Rak Płuca - Oznaki, Objawy, Stadia I Leczenie Raka Płuca, Rokowanie Chorobowe

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 09:51

Oznaki, objawy, stadia i leczenie raka płuc

Zadowolony:

• Jak długo ludzie żyją z rakiem płuc?
• Objawy raka płuc
• Pierwsze znaki
• Przyczyny raka płuc
• Klasyfikacja
• Etapy raka płuc

• Rodzaje raka płuc

  • Peryferyjny
  • Mała komórka
  • Nieduża komórka
  • Łuskowaty
  • Centralny
• Przerzuty raka płuc
• Prognozy dotyczące choroby
• Diagnostyka
• Leczenie raka płuc
• Środki ludowe

W strukturze chorób onkologicznych jest to jedna z najczęstszych patologii. Rak płuca polega na złośliwej degeneracji nabłonka tkanki płucnej i zaburzonej wymianie powietrza. Złośliwe komórki nazywane są również słabo zróżnicowanymi (na temat: słabo zróżnicowany rak płuc). Choroba charakteryzuje się dużą śmiertelnością. Główną grupą ryzyka są palacze płci męskiej w wieku 50-80 lat. Cechą współczesnej patogenezy jest obniżenie wieku pierwotnej diagnozy i wzrost prawdopodobieństwa raka płuca u kobiet. (na temat: łagodny rak płuc)

Statystyki dotyczące raka płuc

Statystyki zachorowalności na raka płuc są kontrowersyjne i rozproszone. Jednak wpływ niektórych substancji na rozwój choroby został jednoznacznie ustalony. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podaje, że główną przyczyną raka płuc jest palenie tytoniu, które jest przyczyną aż 80% wszystkich zgłoszonych przypadków tego typu raka. W Rosji co roku choruje około 60 tysięcy obywateli.

Główna grupa pacjentów - długotrwale palący mężczyźni w wieku od 50 do 80 lat, ta kategoria stanowi 60-70% wszystkich przypadków raka płuca, a śmiertelność - 70-90%.

Według niektórych badaczy struktura częstości występowania różnych postaci tej patologii w zależności od wieku przedstawia się następująco:

• do 45 - 10% wszystkich przypadków;
• od 46 do 60 lat - 52% przypadków;
• od 61 do 75 lat - 38% przypadków.

Do niedawna rak płuc był uważany za chorobę głównie męską. Obecnie obserwuje się wzrost zapadalności na choroby u kobiet i spadek wieku początkowego wykrycia choroby. Badacze wiążą to zjawisko ze wzrostem liczby kobiet palących (do 10%) oraz osób pracujących w niebezpiecznych branżach.

Liczba chorych kobiet w latach 2003-2014 wzrosła o około 5-10%.

Obecnie stosunek zachorowalności na raka płuca według płci wynosi:

• w grupie do 45 lat - czterech mężczyzn na jedną kobietę;
• od 46 do 60 lat - od ośmiu do jednego;
• od 61 do 75 lat - od pięciu do jednego.

Zatem w grupach poniżej 45. roku życia i po 60. roku życia obserwuje się znaczny wzrost liczby pacjentów słabszej płci.

Jak długo ludzie żyją z rakiem płuc?

Choroba charakteryzuje się dużą śmiertelnością. Cecha ta wiąże się ze znaczeniem funkcji układu oddechowego dla organizmu.

Życie może trwać niszcząc mózg, wątrobę, nerki lub inne narządy, aż do zatrzymania oddechu lub zatrzymania serca. Zgodnie z kanonami współczesnej patofizjologii śmierć biologiczna to zatrzymanie oddechu lub bicia serca.

Na pewnym etapie karcynogenezy pacjent ma szybkie wygaszenie funkcji życiowych wraz ze spadkiem czynności oddechowej płuc. Nie jest możliwa kompensacja czynności płuc sztucznymi urządzeniami, proces wymiany powietrza (powietrze atmosferyczne - płuca - krew) jest wyjątkowy.

Istnieją statystyki dotyczące prawdopodobieństwa pięcioletniego przeżycia osób na różnych etapach raka płuc. Rozumie się, że pacjenci, którzy otrzymują leczenie we wczesnych stadiach raka, mają większe szanse na uratowanie życia. Jednak nie mając pełnej informacji o cechach patogenezy, nie jest etyczne podawanie indywidualnej prognozy.

Temat: Selen 2-krotnie zmniejsza ryzyko raka

Tymczasem przeżywalność chorych jest istotnie statystycznie wyższa przy różnych lokalizacjach ogniska na obwodzie lub w centrum płuca, gdzie główne drogi oddechowe są skoncentrowane, występuje wiele dużych naczyń i węzły nerwowe.

• Wysokie szanse na długoterminowe przeżycie z chorobą obwodowych płuc. Znane są przypadki, w których oczekiwana długość życia przekracza dziesięć lat od momentu diagnozy. Osobliwością kancerogenezy raka obwodowego jest powolny przebieg i długotrwały brak bolesnej odpowiedzi. Pacjenci już w IV etapie mają stosunkowo dobre warunki fizjologiczne i nie odczuwają bólu. Dopiero w okresie krytycznym wzrasta zmęczenie, spada waga, po przerzutach do ważnych narządów rozwija się zespół bólowy.
• Niskie szanse na raka centralnego. Średnia długość życia od momentu diagnozy nie przekracza 3-4 lat. Aktywna karcynogeneza trwa średnio 9-12 miesięcy. Guz charakteryzuje się agresywnością, szczególnie w ostatnich stadiach, kiedy jakiekolwiek nowoczesne leczenie jest nieskuteczne, różni się rozwojem zespołu bólowego z uszkodzeniem oskrzeli centralnych i przerzutami do sąsiednich narządów.

Oczywiste jest, że powyższe informacje są warunkowe. Rak jest zawsze chorobą nieprzewidywalną, której towarzyszy wybuchowy wzrost komórek lub odwrotny proces i hamowanie kancerogenezy (na temat: rak płuc u dzieci).

Ponadto agresywność raka zależy od mikroskopowej (histologicznej) budowy komórek, np. Drobnokomórkowej lub niedrobnokomórkowej (w kształcie komórek nowotworowych).

