Botulizm - Pierwsze Oznaki, Objawy, Zapobieganie I Leczenie Zatrucia Jadem Kiełbasianym

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Pierwsze oznaki, objawy, zapobieganie i leczenie jadem kiełbasianym

Botulizm to choroba, z którą ludzkość oficjalnie zapoznała się w XVIII wieku. W 1793 roku w Wirtembergii udokumentowano pierwsze zatrucia kaszanką i rybami, zmarło 6 z 13 ofiar. Autorem współczesnej nazwy choroby był bakteriolog z Węgier, który pod koniec XIX wieku usuwał czynnik zakaźny z jelit zmarłych pacjentów. Wynalezienie pierwszej surowicy odpornościowej przeciwko botulizmowi należy do tego samego okresu.

Co to jest botulizm?

Botulizm jest niebezpieczną chorobą zakaźną, która rozwija się w wyniku przedostania się do organizmu człowieka produktu przemiany materii bakterii Clostridium botulinum - toksyny botulinowej. Obecnie choroba jest rzadka, na całym świecie odnotowuje się około 1000 przypadków rocznie. Choroba nadal jest śmiertelna. Jego głównym źródłem jest żywność, chociaż inne są również przydzielane.

Okres wylęgania

Średnio okres inkubacji choroby może trwać od kilku godzin do jednego dnia. Czas jego trwania zależy od ilości infekcji w organizmie. Okres od zatrucia do pojawienia się pierwszych oznak zatrucia jadem kiełbasianym może trwać do 2-3 dni, a nawet do 10 dni, ale takie przypadki są dość rzadkie. Odnotowano przypadki wydłużenia się okresu inkubacji w związku ze spożywaniem alkoholu przez pacjenta.

Objawy choroby są najczęściej nagłe, silnie przypominające objawy zatrucia pokarmowego. Toksyna z zanieczyszczonymi produktami jest szybko wchłaniana w jelitach, przedostaje się do krwiobiegu i natychmiast rozprzestrzenia się po całym organizmie. W tym przypadku najważniejsze organy stają się przedmiotem porażki.

Im szybciej botulizm daje o sobie znać, tym cięższy staje się przebieg choroby.

Czy gotowanie zabija botulizm?

Zwyczajowo rozróżnia się dwie formy istnienia bakterii botulizmu - zarodnikową i wegetatywną. Aby zniszczyć formę wegetatywną, wystarczy gotować produkt przez pięć minut. Odmiana zarodników wykazuje dużą odporność na gotowanie, jest w stanie wytrzymać tę procedurę przez około pięć godzin. Dopiero potem zarodniki botulizmu giną, gdy temperatura osiągnie pożądany poziom.

Wegetatywne formy zatrucia jadem kiełbasianym, nawet przy niewielkim ociepleniu, mają zdolność wytwarzania zarodników, zwanych „uśpionymi”, które kiełkują po około sześciu miesiącach. Takie zarodniki wykazują odporność na wysychanie, zamarzanie, wpływ promieni ultrafioletowych. Warunki bezpowietrzne są optymalne dla ich rozwoju.

To gotowanie jest najbardziej niezawodnym sposobem na zabezpieczenie żywności w puszkach dla ludzkiego organizmu. Bakterie nie podlegają kwaśnemu środowisku, nie ma sensu walczyć z nimi zwiększoną zawartością soli kuchennej, nie można ich wyeliminować enzymami przewodu pokarmowego. Samo gotowanie jest skutecznym środkiem zapobiegawczym.

W jakiej temperaturze umiera botulizm?

Odczyty temperatury wystarczające do zabicia bakterii botulizmu zależą od danej postaci.

• Bakterie wegetatywne nie są w stanie wytrzymać temperatury 80 ° C dłużej niż pół godziny. Ponadto, aby je całkowicie wyeliminować, wystarczy pięciominutowe gotowanie.
• Spory są bardziej trwałe. Aby się ich pozbyć, konieczne jest umieszczenie bakterii w temperaturze 120 stopni, utrzymuj ten wskaźnik przez co najmniej pół godziny. To nie wystarczy dla niektórych szczepów.

