Złamanie Kości Ogonowej - Objawy, Konsekwencje I Leczenie Złamań Kości Ogonowej

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Objawy, konsekwencje i leczenie złamań kości ogonowej

Najpierw przejdźmy trochę głębiej do anatomii człowieka. Co to jest kość ogonowa? Jest to mała kość, u osoby dorosłej składa się z 4-5 zrośniętych kręgów. Z kością krzyżową połączony jest swoistym stawem, wzmocnionym więzadłami. Połączenie kości ogonowej i kości krzyżowej ma niską mobilność, ale u kobiet jest bardziej wyraźne. Podczas porodu kość ogonowa odchyla się do tyłu, zwiększając kanał rodny.

W młodym wieku kręgi kości ogonowej są połączone warstwami tkanki chrzęstnej.

Kość ogonowa jest dobrze chroniona przed wpływami zewnętrznymi przez szereg mięśni pośladkowych i jest otoczona dużą liczbą bardzo wrażliwych włókien nerwowych.

Do kości ogonowej przyczepione są mięśnie i więzadła zaangażowane w czynności narządów moczowo-płciowych. W jego przedniej części znajduje się splot nerwowy, z którego wychodzą kanały i zakończenia nerwowe w odbycie i narządach miednicy.

Kość ogonowa jest ważnym punktem podparcia, który bierze udział w rozkładzie aktywności fizycznej na miednicy małej. Na przykład, kiedy osoba pochyla się do przodu w pozycji siedzącej, obciążenie przenoszone jest na dolną część kości kulszowej, kiedy przechyla się do tyłu, wtedy kość ogonowa przejmuje częściowo rolę punktu podparcia.

Złamanie kości ogonowej może wynikać z:

• pada na pośladki (siła urazowa jest skierowana na górną część kości ogonowej);
• bezpośredni cios tępym i wąskim przedmiotem (zewnętrzna powierzchnia jest uszkodzona);
• poród (wewnętrzna powierzchnia kości ogonowej jest uszkodzona), gdy duży płód przechodzi przez kanał rodny, możliwe są łzy i znaczne przemieszczenia stawu kości ogonowo-krzyżowej;
• wypadki drogowe;
• długa jazda i trzęsienie się w pojeździe.

Zadowolony:

• Objawy złamania kości ogonowej
• Jak rozpoznać złamanie kości ogonowej?
• Konsekwencje złamania kości ogonowej
• Co zrobić ze złamaniem kości ogonowej?
• Leczenie złamań kości ogonowej

Objawy złamania kości ogonowej

Doświadczeni traumatolodzy twierdzą, że w większości przypadków urazów kości ogonowej nie mówimy o prawdziwym złamaniu, ale o uszkodzeniu więzadeł stawu łączącego kość ogonową z kością krzyżową, przemieszczeniu kręgów kości ogonowej względem siebie, zerwaniu połączeń między nimi.

O złamaniu można mówić tylko wtedy, gdy następstwem urazu stają się złamania małych wyrostków kostnych kości ogonowej. Prawdziwe zamknięte złamanie spowodowane wrodzonym zwyrodnieniem lub nabyte z wiekiem występuje w praktyce w pojedynczych przypadkach.

Powszechnie przyjmuje się, że złamania kości ogonowej najczęściej występują u osób starszych i dzieci. Jednak traumatolodzy podają, że przytłaczająca liczba przypadków złamania i zwichnięcia kości ogonowej występuje wśród młodych kobiet. U dzieci obserwuje się tylko dyslokacje.

W przypadku złamań kości ogonowej równie ważne są wyniki badań radiologicznych, jak i ocena kliniczna.

Główne objawy złamania to:

• przeszywający ból w miejscu urazu;
• trudności w poruszaniu się;
• niezdolność do siedzenia i gwałtowny wzrost bólu podczas próby wstawania;
• trudności z wypróżnianiem z powodu ostrego bólu.

Jak rozpoznać złamanie kości ogonowej?

Niemożliwe jest samodzielne określenie cech uszkodzenia kości ogonowej. Ostateczną diagnozę może postawić lekarz dopiero po wykonaniu czynności diagnostycznych:

1. Bezpośrednie badanie pacjenta. W obszarze urazu wyraźnie widoczny jest obrzęk, możliwy jest krwiak. Kiedy obciążenie górnej części kości ogonowej, pacjent odczuwa ostry ból.
2. Radiografia kości ogonowej. Badanie standardowe wykonuje się w rzucie prostym (w pozycji leżącej z wyprostowanymi nogami) i bocznym (po stronie z ugiętymi nogami). Złamania nie zawsze można zobaczyć na zdjęciu radiologicznym, ponieważ małe kości kości ogonowej są ukryte przez szereg tkanek miękkich.

