Immunoterapia Raka: Nagroda Nobla W Dziedzinie Medycyny

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Immunoterapia raka: Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny 2018

W medycynie następuje wielki przełom w leczeniu raka. W ciągu ostatnich kilku lat opublikowano wyniki badań klinicznych. Wszystkie zakończyły się całkowitym zwycięstwem nad złośliwymi nowotworami.

Co roku w Rosji diagnozuje się raka u 600 000 osób. Co więcej, 50% z nich umiera z powodu choroby. W pierwszym roku po wykryciu patologii śmierć następuje u 22% osób. Na całym świecie liczba ta jest znacznie niższa.

Wiele wiadomo na temat raka, ale jednocześnie niewiele wiadomo. Ten paradoks prowadzi do tego, że ludzie nadal umierają z powodu chorób. Szczególny problem stanowią zaawansowane formy onkologii, w których guzy dają przerzuty. Z taką patologią trudno sobie poradzić. Najkorzystniejsze rokowanie dla pacjentów, u których rozpoznano raka we wczesnych stadiach rozwoju. Niemniej jednak w leczeniu niektórych rodzajów onkologii dokonano znaczących przełomów.

Zadowolony:

• Tło: co to jest rak?
• Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny 2018: jaka jest istota odkrycia
• Zasada metody
• Jakie leki są stosowane w immunoterapii raka
• Metoda oceny ryzyka
• Immunoterapia genowa raka CAR-T
• Jaka jest istota tego zabiegu?
• Schemat terapii limfocytami T CAR
• Zarejestrowane leki dla CAR-T
• Skutki uboczne terapii CAR T.
• Jakie są postępy w immunoterapii genowej raka CAR-T?
• Nad czym jeszcze pracują naukowcy

Tło: co to jest rak?

Rak to złośliwy guz zawierający zmutowane komórki. Dzielą się i szybko rosną, wpływając na pobliskie tkanki. W pewnym okresie guz zaczyna rozprzestrzeniać przerzuty po całym ciele.

Nowotwory nowotworowe mogą rozwijać się z różnych komórek ludzkiego ciała: ze skóry właściwej, kości, mięśni, włókien nerwowych. Dlatego nowotwory rosną w różnych częściach ciała. Im więcej lekarzy wie o umiejscowieniu guza i budowie jego komórek, tym większe są szanse na skuteczne pozbycie się nowotworu. Specjaliści są w stanie opracować optymalny schemat leczenia. Mimo to tajemnicą pozostawało, dlaczego niektóre guzy powodują szybką śmierć pacjenta, inne dobrze reagują na terapię, a jeszcze inne pojawiają się ponownie po kilku latach.

Rak nie jest kontrolowany przez organizm. Jej komórki mają własne DNA. Wiedzą, jak ukryć się w taki sposób, aby układ odpornościowy ich nie widział.

Metody leczenia guzów nowotworowych stosowane w praktyce:

• Operacja. Jest przeznaczony do usunięcia ogniska pierwotnego guza i przerzutów, aby uchronić człowieka przed powikłaniami spowodowanymi przez rosnący nowotwór.
• Chemoterapia. Leczenie ma na celu zmniejszenie wielkości guza, usunięcie przerzutów. Z jego pomocą można zmniejszyć ryzyko nawrotu patologii.
• Radioterapia. Ta metoda leczenia wpływa na guz na poziomie lokalnym, co pozwala zahamować wzrost nowotworu.
• Terapia hormonalna. Wykazano, że przechodzi na pacjentów cierpiących na raka piersi lub raka prostaty.

Główną wadą chemioterapii i radioterapii jest to, że leczenie wpływa nie tylko na atypowe, ale także zdrowe komórki. Ma to wpływ na skórę, błony śluzowe i szpik kostny. To w tym ostatnim narządzie powstają komórki krwi. Dlatego u pacjentów poddawanych chemioterapii rozwija się szereg skutków ubocznych. Zdiagnozowano u nich anemię, zaczynają cierpieć na dolegliwości jelitowe, wypadają im włosy. Nawet przy zastosowaniu najnowocześniejszych leków i technik lekarze nie są w stanie chronić zdrowych komórek organizmu.

Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny 2018: jaka jest istota odkrycia

Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii została przyznana w Sztokholmie 1 października 2018 roku. Od razu otrzymało go dwóch naukowców - to Amerykanin James Ellison i Japończyk Tasuku Honjo. Nagroda została przyznana za badania naukowe w dziedzinie leczenia raka.

Immunolog James P. Allison, profesor z Cancer Center i. Monroe Anderson University of Texas, członek Narodowej Akademii Nauk Stanów Zjednoczonych i Narodowej Akademii Medycznej Stanów Zjednoczonych. Naukowiec ma teraz 70 lat.

Immunolog Tasuku Honjo. Jest profesorem na Uniwersytecie w Kioto, gdzie wykłada od 1984 roku. Naukowiec jest członkiem Narodowej Akademii Nauk Stanów Zjednoczonych, Niemieckiej Akademii Przyrodników „Leopoldina” i Japońskiej Akademii Nauk.

Zasługa naukowców polega na opracowaniu innowacyjnego podejścia do leczenia raka. Ich metoda różni się od stosowanych na całym świecie chemioterapii i radioterapii. Nazwa metody to Immunologiczna terapia punktów kontrolnych. Jest to immunoterapia nowotworów, która może zmniejszyć aktywność nieprawidłowych komórek i zapobiec zniszczeniu układu odpornościowego. Zastosowanie tej metody zmusza układ odpornościowy do aktywnego ataku na komórki nowotworu ^[1].

Naukowcy odkryli zdolność organizmu do hamowania aktywności limfocytów T. Te komórki odpornościowe są odpowiedzialne za zabijanie guzów nowotworowych. Jeśli zablokujesz mechanizmy supresji T-zabójców, wtedy limfocyty zostaną „uwolnione” i zaczną samodzielnie eliminować nowotwory nowotworowe.

Zasada metody

Ludzki układ odpornościowy składa się z wielu komórek. Jeśli spojrzymy na to globalnie, wówczas obronę organizmu reprezentują aktywatory (stymulanty) i inhibitory (proces hamowania). Kiedy te dwa systemy równoważą swoją pracę, zdrowie człowieka jest doskonałe. Odporność jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z każdą chorobą.

Limfocyty T to białe krwinki reprezentowane przez supresory, zabójców i komórki pomocnicze. Każdy typ komórki odpowiada za określoną funkcję. Pomocnicy T muszą rozpoznawać własne i obce komórki. Kiedy wykryte zostaną nieprawidłowe komórki, stymulują one układ odpornościowy do cięższej pracy. Zabójcy T i fagocyty zaczynają docierać do obszaru problemowego, równolegle aktywowany jest proces produkcji przeciwciał.

Limfocyty T zabójców to najważniejsze komórki obronne organizmu. Naukowcy nazywają je komórkami zabójczymi lub limfocytami cytotoksycznymi („cyto” - komórka, „toksyczna” - trująca”). Reagują na wszystkie obce lub wadliwe komórki i białka w organizmie. Guzy nowotworowe reprezentowane są właśnie przez takie komórki.

Supresory T są odpowiedzialne za hamowanie procesów odpornościowych w organizmie. Zapobiegają nadmiernej aktywności układu odpornościowego. Pozwala to uniknąć rozwoju chorób autoimmunologicznych.

Kiedy guz zaczyna rosnąć w ciele, powstają w nim białka, które mają nietypową strukturę. Różnią się od białek, do których organizm jest przyzwyczajony. Komórki T reagują na nie tak, jakby były ciałami obcymi.