Pierwsze oznaki zatrucia jadem kiełbasianym

Pierwsze objawy zatrucia jadem kiełbasianym są niespecyficzne, krótkotrwałe, odzwierciedlające objawy zatrucia infekcyjnego i ostrego zapalenia żołądka i jelit.

Pacjent może obawiać się następujących problemów:

• silny ból brzucha, skoncentrowany głównie w części centralnej;
• ataki bólu głowy;
• objawy biegunki (około 3-5 razy dziennie, do 10);
• powtarzające się wymioty;
• osłabienie, zmęczenie, złe samopoczucie;
• wzrost temperatury ciała do 40 ° C

Pod koniec dnia temperatura wraca do normy, uporczywe zaparcia zastępują nadmierną aktywność przewodu pokarmowego. Te „ulepszenia” nie powinny być mylące, zdecydowanie powinieneś udać się do lekarza.

Objawy i objawy zatrucia jadem kiełbasianym

Ogólne objawy zatrucia jadem kiełbasianym charakteryzują się zmiennością, uwarunkowaną przebiegiem choroby, jej stadium. Zwyczajowo rozróżnia się trzy opcje: żołądkowo-jelitową (najczęściej), „oczną”, ostrą niewydolność oddechową.

Na początkowym etapie rozwoju zatrucia jadem kiełbasianym objawy wersji żołądkowo-jelitowej choroby można łatwo pomylić z objawami zatrucia pokarmowego:

• wymioty (pojedyncze, podwójne);
• skurczowe napady bólu w górnej części brzucha;
• biegunka (biegunka);
• nadmierna suchość błony śluzowej jamy ustnej, która nie ma normalnego wyjaśnienia.

Ta opcja charakteryzuje się również normalną lub nieznacznie podwyższoną temperaturą ciała, uczuciem „guza” w gardle związanym ze słabym przepływem pokarmu przez przełyk.

Wariant „oczny” wystąpienia zatrucia jadem kiełbasianym jest mniej powszechny, a charakterystyczne objawy są następujące:

• zaburzenia widzenia;
• brak przejrzystości konturów obiektów;
• sieci, mgła, „muchy” unoszące się przed oczami;
• efekt dalekowzroczności, w którym pacjent słabo widzi blisko obiektów, a odległe są doskonale widoczne.

W ostrej niewydolności oddechowej następuje szybkie rozprzestrzenianie się oczywistych naruszeń procesu oddechowego. Pacjent może znaleźć:

• niewydolność oddechowa (zmiana liczby, rytmu, tempa);
• niebieska skóra;
• przyspieszone tętno;
• duszność.

W trakcie choroby możliwe są kombinacje objawów ze wszystkich grup, które wymieniono poniżej.

Pacjent ma następujące trudności w połykaniu:

• najpierw nie poddaje się mu pokarm stały, potem pokarmy płynne;
• język w gardle pozostaje całkowicie nieruchomy;
• język również staje się nieaktywny.

Pacjent może obserwować wśród oczu objawy zatrucia jadem kiełbasianym:

• podwaja się w oczach;
• powieki opadają;
• pojawia się zbieżny zez;
• wzrok jest trudny lub niemożliwy do utrzymania w jednym kierunku.

Za charakterystyczne dla tego etapu uważa się również naruszenia wymowy dźwiękowej. Wśród nich możliwe są następujące przejawy:

• utrata mowy związana z unieruchomieniem strun głosowych;
• nosowość;
• uczucie owsianki w ustach;
• chrypka.

Botulizm, który jest w pełnym rozkwicie, może świadczyć o sobie i pośrednich przejawach:

• niepewny chód;
• wyraźne osłabienie mięśni;
• problemy z oddawaniem moczu, zaparcia;
• uczucie suchości w ustach;
• blednięcie skóry;
• szybki puls.

Rzadkie, ale nadal występujące objawy: niemożność zademonstrowania zębów, uśmiech, napięcie mięśni twarzy, skrzywienie twarzy. W tym samym czasie temperatura ciała pacjenta nie wzrasta, słuch pozostaje w porządku, jasność myśli i nie ma problemów z wrażliwością skóry.