3. Tomografia komputerowa kręgosłupa. Najbardziej pouczająca metoda udostępniania szczegółów struktury gęstej.
4. Rezonans magnetyczny. Oprócz określenia stanu tkanki kostnej badanie to sprawdza integralność włókien nerwowych i naczyń krwionośnych, mięśni i skóry.
5. Badanie pochwy i odbytnicy. Czasami pozwala poczuć trzeszczenie (charakterystyczny chrupnięcie, które pojawia się, gdy pocierają się fragmenty kości). Nie jest przepisywany, chyba że jest to absolutnie konieczne, ponieważ zawartość informacyjna badania jest niewielka, a pacjent odczuwa dyskomfort podczas zabiegu.

Konsekwencje złamania kości ogonowej

Złamanie kręgosłupa kości ogonowej może przebiegać bez przemieszczenia oraz z przemieszczeniem odłamów kości.

Ostatni rodzaj złamania jest przyczyną rozwoju różnych patologii:

• Przewlekły ból głowy (migrena).
• Uraz rdzenia kręgowego. Stan, w którym zespół bólowy stale towarzyszy pacjentowi (szczególnie odczuwalny podczas wykonywania przysiadów), znacznie pogarszając jakość życia.
• Skomplikowana praca. Kobiety, które doznały złamania kości ogonowej, mają zwiększony ból podczas porodu.
• Odkładanie się soli lub tworzenie kalusa. Stanowi temu towarzyszy również ciągły ból podczas siedzenia i nasilanie się podczas wstawania.
• Ból brzuszny (coccygodynia). Zespół bólowy zlokalizowany w okolicy kości ogonowej. W większości przypadków obserwuje się go u kobiet. Ból jest gorszy podczas siedzenia, chodzenia i stolca. Coccygodynia występuje z nerwobólami włókien nerwowych otaczających kość ogonową i uszkodzeniem jej nadostii. Zwykle pojawia się na tle innych zaburzeń neuronalnych.

Ponieważ sama strefa kości ogonowej jest nadwrażliwa i reaguje wyjątkowo boleśnie na najlżejsze siniaki, życie jest bardzo niewygodne, odczuwając ciągłe bóle, które nasilają się wraz z ruchem.

Złamanie kości ogonowej z przemieszczeniem

Ten typ złamania jest najbardziej bolesny iz pewnością powoduje trudności w poruszaniu się człowieka, ponieważ przemieszczenie fragmentów kości prowadzi do uszkodzenia pęczka nerwowo-naczyniowego i tkanek miękkich.

Ponieważ kości są przemieszczane, proces ich łączenia staje się bardziej skomplikowany, a jednocześnie zespół bólowy jest daleki od najbardziej nieprzyjemnej konsekwencji. Chirurgiczne usunięcie fragmentów kości może spowodować ropień kości ogonowej, któremu towarzyszą zaburzenia wypróżniania i powstawanie przetok.

Złamanie kości ogonowej z przemieszczeniem to duży problem dla kobiet planujących ciążę. Diagnoza ta jest wskazaniem do cięcia cesarskiego, ale nie wszystkie przyszłe matki zgadzają się na tego rodzaju operację.

Aby zrozumieć, czy naturalny poród jest możliwy przy takim urazie, należy jeszcze przed zajściem w ciążę przeprowadzić zdjęcie rentgenowskie i przedstawić wyniki doświadczonemu ginekologowi. Mając rozmiar miednicy i biorąc pod uwagę ograniczoną ruchomość złamanej kości ogonowej, specjalista będzie mógł określić, czy poród naturalny jest możliwy, czy też konieczna jest operacja.

Co zrobić ze złamaniem kości ogonowej?

Więc nastąpił nieprzyjemny upadek, mocno uderzyłeś się w kość ogonową i to boli, co powinieneś zrobić? Przed przybyciem karetki i profesjonalnym badaniem przez traumatologa należy złagodzić ból. Najpierw spróbuj się położyć i nałożyć zimny kompres na dotknięty obszar.

Zwykle zaleca się położenie się, aby zraniony obszar nie dotykał powierzchni. Jednak ludzkie ciało jest najlepszym uzdrowicielem; podpowiada (zwiększając lub zmniejszając ból), jaką pozycję przyjąć.

Można przyjmować leki przeciwbólowe. W takim przypadku odpowiedni jest baralgin lub ketanol, wystarczą dwie tabletki, można użyć diklofenaku.

Leczenie złamań kości ogonowej

W ostrym i podostrym stadium pacjentom przepisuje się leczenie zachowawcze. Głównym zadaniem lekarzy jest pilne zatrzymanie bólu i złagodzenie obrzęku.

