Skolioza 2. Stopnia - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 09:51

Objawy i leczenie skoliozy 2. stopnia

Skolioza to trwałe skrzywienie kręgosłupa w prawo lub w lewo w stosunku do jego osi, prowadzące do wzrostu fizjologicznych zgięć i skręcenia kręgów. Istnieje kilka stopni skrzywienia kręgosłupa, a skolioza stopnia 2 jest diagnozowana częściej niż inne. Faktem jest, że na tym etapie rozwoju choroby pojawiają się pierwsze oznaki upośledzenia postawy, które osoba może zauważyć samodzielnie.

Skolioza II stepu charakteryzuje się skrzywieniem kręgosłupa, które nie znika przy zmianie pozycji ciała. W takim przypadku jedna strona miednicy zostanie obniżona, a trójkąt talii i kontury szyi będą asymetryczne. W okolicy klatki piersiowej tworzy się wybrzuszenie, aw odcinku lędźwiowym tworzy się wałek włókien mięśniowych. Kąt odchylenia w skoliozie 2 stopnia wynosi 11-25 ° C.

Zadowolony:

• Przyczyny skoliozy II stopnia
• Objawy skoliozy stopnia 2
• Rodzaje skoliozy stopnia 2
• Powikłania i następstwa skoliozy II stopnia
• Leczenie skoliozy stopnia 2
• Zapobieganie skoliozie stopnia 2

Przyczyny skoliozy II stopnia

Skolioza II stopnia może być wynikiem progresji choroby od jej początkowego stadium. Oznacza to, że od pierwszego stopnia, przy którym kąt krzywizny jest mniejszy niż 10 ° C, patologia przechodzi do drugiego stopnia.

W przypadku wrodzonych anomalii w rozwoju układu mięśniowo-szkieletowego, tkanki mięśniowej lub kostnej, skolioza 2. stopnia może być pierwotną patologią. Oznacza to, że nie będzie poprzedzony pierwszym stopniem krzywizny.

Skolioza II stopnia nabytego typu rozwija się najczęściej w dzieciństwie i okresie dojrzewania, kiedy obserwuje się etapy aktywnego wzrostu organizmu. Pod tym względem okresy wieku od 4 do 6 lat i od 10 do 14 lat są niebezpieczne. Chociaż choroba może objawiać się u osoby dorosłej.

Przyczyny powstania i progresji skoliozy 2 stopnia są następujące:

• Słaby aparat mięśniowy pleców. Jednocześnie dziecku trudno jest utrzymać prawidłową postawę, ułatwiając tym samym proces siedzenia poprzez przechylenie ciała na jedną lub drugą stronę, co pociąga za sobą nierównomierne obciążenie kręgów piersiowych i lędźwiowych.
• Prowadzi siedzący tryb życia.
• Niewłaściwie zaaranżowane miejsce pracy lub obszar nauki. Pod tym względem nawet niewłaściwe ułożenie dzieci w wieku szkolnym, bez uwzględnienia ich wzrostu, jest niebezpieczne. Jeśli wcześniej taką skoliozę nazywano „szkolną skoliozą”, to teraz termin ten odchodzi. Faktem jest, że coraz więcej dzieci trafia do placówek edukacyjnych z istniejącymi bocznymi skrzywieniami kręgosłupa.
• Noszenie ciężarów w jednej ręce, noszenie ciężkich toreb przez dziecko, trzymanie go jedną ręką podczas chodzenia - to wszystko może wpływać na stan nieuformowanego kręgosłupa i powodować rozwój skoliozy.

• Długotrwałe nieprawidłowe ułożenie kręgosłupa, jakie utrzymuje dziecko, przyczynia się do kształtowania stabilnej umiejętności pozycjonowania ciała. Jest to warunek wstępny dalszego rozwoju skoliozy. Czasami umiejętność powstaje na tle braku zaburzeń czynnościowych i strukturalnych ze strony układu mięśniowo-szkieletowego, a czasami już obecne są jej zmiany patologiczne. Mogą być wrodzone lub nabyte.
• Nieracjonalne i zbyt częste wykonywanie tego samego rodzaju ćwiczeń fizycznych lub błędy w wychowaniu fizycznym mogą być głównym czynnikiem powstawania skoliozy.
• Inne czynniki ryzyka rozwoju nabytej skoliozy II stopnia: upośledzenie słuchu i wzroku, choroby narządów wewnętrznych, słabe oświetlenie miejsca pracy, użytkowanie mebli nieodpowiednich do wieku dziecka.
• Asteniczna budowa ciała dziecka może również stać się warunkiem wstępnym rozwoju poważnych zaburzeń kręgosłupa.