Kiedy choroba wchodzi w ostatnią fazę, dominują zaburzenia oddechowe. Pacjenci odczuwają brak powietrza, zmuszeni są przerywać rozmowę pauzami, w klatce piersiowej pojawia się uczucie ucisku lub ucisku. Z powodu częstego rozwoju zapalenia płuc nasila się niewydolność oddechowa.

Ostatni okres charakteryzuje się całkowitym rozluźnieniem mięśni szkieletowych, jego pastowatą. Pacjenci nie są w stanie utrzymać głowy, ich ruchy stają się bardzo ograniczone. Pomimo jasnej świadomości następuje całkowite unieruchomienie, porażenie oddechowe kończy się śmiercią.

Jeśli chory nie otrzyma odpowiedniego leczenia, grożą mu następujące komplikacje i konsekwencje.

• Wtórne powikłania bakteryjne. Są to niedodma, zapalenie płuc, odmiedniczkowe zapalenie nerek, ropne zapalenie tchawicy i oskrzeli, posocznica.
• Specyficzne komplikacje. Uszkodzenie węzłów nerwowych serca, rozwój arytmii, zapalenie mięśni potylicznych, udowych i łydek.
• Powikłania jatrogenne (po leczeniu). Są wśród nich hiperglikemia, zanik jelit, choroba posurowicza, hiperfosfatemia.

Jeśli pacjent jest odpowiednio leczony, choroba może trwać średnio 3 tygodnie. Przywrócenie objawów neurologicznych następuje w odwrotnej kolejności, najpierw normalizuje się oddychanie, a następnie przywraca się połykanie. Inne objawy choroby - nos, ból głowy i tak dalej, mogą utrzymywać się do 1,5 miesiąca. U osób, które przeszły zatrucie jadem kiełbasianym, objawy znikają bez śladu, nie ma potrzeby obawiać się powikłań powodujących kalectwo.

Przyczyny botulizmu

Przyczyny zatrucia jadem kiełbasianym u ludzi zależą od danej postaci. Choroba może być:

• jedzenie;
• ranny;
• "Oddechowy";
• "Dla dzieci";
• do innych.

Botulizm przenoszony przez żywność

Clostridium botulinum jest znane jako bakteria beztlenowa i rozwija się tylko przy braku tlenu. Forma żywności jest zagrożona, jeśli bakterie rosną i wytwarzają szkodliwe toksyny w żywności przed spożyciem. Bakterie wytwarzają zarodniki, które są powszechne w środowisku, w tym w wodzie morskiej i rzecznej oraz w glebie.

Tworzenie się bakterii, wytwarzanie toksyn obserwowane jest w produktach w warunkach niskiego stężenia tlenu, wymaga określonej kombinacji warunków przechowywania i temperatur przechowywania. W większości przypadków dotyczy to lekko konserwowanych produktów spożywczych, które nie zostały poddane niezbędnej obróbce, przygotowywane w domu.

Kwaśne środowisko nie sprzyja produkcji toksyn, jednak wcześniej wyprodukowanej toksyny nie można tam zniszczyć. Przechowywanie w niskiej temperaturze, osiągającej określone stężenie kwasowości i soli, może zapobiec rozwojowi bakterii.

Toksynę botulinową znaleziono w wielu produktach spożywczych. Wśród nich są warzywa konserwowe o niskiej kwasowości - buraki, grzyby, szpinak, fasolka szparagowa. Zagrożenie stanowią kiełbasy i szynka, ryby, wędzone i solone, konserwy z tuńczyka. Lista dań „zabronionych” zależy od stanu, lokalnych niuansów konserwatorskich i żywieniowych. Znane są przypadki wykrycia bakterii w wynikach produkcji przemysłowej.