Guz, chcąc zachować własną witalność, próbuje oszukać układ odpornościowy. Komórki rakowe mają zdolność ukrywania się. Usuwają z powierzchni wadliwe białka lub je niszczą. Nowotwory są nawet zdolne do wytwarzania specjalnych substancji, które zmniejszają aktywność ludzkiego układu odpornościowego. Im bardziej aktywny nowotwór, tym mniejsze szanse, z jakimi musi sobie radzić odporność.

Odkrycie Jamesa Ellisona. Ten naukowiec znalazł sposób na odblokowanie układu odpornościowego poprzez użycie przeciwciał do pozbycia się białka inhibitora. Lekarz badał funkcję białka komórkowego limfocytów T (nadano mu nazwę CTLA-4). Udało mu się ustalić, że to on blokuje pracę T-killerów. Naukowiec próbował znaleźć sposób na odblokowanie odporności. W toku swoich badań lekarz postanowił stworzyć przeciwciało, które może wiązać białko inhibitora i zakłócać jego pracę.

Eksperymenty przeprowadzono na gryzoniach z rakiem. Naukowiec próbował dowiedzieć się, czy blokowanie CTLA-4 pomoże aktywować układ odpornościowy i sprawi, że będzie on działał przeciwko nowotworom nowotworowym ^[2].

Główną zasługą Ellisona jest to, że jako pierwszy przedstawił wersję stosunkowo „niezdrowego” wyglądu CTLA-4 na zabójcach T. Oznacza to, że białko to powstaje na komórkach odpornościowych, aby guz mógł je zatrzymać. Każda aktywna komórka T-killer ma cząsteczkę hamującą, która konkuruje z innymi cząsteczkami o odbieranie sygnału z układu odpornościowego (sygnały mogą być dwojakiego rodzaju: włączanie i wyłączanie mechanizmów obronnych organizmu). Jeśli CTLA-4 znajduje się na powierzchni T-killer, to przechwytuje sygnały pochodzące od T-pomocników, a odporność nie kieruje jego wysiłków na walkę z rakiem.

W 2010 roku naukowiec przeprowadził testy już nie na gryzoniach, ale na osobach chorych na raka skóry (czerniaka). U części jego pacjentów po immunoterapii całkowicie zniknęły ślady tego agresywnego raka.

Odkrycie dr Tasuku Honjo. W 1992 roku ten japoński naukowiec zidentyfikował cząsteczkę białka PD-1 na powierzchni limfocytów T. Skrót ten oznacza białko programowej śmierci komórkowej 1, które w tłumaczeniu z angielskiego oznacza „białko zaprogramowanej śmierci komórki”. Naukowiec stwierdził, że działa jak hamulec, białko nie tylko hamuje rozwój nowotworów, ale także blokuje T-killery ^[3].

Tasuku Honjo zsyntetyzował przeciwciała przeciwko PD-1, co pozwoliło wyeliminować istniejącą blokadę i zwiększyć aktywność układu odpornościowego przeciwko komórkom nowotworowym.

Przeciwciała przeciwko PD-1 są skuteczne w leczeniu czerniaka, niedrobnokomórkowego raka płuc, raka nerki, chłoniaka Hodgkina i innych.

PD-1 i CTLA-4 oraz ich szlaki sygnalizacyjne zostały nazwane przez naukowców immunologicznymi punktami kontrolnymi. Udało im się pokazać, jak można sobie radzić z guzami nowotworowymi, niszcząc elementy hamujące układ odpornościowy.

Od otwarcia minęło ponad 15 lat. W tym czasie opracowano i wprowadzono do praktyki preparaty zawierające inhibitory immunologicznych punktów kontrolnych. Rak jest leczony 1 lekiem blokującym CTLA-4 i pięcioma lekami blokującymi PD-1. Tę różnicę w ilości tworzonych środków tłumaczy fakt, że wiele guzów ma również na swojej powierzchni PD-1. Dlatego leki blokujące PD-1 pozwalają na celowanie w guz, podczas gdy blokery CTLA-4 wpływają tylko na aktywność zabójców T. Ponadto istnieje mniej powikłań związanych ze stosowaniem blokerów PD-1.

