Ropna Ospa Wietrzna - Przyczyny, Objawy, Postacie I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przyczyny, objawy, postacie i leczenie ropnej ospy wietrznej

Ospa wietrzna lub ospa wietrzna to powszechna choroba wśród infekcji dziecięcych. Odporność rozwinięta po chorobie jest dość stabilna. Nawroty choroby są niezwykle rzadkie. Czynnik wywołujący ospę wietrzną umiera, opuszczając organizm. Nosicielem infekcji jest pacjent. Okres inkubacji wirusa ospy wietrznej-półpaśca wynosi trzy tygodnie. Choroba jest przenoszona przez unoszące się w powietrzu kropelki, podczas gdy wirus rozprzestrzenia się w ogromnych ilościach podczas mówienia, kaszlu, kichania.

Choroba jest niebezpieczna dla osób, które nie chorowały przez okres od dwóch do siedmiu lat, zwłaszcza dla dorosłych. W innych przypadkach ospa wietrzna znika łatwo. Błona śluzowa służy jako brama wejściowa dla infekcji, to znaczy wchodząc do organizmu przez górne drogi oddechowe, wirus się tam rozmnaża, a następnie dostaje się do krwiobiegu i wraz z krwią rozprzestrzenia się po całym organizmie. Utrwalenie w górnych warstwach skóry i błon śluzowych pozwala wirusowi objawiać się charakterystyczną wysypką.

Ospa wietrzna jest łatwo tolerowana przez dzieci, a gdy dostanie się do organizmu dorosłego, wirus zachowuje się agresywnie, zwłaszcza jeśli pacjent ma osłabiony układ odpornościowy. Charakterystyczne objawy ospy wietrznej to: wysypki na całym ciele, ogólna utrata energii, wysoka gorączka, ból gardła. Należy pamiętać, że ta dolegliwość jest nie tyle niebezpieczna, co zaraźliwa. Nie wychodź z domu przez trzy tygodnie (okres kwarantanny) i nie kontaktuj się z osobami, które nie chorowały na ospę wietrzną, niezależnie od wieku, wtedy nie staniesz się źródłem rozprzestrzeniania się choroby.

Objawy ropnej ospy wietrznej

Początkowy etap ospy wietrznej objawia się pęcherzową wysypką na głowie (na skórze głowy, za uszami), następnie wysypka pojawia się na całym ciele, w tym na błonie śluzowej, języku, podniebieniu. Czerwono-brązowa, pęcherzowa wysypka nie ogranicza się do skóry. Często atakuje nerki, trzustkę, przełyk, moczowody i pęcherz.

W następnym etapie wysypka zamienia się w pęcherze o średnicy do trzech milimetrów i towarzyszy mu silny świąd. Czesanie pęcherzy może prowadzić do zagłębień w skórze, które pozostają do końca życia.

Typowym przebiegiem ospy wietrznej jest wzrost temperatury do 39,5 ° C (zwykle w momencie obfitej manifestacji wysypki), czas trwania wysypki wynosi od trzech do pięciu dni, nie obserwuje się powikłań.

Formy ospy wietrznej

Istnieją nietypowe postacie ospy wietrznej, które występują w postaci łagodnej (prymitywnej) lub ciężkiej (krwotocznej, pęcherzowej, zgorzelinowej, uogólnionej) z nietypowymi, prawdopodobnie ropnymi, wysypkami skórnymi. Skutki tego typu ospy wietrznej są często śmiertelne.

Podstawowa forma objawia się pojedynczymi wysypkami na skórze i błonach śluzowych, bez dalszego wypełniania płynem i lekkim złym samopoczuciem. Postać krwotoczna charakteryzuje się krwawieniem z nosa, dziąseł, przewodu pokarmowego oraz krwotokami na skórze i błonach śluzowych, podczas gdy wysypka wypełnia się płynem krwi.

Uogólniona postać przejawia się w porażce narządów wewnętrznych, daje ciężki przebieg choroby, czasami ze skutkiem śmiertelnym.

Formy pęcherzowe i zgorzelinowe mają ropne objawy. Wysypka z pęcherzową ospą wietrzną staje się dużymi, wiotkimi pęcherzami i jest wypełniona mętnym żółtawym płynem. Te pęcherze mają tendencję do powiększania się obwodowo i łączenia w większe formacje. Wysychając, pękają, zamieniając się w długie, nie gojące się rany o wilgotnej powierzchni. Proces ten wywoływany jest przez paciorkowce pęcherzowe, w których paciorkowce i gronkowce łączą się z wirusem ospy wietrznej-półpaśca. Choroba jest długotrwała i wymaga leczenia antybiotykami.

Postępująca martwica jest wskaźnikiem zgorzelowej postaci ospy wietrznej. Charakteryzuje się pojawieniem się zgorzelinowych brzegów wokół pęcherzyków, rozprzestrzeniających się na obwodzie.

W tym przypadku bąbelki mają okrągły, duży wygląd (kilka centymetrów średnicy) i są wypełnione krwawym ropnym płynem. Po otwarciu takiej formacji pojawia się nekrotyczny strup. W wyniku jego odrzucenia powstają głębokie, nie gojące się wrzody z ropnym dnem. Wszystkim procesom towarzyszy silne zatrucie z dużym prawdopodobieństwem śmierci. Ta postać jest niezwykle rzadka, w większości przypadków u dzieci z obniżoną reaktywnością organizmu.

Wszystkie ciężkie postacie ospy wietrznej, w tym ropne, przejawiają się u osób z osłabionym układem odpornościowym, a obecność chorób przewlekłych zaostrza przebieg choroby i zwiększa ryzyko powikłań. Najczęstszymi powikłaniami mogą być zmiany skórne z obecnością procesów ropnych - czyraki, ropowica, ropnie. Podstawą tych konsekwencji są infekcje gronkowcowe lub paciorkowcowe. Częstą przyczyną może być intensywne drapanie swędzących obszarów skóry. Otwarta ospa wietrzna jest źródłem ropnej infekcji.

Leczenie ropnej ospy wietrznej

Leczenie ospy wietrznej wymaga higieny, aby uniknąć wtórnej infekcji. Reszta łóżka jest konieczna podczas gorączki i wysypki. Wszystkie elementy wysypki są traktowane alkoholowym (2% wodą) roztworem o jaskrawej zieleni.

Antybiotyki są przepisywane tylko w przypadku ropnych powikłań i obecności wtórnej infekcji. Wszystkie wizyty wykonywane są przez lekarza po zbadaniu i rozpoznaniu choroby. Szczepienie jest główną metodą zapobiegania ospie wietrznej u dorosłych i młodzieży, którzy nie mieli infekcji w dzieciństwie.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.