie krwiaka (siniaka).

• Na każdym etapie życia częściej w starszej grupie wiekowej:

  • Lipoma lub wen. Łagodny guz podskórnej tkanki łącznej. Charakterystyczne jest niskie ryzyko złośliwości (transformacji złośliwej).
  • Brodawczak śródprzewodowy. Łagodny guz w postaci wyrostków nabłonka przewodów mlecznych. Kiedy tkliwe brodawki są urazowe, możliwe jest krwawe wydzielanie z sutków; palpacja piersi jest wyczuwalna w postaci małych pieczęci. Istnieje wysokie ryzyko złośliwości.

Zobacz pierwsze oznaki i inne objawy raka piersi tutaj

W tym artykule skupimy się na metodzie samobadania piersi. Powinien być znany i stosowany przez kobiety, zwłaszcza te powyżej 25 roku życia (dziedziczne grupy ryzyka), po 40-45 latach wszystkie kobiety. Technika ta ma dużą wartość diagnostyczną na przedklinicznym (przedmedycznym) etapie wykrywania choroby.

Zalecenia dotyczące samodzielnego badania piersi

W przypadku kobiet w wieku rozrodczym przeprowadzać tylko pierwszy tydzień po zakończeniu cyklu miesiączkowego. Przeprowadzaj podobne badania w czasie ciąży, menopauzy w dowolnym momencie.

Kolejność procedury nie jest ściśle wymagana. Jednak jego przestrzeganie dyscyplinuje, zwiększa uważność i zmniejsza ryzyko przeoczenia niebezpiecznych objawów. Istnieją dwa następujące po sobie etapy diagnostyczne: oględziny, czucie.

I. Badanie przeprowadza się w pozycji stojącej, twarzą do lustra, w dwóch pozycjach rąk - w górę iw dół:

• Ręce prosto w dół. Zwróć uwagę na widoczne odchylenia:

  • symetria gruczołów, sutków po lewej i prawej stronie (asymetria jest normą podczas karmienia piersią);
  • deformacje (z wyłączeniem tłuszczaków, nieudanej mammoplastyki);
  • ogniskowa retrakcja skóry (jeden z objawów raka);
  • peeling, zmiany w strukturze skóry (wyklucz alergie, choroby skóry);
  • wrzody, erozja, strupy (wykluczają gojenie się pierwotnych wysypek, ran);
  • kolor skóry (z wyłączeniem tarcia, róży).

• Ręce wyprostowane. Zwróć uwagę na widoczne odchylenia pod pachą, gdy klatka piersiowa jest przesunięta do góry, a także:

  • symetria;
  • obrzęk;
  • kolor skóry.

Badanie wnętrza tkanki stanika. Niepokojące powinno być zwilżanie tkaniny lnianej plamami o różnych kolorach, najczęściej brązowych, czerwonych lub bezbarwnych, niezwiązanych z laktacją, lepkiej, śluzowatej konsystencji wodnistej, bezwonnej, o zapachu, w tym cuchnącym.

II. Poczuj (palpacyjnie) klatkę piersiową stojąc. Przy dużym rozmiarze gruczołu mlekowego dodatkowo w pozycji leżącej. Po jednej stronie piersi znajduje się sześć pozycji do badania palpacyjnego

Opis techniki na przykładzie prawej piersi:

• Prawa ręka prosto w dół. Dłoń lewej dłoni zakrywa prawą pierś, sutek opiera się o środek dłoni. Okrągłe głaskanie i głębokie uczucie, ściskając dłoń lewej ręki, pomaga odsłonić uszczelnienia w ciele gruczołu na zewnątrz i głęboko w tkance.
• Prawa ręka prosto do góry. Dłoń lewej ręki jest dociskana do ściany klatki piersiowej od dołu, opuszki palców dotykają jej zewnętrznej strony. Głębokie uczucie odbywa się poprzez naciskanie w okresie ruchu od dołu do góry, ściskanie dłoni.
• Prawa ręka prosto w dół. Położenie dłoni lewej ręki na górnej ścianie powierzchni klatki piersiowej. Ściskając, głaszcząc dłoń, wyklucz pieczęcie, węzły pod skórą górnej części klatki piersiowej.
• Prawa ręka prosto w dół. Palcami lewej ręki poczuj sutek piersi, określ formacje wewnątrz, wgłębienie, obrzęk, zwiększoną, zmniejszoną wrażliwość na dotyk, zimno, ciepło, ból, wydzielinę.
• Prawa ręka prosto w dół. Dłoń lewej ręki znajduje się pod pachą. Poczuj palcami, kciuk na zewnątrz, resztę od wewnątrz. Wykonując ślizgające się ruchy ściskające palców, zbadaj stan węzłów chłonnych w strefie pachowej (zwykle nie są wykrywane węzły chłonne osiowe lub pachowe).
• Pozycja prawej ręki jest dowolna. Palce lewej ręki w pozycji na prawym dole nadobojczykowym. Poczuj, wokół niego strefę podobojczykową i nadobojczykową, aby określić węzły chłonne (zwykle nie określa się węzłów podobojczykowych i nadobojczykowych).