Jakie leki stosuje się w immunoterapii raka?

Pierwsze badanie kliniczne leków przeprowadzono w 2006 roku na osobach chorych na raka. Obejmował środek zwany Nivolumbus. Ten lek jest blokerem PD-1. Jednak dopiero w 2014 roku został dopuszczony do leczenia chorych na raka. W tym samym czasie zakończono wszystkie testy leku Pembrolizumab, produkowanego przez firmę Merck.

W Rosji takie leki przeszły rejestrację:

• Pembrolizumab (Keytruda). Stosowany jest w leczeniu raka płuc i czerniaka ^[4]. Jego niewątpliwą zaletą jest wysoka skuteczność w leczeniu przerzutów złośliwych guzów. Cena jednej butelki to 3290 euro.
• Opdivo (niwolumab). Ten lek jest analogiczny do Keytrudy, ale kosztuje mniej. Z powodzeniem stosowany jest w leczeniu raka nerki i czerniaka. Koszt leku wynosi 915 USD za opakowanie 40 mg i 2200 USD za opakowanie 100 mg. W zależności od dostawcy i producenta leku cena może się różnić.
• Ervoy (Ipilimumab). Lek jest przepisywany dorosłym i dzieciom powyżej 12 roku życia w dawce 3 mg / kg. Pełny cykl leczenia będzie wymagał 4 dawek. Wprowadź go w ciągu 1 godziny 30 minut. Zabieg przeprowadza się raz na 21 dni. Koszt jednej butelki przy dawce 50 mg / 10 ml: 4200-4500 euro, a przy dawce 200 mg / 40 ml - 15 000 euro.
• Tecentrik (atezolizumab). Lek ten jest przepisywany w leczeniu urotelialnego i niedrobnokomórkowego raka płuc. Cena leku zależy od pośredników i miejsca zakupu. W USA 1 butelka kosztuje 6500-8000 USD.

Leki te są stosowane zarówno jako niezależne jednostki, jak iw różnych kombinacjach. Takie leczenie jest wskazane u pacjentów z nieoperacyjnym czerniakiem z przerzutami, chłoniakiem Hodgkina, nawrotowym i przerzutowym rakiem płaskonabłonkowym szyi i głowy oraz nieoperacyjnym rakiem pęcherza.

W Rosji produkuje się również leki immunologiczne do leczenia guzów nowotworowych. Należy rozumieć, że praktyczne zastosowanie terapii punktów kontrolnych właśnie się rozpoczęło. Oczywiście za kilka lat w tej grupie będzie znacznie więcej leków. Z ich pomocą będzie można leczyć inne rodzaje raka. Koszt terapii będzie bardziej przystępny, ponieważ większość kosztów została pominięta.

Metoda oceny ryzyka

Immunoterapii nie należy traktować jako panaceum na raka. Stosowanie tych leków nie gwarantuje 100% wyzdrowienia pacjenta. Leki nie działają na wszystkie rodzaje raka. Liczy się genotyp konkretnego pacjenta.

Leczenie lekami immunologicznymi niesie ze sobą ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Sprowadzają się głównie do rozwoju reakcji autoimmunologicznych. Ponieważ główne składniki aktywne wpływają na układ odpornościowy człowieka, aktywując go, zaczyna on działać zbyt aktywnie. Dlatego pacjent często cierpi na autoimmunologiczne zapalenie narządów wewnętrznych.

Inną wadą tych leków jest to, że można je stosować w leczeniu dorosłych. Nie są przepisywane małym pacjentom.

Zabrania się przepisywania leków immunologicznych kobietom w ciąży, ponieważ doprowadzi to do śmierci płodu. Faktem jest, że dziecko w łonie matki wykorzystuje te same mechanizmy ucieczki przed odpornością, co guzy nowotworowe.

