Liszaj Płaski U Ludzi - Jak Leczyć? Objawy I Przyczyny

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Liszaj płaski u ludzi

Liszaj płaski u ludzi jest przewlekłą dermatozą, której objawem jest tworzenie się pojedynczej grudki. Choroba może wpływać na skórę, płytki paznokciowe i błony śluzowe.

Istnieje wiele klinicznych postaci choroby, ponieważ wysypki mogą mieć różny wygląd, występować w różnych miejscach i grupować się na różne sposoby.

Statystyki wskazują, że w łącznej masie wszystkich chorób dermatologicznych liszaj porostów rozpoznaje się w 1,3–2,4% przypadków. Jeśli chodzi o błony śluzowe jamy ustnej, w tym przypadku odsetek wykrywalności czerwonych porostów skórnych jest znacznie wyższy i wynosi 35%. Badacze zwracają uwagę na zauważalny trend w kierunku wzrostu zachorowalności na tego typu porosty w ostatnich latach. Według dostępnych danych od 0,1% do 4% ludzi przynajmniej raz w życiu będzie cierpieć na tę grzybicę. Choroba dotyka osoby w każdym wieku, częściej kobiety.

W jamie ustnej choroba ta jest częściej wykrywana u osób w wieku od 50 do 60 lat, a na skórze w wieku od 40 do 45 lat. Dzieci są mniej podatne na patologię, jest to u nich niezwykle rzadkie.

Zadowolony:

• Objawy zaczerwienienia porostów

• Przyczyny pojawienia się czerwonego porostu

  • Czy liszaj płaski może być związany ze stresem?
  • Czy liszaj płaski może być związany z alergiami?
  • Czy liszaj płaski może być spowodowany lekami?

• Czy liszaj płaski jest niebezpieczny? Konsekwencje i komplikacje

  Czy to prawda, że liszaj płaski może prowadzić do raka?

• Diagnostyka liszaja czerwonego

• Odpowiedzi na popularne pytania

  • Czy liszaj płaski jest zaraźliwy? Czy przechodzi od jednej osoby do drugiej?
  • Jak i jak długo trwa liszaj płaski? Czy to mogło być chroniczne? Czy może się powtarzać?
  • Czy mogę opalać się nad morzem lub w solarium, jeśli mam liszaj płaski?
  • Czy można myć się pod prysznicem lub brać kąpiel z liszajem płaskim?
  • Jak liszaj płaski może wpływać na ciążę?
• Jak leczy się liszaj płaski?

Objawy zaczerwienienia porostów

Objawy liszaja płaskiego są różnorodne, jednak wszystkie sprowadzają się do powstania monomorficznej wysypki, na którą składają się małe płaskie grudki o średnicy do 0,5 cm.

• Guzki mogą być czerwono-fioletowe lub karmazynowo-czerwone. Środek grudek jest cofnięty, ich powierzchnia lśni. Guzki są szczególnie widoczne pod bocznym oświetleniem.
• Łuszczenie z reguły nie jest zbyt wyraźne. Wagi są trudne do rozdzielenia. Czasami peeling przypomina obraz łuszczycy. W tym przypadku mówimy o typie choroby łuszczycopodobnym.
• Występują liczne erupcje, gdy guzki są zlokalizowane w grupach. Mogą łączyć się w girlandy, paski, koła i mogą łączyć się, tworząc płytki. Elementy wysypki ponownie tworzą się wokół tych fuzji. Po usunięciu guzków na dotkniętym obszarze pozostaje obszar z trwałą czerwoną pigmentacją.
• Wszystkie wysypki powodują niepokój pacjenta w postaci silnego świądu. Często prowadzi to do problemów z nocnym odpoczynkiem, ostatecznie wywołując zaburzenia nerwicowe. Najsilniejszym swędzeniem są pieczęcie zlokalizowane na palcach. Dlatego wiele osób myli porosty ze świerzbem. (czytaj także: Świerzb - przyczyny i objawy)
• Ulubionymi miejscami lokalizacji wysypek są zgięcia łokciowe, kolana, wewnętrzna powierzchnia uda, okolice pachwiny, pachy, tułów człowieka i błona śluzowa jamy ustnej. Możliwe jest włączenie płytek paznokciowych w proces patologiczny, a następnie zniszczenie wału paznokciowego.
• Skóra głowy, dłonie, podeszwy i twarz nie są atrakcyjnymi miejscami dla zapalenia wywołanego przez liszaj płaski. Niemniej jednak u około 10% osób patologia obejmuje głowę z jej owłosioną częścią i twarzą. W tym przypadku porost wygląda jak ciemnoczerwona foka, która bardzo swędzi. W miarę postępu patologii włosy zaczynają wypadać z głowy.