Badania w pozycji leżącej są podobne. Powtórz procedurę samokontroli po drugiej stronie ciała, ponieważ rak piersi może być jedno i / lub dwustronny. Wszelkie nowotwory, pieczęcie, zmiany skórne są uważane za podejrzane.

Zidentyfikowane zmiany są oceniane według następujących parametrów:

• kształt, wielkość piersi, sutków, otoczki;
• wielkość i kształt pakietu węzłów chłonnych, pieczęci, ubytków, nowotworów;
• natura powierzchni nowotworu lub węzła chłonnego jest gładka, szorstka;
• ruchliwość guza i / lub węzła chłonnego, to znaczy podczas badania można przenieść się z miejsca głównej lokalizacji;
• wrażliwość, bolesność węzła chłonnego lub nowotwory dotykowe, szczypanie.

Zgłoś je do mammologa, który oceni wartość diagnostyczną objawów pod kątem ryzyka onkologicznego. Wcześniej podaliśmy kliniczny opis stwardnień, przypuszczalnie będących objawami raka, w tym: postaci guzkowe, rozlane (patrz tutaj).

Podejrzenia przedkliniczne i wyniki badania klinicznego potwierdzają metody diagnostyki instrumentalnej i laboratoryjnej.

Wcześniej opisano bardziej szczegółowo objawy wykrywane metodami instrumentalnymi, ich wartość diagnostyczną (patrz tutaj), w tym:

• promieniowanie (mammografia, CT);
• promieniowanie ultradźwiękowe i magnetyczne (ultradźwięki, MRI).

Główną wadą jest subiektywizm, ocena wyników mammografii rentgenowskiej i USG w zależności od kwalifikacji lekarzy. Jakość wyników w tomografii komputerowej jest znacznie wyższa - rodzaj badania rentgenowskiego, a rezonans magnetyczny - rodzaj promieniowania magnetycznego.

W ostatnich latach donoszono o wysokiej skuteczności wczesnej diagnostyki metodami:

• kontrast MSCT (multispiral computed tomography) - obraz 3D, topograficzne wiązanie guza ze strukturami anatomicznymi, badanie całego ciała, co pozwala lekarzowi na wybór programu leczenia.
• PET-CT (pozytonowa tomografia emisyjna i tomografia komputerowa) - łączy zalety badania rentgenowskiego z odniesieniem topograficznym i ujawnieniem charakteru procesów patofizjologicznych w guzie i wokół niego.
• Mammografia w podczerwieni - metoda polega na zwiększonej wrażliwości komórek nowotworowych, w porównaniu ze zdrowymi tkankami, na przenikanie promieni ciepła, budując na tej podstawie trójwymiarowy obraz piersi z ogniskami komórek nowotworowych. Odnotowuje się wysoką czułość metody, sięgającą nawet 90% prawidłowych rozpoznań pierwszego stadium raka piersi.

Metody te mają zwiększoną wartość diagnostyczną w porównaniu z innymi metodami. Nie są to bolesne zabiegi, mają minimalny wpływ na organizm, wyniki obiektywnej analizy przedstawiane są w postaci trójwymiarowego obrazu, wyniki są przeprowadzane i formalizowane w krótkim czasie, zapisywane na dowolnych nośnikach, w tym komputerowych.

Wadą jest stosunkowo wysoki koszt egzaminów, w tym zagranicznych, kolejki po kwoty na bezpłatne egzaminy.