• Nabyta skolioza obejmuje krzywicę krzywicy kręgosłupa, która tworzy się na tle krzywicy. Grupa skoliozy krzywicy jest uważana za najczęściej rozpoznawaną. Skoliozę tego typu wykrywa się w 50% przypadków. Rozwój choroby jest spowodowany zaburzeniami występującymi w obszarze zwapnień wyrostków kręgosłupa, co prowadzi do osteoporozy. Fizyczna krzywizna okolicy klatki piersiowej wzrasta pod wpływem wysiłku fizycznego. Najczęściej skrzywienie kręgosłupa jest utworzone z wybrzuszeniem po lewej stronie. Choroba jest wykrywana przez 2-3 lata, nie ma wątpliwości co do poprawności diagnozy, jeśli dziecko ma inne objawy krzywicy.
• Skolioza statyczna występuje, gdy położenie kości miednicy jest nieprawidłowe. Różne długości kończyn dolnych, amputacja nogi, urazy kości, wrodzone zwichnięcie biodra prowadzą do podobnej deformacji kręgosłupa. W tym przypadku skrzywienie kręgosłupa jest wynikiem włączenia kompensacyjnych możliwości ciała.
• Czasami choroba jest neurogenna. Przebyte poliomyelitis, syringomyelia, porażenie mózgowe, różne typy miopatii, neurofibromatoza itp. Mogą prowadzić do skoliozy neurogennej.
• Rzadkim rodzajem skoliozy jest histeryczna postać choroby, w której skrzywienie kręgosłupa ma charakter psychologiczny.
• Skolioza odruchowa rozwija się na tle zespołu bólowego, w którym osoba przyjmuje nieprawidłową pozycję ciała w celu złagodzenia swojego stanu.

Wraz ze starzeniem się człowieka narastająca deformacja kręgosłupa ustaje. Oznacza to, że skolioza nie będzie postępować, gdy wzrost dziecka ustanie, co dzieje się w wieku 15-17 lat. Jednak wyjątkiem od tej reguły jest skolioza paralityczna, która może postępować przez całe życie. Jest to konsekwencja urazu rdzenia kręgowego spowodowanego polio. Postęp choroby spowodowany jest asymetrią wzrostu kręgosłupa, obciążeniami statycznymi, zaburzeniami metabolizmu hormonalnego i innymi czynnikami patologicznymi.

Również skolioza stopnia 2 może być wynikiem wrodzonych anomalii rozwojowych. Obejmują one:

Wrodzona skolioza.

Powody jego rozwoju:

• Fuzja kręgów ze sobą, rozszczepienie trzonów kręgów, kręgi w kształcie motyla, kręgi w kształcie klina.
• Obecność dodatkowych słabo rozwiniętych kręgów.
• Fuzja żeber ze sobą.
• Mieszane anomalie rozwojowe: zespół Klippla-Feila, deformacja Sprengla.
• Niedorozwój procesów kręgów lub ich łuków, spondyloliza, kręgozmyk.
• Skolioza dysplastyczna.

Powody jego rozwoju:

• Sakralizacja i lumbarizacja: pełna lub częściowa.
• Niewydolność łuku lędźwiowego.
• Obecność niedorozwiniętego ostatniego kręgu lędźwiowego lub pierwszego kręgu krzyżowego.

Pomimo mnogości wymienionych przyczyn, które mogą prowadzić do powstania skoliozy 2 stopnia, w 80% przypadków czynnik etiologiczny pozostaje niejasny. Następnie lekarze mówią o skoliozie idiopatycznej. Eksperci zgadzają się, że idiopatyczna skrzywienie kręgosłupa to tak zwana choroba wzrostu. Najczęściej skoliozę idiopatyczną rozpoznaje się u dziewcząt w wieku 10-12 lat.

Objawy skoliozy stopnia 2

Skolioza II stopnia to skrzywienie kręgosłupa, w którym kąt deformacji wynosi 11-25 ° C.