• U 25% osób, u których na błonach śluzowych utworzył się porost, na skórze właściwej nie pojawiają się grudki. Wpływają na jamę ustną, żołądź prącia, wejście do pochwy. Można je pogrupować w pierścienie, kółka, siatkę. Na błonach śluzowych odcień guzków jest szarawy. Jeśli język jest zaangażowany w proces patologiczny, tworzą się na nim płaskie płytki z postrzępionymi krawędziami. Jeśli zaatakowane są usta, widoczne są na nich fioletowe blaszki z niewyrażonym łuszczeniem na górze.
• U kobiet liszaje zlokalizowane w okolicy narządów płciowych mogą zwężać cewkę moczową i zakłócać proces opróżniania pęcherza. Często porost staje się przyczyną bólu, który pojawia się podczas intymności, może powodować podrażnienie i swędzenie w okolicy krocza.
• Objaw kratki Wickhama jest kolejnym charakterystycznym objawem choroby. Przejawia się w tym, że na powierzchni dużych grudek tworzy się siatkowy wzór. Można to szczególnie dobrze uwidocznić, jeśli na grudki nałoży się olej roślinny.
• Zjawisko Kebnera jest kolejnym objawem choroby, charakterystycznym dla stadium zaostrzenia porostów. Wyraża się to w fakcie, że nowe grudki powstają na obszarach skóry, w których nastąpiło uszkodzenie.

Wiadomo, że ten typ porostów ma wiele postaci klinicznych, z których każda jest nieco inna w taki czy inny sposób.

Tak więc objawy porostów porostów w różnych formach będą następujące:

• W przypadku przerostowej lub, jak to się nazywa, brodawkowatej postaci porostów charakterystyczne jest pojawienie się grudkowatych warstw. Ich kolor może być purpurowy lub brązowo-czerwony. Guzki znajdują się wokół dużych blaszek. Najczęściej postać brodawkowata wpływa na nogi. Czasami twarz i dłonie są zaangażowane w proces patologiczny. Konieczne jest odróżnienie tej postaci choroby od rogowacenia starczego i raka podstawnokomórkowego.
• Kiedy liszaj rozwija się na otwartej powierzchni skóry lub na skórze głowy, gdzie już zachodzą zmiany zanikowe i sklerotyczne, to mówimy o zanikowej postaci liszaja płaskiego. Na głowie ten patologiczny proces prowadzi do pojawienia się małych obszarów łysienia.