Lekarze rzadziej przedłużają życie pacjentów z rakiem drobnokomórkowym, w tym po radykalnej operacji i nawrotach kancerogenezy.

Objawy raka płuc

Rak płuc, zwłaszcza jego postacie obwodowe, jest trudny do zdiagnozowania we wczesnych stadiach karcynogenezy.

Przyczyny błędów diagnostycznych wynikają z:

• podobna gęstość normalnych komórek i złośliwych formacji, przebranie zaatakowanych komórek jako zdrowych - wszystko to komplikuje diagnozę, w tym metodami obrazowania;
• lokalizacja ogniska pod tkanką kostną klatki piersiowej;
• brak regionalnych węzłów chłonnych zlokalizowanych blisko powierzchni skóry i najszybciej reagujących na patogenezę;
• słaba wrażliwość na ból obwodowych obszarów płuc, które nie mają receptorów bólu;
• odpowiednio wysoki poziom ochrony wyrównawczej, długi brak niebezpiecznych objawów klinicznych, które mylą diagnostów z podobieństwami do chorób podatnych na leczenie, a nie leczenia chirurgicznego.

Etapy diagnostyczne określania objawów raka płuca i jego typów obejmują gromadzenie lub syntezę klinicznych, morfologicznych, histologicznych informacji o chorobie i ich późniejszą analizę.

Zatem diagnoza dowolnej choroby, w tym tej, obejmuje dwa obszary badań (synteza i analiza) oraz trzy etapy diagnozy (objawy pierwotne, objawy ogólne, objawy różnicowe):

• Pierwotne objawy choroby. Uczucia pacjenta w postaci krwioplucia, kaszlu, zmęczenia, postępującego wycieńczenia, nieświeżego oddechu i innych objawów, z którymi chora osoba zwraca się do lekarza w celu konsultacji i ustalenia przyczyn dolegliwości.
• Ogólne objawy. Określenie lokalizacji patogenezy (w centralnej, obwodowej, wierzchołkowej części płuca). Zainstalowano:
• metody fizyczne (badanie, badanie dotykowe, uderzenie lub stukanie w celu określenia stref zmienionego dźwięku, osłuchiwanie lub nasłuchiwanie zmian w dźwiękach oddechowych);
• metody wizualizacji, w tym jonizacja - RTG, CT i modyfikacje, radioizotop, PET, PET-CT; niejonizujące - ultradźwięki, MRI i modyfikacje;
• metody laboratoryjne (ogólne kliniczne, specyficzne, w tym markery nowotworowe).
• Objawy różnicowe. Potrzebne onkologom do wyjaśnienia zmian na poziomie komórkowym i mikrofizjologicznym, na przykład w celu określenia nowotworów niedrobnokomórkowych i drobnokomórkowych lub ich odmian. Są one określane metodami cytologicznymi i histologicznymi w różnych modyfikacjach, czasem uzupełnianych instrumentalnymi metodami wizualizacji, najbardziej pouczające są tutaj metody PET i PET-CT.

We współczesnej onkologii badania przesiewowe są najbardziej obiecującą metodą wczesnej diagnozy. Jest to badanie kliniczne na dużą skalę populacji warunkowo zdrowej. Badania przesiewowe w kierunku niektórych postaci raka skutecznie zastępują diagnostykę klasyczną metodą trzystopniową. Niestety, w naszym kraju nie prowadzi się badań przesiewowych w kierunku raka płuca ze względu na niską skuteczność instrumentalnego wykrywania choroby.

W celu powszechnego wprowadzenia badań przesiewowych konieczne jest:

• dostępność skutecznych, wysoce czułych urządzeń diagnostycznych;
• wysoko wykwalifikowany personel medyczny;
• czujność onkologiczna populacji.

Jeśli w ostatnim czasie państwo z mniejszym lub większym sukcesem spełniło dwa pierwsze warunki, to nasz artykuł wzywa do zwiększenia czujności onkologicznej i poczucia odpowiedzialności za własne zdrowie.

W ogóle nie dążymy do tego, aby każdy, kto czyta onkologa. Naszym zadaniem jest optymalizacja współpracy między pacjentem a lekarzem. W końcu co dziewiąty na dziesięciu chorych na raka płuca trafia do lekarza powiatowej polikliniki.

Kaszel z rakiem płuc

Kaszel to ochronna reakcja układu oddechowego na podrażnienie określonych receptorów. Występuje z krótkotrwałym lub długotrwałym endogennym (wewnętrznym) lub egzogennym (zewnętrznym, obcym) wpływem na receptory.

Podczas pierwszej wizyty staraj się bardzo dokładnie opisywać odruch kaszlowy, jeśli taki występuje. Chociaż kaszel nie jest patognomonicznym objawem raka płuc, czasami wskazuje na naturę patogenezy. Połączenie metod badawczych - kaszlu, perkusji i radiografii może dostarczyć lekarzowi cennego materiału do analizy w okresie wstępnej diagnozy.

Patologiczne (długotrwałe) odgłosy kaszlu charakteryzują się:

• mocne słabe;
• częste / rzadkie;
• głośny / ochrypły (ochrypły);
• długi krótki;
• toczenia / szarpanie;
• bolesny / bezbolesny;
• suchy / mokry.

Następujące odgłosy kaszlu nie są typowe dla uszkodzenia płuc: mocne, głośne, krótkie. Najprawdopodobniej charakteryzują zmiany w krtani i tchawicy lub onkologiczne w tych obszarach. Kaszel z podrażnieniem receptorów zlokalizowanych na strunach głosowych objawia się ochrypłym lub ochrypłym dźwiękiem.

Typowe odgłosy kaszlu przy podrażnieniu receptorów w tkance płucnej:

• Słaby, ociągający się, głuchy, głęboki - charakteryzuje spadek elastyczności płuc lub procesy patologiczne rozproszone w tkankach.
• Bolesna, przechodząca w łagodną postać - kaszel, wskazuje na udział opłucnej wokół płuc w patogenezie lub lokalizację patogenezy w dużych oskrzelach strefy centralnej wrażliwej na ból. Ból nasila się wraz z ruchem klatki piersiowej. Jeśli osłuchiwanie (słuchanie) płuc ujawni połączenie bolesnego kaszlu i plusku, oznacza to gromadzenie się płynu między płucem a opłucną.