Objawy II stopnia skoliozy kręgosłupa są następujące:

• Wyraźne pochylenie osoby, które jest widoczne gołym okiem. W tym przypadku kręgosłup ma najczęściej kształt litery S. Asymetria linii łopatek, miednicy i barków będzie widoczna gołym okiem.
• Jeśli osoba stoi prosto, jedna ręka pojawi się niżej niż druga.
• Jeśli pacjent zostanie poproszony o pochylenie się do przodu, na jego plecach pojawi się garb żebra.
• W odcinku lędźwiowym znajduje się wałek napiętych mięśni.
• W plecach pojawia się ból, który nasila się na tle wysiłku fizycznego lub po długim przebywaniu w statycznej pozycji.
• Mięśnie pleców męczą się szybciej, nawet przy niewielkim wysiłku.

Chociaż skoliozę II stopnia może zauważyć nawet niespecjalista, często rodzice po prostu nie przywiązują wagi do postawy dziecka. Dlatego należy zwracać większą uwagę na jego skargi dotyczące nawracających bólów pleców, pochylania się podczas chodzenia i statycznej postawy. Ponadto nie należy ignorować planowanych wizyt u ortopedy. Jeśli choroba pozostanie niezauważona, będzie postępować stabilnie.

Wskaźniki kliniczne skoliozy II stopnia według V. D. Chaklina:

• Krzywizna kręgosłupa jest wyraźna i nie znika po odciążeniu.
• Pacjent ma mały łuk kompensacyjny.
• Jest mały garb żebrowy.
• Kąt krzywej skoliotycznej wynosi 11-30 ° C.

Rodzaje skoliozy stopnia 2

W zależności od kształtu krzywizny kręgosłupa, skolioza II stopnia może mieć kształt litery C z jednym wybrzuszonym łukiem, w kształcie litery S, gdy występują dwa łuki krzywizny oraz w kształcie litery Z, w której pacjent ma trzy łuki krzywizny. Najczęściej diagnozowaną postacią jest właśnie skolioza w kształcie litery S II stopnia.

W zależności od tego, gdzie dokładnie znajduje się krzywizna, istnieją:

• Skolioza szyjno-piersiowa II stopnia. W tym przypadku deformacji ulega 4-5 kręgów.
• Skolioza klatki piersiowej II stopnia. W przypadku skoliozy klatki piersiowej 7-8 kręgów podlega zmianom patologicznym. Lewa lub prawa łopatka zostanie podniesiona, w zależności od tego, w jakim kierunku skierowany jest łuk skoliotyczny. Równolegle wpływa na narządy zlokalizowane w klatce piersiowej: serce i płuca. Mogą wystąpić drobne zaburzenia pracy żołądka, wzmożona potliwość dłoni, drętwienie dłoni (pod warunkiem zaciśnięcia włókien nerwowych), niewielkie pogorszenie wrażliwości kończyn górnych.
• Skolioza lędźwiowa stopnia 2: Skolioza lędźwiowa najczęściej ma kąt odchylenia skierowany w lewą stronę. Choroba, choć powoli, ale systematycznie postępuje. Głównym objawem zaburzenia budowy kręgosłupa jest ból lędźwiowy, który nasila się zarówno po wysiłku fizycznym, jak i na tle długiego przebywania w pozycji statycznej.
• Skolioza lędźwiowo-piersiowa II stopnia. W tym przypadku łuk krzywizny biegnie wzdłuż kręgu 10-11. Ten typ skoliozy stwarza trudności w leczeniu, częściej niż inne prowadzi do rozwoju osteochondrozy, wysunięcia krążka międzykręgowego i powstania przepukliny międzykręgowej.

Powikłania i następstwa skoliozy II stopnia

Skolioza II stopnia jest niebezpieczna, ponieważ może postępować. Brak równowagi mięśniowej obserwuje się z powodu skrzywienia kręgosłupa. Będą napięte z jednej strony i rozluźnione z drugiej.

Jeśli w odcinku lędźwiowym kręgosłupa rozwinie się skolioza, przyczyni się to do przemieszczenia kręgosłupa w kierunku nerki (prawej lub lewej), co negatywnie wpływa na funkcjonowanie układu moczowego. Jeśli skrzywienie jest zlokalizowane w okolicy klatki piersiowej, dotyczy to narządów, takich jak serce, płuca, żołądek i wątroba. Nawet niewielkie ich przemieszczenie i ściśnięcie może prowadzić do rozwoju poważnych chorób.

