Białko Całkowite We Krwi - Jaka Jest Norma? A Co Jeśli Białko Jest Wysokie / Niskie?

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 02:16

Całkowite białko we krwi

Definicja i znaczenie kliniczne

Całkowite białko krwi jest jednym ze wskaźników metabolizmu aminokwasów w organizmie, który charakteryzuje stężenie cząsteczek białek wszystkich typów i frakcji w osoczu. Można powiedzieć, że ten wskaźnik produktów metabolizmu białek jest lustrzanym odbiciem zdolności regeneracyjnych organizmu. W końcu białka pełnią rolę swego rodzaju szkieletu lub tworzywa sztucznego, na którym utrzymywane są wszystkie inne elementy komórek i tkanek. Jeśli ten substrat jest wystarczający, każdy organ lub system pozostaje kompletny, zarówno pod względem strukturalnym, jak i funkcjonalnym.

Całe białko ludzkiego ciała jest reprezentowane przez ponad sto różnych podgatunków. Białka te mogą składać się wyłącznie z zestawu aminokwasów lub mogą zawierać różne związki białek o różnej masie cząsteczkowej z innymi produktami przemiany materii (lipidy, węglowodany, elektrolity w postaci glikoprotein, lipoprotein i hemoglobiny itp.) Ich metabolizm, zwłaszcza synteza, lub w przeciwnym razie dzieje się to w wątrobie. Dlatego funkcjonalna użyteczność tego narządu jest głównym regulatorem metabolizmu białek.

Wskaźnik całkowitego białka osocza krwi odzwierciedla gotowość organizmu do terminowego i odpowiedniego reagowania na wszelkie nieprzewidziane zakłócenia w strukturze lub funkcjonowaniu wszystkich narządów i układów. Jednocześnie frakcja globuliny charakteryzuje odporność, fibrynogen - mechanizmy krzepnięcia, a albumina - wszystkie inne zdolności regeneracyjne!

Głównymi składnikami białka całkowitego, które są określane w trakcie badań biochemicznych, są:

1. Albumina - białka o niskiej masie cząsteczkowej, które zaspokajają wszystkie plastyczne potrzeby organizmu w budulcu do utrzymania struktury i syntezy nowych komórek. Uzupełnij większość całkowitego białka;
2. Globuliny to wielkocząsteczkowe białka niezbędne do syntezy przeciwciał, immunoglobulin i innych białek odpornościowych (składniki dopełniacza, białko c-reaktywne, mediatory zapalenia, czynnik martwicy nowotworów itp.) W strukturze całkowitego białka zajmują nieco mniej niż połowę objętości;
3. Fibrynogen to białko o dużej masie cząsteczkowej, które bierze udział w końcowym etapie powstawania skrzepu płytek krwi i odpowiada za użyteczność układu krzepnięcia krwi. Stanowi najmniejszą ilość wszystkich składników białka całkowitego.

Tempo całkowitego białka we krwi

Każdy ze wskaźników biochemicznego badania krwi ma własne jednostki miary i wartości standardowe, z którymi należy porównać wyniki uzyskane w trakcie badania. Wskaźnik całkowitego białka we krwi mieści się w przedziale 65-85 g / l. Chociaż ta wartość nie jest stała, poniższa tabela przedstawia normy dla kobiet i mężczyzn w zależności od wieku.

Kategorie osób	Norma dla kobiet	Norma dla mężczyzn
Nowo narodzony	42-62 g / l	41-63 g / l
Dzieci poniżej 1 roku	44-79 g / l	47-70 g / l
Dzieci od 1 do 5 lat	60-75 g / l	55-75 g / l
Dzieci od 5 do 8 lat	53-79 g / l	52-79 g / l
Dzieci od 8 do 18 lat	58-77 g / l	56-79 g / l
Dorośli 18-35 lat	75 - 79 g / l	82-85 g / l
Dorośli w wieku 35-60 lat	79-83 g / l	76-80 g / l
Dorośli w wieku 60-75 lat	74-77 g / l	76-78 g / l
Ponad 75 lat	69-77 g / l	73-78 g / l