Wilgotny kaszel:

• z dobrym (płynnym) odkrztuszaniem zawartości - ostrym przebiegiem patogenezy w płucach.
• z lepkim wydzielaniem - przewlekłym przebiegiem patogenezy w płucach.
• Suchy kaszel może poprzedzać wystąpienie mokrego kaszlu lub mokry kaszel zamienia się w suchy kaszel. Zjawisko suchego kaszlu jest charakterystyczne dla przewlekłego podrażnienia receptorów bez tworzenia się wysięku w płucach. Równie dobrze może to być rosnący nowotwór bez procesów zapalnych i martwiczych wokół ogniska.

Niebezpiecznie nagłe ustanie kaszlu jest jednym z możliwych objawów zahamowania odruchu w wyniku rozwoju zatrucia.

Przypominamy, że nie należy wyciągać samodzielnych wniosków. Informacje podane są tak, aby pacjent mógł jak najpełniej opisać lekarzowi swoje uczucia w przypadku odruchu kaszlowego. Ostateczna diagnoza opiera się na zestawie badań.

Krew na raka płuc

Pacjenci zawsze boją się wypływu krwi z dróg oddechowych. Zjawisko to nazywa się krwiopluciem. Nie jest to koniecznie oznaką raka płuc. Krew wydzielana z płuc nie jest specyficznym objawem raka płuc.

Wypływ krwi z nosa jest przejawem naruszenia integralności jednego z naczyń krwionośnych w drogach oddechowych. Krwawienie z jamy ustnej jest mylące dla laików.

Izolacja krwi z:

• narządy trawienne - ciemna krew (kolor fusów) spowodowana działaniem enzymów trawiennych lub soku żołądkowego;
• narządy oddechowe - krew jest przeważnie szkarłatna, czasem ciemnoczerwona, zawsze spieniona z powodu zanieczyszczeń powietrza.

Przyczyny krwioplucia płucnego są różnorodne i towarzyszą chorobom z patogenezą w układzie oddechowym człowieka. Pomiędzy nimi:

• późne stadia gruźlicy;
• krwawienie wewnętrzne z ranami klatki piersiowej;
• ropnie w płucach lub drogach oddechowych;
• zawały serca;
• zapalenie płuc.

Powody mogą być również inne. Krwawienie w raku płuc zwykle oznacza uszkodzenie jednego z naczyń śródpiersia lub centralnej części płuca. Krwioplucie jest niebezpiecznym objawem, zwłaszcza przy masowej wewnętrznej utracie krwi.

Oznaki masywnego krwawienia:

• obfite szkarłatne wydzielanie, powolne krwawienie w kolorze ciemnoczerwonym;
• postępujące pogorszenie samopoczucia;
• bladość błon śluzowych;
• pulsujący nitkowaty.

Pierwsze oznaki raka płuc

Mogą bardzo różnić się od typowych objawów, takich jak kaszel, duszność, krwioplucie i inne objawy typowe dla raka płuc.

Uwaga! Poniższych objawów nie należy uważać za niebezpieczne bez potwierdzenia lekarskiego. Nie zawsze są kojarzone ze śmiertelną patologią.

Osoba, u której można zdiagnozować raka płuca, podczas pierwszego przyjęcia otrzymuje skierowanie do lekarzy następujących specjalności:

• neurologa, jeśli pacjent ma klasterowe (napadowe) bóle głowy i bóle przypominające ataki osteochondrozy;
• do okulisty lub neurologa w przypadku upośledzenia ruchomości i wielkości źrenicy oka lub zmian pigmentacji tęczówki;
• terapeuty, jeśli podejrzewasz przeziębienie z suchym kaszlem, prawdopodobnie niewielką hipertermią (podwyższona temperatura ciała);
• terapeucie lub fitiatricowi, z mokrym kaszlem, świszczącym oddechem w płucach, krwiopluciem, ostrym spadkiem masy ciała, ogólnym osłabieniem;
• kardiolog, zadyszka, ból w okolicy serca po niewielkim wysiłku fizycznym, ogólne osłabienie.

Osoba zauważająca powyższe objawy powinna zgłosić je lekarzowi lub uzupełnić zebrane informacje o następujące informacje:

• postawy wobec palenia z objawami płucnymi;
• obecność chorób onkologicznych u krewnych;
• stopniowy wzrost jednego z powyższych objawów (jest cennym dodatkiem, ponieważ wskazuje na powolny rozwój choroby, charakterystyczny dla onkologii);
• Odmianą kancerogenezy jest również ostre nasilenie objawów na tle wcześniejszego przewlekłego złego samopoczucia, ogólnego osłabienia, zmniejszonego apetytu i masy ciała.

Przyczyny raka płuc

Płuca są jedynym wewnętrznym narządem człowieka, który ma bezpośredni kontakt ze środowiskiem zewnętrznym. Wdychane powietrze dociera do pęcherzyków płucnych w niezmienionej postaci. Mikrocząstki obecne w powietrzu zatrzymują się na ścianach błon śluzowych. Stały kontakt ze środowiskiem zewnętrznym z góry determinuje główną cechę nabłonka płuc - zwiększone tempo odnowy pokoleń błon śluzowych oskrzeli.

Funkcje filtra biologicznego realizowane są przez błony śluzowe poprzez:

• mikrokosmki wyściełające drogi oddechowe;
• nabłonek wytwarzający śluz;
• receptory odruchu kaszlu.

Komórki nabłonka wchodzą w kontakt z aerozolami wdychanego powietrza, składającymi się z cząstek płynnych i / lub stałych, w tym:

• naturalny - kurz, pyłki roślin;
• antropogeniczne - dym tytoniowy, spaliny samochodowe, pyły z fabryk, kopalń, kopalń, elektrociepłowni.

Aby czytelnik mógł zrozumieć, o czym mówimy, aerozol jest stabilną zawiesiną w gazie (powietrzu):

• ultra małe cząsteczki cieczy - mgła;
• ultra małe cząstki stałe - dym;
• małe cząstki stałe - pył.