• Podczas gdy zespół bólowy jest wyraźny, pacjentowi pokazano leżenie w łóżku. W celu zapewnienia odpoczynku stosuje się specjalne urządzenie ortopedyczne, które opiszemy poniżej.
• W razie potrzeby lekarz może przepisać miejscowy lek przeciwbólowy. W niektórych przypadkach może być wskazane zastosowanie maści, pod warunkiem, że nie narusza to integralności skóry. Możliwe jest stosowanie doodbytniczych czopków na bazie Voltarenu (diklofenaku). Aby zapobiec zaparciom i przemieszczeniu kręgów kości ogonowej, zaleca się lewatywy rektyfikacyjne.
• Pacjentowi zakładana jest specjalna szyna w postaci krążka z gazy z wacikiem wewnątrz.

Z reguły silny ból ustępuje w ciągu tygodnia, po czym pacjent może wstać.

Operacja

Leczenie chirurgiczne jest wskazane, jeśli konieczne jest skorygowanie deformacji i znacznego przemieszczenia odłamu. Zadaniem chirurga jest usunięcie uszkodzonego fragmentu kości ogonowej.

Interwencja chirurgiczna może być przepisana na ucisk narządów miednicy, aw konsekwencji zakłócenie ich naturalnego funkcjonowania, niewłaściwą pasję segmentów kości ogonowej. Operacja jest dość skomplikowana - manipulacje nie powinny prowadzić do uszkodzenia odbytnicy.

Aby utrzymać korektę deformacji kości ogonowej po leczeniu operacyjnym, lekarz zaleci przestrzeganie leżenia i odpoczynku w łóżku do 10 dni oraz odpowiednią dietę.

Jeśli zespół bólowy utrzymuje się przez długi czas (coccygodynia), konieczne jest usunięcie kości ogonowej. Konsekwencjami takiej operacji mogą być ropienie, przetoki i krwiaki.

Odpowiednie odżywianie

Podczas leczenia kontuzji należy zadbać o odpowiednią dietę. Musisz jeść pokarmy bogate w wapń: produkty mleczne (twarożek, mleko), kapustę, zioła, ryby, persymony, nasiona sezamu i orzechy laskowe.

Aby wapń wchodzący do organizmu został wchłonięty, w diecie musi być obecny krzem. Pierwiastek ten występuje w porzeczkach, oliwkach, rzodkiewkach i kalafiorach.

Podczas leczenia skutków złamania kości ogonowej można zastosować wąsko ukierunkowane metody:

• hirudoterapia;
• Kruszenie przykręgowe;
• Elektroanalgezja.

Dowiedz się więcej: Co robić, a czego nie robić w przypadku złamania?

etnoscience

Jako terapia wspomagająca powrót do zdrowia po złamaniu kręgosłupa kości ogonowej można również zastosować środki ludowe, takie jak mumia. Do przygotowania maści wystarczy 0,5 grama zmieszanego z olejkiem różanym.

Surowe ziemniaki, starte na drobnej tarce, dobrze łagodzą ból. Kleik jest po prostu nakładany na dotknięty obszar.

Maść żywokostowa jest szeroko stosowana. Szklankę liści roślin kruszy się i rozcieńcza szklanką oleju roślinnego. Mieszankę należy gotować na bardzo małym ogniu, przecedzić i dodać do niej wosk pszczeli (ćwierć szklanki). Pozwól maści ostygnąć i nakładaj na miejsce urazu dwa razy dziennie przez około 60 minut.

Temat: 12 popularnych sposobów leczenia domowego

Poduszka ortopedyczna na złamanie kości ogonowej

Powyżej wspomnieliśmy, że w leczeniu złamania kręgosłupa pacjentowi przepisuje się przestrzeganie schematu pastelowego. Aby nie dopuścić do ucisku na uszkodzony obszar i zapobiec powstawaniu odleżyn, stosuje się poduszkę ortopedyczną.

To urządzenie jest specjalnie wyprofilowane, aby zapewnić jak największy komfort w pozycji siedzącej. Dzięki otworowi w poduszce ładunek jest usuwany z okolicy krzyżowo-guzicznej, pacjent nie odczuwa nacisku na uszkodzony obszar, dzięki czemu nie odczuwa bólu.

Jako środki rehabilitacyjne zaleca się:

• fizjoterapia;
• fitoterapia;
• akupunktura;
• masaż.

Przy prawidłowej organizacji przebiegu leczenia i rehabilitacji lekarzom udaje się w ciągu 14 dni poprawić stan pacjenta. Proces ten trwa średnio cztery tygodnie. W niektórych przypadkach powrót do zdrowia zajmuje kilka miesięcy, wszystko zależy od charakterystyki i ciężkości urazu.

Jeśli podejrzewasz złamanie kości ogonowej „na później”, nie powinieneś odkładać kontaktu z traumatologiem. Czas powrotu do zdrowia po kontuzji oraz jakość późniejszego życia zależą od szybkości uzyskania profesjonalnej pomocy.

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.