Botulizm rany

Ta postać choroby występuje znacznie rzadziej niż botulizm przenoszony przez żywność. Jest to spowodowane przez zarodniki, które wnikają w otwartą ranę pacjenta, zdolne do rozmnażania się w takich warunkach. Objawy choroby w dużej mierze przypominają objawy postaci pokarmowej, mogą wystąpić po dwóch tygodniach. Grupę ryzyka reprezentują osoby uzależnione od narkotyków, szczególnie niebezpieczne są zastrzyki z heroiny.

Botulizm „dziecięcy”

Ta forma zagraża głównie niemowlętom poniżej szóstego miesiąca życia. Botulizm „dziecięcy” jest wynikiem połykania przez dziecko zarodników, które uwalniają bakterie, które atakują jelita i wytwarzają toksyny. Po 6 miesiącach dzieci praktycznie nie spotykają się z podobną formą, nie jest to również niebezpieczne dla dorosłych. Wynika to z faktu, że kiełkowaniu porów uniemożliwiają naturalne mechanizmy obronne, które organizm nabywa później.

Źródeł infekcji jest kilka, z których najbardziej znanym i niebezpiecznym jest miód. Dlatego lekarze nie zalecają karmienia tym produktem dzieci poniżej pierwszego roku życia.

Objawy choroby u niemowląt karmionych piersią są również różne:

• niezdolność do trzymania głowy;
• ochrypły płacz;
• brak apetytu;
• słabość;
• problemy ze stolcem;
• pogorszenie odruchu ssania, połykania.

Kurz i ziemia są również zagrożeniem dla dzieci. Forma dziecięca charakteryzuje się długim okresem inkubacji, niemowlęta są bardziej podatne na powikłania, takie jak zapalenie płuc, a ryzyko zgonu wzrasta.

Botulizm układu oddechowego

Ta postać choroby występuje niezwykle rzadko. Jego pojawienie się w warunkach naturalnych nie jest możliwe, wpływają na niego zdarzenia z premedytacją (terroryzm biologiczny) i przypadkowe, związane z uwolnieniem toksyn w aerozolach. Charakterystyczne są te same objawy kliniczne, które można zaobserwować w przypadku zatrucia jadem kiełbasianym przenoszonym przez żywność. Szybkość wystąpienia pierwszych objawów zależy od stopnia zatrucia, średnio trwa 1-3 dni.

Inne formy

Teoretycznie nie wyklucza się rozprzestrzeniania się choroby przez wodę, jeśli zostanie połknięta wcześniej wyprodukowana toksyna. Jednak niebezpieczeństwo jest minimalne, ponieważ mokra obróbka zabija bakterie. Lekarze diagnozują „nieokreślony zatrucie jadem kiełbasianym”, jeśli nie można ustalić źródła, które spowodowało zranienie pacjenta lub postać pokarmową choroby.

Zapobieganie botulizmowi

W ostatnich latach przypadki zatrucia jadem kiełbasianym w Rosji są związane głównie z zatruciami konserwami domowej roboty. Dlatego działania prewencyjne dotyczą przede wszystkim tego obszaru. Bezpieczeństwa „słoików” nie da się ocenić naocznie, toksyna botulinowa nie zmienia koloru, zapachu ani smaku potraw.

• Produkty, które służą jako podstawa do przygotowania domowych dań w puszkach, należy dokładnie oczyścić z kurzu i brudu. Zaleca się usuwanie cząstek ziemi za pomocą pędzla.
• To samo dotyczy przyborów do konserw - puszek, pokrywek. Produkty są koniecznie myte, parzone i suszone. Pokrywki cynowe wymagają gotowania.
• Istnieją produkty, które lekarze zalecają całkowicie odmówić konserwowania w domu. To mięso, ryby, grzyby i zioła. Szczególnie niebezpieczne są grzyby, które według statystyk stanowią około 70% wszystkich przypadków zatrucia jadem kiełbasianym. Mięso i ryby należy konserwować tylko w autoklawie, produkty powinny być świeże.
• Nie należy używać przejrzałych, zepsutych, zepsutych owoców i warzyw.
• Bezpośrednio przed jedzeniem wskazane jest gotowanie takiej żywności przez pół godziny, co wyeliminuje toksyny, które mogły się wytworzyć. Zasada ta jest szczególnie ważna w przypadku dzieci wrażliwych na toksynę botulinową.
• Temperatura przechowywania produktów, których nie można poddać obróbce cieplnej, nie powinna przekraczać 10 ° C. Mowa o rybach solonych i wędzonych, kiełbasach, smalcu.
• Nadęte puszki z pewnością są zabierane i niszczone.
• Warzywa lub grzyby zawinięte w domowej roboty słoiki są surowo wzbronione do kupowania na targowiskach od obcych.
• Jeżeli któryś z członków rodziny zachoruje, wszystkim domownikom, którzy jedli to samo co on, należy podać profilaktyczną surowicę i nadzór lekarski przez 10 dni. Konieczne jest zdezynfekowanie naczyń, z których jadł pacjent, jego ubrania.