W skład mgły, dymu i kurzu mogą wchodzić agresywne substancje nieorganiczne i organiczne, w tym pyłki roślin, mikroskopijne grzyby, bakterie, wirusy, które negatywnie wpływają na mikrokosmki nabłonka.

Słabo zabezpieczone komórki nabłonkowe co sekundę znajdują się pod wpływem zewnętrznych czynników chorobotwórczych, co znacznie zwiększa prawdopodobieństwo patologicznych mutacji i rozwoju nowotworów płuc.

Potencjalne czynniki raka płuc:

1. Wysoki wskaźnik apoptozy nabłonka - im więcej powstaje nowych komórek, tym większe prawdopodobieństwo mutacji nowotworowych (czynnik naturalny);
2. Względna wrażliwość delikatnych tkanek na działanie szkodliwych aerozoli wdychanego powietrza (czynnik prowokujący).

Zauważono, że prawdopodobieństwo zachorowania na raka płuc jest bezpośrednio związane ze starzeniem się organizmu, uwarunkowaniami genetycznymi i przewlekłymi chorobami płuc.

Czynniki ryzyka raka płuc

Dotyczy to głównie osób, które są pod wpływem czynników fizycznych, chemicznych i biologicznych przez długi czas, a także mają predyspozycje dziedziczne.

• Dym tytoniowy. Około 80% pacjentów z rakiem płuc to aktywni palacze, ale zaobserwowano szkodliwe skutki dymu tytoniowego i biernego palenia (patrz Tabela: Fakty i skutki palenia podczas ciąży).
• Radon (pierwiastek słabo radioaktywny). Promieniowanie alfa radonu jest zawarte w naturalnym promieniowaniu tła Ziemi. Moc promieniowania jest jednak niska, wystarczająca do stymulacji mutacji komórek dróg oddechowych. Radon w postaci gazu gromadzi się w piwnicach domów, przenika do pomieszczeń mieszkalnych poprzez system wentylacji, przez szczeliny między piwnicą a piętrem.
• Genetyczne predyspozycje. Obecność powtarzających się przypadków raka płuc u krewnych.
• Wiek. Starzenie fizjologiczne znacznie zwiększa ryzyko rozwoju patologicznych mutacji w komórkach nabłonka.

• Ryzyko zawodowe. Wysokie prawdopodobieństwo narażenia w miejscu pracy na lotne, pylące substancje rakotwórcze:

  • azbest - stosowany w budownictwie, do produkcji materiałów budowlanych, wyrobów gumowych, wchodzi w skład płuczek wiertniczych;
  • kadm - w składzie lutów stosowany jest przez jubilerów przy lutowaniu płytek elektronicznych, obróbce antykorozyjnej, przy produkcji baterii i baterii słonecznych;
  • chrom - stosowany w metalurgii jako składnik stali stopowych;
  • arsen - stosowany w metalurgii, pirotechnice, mikroelektronice, produkcji farb, przemyśle skórzanym;
  • pary barwników syntetycznych na bazie emalii nitro - stosowane w budownictwie, malarstwie;
  • spaliny - cierpią pracownicy warsztatów samochodowych;
  • promieniowanie jonizujące (gamma, beta, rentgenowskie) - odbierane przez pracowników pracowni rentgenowskich i elektrowni jądrowych.
• Czynniki endogenne, w tym przewlekłe choroby płuc (gruźlica, odoskrzelowe zapalenie płuc);
• Niejasne czynniki. U wielu pacjentów niemożliwe jest ustalenie przyczyn choroby nowoczesnymi metodami.

Klasyfikacja raka płuc

Bez wstępnego przygotowania bardzo trudno jest zrozumieć rodzaje i różnice postaci raka płuc. W medycynie praktycznej na określenie ich używa się skomplikowanych terminów. Istnieje wiele rodzajów i form raka. Maksymalnie uprościliśmy zadanie i wyjaśniliśmy różnice. Wszystkie terminy używane do określenia form raka pasują do naszej uproszczonej, dostosowanej klasyfikacji.

Klasyfikacja według lokalizacji głównego ogniska. Guz nowotworowy może być zlokalizowany w różnych częściach płuc:

• Rak centralny - zlokalizowany w centrum płuca, w którym znajdują się duże oskrzela, naczynia krwionośne i węzły nerwowe;
• Rak obwodowy - zlokalizowany po bokach płuca, gdzie zlokalizowane są drobne oskrzeliki, drobne naczynia krwionośne - naczynia włosowate, kilka receptorów bólu;
• Rak wierzchołka (śródpiersia płuc) - zlokalizowany na szczycie płuca, jest rodzajem raka obwodowego. Charakteryzuje się rozpraszającymi objawami ze względu na zajęcie naczyń krwionośnych w obojczyku i zwoju gwiaździstym. Pancosta objawia się objawami neurologicznymi: na twarzy (asymetria), źrenicach (różne kształty, opadanie, zwężenie, inne), na głowie (silny klasterowy ból głowy). To myli diagnostów z mnogością objawów i brakiem zdjęć rentgenowskich ognisk guza.
• Nietypowa lokalizacja. Udział w karcynogenezie przedniej i / lub górnej połowy śródpiersia - narządów środkowej części klatki piersiowej, leżących między prawym a lewym płucem.

Opisując lokalizację raka, radiolog zwykle dopisuje, wskazując na kształt guza, np.:

• sękaty;
• rozgałęziony;
• sferoidalne lub inne.

Zatem, w zależności od lokalizacji guza w organizmie, rak może być: centralny, wierzchołkowy, obwodowy, a także prawostronny, lewostronny lub obustronny. W postaci wzrostu guza - guzkowy, rozgałęziony lub mieszany.

Powyższa klasyfikacja nie uwzględnia mikroskopowej budowy komórek nowotworowych. Do różnicowania stosuje się analizę histologiczną, która jest niezbędna do wyjaśnienia cech mikroskopowej struktury nowotworu.