• Pęcherzowa postać choroby objawia się pojawieniem się pęcherzyków zawierających zawartość surowiczą (czasami zmieszaną z krwią). Bąbelki tworzą się zarówno na zdrowej skórze, jak i na istniejących grudkach i płytkach. Oprócz pęcherzyków na skórze właściwej pojawia się wysypka typowa dla liszaja płaskiego. Pęcherzowa postać choroby najczęściej dotyka nogi i stopy. Kiedy pęcherze są duże, ta postać choroby nazywa się pęcherzową.
• Moniliformalna odmiana choroby objawia się pojawieniem się wysypki, która ma woskowaty połysk na wierzchu. W naszyjniku same tworzą się elementy wysypki. Priorytetowymi miejscami dla takich wysypek są: uszy, szyja, czoło, łokcie, pośladki, brzuch.
• Postać ostrej choroby charakteryzuje się pojawieniem się na kończynach dolnych, łopatkach i szyi elementów wysypki w postaci spiczastych grudek. W środku każdej formacji znajduje się zrogowaciały tłuszcz będący miejscem hiperkeratozy.
• Zabarwiona postać choroby przejawia się w tym, że oprócz elementów wysypki na skórze pojawiają się plamy o brązowym odcieniu, a także guzki o ciemnobrązowym kolorze. Barwienie może wystąpić przed pojawieniem się wysypki.
• Choroba w kształcie pierścienia. Wysypki tworzą całe lub półkola. Najczęściej ta postać porostów jest rozpoznawana w populacji męskiej i wpływa na okolice narządów płciowych, a także na wewnętrzną powierzchnię nóg.
• Nadżerkowa i wrzodziejąca postać choroby atakuje błony śluzowe, najczęściej jamę ustną. W tym samym czasie na tkankach przez długi czas pojawiają się niegojące się wrzody, otaczająca błona śluzowa puchnie i zmienia kolor na czerwony. Czasami takie wysypki mogą istnieć latami, a po ich ustąpieniu istnieje duże ryzyko nawrotu.

U ludzi niezwykle rzadko zdiagnozowana jest rumieniowa, wężowa i tępa postać choroby.

Przyczyny pojawienia się czerwonego porostu

Chociaż wielu naukowców zajmowało się i nadal jest zaangażowanych w ustalenie przyczyny pojawienia się liszaja płaskiego, nadal pozostaje ona niejasna. Dlatego współcześni badacze nazywają liszaj płaski chorobą o wielu przyczynach. Oznacza to, że rozwija się pod wpływem wielu czynników, zarówno egzogennych, jak i endogennych.

Za najbardziej prawdopodobne przyczyny liszaja płaskiego uważa się:

• Przyczyna neurogenna. Choroba zaczyna się rozwijać lub nawraca w wyniku urazu psychicznego. Często u pacjentów z podobnym problemem dermatologicznym jednocześnie wykrywa się nerwicę wegetatywną, neurastenię i inne zaburzenia psychiczne. Stwierdzono, że wysypki na tle istniejącego zapalenia nerwu często znajdują się wzdłuż gałęzi nerwowych.
• Wirusowa przyczyna. Niektórzy naukowcy uważają, że patogen wywołujący liszaj płaski istnieje po prostu przez długi czas w ludzkich komórkach naskórka. Pod wpływem pewnych czynników, które osłabiają układ odpornościowy, uaktywnia się i powoduje ostry stan choroby.
• Dziedziczna transmisja choroby. Zwolennicy tej teorii rozwoju choroby wskazują, że u 0,8-1,2% chorych potwierdzono występowanie liszaja płaskiego w kilku pokoleniach. Co więcej, choroba często objawiała się właśnie w dzieciństwie i przebiegała z ciągłymi nawrotami.
• Przyjmowanie niektórych leków.
• Autointoksykacja organizmu, gdy gromadzi się w nim nadmierna ilość toksyn. Procesy te mogą być związane z chorobami wątroby, na przykład z marskością lub zapaleniem wątroby, z chorobami przewodu pokarmowego (wrzody, zapalenie żołądka), z chorobami endokrynologicznymi (cukrzyca), z patologiami serca i naczyń krwionośnych.
• Teoria immunoalergiczna. Wyjaśnia mechanizm rozwoju choroby, począwszy od zaburzeń w funkcjonowaniu układu odpornościowego. W tym przypadku odporność organizmu postrzega komórki własnej skóry jako obce i zaczyna je niszczyć za pomocą przeciwciał, leukocytów, immunoglobulin itp. Z powodu takiego patologicznego działania odporności w niektórych obszarach skóry właściwej zaczynają wytwarzać się substancje, które prowadzą do rozwoju stanu zapalnego. Komórki górnej warstwy skóry lub błon śluzowych obumierają, ponieważ nie są w stanie wytrzymać ciągłych ataków. Teorię tę potwierdza również fakt, że pacjenci z liszajem płaskim często chorują na inne choroby immunologiczne, takie jak: łysienie plackowate, bielactwo nabyte, wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
• Mechaniczne uszkodzenie skóry. Pojawienie się nowych ognisk zapalnych jest możliwe w miejscach, w których występuje mechaniczne uszkodzenie skóry. Na przykład w miejscach ciągłego tarcia o odzież lub biżuterię.
• Reakcja Kebnera. Pojawienie się owrzodzeń liszajowych w jamie ustnej może wiązać się z urazowym działaniem na nią ostrych krawędzi istniejących lub częściowo brakujących zębów, nieprawidłowo założonych protez oraz gryzieniem policzków.