Jeśli chodzi o zatrucie jadem kiełbasianym, jedynym środkiem zapobiegawczym jest odpowiednia pielęgnacja rany w szpitalu.

Leczenie botulizmu

Każda osoba podejrzana o zatrucie jadem kiełbasianym o jakimkolwiek nasileniu jest natychmiast hospitalizowana, ponieważ nie można przewidzieć możliwości powikłań i charakteru przebiegu choroby. Dla otaczających ich pacjentów tacy pacjenci nie są niebezpieczni, choroba nie jest przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki.

Prawdopodobieństwo nagłego spadku ciśnienia krwi, wyraźnego osłabienia mięśni to powody, dla których pacjentom zaleca się ścisły odpoczynek w łóżku. Jeśli przypadek jest ciężki, pacjent otrzymuje dożylną mieszankę odżywczą lub stosuje się sondę nosowo-żołądkową. Menu medyczne w łagodnych przypadkach oznacza odrzucenie produktów nasyconych elementami ekstrakcyjnymi, tłustych i pikantnych potraw. Pacjentowi przepisano dietę numer 10.

O tym, czy pacjent przyjęty z zatruciem jadem kiełbasianym potrzebuje pilnej wentylacji płuc, decyduje lekarz na oddziale przyjęć. To właśnie „niewydolność oddechowa” stanowi największe zagrożenie dla życia takich pacjentów, dlatego ważną rolę odgrywa odpowiednia wentylacja.

Jeśli istnieje zagrożenie rozwojem ostrej niewydolności oddechowej, pacjenci muszą ustalić żywotną pojemność płuc, stałą pulsoksymetrię. Przypadki rozwoju ostrej niewydolności oddechowej z niewiarygodną szybkością są częste. Kwestia potrzeby wentylacji i intubacji pojawia się, gdy pojemność życiowa płuc jest zmniejszona o mniej niż 30%, paraliż postępuje szybko, występuje hiperkapnia i hipoksemia. Chory może odczuwać potrzebę wentylacji i intubacji od kilku dni do kilku miesięcy.

Jeśli pacjent ma zatrzymanie moczu, zaleca się cewnikowanie za pomocą cewników Foleya. Zapobiega to rozwojowi wstępującej infekcji dróg moczowych.

Jeśli pacjent nie ma wyraźnych zaburzeń oddechowych, lekarz ucieka się do technologii detoksykacji w nagłych wypadkach. Mycie jelit i żołądka to zabieg o pierwszorzędnym znaczeniu, pomaga zniszczyć toksynę, pozbyć się substancji, która nie została jeszcze wchłonięta. Pierwsze płukanie odbywa się na bazie czystej przegotowanej wody, a jej próbki poddawane są następnie specjalnej analizie.

Pacjentowi nie przepisuje się środków przeczyszczających, aby uniknąć aktywacji niedowładów jelit, rozwoju zaburzeń nerwowo-mięśniowych. Sonda służy do przepłukiwania żołądka, porcje płynu powinny być małe, szczególnie jeśli pacjent ma niewydolność oddechową. W przeciwnym razie istnieje ryzyko odruchowego zatrzymania oddechu.