Powszechnie wiadomo, że mikroskopijne cechy budowy onkokomórek determinują patogenezę choroby, w tym:

• tempo wzrostu guza;
• dominująca lokalizacja głównego ogniska;
• agresywność - skłonność do przerzutów.

Wiedza jest wykorzystywana przez klinicystów do określenia strategii leczenia. W naszym przypadku jest to konieczne do ogólnego zrozumienia kancerogenezy.

Klasyfikacja oparta na różnicach histologicznych w komórkach:

• Rak niedrobnokomórkowy. Jest to grupa chorób onkologicznych, składająca się z kilku blisko spokrewnionych form. Całkowity udział form niedrobnokomórkowych w strukturze raka płuca wynosi około 80-85%. Skojarzenie opiera się na morfologicznym podobieństwie komórek, ale każda forma ma pewne cechy szczególne. Rak niedrobnokomórkowy składa się z następujących postaci:
• łuskowaty;
• duża komórka;
• rak gruczołowy;
• rzadkie formy.
• Rak drobnokomórkowy. Bardziej jednorodna grupa. Obejmuje około 10-15% klinicznych przypadków raka płuca. Różni się w szczególności agresywnością. Tempo podwajania objętości guza w tej postaci wynosi około 30 dni w porównaniu do ponad 100 dni w przypadku form niedrobnokomórkowych.

Podaliśmy uogólnioną klasyfikację raka płuc. Istnieją bardziej subtelne typy raka, ale są one używane w dyskusjach naukowych do opisu kancerogenezy. Przeczytaj więcej o typowych formularzach poniżej.

Etapy raka płuc

W onkologii, dla wygody opisu, rozróżnia się stadia choroby. Stopniowanie kancerogenezy jest koncepcją warunkową, ale jest bardzo wygodne i pozwala na ujednolicenie i uproszczenie opisu choroby w komunikacji zawodowej.

Zgodnie z klasyfikacją międzynarodową stan kancerogenezy określany jest zwykle przez pierwsze litery łacińskich słów:

• Guz (guz), oznacza guz, dla celów skrótu używana jest pierwsza litera słowa - T, uzupełniona numerycznymi oznaczeniami od jednego do czterech w celu scharakteryzowania wielkości guza.
• Węzeł (węzeł) oznacza regionalne węzły chłonne, w celu redukcji używana jest pierwsza litera słowa - N, która jest uzupełniona liczbami od jednego do trzech, aby wskazać stopień zajęcia węzłów.
• Przerzuty (przerzuty), czyli obecność wyrostków złośliwego guza do odległych narządów, w celu redukcji używana jest pierwsza litera - M, która jest uzupełniona liczbami zero lub jeden i charakteryzuje się stopniem wzrostu.
• Używa dodatkowego określenia agresywności komórek nowotworowych, pisząc literę G. Wskazuje G ₁ wysoce zróżnicowane (nieagresywne komórki). Co więcej, w celu zwiększenia agresywności wobec ludzkiego ciała - G ₂, G ₃, G ₄.

Podobnie brak widocznych zmian w organizmie oraz stany przedrakowe sygnalizowane są poprzez dodanie symboli:

• Za mało informacji, aby opisać stan guza - litera (x)
• Guz nie został wykryty - litera (0)
• Nieinwazyjny rak to połączenie liter (jest) lub (rak in situ).

Używając podobnych oznaczeń, przedstawiamy opis stadiów raka płuc.

Rak płuc stopnia 1

T ₁ - wielkość nowotworu nie przekracza trzech centymetrów średnicy (na zdjęciu rentgenowskim). N ₀ - węzły chłonne nie są dotknięte. Przerzuty - M _{0 są} nieobecne.

W przeciwieństwie do raka piersi - BC (patrz tutaj), pierwszy etap raka płuc (LC) jest trudny do zdiagnozowania.

Na przykład węzły chłonne z:

• BC - łatwo wyczuwalny rękami, począwszy od najwcześniejszych etapów karcynogenezy;
• RL - widoczne tylko na zdjęciach RTG lub przy użyciu innych skomplikowanych technik obrazowania, ponieważ węzły chłonne (okołoskrzelowe lub korzeń płuca) znajdują się głęboko w klatce piersiowej.

Rak płuc w stadium 2

T ₂ - wielkość nowotworu wynosi od 3 do 6 centymetrów średnicy. Do tej grupy zalicza się również guzy o dowolnej innej wielkości wystarczającej do zablokowania oskrzela, co na rentgenogramie ujawnia się w postaci ogniskowej niedodmy (zapaści) lub zapalenia płuc (zagęszczenie) tkanki płucnej na obwodzie oskrzela. Guz i ogniska patologiczne o niewielkich rozmiarach można zobaczyć na zdjęciu radiologicznym w okolicy centralnej, znacznie trudniej - na obwodzie i koniuszku płuca.

Zaangażowanie regionalnych węzłów chłonnych drugiego stadium w kancerogenezie - N ₁. Oznacza to jednostronne uszkodzenie węzłów chłonnych przez komórki rakowe. M ₀ lub M ₁ - oznacza, że przerzuty z takim samym prawdopodobieństwem mogą być nieobecne i znalezione w sąsiednich narządach.

Rak płuc w stadium 3

T ₃ - rozmiar nowotworu ma ponad 6 centymetrów średnicy. Guz może mieć również inną wielkość, ale rozciąga się na ścianę klatki piersiowej i obszar oddzielenia głównych oskrzeli, przepony lub jest guzem powodującym niedodmę lub stwardnienie całego płuca. N ₂ - udział w karcynogenezie odległych węzłów chłonnych po stronie dotkniętej chorobą lub w okolicy rozwidlenia oskrzeli głównych. M ₁ - występują oznaki przerzutów w narządach odległych od płuc.

Rak płuc w stadium 4

T ₄ - wielkość nowotworu nie ma znaczenia. Guz rozprzestrzenia się poza klatkę piersiową, zajmuje przede wszystkim sąsiednie narządy (serce, przewód pokarmowy, kręgi piersiowe), charakteryzuje się nagromadzeniem wysięku w jamie opłucnej. N ₃ - całkowite uszkodzenie węzłów chłonnych chorej strony, liczne zmiany po przeciwnej stronie. M ₁ - wiele odległych przerzutów.