U niektórych pacjentów leki te w ogóle nie działają, ponieważ komórki nowotworowe wykazują szczególną manewrowość i ukrywają się przed atakami wzmocnionego układu odpornościowego.

Immunoterapia genowa raka CAR-T

CAT-T to innowacyjne leczenie raka, które zostało przedstawione przez American Society of Clinical Oncology (ASCO) w raporcie „Advances in Clinical Oncology 2018” ^[5].

Terapia opiera się na zdolności limfocytów T do walki z chimerycznymi receptorami antygenowymi. To traktowanie jest w skrócie CAR-T (chimeryczne komórki T receptora antygenu).

Zelig Eshkhar z Instytutu Nauki im. Weizmanna w Rehovot w Izraelu jako pierwszy pomyślał o stworzeniu chimerycznych receptorów antygenowych dla CAR. Z wykształcenia chemik i immunolog, jako pierwszy uzyskał transgeniczne limfocyty T zawierające CAR. Odkrycia dokonano w jego laboratorium.

Jednak badania kliniczne tego nowego leczenia raka zostały zakończone dopiero w 2017 roku. W trakcie ich wdrażania stworzono i zatwierdzono do stosowania 2 leki Kymriah i Yescarta.

Jeśli spojrzymy na CAR-T globalnie, to można go przypisać kilku metodom leczenia naraz: genowej, komórkowej i immunoterapii.

Jaka jest istota tego zabiegu?

Technologia CAR umożliwia ustawienie nowego programu dla komórek odpornościowych pacjenta znajdujących się poza jego ciałem. Naukowcy tworzą komórki CAR T, które mają zdolność wykrywania guzów rakowych i ich niszczenia. Powstałe w ten sposób komórki CAR są wykorzystywane do adoptywnej immunoterapii (adaptacyjna jest jedną z odmian w leczeniu raka).

Limfocyty CAR T uzyskuje się przy użyciu technologii ex vivo, czyli z ludzkiej krwi. Wyodrębniane są z niego limfocyty T, które są odpowiedzialne za ochronę organizmu przed rakiem i innymi patologicznymi komórkami. Następnie DNA kodujące CAR jest wstawiane do chromosomu komórki T. Dzięki takim zmianom limfocyty T zaczynają wytwarzać na swojej powierzchni receptory chimeryczne. Umożliwiają one komórkom T znalezienie markerów zlokalizowanych na powierzchni guzów nowotworowych. Po ich wykryciu do układu odpornościowego wysyłany jest sygnał do ataku. Limfocyty CAR T są namnażane poza organizmem człowieka, po czym są wstrzykiwane do krwi pacjenta.

Jeśli genetycznie zmodyfikowana komórka napotyka normalną zdrową komórkę, to nie reaguje na nią. Po wykryciu komórki rakowej chimeryczny receptor antygenu „widzi” na niej marker, dla którego został wcześniej zaprogramowany. Limfocyt T rozpyla się na komórkę guza i niszczy ją, po czym zaczyna aktywnie się dzielić. Pozwala to całkowicie pozbyć się raka.

Limfocyty T, które są wprowadzane do organizmu pacjenta, mają zdolność zwiększania ich liczby. Dlatego naukowcy klasyfikują powstały lek jako „żywy”. Początkowo tylko kilka zmienionych komórek T dostaje się do krwiobiegu. Po wykryciu guza nowotworowego komórki te aktywnie dzielą się, zamieniając się w całą armię.

Dopóki wszystkie komórki nowotworowe nie zostaną zniszczone, limfocyty CAR nie przestaną działać. Kiedy w organizmie nie ma już komórek rakowych, większość z nich umiera. Jednak niewielka ilość nadal pozostanie w szpiku kostnym. Jeśli nastąpi nawrót choroby, zaczną się ponownie dzielić, aby oprzeć się rakowi.