Jeśli pacjent ma zaburzenia opuszkowe, wprowadzenie sondy należy przeprowadzić tak ostrożnie, jak to możliwe, podczas korzystania z laryngoskopu. Pozwala to uniknąć wnikania sondy do tchawicy, co jest ważne ze względu na brak odruchu wymiotnego, niedowład mięśni podniebienia.

Płukanie żołądka jest zalecane w dowolnym momencie hospitalizacji pacjenta. Jednak poważny stan, w którym obserwuje się poważną niewydolność oddechową, może zmusić lekarza do ograniczenia się jedynie do mycia jelit i wentylacji płuc. W tym przypadku płukanie rozpoczyna się od ustawienia lewatywy syfonowej, która prowadzi do zmniejszenia wzdęcia brzucha, zapewnia warunki niezbędne do wypuszczenia płuc. W rezultacie płukanie żołądka jest łatwiejsze dla pacjentów z botulizmem. Lewatywy syfonowe są wykonywane codziennie, a procedurę powtarza się dwa razy dziennie, jeśli występują ciężkie wzdęcia.

Następnym zadaniem jest zneutralizowanie toksyny krążącej we krwi. Na każdym etapie zatrucia jadem kiełbasianym pacjentowi podaje się niejednorodną surowicę przeciw botulinom. Do wprowadzenia PBS stosuje się cewnik do żyły nadobojczykowej.

Ciężkie przypadki

Wstrząs anafilaktyczny uważany jest za najniebezpieczniejsze powikłanie, jakiego może doświadczyć pacjent podczas terapii botulizmem. Stan może wystąpić natychmiast, niezależnie od ścisłego przestrzegania wszystkich ważnych zasad. Ponadto u niektórych pacjentów, którzy przeszli seroterapię, choroba posurowicza rozwija się po 7-10 dniach.

Jeśli przebieg choroby jest ciężki, postępuje natychmiast, PBS wstrzykuje się dożylnie. Po 12 godzinach podaje się domięśniowo podobną dawkę. Możesz wejść do serum po raz trzeci po dniu. Nie można przepisać leku więcej niż 4 razy.

Natlenianie hiperbaryczne jest skuteczną technologią leczenia, która pozwala tkankom być pod wysokim ciśnieniem parcjalnym, w tym z ciężką hipoksją histotoksyczną. Do wprowadzenia leku przygotowuje się centralne podejście, stosuje się cewnik żyły nadobojczykowej. Leki hipokoagulacyjne są koniecznie stosowane jako narzędzie do zapobiegania zakrzepicy żylnej.

Leczenie uzupełniające

Istnieją również drobne zabiegi, które są uważane za komplementarne w walce z botulizmem. Aby uniknąć rozwoju wtórnej infekcji u pacjenta (zapalenie pyłu, zapalenie płuc), można mu przepisać penicylinę, klindamycynę, chloramfenikol i inne antybiotyki. Jeśli chodzi o zwalczanie czynnika wywołującego chorobę, są one bezużyteczne, jeśli nie mówimy o ranie lub postaci niemowlęcej. Jeśli pacjent ma zatrucie jadem kiełbasianym, leczenie chirurgiczne rany jest obowiązkowe.

Leczenie botulizmu w domu

Botulizm to śmiertelna choroba, z którą nie można sobie poradzić samodzielnie. Jeśli karetka się opóźni, przed przybyciem karetki można podjąć szereg działań. Pacjent może zażyć środek przeczyszczający, powiedzmy siarczan magnezu, pół szklanki oleju roślinnego, który wiąże szkodliwe toksyny. Pomaga oczyszczająca lewatywa z wywaru ziołowego lub mocno rozcieńczonego nadmanganianu potasu.

Wskazane będzie również umycie żołądka, wskazane jest wybranie do tego 2% roztworu sody. Środek ten zapewnia środowisko zasadowe, które ma niszczący wpływ na toksynę botulinową. Ta procedura jest szczególnie skuteczna w pierwszych dwóch dniach, zanieczyszczony produkt może nadal znajdować się w żołądku.