Dowiedz się więcej: Rak płuc stadium 4

Rodzaje raka płuc

Raka płuca wyróżnia miejsce lokalizacji (obwodowe lub centralne), a także cytologiczna, histologiczna struktura komórek nowotworowych (drobnokomórkowa, niedrobnokomórkowa).

Obwodowy rak płuc

Osobliwością tego typu raka jest to, że guz rozwija się w wyniku mutacji na powierzchni małych oskrzeli - podsegmentowych (3-5 rzędów) i małych (6-16 rzędów).

Dla jasności: drzewo oskrzelowe w płucach składa się z oskrzeli o malejącej średnicy od 1 głównego oskrzela do oskrzeli 16-go rzędu. Małe, szesnastego rzędu, przechodzą do jeszcze mniejszych oskrzelików i ostatecznych struktur - pęcherzyków płucnych.

Kliniczne znaczenie porażki małych i najmniejszych oskrzeli:

• przedłużony brak objawów (brak receptorów bólu, lepsza kompensacja uszkodzeń w małych formacjach płuc);
• pierwsze objawy (kaszel, krwioplucie, ból o niepewnej lokalizacji) są związane z urazem delikatnych oskrzeli i małych naczyń włosowatych.

Najbardziej charakterystyczny wzrost guzów obwodowych jest guzkowy. W tej formie zwykle znajduje się na zdjęciach fluorograficznych (rentgenowskich) wykonanych w ostrych lub przewlekłych chorobach płuc.

Typowe postacie raka obwodowego są wizualizowane na obrazach jako:

• zaokrąglony (pojedynczy) węzeł;
• zaokrąglony pusty węzeł o cienkich ścianach;
• infiltracja z rozmytym konturem;
• pojedynczy węzeł mniejszy niż 10 mm;
• wiele małych węzłów.

Rytm wzrostu (podwojenie wartości) wynosi 110-140 dni. Odchylenia od normy ustalono w ciągu minimum 40 dni, maksymalnie 800 dni. W pewnym stopniu długi okres podwajania wskazuje na dobrą jakość nowotworu.

Guz obwodowy charakteryzuje się promiennymi konturami. Zjawisko to tłumaczy się specjalną formą wzrostu węzłów w płucach.

W niektórych przypadkach możliwe jest przybliżone różnicowanie guzów według kształtu konturów i promieni:

• małe, częste promienie wzdłuż konturu - tworzenie się komórek nabłonka płaskiego;
• grube, długie promienie, wapienne plamki z małymi kropkami - Rak gruczołowy;
• wyraźne kontury - agresywne formacje drobnokomórkowe.

Inne pośrednie oznaki raka obwodowego, znalezione na zdjęciach jako obszar światła ujemnego:

• wgłębienia „Riglera” widoczne są w obszarze połączenia lub oddzielenia guza i oskrzela 3-5 rzędu;
• wokół guza tkanki płucnej, miejsce małego naczynia zablokowanego przez guz;

Powikłania raka obwodowego:

• zapalenie płuc za zablokowaniem oskrzeli i wykluczeniem tego miejsca z funkcji oddechowej. Rozległe ogniska prowadzą do zmniejszenia czynności oddechowej płuc;
• powstanie wnęki w węźle, która może później być ogniskiem rozprzestrzeniania się ropnego zapalenia;
• nagromadzenie płynu w jamie między płucem a opłucną;
• szybki wzrost węzła obwodowego i przejście procesu do śródpiersia;

Do trudnych do zdiagnozowania postaci raka obwodowego zalicza się wierzchołkowy rak płuca, który charakteryzuje się objawami neurologicznymi związanymi z rozprzestrzenianiem się uszkodzeń ważnych węzłów nerwowych znajdujących się w tej strefie.

Dowiedz się więcej: Obwodowy rak płuc

Drobnokomórkowy rak płuc

Otrzymał tę nazwę ze względu na kształt komórek, nazywany jest również rakiem neuroendokrynnym płuc. Odnosi się do najbardziej agresywnych postaci raka płuc. Występuje głównie u palaczy płci męskiej w wieku powyżej 40 lat. Wskaźnik wykrywalności tej choroby nie przekracza 25% wszystkich histologicznych typów raka.

Charakterystyka biologiczna raka drobnokomórkowego:

• mały rozmiar (tylko dwa razy większy niż limfocyt - krwinki);
• złośliwość;
• szybki wzrost, aktywne podwojenie objętości w ciągu 30 dni, dla porównania w innych postaciach raka - ponad 100 dni;
• wrażliwość receptorów komórek rakowych na chemioterapię i radioterapię.

Istnieje kilka rodzajów raka drobnokomórkowego:

• owsianka;
• pośredni;
• łączny.

Nowotwory drobnokomórkowe są zdolne do wytwarzania niektórych hormonów (ACTH, antydiuretyczne, somatotropowe).

Objawy kliniczne raka drobnokomórkowego nie różnią się zasadniczo od innych postaci raka płuca, poza tym, że patogeneza rozwija się szybko, a objawy widoczne dla badacza są nieliczne.

Więcej informacji: drobnokomórkowy rak płuca

Niedrobnokomórkowego raka płuca

Ta grupa chorób onkologicznych różni się od drobnokomórkowych cechami histologicznymi. Objawy kliniczne:

• zwiększone zmęczenie;
• zespół płucny (duszność, kaszel, krwioplucie);
• postępująca utrata masy ciała.

Obejmuje około 80% wszystkich pacjentów z chorobami nowotworowymi.

Istnieją trzy główne postacie histologiczne raka niedrobnokomórkowego:

• łuskowaty;
• duża komórka;
• rak gruczołowy.

Choroba charakteryzuje się subklinicznym przebiegiem patogenezy do stadium 2-3. Na przykład około 30% pacjentów rozpoznaje swoją diagnozę na 3 etapach, około 40% - na 4 etapach.

Choroba charakteryzuje się szybkim przebiegiem ostatnich etapów. W ciągu pięciu lat żyje tylko 15-17% pacjentów.