Ta metoda jest odpowiednia do leczenia typów nowotworów, takich jak:

• Agresywny chłoniak z komórek B.
• Ostra białaczka limfoblastyczna u dzieci i dorosłych.
• Chłoniak z dużych komórek B. Dzięki tej metodzie można pozbyć się rozlanego chłoniaka.

Obecnie naukowcy prowadzą badania mające na celu zwalczanie innych typów nowotworów metodą CAR.

Schemat terapii limfocytami T CAR

CART odnosi się do innowacyjnego leczenia raka opracowanego w Ameryce. Wiodące kliniki onkologiczne na świecie opracowały już ten schemat leczenia. Jego wdrożenie w praktyce uważane jest za bezpieczne i niezawodne.

Rysunek - metody terapii komórkowej ex vivo i in vivo:

Na początek pacjent będzie musiał przejść szereg procedur diagnostycznych. Jeśli nie ma przeciwwskazań do CART, pacjentowi przepisuje się leczenie. Trwa kilka tygodni. W tym okresie osoba będzie przebywać w szpitalu lub w domu.

1. Etap pierwszy: pobranie krwi. Lekarze używają specjalnego sprzętu do pobierania krwi pacjenta. Dzieli się go poprzez izolację leukocytów. Ta procedura nazywa się leukaferezą. Oddanie krwi trwa około 5 godzin.

2. Etap drugi: przetwarzanie limfocytów T. Komórki krwi podlegają modyfikacji genetycznej w warunkach laboratoryjnych. Naukowcy indukują ekspresję chimerycznych receptorów antygenowych, które będą wyszukiwać i eliminować komórki nowotworowe. W tej chwili osoba może znajdować się poza murami szpitala.

3. Trzeci etap: chemioterapia przed wdrożeniem CART. Osoba będzie musiała zostać ponownie zbadana przed wstrzyknięciem leczonych komórek T. Czasami zdarza się, że dalsze leczenie tą metodą nie jest już możliwe. Jeśli nic się nie zmieniło, pacjentowi przepisuje się chemioterapię na krótki okres. W tym okresie testy będą musiały być wykonywane codziennie.

4. Czwarty etap: wprowadzenie limfocytów T. Ich infuzja trwa około pół godziny, chociaż czasami procedura może trwać do 1 godziny i 30 minut. Następnie przez około 5-6 godzin należy pozostawać pod nadzorem lekarza. Jeśli istnieje ryzyko wystąpienia skutków ubocznych, pacjent pozostaje w szpitalu na kilka dni.

FDA wymaga obserwacji pacjentów, którzy ukończyli CART przez co najmniej 15 lat.

Zarejestrowane leki dla CAR-T

W 2017 roku zatwierdzono 2 leki, które nadają się do CART. Zostały zatwierdzone przez Food and Drug Administration (FDA) na podstawie badań klinicznych.

Kymriah (tisagenlecleucel). To pierwszy lek wyprodukowany przez Novartis. Zaczęli go masowo używać 30.08.2017. Leczenie można przeprowadzić u dzieci i dorosłych poniżej 25 roku życia, u których zdiagnozowano zaawansowanego raka krwi ^[6].

Kymriah jest przepisywany pacjentom, którym nie udało się osiągnąć pozytywnej dynamiki w leczeniu raka krwi metodami zachowawczymi i przy pomocy przeszczepu szpiku kostnego. Nawrót patologii nie jest przeciwwskazaniem do terapii.

Jego wysoki koszt nie pozwala na wprowadzenie leku Kymriah do masowego użytku. Stworzenie komórek genowych T i wstrzyknięcie ich pacjentowi zajmie 475 000 dolarów. Koszt jest wskazany bez uwzględnienia opłaty za usługi szpitalne.

Chociaż lek jest już dostępny do użytku, naukowcy nadal badają jego właściwości. Lek jest obecnie na etapie porejestracyjnych badań obserwacyjnych.