Jednak powodzenie rehabilitacji po leczeniu szpitalnym w dużej mierze zależy od pacjenta. Przeciętny pobyt w szpitalu trwa do 10 dni do momentu wystąpienia wszystkich zaburzeń neurologicznych. O nasileniu choroby decyduje długość zwolnienia lekarskiego, który można wydać na 1-2 tygodnie.

Osoba, która przeszła zatrucie jadem kiełbasianym, powinna pozostawać pod nadzorem miejscowego lekarza przez 2 tygodnie po wypisaniu ze szpitala. Jeśli ma efekty szczątkowe, obowiązkowa jest również obserwacja kardiologa (z zapaleniem mięśnia sercowego), neuropatologa, okulisty (z konsekwencjami związanymi z narządami wzroku).

Jeśli istnieją wskazania w okresie rekonwalescencji, lekarz prowadzący może przepisać pacjentowi leki - leki przeciw zanikowi nerwu wzrokowego, witaminy, nootropy, środki sercowo-naczyniowe.

Przez 3 lub więcej (zgodnie ze wskazaniami) miesiące pacjent powinien unikać nadmiernej aktywności fizycznej. Specjalistyczny trening sportowy, ciężka praca fizyczna, praca, która wiąże się z dużym obciążeniem analizatora wizualnego są zabronione.

Pacjent po zatruciu jadem kiełbasianym powinien zwrócić szczególną uwagę na dietę, zawartość kalorii i skład. Zaleca się spożywać 4 razy dziennie, w ustalonych odstępach czasu. W menu nie wolno umieszczać tłustych i pikantnych potraw, konieczne jest ograniczenie spożycia soli. Wskazane jest, aby zrezygnować z tłuszczów zwierzęcych na rzecz tłuszczów roślinnych, aby zapewnić wystarczającą ilość białka. Brak witamin można uzupełnić, przyjmując specjalne kompleksy - compliit, vitrum, alfabet i tak dalej.

Również osobie, która miała botulizm, można przepisać procedury fizjoterapeutyczne. Obejmuje to manipulacje wodą (prysznic leczniczy, kąpiele), utwardzanie, inhalacje tlenem, elektrosen. Jest to konieczne, aby pozbyć się resztkowych skutków niedotlenienia, jeśli choroba jest ostra. Korzystne będą również ogólne zabiegi odnowy biologicznej, w tym ćwiczenia terapeutyczne, masaż, pływanie w basenie. Wszystko to razem przyspieszy proces przywracania normalnych funkcji układu mięśniowego.

Lekarz może zalecić pacjentowi pobyt rehabilitacyjny w placówce sanatoryjnej specjalizującej się w chorobach układu nerwowego.

etnoscience

Z reguły lekarze nie sprzeciwiają się leczeniu pacjenta w okresie rehabilitacji środkami ludowymi, ale nadal warto skonsultować się ze specjalistą przed ich zastosowaniem. Jeśli ostre objawy choroby są już za sobą, możesz użyć wywarów z babki lancetowatej, jeżówki, pokrzywy.

Cynamon jest również wysoko ceniony przez ludowych uzdrowicieli w walce z botulizmem. Aby przygotować bulion, musisz zmieszać 200 gramów zimnej wody z łyżeczką posiekanego cynamonu. Mieszaninę doprowadza się do wrzenia, gotuje przez trzy minuty, miesza. Jeśli pojawi się galaretowata masa, usuń kompozycję z ognia. Rosół cynamonowy pije się lekko schłodzony. Jeśli jest stosowany w leczeniu dziecka, dozwolone jest dodanie cukru.

Dzięki szybkiemu dostępowi do lekarza i odpowiedniemu leczeniu rokowanie u pacjentów z botulizmem jest korzystne.

Autor artykułu: Danilova Tatyana Vyacheslavovna | Infekcjonista

Wykształcenie: w 2008 roku uzyskał dyplom z medycyny ogólnej (medycyna ogólna) na Rosyjskim Badawczym Uniwersytecie Medycznym im. Pirogowa. Od razu przeszedł staż i otrzymał dyplom terapeuty.