Czy liszaj płaski może być związany ze stresem?

Przeprowadzono badania, które sprowadzały się do długotrwałej obserwacji pacjentów z rozpoznaniem liszaja płaskiego. Potwierdzili, że wystąpienie tej choroby i jej nawrót może być wywołane silnym stresem. Przeniesione negatywne emocje, przepracowanie, przeżycia miały negatywny wpływ na przebieg choroby.

Czy liszaj płaski może być związany z alergiami?

Choroba może być związana z alergiami, o czym świadczą dostępne badania kliniczne. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku choroby, która atakuje jamę ustną. Często występuje reakcja alergiczna na składniki tworzące protezy lub wypełnienia lub na składniki pasty do zębów (dotyczy to szczególnie kwasu cynamonowego). Czasami wystarczy po prostu wyeliminować istniejący alergen, aby pozbyć się choroby.

Czy liszaj płaski może być spowodowany lekami?

Leki mogą powodować porosty, ale nie jest to powszechne. Niebezpieczeństwo w tym zakresie stanowią leki przeciwzapalne i przeciwbólowe: aspiryna, diklofenak, ibuprofen itp. Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę, niektóre leki stosowane w leczeniu malarii lub gruźlicy, preparaty złota, jodu, glinu, arsenu, chininy i wszystkich jej pochodnych, antybiotyki mogą wywołać chorobę grupy tetracyklin i pochodne sulfonylomocznika.

Czy liszaj płaski jest niebezpieczny? Konsekwencje i komplikacje

Chociaż w większości przypadków liszaj płaski nie stanowi poważnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, niekiedy może wywołać poważne powikłania, w tym:

• Tymczasowe ciemnienie obszarów skóry, w których znajdowały się ogniska zapalenia.
• Tworzenie się blizn i wgłębień na skórze.
• Wypadanie włosów bez możliwości ich późniejszej odbudowy.
• Pojawienie się zrostów i blizn, które mogą prowadzić do zwężenia pochwy u kobiet i stulejki u mężczyzn.
• Utrata wzroku lub zwężenie kanału łzowego (z uszkodzeniem oka).
• Poważne odkształcenie płytki paznokcia.

Czy to prawda, że liszaj płaski może prowadzić do raka?

Liszaj płaski, który atakuje skórę, nie może prowadzić do raka. Jeśli w jamie ustnej występują ogniska zapalne, istnieje takie ryzyko. Odrodzenie nie następuje natychmiast, ale z czasem.

Przeprowadzono badanie, w którym stwierdzono, że po pewnym czasie liszaj płaski doprowadzi do rozwoju raka jamy ustnej u 2% pacjentów.

Aby zminimalizować to ryzyko, należy rzucić palenie, włączyć do diety świeże warzywa i owoce. Gdy istnieje powód do niepokoju, należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

Temat: Leczenie raka środkami ludowymi

Diagnostyka liszaja czerwonego

Rozpoznanie liszaja płaskiego przez dermatologa nie jest trudne, jeśli przebiega w typowej postaci. Ze względu na bardzo zmienny obraz kliniczny choroby, oprócz standardowego badania i zebrania wywiadu, mogą być wymagane dodatkowe metody badania. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku czerwonego porostu, znajdującego się na błonach śluzowych.