Płaskonabłonkowy rak płuc

Jest to mniejszy histologiczny typ raka niedrobnokomórkowego. Różni się spokojnym wzrostem komórek. Mutacje rozpoczynają się w centralnej części lub na obrzeżach płuc.

Rak płaskonabłonkowy jest wynikiem zwyrodnienia nabłonka rzęskowego pod wpływem nikotyny i innych substancji zawartych w dymie tytoniowym do kształtu komórki przypominającego powłokowy nabłonek płaskonabłonkowy.

Rosnący guz rośnie wraz z naczyniami włosowatymi naczyń krwionośnych, aby zapewnić sobie własne funkcje życiowe.

Objawy kliniczne są podobne do innych postaci raka płuc. Stają się zauważalne do rozpoznania po zaangażowaniu znacznej części tkanki płucnej w patogenezę i przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych.

Główną metodą diagnostyczną jest badanie histologiczne próbki komórek rakowych.

Więcej informacji: Płaskokomórkowy rak płuc

Centralny rak płuc

Odnosi się do nowotworów zidentyfikowanych na podstawie ich lokalizacji w płucach. Specyfika lokalizacji guza w dużych oskrzelach wynosi 1-3 rzędów.

Charakteryzuje się wczesnym początkiem objawów z:

• udział dużych oskrzeli i narządów śródpiersia w kancerogenezie;
• podrażnienie receptorów bólu;
• zablokowanie dużych oskrzeli i utrata znacznej objętości powierzchni oddechowej.

Ten typ onkologii jest stosunkowo łatwy (z wyjątkiem bardzo wczesnych stadiów) do wizualizacji konwencjonalnymi metodami diagnostycznymi, potwierdzony objawami laboratoryjnymi i klinicznymi.

Najczęstsze wczesne objawy to:

• suchy, wyniszczający kaszel, który nie reaguje na leczenie;
• dodanie krwi do kaszlu w wyniku naruszenia integralności naczynia krwionośnego, a następnie pojawienie się śluzowej, ropnej plwociny;
• blokowaniu i uciskaniu dużego oskrzela towarzyszy duszność w spoczynku.

Przerzuty raka płuc

Prawie wszystkie ludzkie nowotwory są zdolne do przerzutów - przemieszczania się komórek rakowych w całym organizmie i tworzenia ognisk odległej wtórnej karcynogenezy.

Ogólne wzorce przerzutów w raku płuc:

• rozprzestrzeniają się po całym ciele wraz z przepływem płynów biologicznych (limfy, krwi) oraz w kontakcie z sąsiednimi narządami;
• komórki przerzutowe są prawie zawsze identyczne z komórkami ogniska pierwotnego,
• mechaniczny ruch komórek nowotworowych do innych narządów nie oznacza rozwoju wtórnej karcynogenezy, obserwuje się zahamowanie tego procesu.

Rozprzestrzenianie się guza w raku płuc odbywa się na trzy sposoby - limfogenny, krwiotwórczy i kontaktowy.

Ruch komórek limfogennych charakteryzuje się najbardziej prawdopodobnymi miejscami wiązania komórek złośliwych w węzłach chłonnych płuc:

• płucny;
• oskrzelowo-płucne;
• do tchawicy i tchawicy;
• stan przedsierdziowy;
• osierdziowe boczne;
• śródpiersia.

Ruch komórek krwiotwórczych charakteryzuje się najbardziej prawdopodobnymi miejscami utrwalenia komórek złośliwych w narządach śródpiersia:

• serce i jego naczynia;
• tchawica i główne oskrzela płuc;
• przełyk;
• grasica;
• węzły nerwowe (przeponowe, błędne, gwiaździste).

Wzdłuż drogi żylnej przerzuty dalej postępują do następujących narządów, według malejącej ważności:

• wątroba;
• nerki;
• kości szkieletu;
• nadnercza.

Szlak kontaktowy wyjaśnia rozprzestrzenianie się kancerogenezy na sąsiednie formacje, które nie mają połączenia z płucami krwi i naczyniami limfatycznymi, w szczególności z opłucną płucną.

Temat: Odporność o 243% - nowa generacja leków immunomodulujących

Prognozy dotyczące choroby

Powyżej mówiliśmy o znacznym wzroście korzystnego wyniku w wykrywaniu raka na wczesnym etapie onkogenezy. Problem w tym, że ta postać raka jest trudna do zdiagnozowania na wczesnym etapie.

Zastosowanie tradycyjnych algorytmów diagnostycznych pozwala na wykrycie raka płuca w 60-80% przypadków w 3-4 etapach choroby, gdy leczenie operacyjne jest nieskuteczne, a przerzuty rozprzestrzeniają się daleko poza układ oddechowy.

Istnieje możliwość znacznej poprawy rokowania choroby przy użyciu nowoczesnych technologii diagnostycznych.

Zwróć uwagę, czy koszt rozpoznania choroby jest zgodny z jakością późniejszego leczenia.

Koszt zaawansowanych technologicznie metod wykrywania raka:

• uzasadnione we wczesnych stadiach choroby, kiedy lekarz ma szeroki wachlarz możliwości leczenia;
• nie są uzasadnione ani wątpliwe, gdy kancerogeneza rozwinęła się do klinicznie wykrywalnego stadium choroby, w takim przypadku można ograniczyć się do konwencjonalnych badań diagnostycznych.

Najbardziej obiecujące metody wczesnego wykrywania komórek nowotworowych w płucach:

• Wielowarstwowa spiralna tomografia komputerowa (MSCT). Technika pozwala na zbadanie piersi w 8-10 sekund lub zbadanie całej osoby w celu określenia ognisk guzów pierwotnych i wtórnych. Inne metody nie mają takiej możliwości. Jednocześnie guzy o średnicy do 1-3 mm są wykrywane z dużą klarownością. Możliwe jest zbudowanie dwu- i trójwymiarowych obrazów oraz określenie dokładnej lokalizacji guza.
• Pozytonowa tomografia emisyjna w połączeniu z tomografią komputerową (PET-CT), metoda znacznie przewyższa metody CT czy MRI w określaniu czułości i specyficznych cech komórek nowotworowych.