Yescarta (axicabtagene ciloeucel). Jest to drugi lek, który można zastosować w terapii limfocytami T CAR. Zaczął być używany od 18.10.2017. Jest produkowany przez Kite Pharma Inc.

Leczenie tym lekiem podaje się pacjentom z chłoniakiem z dużych komórek B u dorosłych, pod warunkiem, że choroba nie reaguje na inne terapie i nawraca. Jedynym przeciwwskazaniem jest pierwotne uszkodzenie mózgu lub rdzenia kręgowego przebiegające z chłoniakiem ^[7].

Cena tego leku jest niezwykle wysoka i wynosi 373 000 USD. Producenci leków aktywnie poszukują sposobów na obniżenie kosztów procesu ich tworzenia. Dzięki temu lek będzie dostępny dla większej liczby osób.

Skutki uboczne terapii CAR T

Wdrożenie metody CAR T-terapii pozwala komórkom układu odpornościowego wykryć guza i go zniszczyć. Jednak aktywacja odporności nie może przejść bez pozostawienia śladu dla organizmu. Pacjenci często mają poważne skutki uboczne.

Aby móc przeprowadzić terapię CAR T, placówki medyczne muszą posiadać specjalny certyfikat. Lekarze mają obowiązek poinformować pacjenta o konsekwencjach zdrowotnych, jakie wystąpią po zabiegu. Ważne jest, aby ocenić wszystkie możliwe zagrożenia.

Efekty uboczne rozwijają się 1-22 dni po wprowadzeniu zmienionych komórek.

Obejmują one:

• Osłabienie układu odpornościowego, gwałtowny spadek poziomu leukocytów we krwi, rozwój infekcji.
• Niedokrwistość, niedociśnienie.
• Ostra niewydolność nerek. Ta komplikacja jest rzadka.
• Zaburzenia układu nerwowego. Czasami może rozwinąć się obrzęk mózgu.

Najczęstszym działaniem niepożądanym jest tzw. Burza cytokinowa. Rozwija się u 75% pacjentów. Cytokiny to białka kontrolujące funkcje odpornościowe. Po spotkaniu zmienionych limfocytów T z guzem do krwi zostaje uwolniona ogromna ilość cytokin. Tej reakcji towarzyszy wzrost temperatury ciała, wymioty, biegunka i zwiększone osłabienie. Jeśli nie możesz poradzić sobie z tym stanem przez długi czas, zwiększa się prawdopodobieństwo śmierci.

Aby zapobiec masowemu uwalnianiu cytokin do krwi, zaleca się stosowanie blokerów.

Aby zapobiec rozwojowi burzy cytokinowej, pacjentowi przepisuje się lek Actemra (Tocilizumab) lub klasyczne NLPZ, na przykład Diklofenak.

Jakie są postępy w immunoterapii genowej raka CAR-T?

30 listopada podsumowano wyniki corocznego wdrażania terapii genowej w praktyce. Klientem była Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków. To ta organizacja wydała pozwolenie na używanie leków. Wyniki zostały opublikowane w New England Journal of Medicine. Leczono 93 chorych ^[8].

Stwierdzono, że 37 pacjentom udało się całkowicie pozbyć się choroby. Kolejnych 11 osób zaczęło czuć się znacznie lepiej, ale nie udało im się odnieść całkowitego zwycięstwa nad rakiem. Dlatego naukowcy doszli do wniosku, że technika działa o 50%.

Sytuacja w Rosji

Po raz pierwszy w Rosji technologia CART została wdrożona w N. N. Dmitry Rogachev (NMITs DGOI). Kierownikiem wieloletniej pracy jest doktor nauk medycznych Michaił Maschan. W początkowej fazie projekt był wspierany przez Fundację Grant Life. Możliwość wdrożenia metody w murach tej placówki medycznej pojawiła się dzięki darowiznom ze strony najwyższego kierownictwa Rosniefti oraz Fundacji Lekarze, Innowacje, Nauka Dzieciom.

