Limfopenia - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Limfopenia

Limfopenia to czasowe lub trwałe obniżenie poziomu limfocytów we krwi do poziomu 1500 / mm3 i poniżej. Jeśli limfopenia występuje u osoby przez długi czas, może to prowadzić do rozwoju oportunistycznej infekcji. Sama limfopenia wskazuje na patologiczny proces w organizmie, który może być bardzo poważny, aż do onkologii.

Limfocyty to białe krwinki, które są rodzajem białych krwinek. Działają jako elementy składające się na ogólną strukturę odporności. Limfocyty są stale obecne we krwi. Komórki te zlokalizowane są w węzłach chłonnych, w grasicy, śledzionie, tkance limfatycznej ścian jelit oraz szpiku kostnym.

Zadowolony:

• Objawy limfopenii
• Przyczyny limfopenii
• Diagnoza limfopenii
• Leczenie limfopenii

Objawy limfopenii

Limfopenia nie jest chorobą niezależną, dlatego nie ma specyficznych objawów obniżenia poziomu limfocytów we krwi.

Ogólne objawy infekcji przedostającej się do organizmu to wzrost temperatury ciała, bladość skóry, erozja i owrzodzenie błon śluzowych jamy ustnej i jelit. Pacjent odczuje osłabienie i złe samopoczucie, jego zdolność do pracy spada. Jeśli limfopenia jest trwała, osoba będzie cierpieć na częste infekcje, które są trudne do leczenia. Przy znacznym spadku poziomu limfocytów we krwi mogą wystąpić poważne powikłania, aż do posocznicy i śmierci.

Przyczyny limfopenii

Przyczyny limfopenii są następujące:

1. Ciężka infekcja wirusowa. Jeśli dana osoba cierpi na jakąkolwiek chorobę przez długi czas, rezerwowe rezerwy komórek odpornościowych ostatecznie zostaną wyczerpane. Po tymczasowej limfocytozie pacjent odczuje ostry niedobór limfocytów w organizmie. Jeśli leczenie rozpocznie się na czas, a infekcja może zostać wyeliminowana, poziom tych komórek powróci. W przypadku braku leczenia osoba może umrzeć z powodu powikłań choroby z powodu niewydolności układu odpornościowego.

2. Wyczerpanie rezerw szpiku kostnego. Niektóre choroby powodują wyczerpanie rezerw szpiku kostnego. W takim przypadku osoba będzie cierpieć nie tylko na limfocytopenię, ale także na niedobór wszystkich krwinek, ponieważ to właśnie ten narząd jest przede wszystkim odpowiedzialny za ich wzrost i rozwój.

   Takie choroby obejmują:

   • Niedokrwistość Fanconiego. Jest to choroba wrodzona, której towarzyszy nie tylko limfopenia, ale także spadek poziomu erytrocytów, płytek krwi i wszystkich białych krwinek. W tym przypadku często obserwuje się wrodzone wady: brak kciuków na dłoniach, niski wzrost, utrata słuchu. Pacjenci umierają z powodu ciężkich infekcji lub masywnego krwawienia. Prawdopodobieństwo rozwoju guzów nowotworowych jest również wysokie. Terapia jest możliwa, ale pełnego wyleczenia nie można osiągnąć bez przeszczepu szpiku kostnego.
   • Wpływ promieniowania na organizm. Napromienianie zachodzi w niekorzystnych warunkach lub może być ukierunkowane w trakcie kursu leczenia. Pod wpływem promieniowania szpik kostny zaczyna być zastępowany tkanką łączną. Nie jest w stanie rozmnażać się krwinek, co prowadzi do rozwoju limfopenii. Równolegle spada poziom wszystkich krwinek.

3. Przyjmowanie niektórych leków. Leki, które mogą wywoływać rozwój limfopenii, obejmują leki przeciwpsychotyczne i cytostatyki. Spadek poziomu limfocytów jest wskazany w instrukcji ich stosowania jako efekt uboczny. Terapia kortykosteroidami może powodować względną limfopenię, a poziom neutrofili jest często obniżany do poziomów krytycznych.
4. Schyłkowy stan niewydolności serca i nerek.
5. Limfogranulomatoza. W chłoniaku Hodgkina nieprawidłowe komórki znajdują się w węzłach chłonnych. W tym przypadku zwiększają się, u pacjenta rozwija się niedokrwistość i zwiększa się prawdopodobieństwo krwawienia. W nocy osoba martwi się poceniem, zaczyna tracić na wadze, wzrasta temperatura jego ciała. Bolesne odczucia będą spowodowane uciskiem rosnącego guza na tkankę.

6. Stany niedoboru odporności. Stany niedoboru odporności mogą rozwijać się przez całe życie lub być patologiami wrodzonymi. Jeśli występuje niedobór limfocytów T, można to wykryć za pomocą rutynowego badania krwi. W przypadku spadku liczby limfocytów B wymagane są dodatkowe metody badania.