Diagnostyka laboratoryjna jest najczęściej nieinformacyjna, chociaż w niektórych przypadkach kliniczne badanie krwi ujawnia leukocytozę, wzrost ESR i eozynofili.

Dlatego jeśli lekarz ma jakiekolwiek wątpliwości, kieruje pacjenta na biopsję. Na podstawie badania histologicznego biopsji będzie można ocenić obecność hiperkeratozy, odczynu zapalnego, hipergranulozy, dystrofii warstwy naskórka i jej nacieku oraz obecności ciałek koloidalnych Sevatta.

Jeśli istnieje podejrzenie obecności liszaja płaskiego w jamie nosowej lub w przełyku, można przepisać EGDS i skonsultować się z lekarzem laryngologiem.

Odpowiedzi na popularne pytania:

• Czy liszaj płaski jest zaraźliwy? Czy przechodzi od jednej osoby do drugiej? Liszaj płaski nie jest zaraźliwy, nie przenosi się z człowieka na człowieka. Jednak wirusowe zapalenie wątroby typu C może być czynnikiem wpływającym na rozwój porostów. Z kolei wirusowe zapalenie wątroby typu C jest chorobą zaraźliwą, dlatego w przypadku wystąpienia objawów chorób dermatologicznych konieczna jest wizyta u lekarza.
• Jak i jak długo trwa liszaj płaski? Czy to mogło być chroniczne? Czy może się powtarzać? Po pierwszym pojawieniu się na skórze liszaj płaski może utrzymywać się na nich od sześciu miesięcy do 2 lat. Po tym czasie porost mija. Nie wyklucza się jednak ryzyka nawrotu. W przypadku zaatakowania błony śluzowej jamy ustnej choroba przebiega dłużej i może trwać 5–20 lat z okresami spokoju i zaostrzeń.
• Czy mogę opalać się nad morzem lub w solarium, jeśli mam liszaj płaski? Liszaj płaski nie jest przeciwwskazaniem do kąpieli w morzu czy spędzania czasu na słońcu. Tylko jedna niezwykle rzadka forma porostu jest zależna od promieni ultrafioletowych - porost promieniowy. Ale ta odmiana występuje tylko u mieszkańców Indii, Afryki i Bliskiego Wschodu. Jednak lekarze nadal nie zalecają nadużywania opalania, ponieważ w tym przypadku istnieje ryzyko zachorowania na raka skóry (niezwiązanego z półpasiec).
• Czy można myć się pod prysznicem lub brać kąpiel z liszajem płaskim? Możesz bez obaw wziąć prysznic i kąpiel. Te zabiegi wodne nie wpływają na rozwój choroby.
• Jak liszaj płaski może wpływać na ciążę? Nie ma danych dotyczących wpływu liszaja płaskiego na przebieg ciąży. Niemniej jednak, jeśli istnieje fakt choroby, konieczna jest wizyta u lekarza.

Jak leczy się liszaj płaski?

Odpowiedź na pytanie, jak leczyć liszaj płaski, może udzielić tylko lekarz, ponieważ terapia będzie opierać się na tym, jak daleko zaszła infekcja.

Czasami choroba ustępuje samoistnie, aby przyspieszyć ten proces, specjalista może zalecić:

• Przyjmowanie leków mających na celu obniżenie aktywności układu odpornościowego;
• Preparaty mające na celu poprawę trofizmu i regeneracji tkanek;
• Leki, które łagodzą swędzenie, normalizują układ nerwowy;
• Maści do leczenia miejscowego.