W 2018 roku leczono 20 dzieci i młodzieży z ostrą białaczką limfoblastyczną i chłoniakami z komórek B. Inne metody terapeutyczne nie przyniosły poprawy. Jedyna nadzieja pozostała dla CART.

W Rosji tego zabiegu wymaga co roku kilkadziesiąt dzieci i kilkaset dorosłych. Michaił Maschan.

Nad czym jeszcze pracują naukowcy

W 2018 roku nastąpił ogromny postęp w leczeniu raka. Nowe przełomy spodziewane są w 2019 roku.

Immunoterapia raka

Oprócz terapii komórkami T opisanej w CFR, opracowywana jest terapia limfocytami naciekającymi guz (TIL). Ta metoda już wyeliminowała przerzutowego raka piersi u 49-letniej pacjentki. Jednak nie przeprowadzono jeszcze dużych badań klinicznych ^[9].

Płynna biopsja: dokładny i łatwy test na raka

Płynna biopsja może pomóc zdiagnozować raka za pomocą badania krwi. Nowe testy pozwalają na monitorowanie procesu leczenia i przewidywanie ewentualnego nawrotu.

W ostatnim czasie przeprowadzono wiele testów różnych firm, które zapewniają skuteczność ich produktów. Jednak w 2018 roku Amerykańskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej (ASCO) stwierdziło, że większości tych produktów nie można używać do wykrywania i monitorowania chorób. Wynika to z braku udowodnionej skuteczności tych testów ^[10].

Zmniejszenie skutków ubocznych leczenia

O ile w minionych dziesięcioleciach podjęto główne wysiłki, aby znaleźć skuteczne sposoby walki z rakiem, to w 2018 roku przeprowadzono badania mające na celu ograniczenie skutków ubocznych leczenia. Dotyczy to przede wszystkim niepłodności męskiej i zaburzeń dojrzewania u dziewcząt po chemioterapii. Wystarczająco dużo uwagi poświęcono zapobieganiu defektom kosmetycznym w wyglądzie, które pojawiają się po usunięciu piersi itp.

Choroby onkologiczne i mikroflora organizmu

Pojawiły się artykuły naukowe wskazujące, że mikroflora jest w stanie przewidzieć reakcję organizmu na chemioterapię ^[11].

Publikacja w czasopiśmie Nature Communications ^[12] wskazuje, że niektóre bakterie obecne w ludzkim mikrobiomie mogą wpływać na stan ludzkiego układu odpornościowego i powodować rozwój czerniaka mnogiego (raka krwi, którego nie można leczyć). Możliwe, że zniszczenie wykrytych bakterii wpłynie na leczenie raka.

Organelle

Organoidy to miniaturowe narządy sztucznie wyhodowane w laboratorium z własnych komórek człowieka, które mogą przekształcić raka. Informacja o tym pojawiła się w mediach jeszcze w 2017 roku. Organoidy mogą być używane do testowania różnych leków i przewidywania reakcji organizmu pacjenta na leczenie.

Technologie te zostały przyjęte przez wiele dużych organizacji. Organoidy dostarczane są do różnych laboratoriów, dzięki czemu udało się już zwiększyć efektywność prowadzonych prac nad badaniami przesiewowymi leków przeciwnowotworowych.

Organoidy nie są idealnym środowiskiem do testowania narkotyków. Te mini narządy nie są ukrwione i nie mają połączenia z innymi układami ciała. Jednak naukowcy nadal ulepszają organelle i sposoby ich uprawy. W przyszłości będą wykorzystywane znacznie aktywniej.

Wideo: Profesor Daniel Chen (USA) na konferencji "Immunoonkologia" (6 kwietnia 2018, Moskwa) "Immunoterapia raka: od podstaw teoretycznych do przełomów w leczeniu":

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.