Wskaźnik całkowitego białka u kobiet

Nie ma specjalnych norm dla wskaźnika całkowitego białka dla mężczyzn i kobiet ze względu na dość szeroki zakres górnych i dolnych granic wartości standardowych. Ale u kobiet całkowite białko można zmniejszyć nawet o 10% w porównaniu z mężczyznami w podobnej grupie wiekowej. Można to wytłumaczyć wysokim zapotrzebowaniem organizmu kobiety na białko, które jest zużywane na syntezę hormonów płciowych. Syntetyczne właściwości wątroby u kobiet są niższe niż u mężczyzn;

Wskaźnik całkowitego białka w czasie ciąży

U kobiet w ciąży wahania całkowitego białka podlegają jeszcze większemu rozproszeniu w dół. Za normalne i całkiem naturalne można uznać zmniejszenie go nawet o 30% w porównaniu z ogólnie przyjętą normą.

Może to być naturalną konsekwencją:

• Zwiększenie objętości krążącego osocza z powodu zatrzymania płynów w przestrzeni naczyniowej;
• Zwiększone zapotrzebowanie organizmu kobiety w ciąży na tworzywo sztuczne do syntezy płci i innych hormonów gruczołów dokrewnych;
• Zapotrzebowanie na tworzywo sztuczne do wzrostu i rozwoju płodu.

Patologiczne fluktuacje parametrów całkowitego białka osocza mogą być reprezentowane zarówno przez jego wzrost, jak i spadek. Druga opcja jest bardziej powszechna, ale mniej szczegółowa. Wzrost całkowitego białka jest rzadszy, ale częściej występuje w węższym zakresie chorób!

Przyczyny zwiększonego całkowitego białka krwi

Jeśli w biochemicznym badaniu krwi wykryje się wzrost wartości białka całkowitego, mówią o hiperproteinemii.

Może wskazać:

• Odwodnienie organizmu spowodowane patologiczną utratą płynu lub jego redystrybucją między przestrzenią naczyniową a tkankami podczas zatrucia, infekcji i stanów septycznych;
• Zwiększona synteza przeciwciał podczas tworzenia odporności po szczepieniu lub opóźnionych chorobach zakaźnych. Zazwyczaj wzrost ten nie jest znaczący;
• Szpiczak mnogi. Takie przypadki hiperproteinemii są reprezentowane przez wyraźny wzrost poziomu białka z powodu nieprawidłowych białek (białko Bensa-Jonesa);
• Zespół DIC z nadkrzepliwością na tle zatrucia i różnych stanów krytycznych.

Przyczyny obniżonego białka całkowitego krwi

Spadek poziomu całkowitego białka krwi nazywa się hipoproteinemią. Jego obecność może wskazywać na następujące warunki:

• Patologia wątroby, której towarzyszy niewydolność wątroby: wirusowe i toksyczne zapalenie wątroby, marskość wątroby;
• Niedobór białka pokarmowego z niedożywieniem i wyczerpaniem organizmu w ciężkiej chorobie;
• Zwiększona utrata białka w moczu z niewyrównaną patologią nerek i ciężkim białkomoczem;
• Powikłania cukrzycy;
• Przewlekła ciężka niedokrwistość i masywne krwawienie;
• Choroby żołądka i jelit z zaburzeniami wchłaniania składników odżywczych;
• Enzymatyczna i wydzielnicza niewydolność trzustki w przewlekłym zapaleniu trzustki;
• Zakażenie wirusem HIV i inne niedobory odporności;
• Patologia endokrynologiczna w postaci niedoczynności tarczycy;
• Progresja raka i przerzuty.

Spadek poziomu białka jest zawsze sygnałem alarmowym wskazującym na wyraźne zmiany patologiczne. Ciało ludzkie w takim stanie staje się bezbronne przed szkodliwymi czynnikami środowiskowymi i nie jest w stanie samodzielnie się wyleczyć!

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.