Zróżnicowanie form raka piersi na poziomie komórkowym i tkankowym. Zastosowane metody:

• badania cytologiczne (komórki nowotworowe);
• badania histologiczne (ultracienkie skrawki tkanki guza).

Próbki uzyskuje się w wyniku biopsji - dożylnego wycięcia fragmentów tkanki piersi.

Określenie mikroskopowych cech guza jest konieczne do ustalenia:

• formy patologii (formy raka piersi różnią się agresywnością wzrostu);
• taktyka (programy) środków terapeutycznych (różnią się wrażliwością na działanie leków);
• przewidywanie prawdopodobnego wyniku choroby (różnią się prawdopodobieństwem nawrotu).

Definicja objawów za pomocą markerów nowotworowych

Wczesne objawy można określić na długo przed klinicznymi objawami choroby za pomocą metod immunologicznych.

Oznaczanie markerów nowotworowych za pomocą PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) to technologia in vitro (in vitro), która pomaga znaleźć komplementarność:

• przeciwciała - (standaryzowany fragment DNA cząsteczki raka piersi - marker nowotworowy, jego handlowe oznaczenie CA 15-3);
• antygeny - (natywne komórki raka piersi krążą we krwi chorego, posiadają receptory wychwytujące CA 15-3).

Dzięki technologii PC podczas mieszania w dołkach płytki urządzenia zawierającej próbki (CA15-3 + krew ludzka) możliwe są następujące wyniki potwierdzające lub wykluczające chorobę:

• Potwierdzenie onkologiczne. Tworzy się kompleks przeciwciało-antygen.
• Wyłączenie onkologii. Nie powstaje kompleks immunologiczny przeciwciało-antygen.

Wyniki można łatwo odczytać za pomocą detektorów wbudowanych w sprzętowy zespół instrumentu.

Za pomocą PCR izoluje się również tkankowe markery wzrostu guza:

• ER - receptor estrogenowy;
• PR - receptor progesteronu;
• HER 1 lub HER 2 są receptorami czynników wzrostu komórek nowotworowych.

Problem w tym, że nie wszystkie postacie raka chcą przestrzegać uproszczonych praw immunologii - komplementarności receptorów dla określonych antygenów i przeciwciał. Istnieją doniesienia o wynikach fałszywie dodatnich i fałszywie ujemnych. Komórki rakowe skutecznie zwalczają układ odpornościowy chorego, tłumiąc go, kierując odpowiedź w złym kierunku. To jest podstępność większości form raka.

Rak piersi jest klasyfikowany według różnych zasad. W tym tekście nie będziemy określać form raka.

Główne formy patologii zostały wcześniej opisane:

• zależne od hormonów;
• trzykrotnie ujemny;
• rak światła;
• infiltracja.

Więcej szczegółów tutaj. To nie jest wyczerpująca lista przypadków raka piersi.

Określenie dokładnej postaci onkologii na podstawie objawów klinicznych i opisu morfologicznego guza jest prawie niemożliwe.

Objawy charakterystyczne dla różnych typów onkologii ustala się na podstawie kompleksu dogłębnych badań. To jednak wykracza poza zakres popularnego artykułu z serii edukacji zdrowotnej.

Przyczyny raka piersi

Zmiany hormonalne w organizmie są integralną częścią kobiecej fizjologii. Począwszy od pierwszej miesiączki organizm jest odbudowywany co miesiąc. Po zapłodnieniu komórki jajowej organizm kobiety przystosowuje się do porodu, porodu, laktacji. Wpływ utrzymuje się wraz z menopauzą, menopauzą. U mężczyzn fizjologia seksualna działa znacznie łatwiej.

Komórki piersi kobiety co sekundę znajdują się pod wpływem różnych fizjologicznych impulsów, które stymulują aktywną regenerację komórek tkanki tłuszczowej, gruczołowej, łącznej piersi. Im większe obciążenie, tym większe prawdopodobieństwo niepowodzeń (mutacje komórek rakowych).

Komórki gruczołu mlekowego mężczyzn biorą oczywiście udział w procesach metabolicznych, ale nie są poddawane znacznemu naciskowi w postaci rytmicznych czy arytmicznych wybuchów. Hormonalne zaburzenia w okolicy narządów płciowych są charakterystyczne głównie dla męskiej menopauzy. Okres ten, po pięćdziesięciu latach, zbiega się ze szczytem zachorowań na raka piersi u mężczyzn. Jednak nawet w tym okresie poziom onkologii u mężczyzn nie przekracza jednego procenta u płci przeciwnej.