Praca płuc jest zaburzona silniej niż innych narządów. Jeden z nich nie będzie oddychał pełną mocą. Pociąga to za sobą niedotlenienie całego organizmu, objawiające się bólami głowy, wzmożoną potliwością, zawrotami głowy i szybkim zmęczeniem. Osoby ze skoliozą stopnia 2 są narażone na astmę oskrzelową, zapalenie płuc i patologie układu sercowo-naczyniowego.

Oprócz dysfunkcji oddechowych skolioza stopnia 2 może być warunkiem wstępnym powstania osteochondrozy, przepukliny kręgosłupa, zapalenia stawów i artrozy stawów. Patologiczna skrzywienie podstawy układu mięśniowo-szkieletowego organizmu nie może istnieć samodzielnie, dlatego cierpi cały układ kostno-stawowy.

Leczenie skoliozy stopnia 2

Skolioza stopnia 2 wymaga natychmiastowego leczenia. Jeśli zignorujesz chorobę, będzie postępować stabilnie. Nie bez powodu lekarze nazywają skoliozę „rakiem ortopedycznym”.

Statystyki są przerażające:

• W 30% przypadków choroba postępuje stabilnie rok po roku.
• W 9% przypadków sytuacja pogarsza się z każdym miesiącem. W tym przypadku kąt krzywizny wzrasta o 15 ° C według Cobba.
• W 1% przypadków skolioza postępuje co tydzień. W takim przypadku kąt krzywizny Cobba może wzrosnąć o ponad 30 ° C rocznie.

Leczenie skoliozy II stopnia ogranicza się do środków zachowawczych.

Podstawowy schemat postępowania z pacjentem:

• Wybór kompleksu gimnastyki leczniczej.
• Wykonywanie masażu.
• Wizyta na basenie.
• Leczenie fizjologiczne.
• Noszenie gorsetu ortopedycznego.
• Trakcja kręgosłupa za pomocą specjalnego sprzętu.
• Leczenie uzdrowiskowe.

Z reguły operacja nie jest wskazana u pacjentów ze skoliozą stopnia 2. Można go jednak przepisać, jeśli terapia nie przynosi efektów lub choroba postępuje w szybkim tempie.

Fizjoterapia skoliozy II stopnia ma na celu wzmocnienie układu mięśniowego pleców, co pozwoli na utrzymanie kręgosłupa w normalnej pozycji. Wybierając terapię ruchową, konieczne jest uwzględnienie stopnia deformacji kręgosłupa i klatki piersiowej oraz bezpośrednie wysiłki w celu ich skorygowania. Jeśli ćwiczysz regularnie, nie tylko poprawi to istniejące naruszenia, ale także poprawi twoją postawę i ogólnie poprawi twoje zdrowie.

Fizjoterapia powinna być wykonywana pod nadzorem lekarza. Lekarz dobiera ćwiczenia indywidualnie. Samoleczenie skoliozy jest niedopuszczalne, w przeciwnym razie można tylko pogorszyć przebieg choroby.

W przypadku pacjentów ze skoliozą 2 stopnia mogą być zalecane następujące ćwiczenia:

• Chodzenie w miejscu, z kontrolą postawy.
• Ćwiczenia na podłodze:
• Stojąc na czworakach, wygnij plecy, próbując dotknąć brodą klatki piersiowej.
• Leżąc na brzuchu, podnieś głowę do góry, z łukiem pleców w kręgosłupie. W tej pozycji musisz wytrzymać kilka sekund, a następnie wrócić.
• Leżąc na plecach, naprzemiennie przyciągaj nogi do brzucha i odsuń je z powrotem.
• Leżąc na brzuchu, na przemian rozłóż nogi na boki.
• Leżąc na plecach, stopami wykonuj ćwiczenie nożycowe.
• Musisz poprawnie ukończyć kompleks. Aby to zrobić, załóż ręce za plecy, stań na piętach i chodź przez minutę. Następnie ręce unoszą się nad głowę, chodząc po pokoju na palcach przez kolejną minutę.

Podczas wykonywania ćwiczeń gimnastycznych można skorzystać z różnego sprzętu sportowego. Mogą to być drążki, hantle, kije, gumki itp.