Tak więc leki mające na celu leczenie liszaja płaskiego w przypadku naruszenia stanu pacjenta mogą wyglądać następująco:

• Leki immunosupresyjne (cyklosporyna A, hydroksychlorochina). Efekt w postaci blednięcia grudek, gojenia się wrzodów i zmniejszenia obrzęków można zauważyć już po miesiącu od rozpoczęcia terapii. Remisja po odstawieniu leków immunosupresyjnych trwa długo.
• Ogólnoustrojowe kortykosteroidy (Metipred, Prednisolone). Efekt pojawia się szybko, grudki znikają po kilku dniach, obrzęk i przekrwienie szybko ustępują, swędzenie ustępuje. Jednak przyjmowanie leków hormonalnych zawsze wiąże się z ryzykiem wystąpienia poważnych skutków ubocznych. Ponadto po zniesieniu tych leków istnieje duże prawdopodobieństwo nawrotu choroby ze wzrostem objawów.
• Interferony i interpenogeny pochodzenia syntetycznego (Neovir, Ridostin, Interferon-Alpha 2b). Leki te pomagają złagodzić miejscową reakcję zapalną, przyspieszają gojenie się skóry.
• Pochodne witaminy A (Tigazon, Neotigazone, Isotretinoin, Acitretin). Działanie leków ma na celu przyspieszenie gojenia się wrzodów i nadżerek, zmniejszenie stanu zapalnego i obrzęku.
• Leki przeciwalergiczne (Zyrtec, Clemastin, Parlazin, Suprastin, Fenkarol, Promethazine, Hydroxyzin, Loratadin, Cyproheptadine, Diazolin). Leki działają szybko, łagodzą obrzęki i swędzenie, są szczególnie skuteczne, gdy choroba jest wywoływana reakcją alergiczną.
• Leki przeciwbakteryjne są przepisywane w przypadku ciężkiej choroby i z dodatkiem wtórnej infekcji. Najczęściej do przyjmowania zaleca się leki z grupy tetracyklin i makrolidów.

Miejscowe leczenie sprowadza się do nakładania maści na skórę. Pomagają zmniejszyć swędzenie, poprawiają odżywianie, łagodzą stany zapalne i eliminują wysypki.

W leczeniu liszaja płaskiego można stosować następujące maści:

• Na bazie hormonów: hydrokortyzon, flumetazon, goździk, triamcynolon, betametazon. Swędzenie ustępuje po 15 minutach od aplikacji, ogólny stan skóry poprawia się o 1-3 dni od rozpoczęcia przyjmowania. Kurs terapeutyczny nie powinien przekraczać 14 dni.
• Maści niehormonalne: Gistan, Fenistil. Te środki dobrze działają w przypadku liszaja płaskiego spowodowanego reakcją alergiczną organizmu. Możliwe jest szybkie osiągnięcie ulgi w swędzeniu, obrzęku, zaczerwienieniu. Przyspieszony jest odwrotny rozwój grudek.
• Niehormonalne maści o działaniu przeciwzapalnym: pimekrolimus, takrolimus. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać 6 tygodni.
• Maści wspomagające złuszczanie powłoki skóry, szybko zmiękczające grudki, łagodzące obrzęki i zaczerwienienia: maść salicylowa lub produkty na jej bazie z dodatkiem hormonów (Diprosalik, Belosalik).
• Maść Solcoseryl przyczyni się do gojenia się ran i nadżerek.

Pomocniczymi metodami leczenia liszaja płaskiego są techniki fizjoterapeutyczne: terapia PUVA, laseroterapia, magnetoterapia.

Nie mniej ważne jest leczenie chorób współistniejących: cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, chorób wątroby i przewodu pokarmowego. Szczególną uwagę należy zwrócić na uwolnienie pacjentów od zaburzeń nerwowych. Być może powołanie środków uspokajających, terapii witaminowej.

Autor artykułu: Kuzmina Vera Valerievna | Endokrynolog, dietetyk

Edukacja: Dyplom Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Medycznego im NI Pirogov z dyplomem z medycyny ogólnej (2004). Rezydencja na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Medycyny i Stomatologii, dyplom z Endokrynologii (2006).