Bardziej istotnymi przyczynami raka piersi, zwłaszcza u kobiet, są wewnętrzne i zewnętrzne czynniki wpływu o charakterze patologicznym.

Podsumowując znane przyczyny raka piersi (patrz tutaj), sformułujemy zasady profilaktyki raka piersi.

Aktywna profilaktyka:

• zwiększona czujność onkologiczna w grupach ryzyka onkogennego (predyspozycje genetyczne do raka, choroby hormonalne, inne);
• regularne samobadanie piersi u kobiet po 25 roku życia (grupy ryzyka);
• badania przesiewowe po 40 latach, u kobiet, niezależnie od rodzaju ryzyka, minimalne zalecane badanie (mammografia, oznaczenie estrogenów, identyfikacja markerów nowotworowych).

Profilaktyka bierna:

• szacunek dla piersi (ochrona przed kontuzjami, regularne noszenie wygodnych staników, pozytywne nastawienie do karmienia piersią);
• rzucenie złych nawyków uważanych za przyczyny raka (palenie, alkohol);
• harmonizacja stosunków seksualnych w stabilnych parach;
• zmniejszenie ryzyka negatywnego wpływu czynników środowiskowych na organizm, w szczególności narażenia na promieniowanie ultrafioletowe, światło słoneczne, w solariach.

Etapy raka piersi

Wcześniej etapy raka przyjęte w medycynie głównego nurtu opisywano za pomocą liter i cyfr określających stadia raka. W tej publikacji skupimy się na uproszczonym opisie etapów na podstawie objawów klinicznych pacjenta, opisie poradni onkologicznej.

Rak piersi 1. stopnia

Przy określaniu początkowych stadiów choroby pojawiają się trudności ze względu na mały rozmiar guza (do 20 mm). W dużej piersi trudno znaleźć nowotwór. Foki w postaci przejściowej, rak in situ, zbliżone do pierwszego stadium, łatwo można pomylić z chorobami, o etiologii nieonkologicznej lub wcale.

Ten etap uważany jest za pierwszy - nieinwazyjny. Opinia opiera się na fakcie, że widoczna karcynogeneza nie wykracza poza pierś. Regionalne węzły chłonne klatki piersiowej ciała są w stanie normalnym, to znaczy nie można ich wyczuć.

Zmiany patologiczne na poziomie subklinicznym, charakterystyczne dla pierwszego etapu onkologii, można określić wyłącznie nowoczesnymi metodami diagnostycznymi. Najbardziej pouczające jest badanie kompleksowe, które obejmuje kilka uzupełniających się metod w trakcie badania przesiewowego.

Rak piersi w stadium 2

Wielkość guza nie zwiększa się znacznie w porównaniu z pierwszym stadium choroby. Ogólnie przyjmuje się, że rozważa się wielkość nowotworu drugiego stadium w przedziale 20 - 50 mm.

Charakterystyczną cechą tego etapu jest sondowanie jednego lub dwóch węzłów chłonnych w okolicy pachowej (pachowej), nadobojczykowej i innych okolicach klatki piersiowej. Zwykle wartownicze węzły chłonne piersi nie są wyczuwalne.

Autodiagnoza staje się coraz ważniejszą metodą wykrywania objawów choroby. Aby zwiększyć skuteczność badania, zwróćmy uwagę na oznaki zajęcia węzłów chłonnych, które pojawiają się podczas samobadania piersi.

Oznaki zajęcia węzłów chłonnych:

• Ból. Zwykle w strefie pachowej (pachowej) jest to najwcześniejszy możliwy znak.
• Rozrost. Powiększenie węzłów chłonnych do wielkości wyczuwalnej powierzchni skóry;
• Zapalenie węzłów chłonnych. Zapalenie węzłów chłonnych.

Nazwy paczek wartowniczych węzłów chłonnych zlokalizowanych w pobliżu piersi, wchodzących w skład układu odprowadzających z piersi naczyń limfatycznych.