Jeśli czułość i swoistość CT lub MRI wynosi średnio 60%, to te same wskaźniki dla PET-CT wynoszą od 90% i więcej, a minimalny rozmiar wykrytego guza wynosi 5-7 mm.

Diagnoza raka płuc

Diagnoza posiada wieloetapowy, złożony profesjonalny algorytm, który jest zrozumiały tylko dla specjalistów. W tej części podsumowujemy opisane powyżej informacje, które są ważne dla pacjenta.

Zestaw objawów diagnostycznych raka płuc:

• płucny;
• pozapłucne;
• hormonalny.

Wspomnieliśmy już o pierwszych dwóch kierunkach i wspomnieliśmy mimochodem, że niektóre guzy wydzielają hormony i substancje hormonopodobne, które zmieniają kliniczne objawy choroby.

Dla rozpoznania pierwotnego ważna jest obecność co najmniej jednego objawu w każdym zespole.

Zespół płucny

Obejmuje długoterminowe, nieuleczalne:

• wilgotny kaszel, prawdopodobnie z krwią;
• ból w klatce piersiowej;
• duszność spoczynkowa, gorsza po wysiłku;
• świszczący oddech;
• chrypka.

Zespół pozapłucny

Jest charakterystyczny dla raka płuc tylko w połączeniu z zespołem płucnym:

• gorączka;
• utrata masy ciała;
• ogólna słabość;
• napady padaczkowe, bóle głowy, zmiany wielkości, koloru struktur oka;
• ból kości podbrzusza;

Zespół zaburzeń hormonalnych

Przejawia się w niektórych rodzajach raka. Jest to ważne dla pierwotnego rozpoznania raka płuca w połączeniu z jednym lub większą liczbą objawów zespołu płucnego i pozapłucnego.

Naruszenia ujawniają wyniki badań laboratoryjnych, a mianowicie:

• wysoki poziom wapnia we krwi;
• niski poziom sodu we krwi;
• Zespół Itsenko-Cushinga;
• nagłe, długotrwałe nie gojące się wysypki skórne;
• zgrubienie stawów paliczków palców.

Kolejność i celowość badań instrumentalnych i laboratoryjnych, wybór metod pozyskania materiału do diagnostycznych badań histologicznych pozostawi się onkologom.

Dowiedz się więcej: Testy na raka płuc

Leczenie raka płuc

Standardowe metody leczenia raka płuc to:

• chirurgiczne usunięcie guza;
• chemioterapia - dożylne podawanie substancji chemicznych hamujących wzrost komórek nowotworowych.
• radioterapia - ekspozycja zmienionych komórek na twarde rodzaje promieniowania.

Użyj powyższego jako pojedynczej metody lub w połączeniu. Niektóre formy, takie jak rak drobnokomórkowy, nie reagują na operację, ale są wrażliwe na chemioterapię.

Chemioterapia raka płuc

Taktyka masowej chemioterapii jest determinowana postacią choroby i stopniem kancerogenezy.

Powszechnymi cytostatykami są leki farmakologiczne, które mają zdolność hamowania wzrostu komórek nowotworowych: cisplatyna, etopozyd, cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, nimustina, paklitaksel, karboplatyna, irynotekan, gemcytabina. Leki te są stosowane przed operacją w celu zmniejszenia rozmiaru guza. W niektórych przypadkach metoda ma dobry efekt leczniczy. Efekty uboczne po zastosowaniu cytostatyków są odwracalne.

Stosunkowo niedawno wprowadzone do praktycznego użytku:

• terapie hormonalne;
• immunologiczne (cytokinetyczne) metody walki z rakiem płuc.

Ich ograniczone zastosowanie wiąże się ze złożonością korekcji hormonalnej niektórych postaci raka. Immunoterapia i terapia celowana nie zwalczają skutecznie raka w organizmie ze zniszczonym układem odpornościowym.

Dowiedz się więcej: Chemioterapia raka płuc

Obiecujące metody leczenia raka płuc

Radioterapia

• Kontrolowana ekspozycja na promieniowanie wizualne komórek rakowych lub technologii (IGRT). Polega na napromieniowaniu uszkodzonej komórki, jej natychmiastowej korekcie po dostatecznym naświetleniu oraz przeniesieniu obciążenia na sąsiedni obszar uszkodzonej tkanki.
• Kontaktowa ekspozycja na promieniowanie lub technologia brachyterapii. Polega na dostarczaniu do tkanek nowotworowych specjalnych substancji, które wzmacniają efekt celowania w uszkodzone komórki.
• Inteligentna technologia noży. Zasada polega na idealnie dokładnym działaniu cybernoża na akumulację uszkodzonych komórek.

Dowiedz się więcej: Radioterapia raka płuc

Nowoczesna chemioterapia

Znakowanie komórek nowotworowych (technologia PDT) substancjami zwiększającymi wrażliwość na zewnętrzną ekspozycję na laser i eliminującymi uszkodzenia zdrowej tkanki.

Główną wadą nowych technologii jest to, że wpływają one na rozwiniętą patogenezę, ale nie zapobiegają patologicznym mutacjom.

Zobacz także: Zapobieganie rakowi płuc

Leczenie raka płuc środkami ludowymi

Wskazane jest, aby porozmawiać o zapobieganiu rakowi płuc za pomocą środków ludowych, w tym rzuceniu palenia i wyeliminowaniu skutków rakotwórczych pyłów, inhalacji. Ale priorytetem w leczeniu raka nadal pozostaje oficjalna medycyna.

Tymczasem nawet lekarz nie zwróci uwagi na rozkwit zachorowalności pomimo wysiłków lekarzy. Apteki są pełne leków, a technologie diagnozowania i leczenia raka są niesamowite.

Zjawisko to nie jest łatwe do wyjaśnienia, jest wieloczynnikowe i wiąże się z zanieczyszczeniem środowiska, niezdrową dietą, stresem domowym i zawodowym.

Autor artykułu: Bykov Evgeny Pavlovich | Onkolog, chirurg

Wykształcenie: ukończyła rezydenturę w Rosyjskim Naukowym Centrum Onkologicznym. N. N. Błochin”i uzyskał dyplom w specjalności„ Onkolog”