   Warunki te obejmują:

   • Zespół DiGeorge (hipoplazja grasicy). W tym przypadku dziecko ma wrodzone wady rozwojowe kości twarzy, wady serca, rozszczep podniebienia itp. Nasilenie limfocytopenii zależy od stopnia uszkodzenia grasicy.
   • Ciężki złożony niedobór odporności. Ta choroba jest genetyczna. Wraz z nim dochodzi do uszkodzenia zarówno odporności komórkowej, jak i humoralnej. Niemal od urodzenia dziecko zacznie cierpieć z powodu objawów patologii. Na pierwszy plan wysuwają się poważne choroby z poważnymi powikłaniami (zapalenie płuc, posocznica, infekcje skóry itp.). Nawet najbardziej nieszkodliwe choroby mogą doprowadzić do śmierci dziecka.
   • AIDS. Ludzki wirus niedoboru odporności dostaje się do organizmu i zaczyna infekować limfocyty T. Zakażenie następuje albo podczas mieszania płynów biologicznych chorej i zdrowej osoby, albo podczas ciąży i porodu, kiedy wirus przenosi się z matki na dziecko. Pierwsze objawy pojawią się kilka lat po zakażeniu. Limfopenia będzie postępować, organizm sam przestanie zwalczać infekcje, zwiększa się prawdopodobieństwo posocznicy i śmierci. Ponadto ryzyko zachorowania na raka pozostaje wysokie, ponieważ limfocyty T walczące z rakiem zostaną zniszczone przez wirusa.

Diagnoza limfopenii

Aby zdiagnozować limfopenię, osoba musi udać się do lekarza rodzinnego. Lekarz przepisze mu kliniczne badanie krwi. W laboratorium lekarz może obserwować limfocyty w rozmazie krwi po zabarwieniu barwnikiem Romanowskiego. Limfocyty mają przezroczystą cytoplazmę, wewnątrz której znajduje się gęste jądro. W zależności od ilości cytoplazmy rozróżnia się małe i duże limfocyty. Zwykle litr krwi dorosłego zawiera 1,5-4,0 * 10 ⁹ limfocytów. Jeśli ich liczba jest niższa, możemy mówić o limfopenii.

Po ustaleniu tego faktu konieczne jest ustalenie przyczyn, które spowodowały to naruszenie. Aby to zrobić, lekarz wyśle pacjenta na dodatkowe badanie, które wyjaśni diagnozę i zaleci leczenie.

Leczenie limfopenii

Limfopenia nie wymaga specjalnego leczenia, ponieważ stan ten nie jest chorobą niezależną. Aby zwiększyć poziom limfocytów do normalnych wartości, konieczne jest wyeliminowanie przyczyny, która spowodowała takie naruszenie. Następnie poziom limfocytów we krwi sam wróci do normy.

Aby pozbyć się pacjenta z ciężkich reakcji zapalnych i poprawić jakość krwi, przepisano mu immunoglobuliny G. Dawkę oblicza się na podstawie wzoru 0,4 g immunoglobuliny na kilogram wagi. Lek podaje się raz na 7 dni.

Konieczne jest zaprzestanie stosowania immunoglobulin, jeśli wystąpią ciężkie działania niepożądane. Leczenie immunoglobulinami może wywołać gwałtowny spadek ciśnienia krwi, zapaść lub reakcje alergiczne. Gdy dana osoba ma choroby wrodzone i to one powodują limfopenię, immunoglobuliny nie są stosowane w leczeniu.

Aby pozbyć się anemii Fanconiego, pacjent będzie potrzebował przeszczepu szpiku kostnego. Przyjmowanie glikokortykosteroidów umożliwia tymczasowe złagodzenie i opóźnienie powikłań. Średnia długość życia osób z niedokrwistością Fanconiego wynosi 30 lat.

Jeśli limfopenię wywołano przyjmowaniem leków, jeśli to możliwe, należy porzucić taką terapię. Po pewnym czasie poziom limfocytów wróci do normy.

Jeśli limfopenia jest spowodowana limfogranulomatozą, pacjentowi przepisuje się cytostatyki z dalszą ekspozycją na promieniowanie węzłów chłonnych. Jeśli dojdzie do nawrotu choroby, pacjentowi przepisuje się agresywną chemioterapię i czeka na dawcę szpiku kostnego do przeszczepu. Zwykle około 85% tych pacjentów pokonuje linię pięcioletniego przeżycia. Rokowanie jest mniej korzystne w przypadku rozpoznania choroby w stadium terminalnym lub w wieku powyżej 45 lat.

Zespół DiGeorge'a u dziecka wymaga przeszczepu grasicy lub szpiku kostnego. Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentów z zespołem całkowitym, a nie częściowym. Jeśli nie ma takiego leczenia, pacjent umrze z powodu chorób zakaźnych.

Ciężki złożony niedobór odporności leczy się tylko przeszczepem szpiku kostnego. Jeśli operacja zostanie wykonana w pierwszych 3 miesiącach życia dziecka, istnieje szansa na całkowite wyleczenie dziecka. Gdy nie ma leczenia, dzieci nie żyją dłużej niż 2 lata.

Zakażenie wirusem HIV wymaga leczenia przeciwretrowirusowego. Pozwala to powstrzymać chorobę i przedłużyć życie człowieka. Całkowite wyleczenie z HIV jest obecnie niemożliwe.

Lekarze i rodzice powinni być szczególnie czujni, gdy poziom limfocytów u małego dziecka jest niski. Zwykle liczba tych krwinek u dzieci jest nawet wyższa niż u dorosłych. Dlatego limfopenia u dziecka powinna być powodem sprawdzenia stanu alergii dziecka lub rozpoznania wad wrodzonych.

Limfopenia wymaga kompleksowego badania pacjenta. Jeśli zignorujesz ten objaw, możesz marnować czas i nie zauważyć, jak niebezpieczna choroba rozwija się w ciele. W końcu limfocyty są najważniejszymi komórkami odpowiedzialnymi za tworzenie ludzkiego układu odpornościowego. Dlatego jeśli pojawią się dolegliwości i objawy dyskomfortu, należy skonsultować się z lekarzem w celu wykonania badania krwi.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.