Łatwo jest samodzielnie określić ich lokalizację za pomocą nazwy dobrze znanych anatomicznych punktów orientacyjnych:

• pachowy (pachowy), zwykle najpierw dotknięty, a następnie;
• podobojczykowy, nadobojczykowy;
• okołosternowy (prarasternalny) - środek klatki piersiowej w zagłębieniu między gruczołami.

Najpopularniejszą metodą wykrywania onkologii w węzłach chłonnych jest biopsja w celu zbadania materiału patologicznego pod mikroskopem.

Rak piersi w stadium 3

Wielkość guza osiąga średnicę ponad 50 mm.

Charakterystyczną cechą jest określenie węzłów chłonnych stref pachowych, obojczykowych w postaci pakietów (grup). Wygląda jak kilka małych lub średnich jagód. Możliwe jest uszkodzenie węzłów chłonnych strefy przymostkowej, bez wpływu na węzły w innych strefach.

Na tym etapie prawdopodobieństwo odległych przerzutów znacznie wzrasta. Największe prawdopodobieństwo odległych przerzutów jest zlokalizowane w strukturach kostnych. Prawdopodobieństwo przerzutów do kości sięga 90%. Przerzuty do kości, według najnowszych danych naukowych, można wykryć nawet w pierwszym stadium choroby. Jednak nie przekracza 5%, gdy choroba jest wykryta w pierwszym etapie.

Rak piersi w stadium 4

Towarzyszą mu umiarkowane i ciężkie objawy kliniczne zlokalizowane w okolicy klatki piersiowej (wrzody, nadżerki, strupy) objawiające się uszkodzeniem kości (bóle, ból). Kliniczne wskaźniki organizmu, samopoczucie pacjenta, przy braku efektu terapeutycznego, stale się zmniejszają.

W tym okresie wielkość guza nie ma znaczenia. Węzły chłonne są wyczuwane paczkami z obu stron, prawdopodobnie dotykając odległych grup węzłów chłonnych. Charakterystyczne są liczne przerzuty do kości i wątroby.

Diagnoza raka piersi

Oferowane są różne programy diagnostyczne. Jedna z nich obejmuje badania fizyczne, w tym badania przesiewowe i kontrolne. Po wykryciu objawów onkologii przeprowadza się ich różnicowanie. Ostatnim etapem diagnozy jest konsultacja specjalistyczna. (Zobacz tutaj, aby uzyskać więcej informacji).

Ponadto wymieniamy standardowe metody badawcze stosowane w praktyce klinicznej w diagnostyce raka piersi, a mianowicie:

• wstępna rejestracja pacjenta, zebranie wywiadu o życiu i chorobie, tradycyjne metody badania (badanie, badanie palpacyjne, opukanie, osłuchiwanie, termometria);
• Badanie rentgenowskie (mammografia i RTG klatki piersiowej);
• USG gruczołów mlecznych w różnych modyfikacjach z dodatkowym badaniem (wątroba);
• Scynkigrafia jest metodą radioizotopowej wizualnej diagnostyki przerzutów w tkance kostnej, znaną z wykorzystania tej techniki do innych celów medycznych;

Inne techniki diagnostyczne są przepisywane zgodnie ze wskazaniami, biorąc pod uwagę możliwości techniczne placówki medycznej. Badania laboratoryjne płynów biologicznych (cała, ustabilizowana krew, surowica itp.) Pod kątem wskaźników morfologicznych, biochemicznych i innych mają charakter pomocniczy, głównie w celu wyjaśnienia stanu organizmu pacjenta.

Leczenie raka piersi

Najbardziej obiecujące leczenie we wczesnych stadiach choroby. W tym okresie można przewidzieć całkowite wyleczenie.

Prawdopodobieństwo przerzutów i powrotu choroby jest możliwe w późniejszych etapach:

• Leczenie operacyjne w postaci całkowitej, częściowej resekcji z możliwością plastyki piersi.
• Terapia hormonalna
• Chemioterapia - adiuwantowa (wzmocniona) i nieadiuwantowa.
• Radioterapia.
• Terapia celowana (celowana).

Zobacz także: Inne metody leczenia raka

Autor artykułu: Bykov Evgeny Pavlovich | Onkolog, chirurg

Wykształcenie: ukończyła rezydenturę w Rosyjskim Naukowym Centrum Onkologicznym. N. N. Błochin”i uzyskał dyplom w specjalności„ Onkolog”