W ostatnich latach eksperci wskazywali na kluczową rolę pływania w leczeniu skoliozy. Ten rodzaj aktywności fizycznej pozwala wzmocnić wszystkie struktury mięśniowe, ale nie obciąża kręgosłupa. Dobrze, jeśli masz okazję ćwiczyć pod okiem profesjonalnego trenera.

Efektywność ćwiczeń sportowych można zwiększyć poprzez wizytę kursową w gabinecie masażysty. Masaż na skoliozę 2 stopni jest pokazywany raz na sześć miesięcy. Może go wykonać tylko specjalista z wykształceniem medycznym. Niedopuszczalne jest samodzielne masowanie pleców pacjenta ze skoliozą.

Masaż pomaga wzmocnić mięśnie i ścięgna pleców, poprawia postawę, poprawia ukrwienie tkanek kręgosłupa.

Z zabiegów fizjoterapeutycznych można skierować pacjenta na elektroforezę, magnetoterapię, elektrostymulację, okłady błotne.

Noszenie gorsetu jest wskazane tylko dla tych pacjentów, u których faza aktywnego wzrostu kręgosłupa nie została dotychczas zakończona. Czasami lekarz zaleca noszenie urządzenia podtrzymującego tylko na nocny odpoczynek, a czasami powinno być noszone w ciągu dnia. Po zakończeniu wzrostu gorset nie jest używany.

Zapobieganie skoliozie stopnia 2

Zapobieganie skoliozie ogranicza się do przestrzegania następujących zaleceń:

• Należy zwrócić należytą uwagę na prawidłową postawę dziecka na zajęciach, zgodność jego wzrostu oraz wielkości biurka.
• Aby zapobiec kształtowaniu umiejętności niewłaściwej postawy, dzieci należy okresowo przesadzać na inne biurka, a oświetlenie miejsca pracy należy zmieniać.
• Trzeba zwrócić uwagę na to, jak dziecko nosi plecak.
• Zapobieganie rozwojowi skoliozy porażennej na tle poliomyelitis sprowadza się do zapewnienia pacjentowi prawidłowej pozycji ciała w łóżku, gdy choroba jest w ostrym stadium. Dziecko musi koniecznie angażować się w ćwiczenia terapeutyczne, nosić gorset ortopedyczny w okresie rekonwalescencji.
• Konieczne jest spanie na twardym materacu odpowiednim do wieku osoby.
• Osoby zagrożone skoliozą powinny zrezygnować z podnoszenia ciężarów, boksu, jazdy na łyżwach, zapasów i jazdy na rowerze. Zalecane jest pływanie i jazda na nartach.
• Jeśli konieczne jest skorygowanie długości kończyn dolnych, pacjentowi dobierane są specjalne buty lub wkładki zaprojektowane w celu wyeliminowania istniejącego braku równowagi.
• Aktywność fizyczna musi być odpowiednia. Konieczne jest, aby spędzać jak najwięcej czasu na świeżym powietrzu, uprawiać turystykę, tańczyć, więcej spacerować.
• Ważne jest przestrzeganie reżimu pracy i odpoczynku. Jeśli dana osoba była przez długi czas w pozycji statycznej, musi koniecznie zostać zastąpiona aktywnością fizyczną i odwrotnie. Należy robić przerwy co 30-40 minut.

Osobom, u których zdiagnozowano już skoliozę II stopnia, regularnie obserwuje się ortopedę (minimum 2 razy w roku), codziennie terapię ruchową, wizytę na basenie, kursy masażu - raz na pół roku.

Skolioza II stopnia dobrze reaguje na leczenie pod warunkiem, że dziecko jest nadal w fazie aktywnego wzrostu. Tak więc skolioza dziecięca i wczesnodziecięca jest korygowana lepiej niż inne. Najkorzystniejsze rokowanie będzie, jeśli dziecko nie osiągnie wieku 3 lat. Ogólnie chorobę można całkowicie wyeliminować, dopóki wiek pacjenta nie przekroczy 11 lat. W przyszłości szanse na pełne wyzdrowienie są niskie. Dorośli nie mogą odnieść sukcesu z leczeniem zachowawczym. Jeśli jednak jest przeprowadzany zgodnie ze wszystkimi zasadami, może zmniejszyć bolesne odczucia, poprawić wygląd i znacznie poprawić jakość życia.

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.