Aloes - Dobroczynne Właściwości I Zastosowanie Aloesu, Sok Z Aloesu, Receptury Na Aloes, Aloes Z Miodem, Ekstrakt Z Aloesu. Drzewo Aloesowe, Domowe

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Aloes

Korzyści z aloesu, soku z aloesu i przepisów

Zadowolony:

• Zastosowanie aloesu w różnych chorobach
• Korzyści z aloesu
• Przepisy Aloe Vera
• Sok z aloesu
• Aloes z miodem
• Aloes do twarzy i włosów
• Zastrzyki z aloesu
• Nalewka z aloesu
• Aloes na trądzik
• Aloes w ginekologii
• Przeciwwskazania

Botaniczny opis aloesu

Aloes często dorasta do czterech metrów wysokości. Ma rozgałęzione, gęsto ulistnione, wyprostowane łodygi. Liście aloesu są naprzemiennie, do 40 centymetrów długości, z twardymi chrząstkowymi zębami na krawędziach. Różnią się obecnością bardzo mięsistej i soczystej miazgi. Kwiaty są duże, pomarańczowe, sześcioczłonowe, z cienkimi szypułkami, tworzą cylindryczne, wielokwiatowe grona o długości około 40 centymetrów. Owoc aloesu to kapsułka z dużą ilością nasion.

Uprawiany w pomieszczeniach aloes kwitnie zwykle od lutego do marca. Pojawiające się owoce nie dojrzewają.

Ojczyzną aloesu są wyspy Curacao i Barbados, południowo-zachodnia część Półwyspu Arabskiego. Roślinę uprawia się w Azji i Afryce, na Antylach. W wielu krajach na całym świecie uprawiana jest jako roślina ozdobna ogrodowa i domowa.

Zbieranie i zbieranie aloesu. Świeże liście aloesu są szeroko stosowane zarówno w medycynie ludowej, jak i tradycyjnej. Zazwyczaj zbiera się je w miarę wzrostu. Z soku znajdującego się w liściach rośliny uzyskuje się skondensowany sok z aloesu przez odparowanie, co w medycynie nazywa się sabur. Wysokiej jakości szabla jest całkowicie rozpuszczalna w 70% alkoholu, co gorsza - w wodzie, benzynie i eterze, w ogóle nie rozpuszcza się w chloroformie. Przemysł farmaceutyczny wytwarza szereg preparatów z płynnego soku z aloesu, a także produkuje świeży sok z dodatkiem niewielkiej ilości alkoholu.

Świeży sok z aloesu można uzyskać w domu. W tym celu sok jest wyciskany z mięsistych dolnych liści, które są natychmiast używane zgodnie z przeznaczeniem. Znana jest również metoda przygotowania aloesu w postaci syropu, który gotuje się z soku roślinnego z dodatkiem cukru i roztworu chlorku żelazawego.

Zastosowania Aloe Vera

Aloes ma właściwości bakteriobójcze i działa na bakterie, takie jak paciorkowce, gronkowce, błonica i czerwonka. Skutecznie zwalcza promieniowanie, choroby zapalne, świeże rany, przyspieszając proces regeneracji. Aloes działa jako immunomodulator, przyczyniając się do ogólnego stanu zdrowia organizmu. Substancje czynne zawarte w Sabur poprawiają perystaltykę jelit, pomagając dobrze przy atonicznych i przewlekłych zaparciach. W małych dawkach poprawia trawienie i zwiększa wydzielanie żółci.

Z soku z aloesu wyizolowano antybiotyk barbaloinę, który jest skuteczny w leczeniu gruźlicy i chorób skóry. Stosuje się go również w przewlekłym zapaleniu żołądka, trzustki, zapaleniu okrężnicy, w leczeniu zapalenia spojówek, postępującej krótkowzroczności i zmętnienia ciała szklistego.

Korzyści z aloesu

W leczeniu pacjentów i sporządzaniu leków stosuje się sok z aloesu, świeże liście, ekstrakt i sabur (sok skondensowany). W tym celu z rośliny, która osiągnęła wiek trzech lat, w październiku i listopadzie zbiera się środkowe i dolne liście o długości ponad 18 cm, zawierające olejki eteryczne, enzymy, antraglikozydy, witaminy, aminokwasy, minerały, polisacharydy, fitoncydy, a także kwas salicylowy.

Sabur, pozyskiwany z liści aloesu, dobrze działa w leczeniu przewlekłych zaparć. Świeży płynny sok z rośliny jest również łagodnym środkiem przeczyszczającym. Preparaty z wyciskanego soku polecane są w leczeniu nieżytów żołądka, charakteryzujących się obniżeniem kwaśności soku żołądkowego oraz przewlekłym zapaleniem jelita grubego.

W leczeniu nie gojących się ropnych ran i różnych zakaźnych krostkowych chorób skóry sok z aloesu stosuje się w postaci irygacji lub balsamów. Skuteczność zewnętrznego stosowania soku tłumaczy się jego wysokimi właściwościami bakteriobójczymi. Działa szkodliwie na wiele znanych drobnoustrojów chorobotwórczych - paciorkowce, gronkowce, a także na pałeczki jelitowe, dur brzuszny i czerwonkę.

Syrop sporządzony z soku z dodatkiem żelaza jest z powodzeniem stosowany w leczeniu anemii.

Biostymulanty znajdujące się w liściach aloesu wzmacniają procesy metaboliczne w komórkach tkanek, pomagają zacieśniać i leczyć rany.

Preparaty z sokiem aloesowym są szeroko stosowane w przypadku uszkodzeń skóry promieniami rentgenowskimi, łagodzenia objawów oparzeń słonecznych i niektórych chorób skóry.

Znane jest również stosowanie aloesu w stanach astenicznych, nerwicach, w łagodzeniu bólów głowy o niejasnej etiologii.

Stwierdzono wysoką skuteczność stosowania aloesu w leczeniu astmy oskrzelowej, wrzodu trawiennego dwunastnicy i żołądka, przewlekłego zapalenia żołądka i wielu innych chorób.

W dzisiejszych czasach preparaty aloesowe znajdują szerokie zastosowanie w okulistyce w leczeniu chorób oczu.

Przepisy Aloe Vera

Osobom wyczerpanym na skutek poważnych chorób, a także w celu poprawy trawienia i pobudzenia apetytu, zaleca się stosowanie soku z aloesu w następującej postaci: 150 gramów soku, 250 gramów miodu i 350 gramów mocnego czerwonego wina miesza się i podaje przez około pięć dni. Powstałą mieszaninę należy przyjmować co najmniej trzy razy dziennie przed posiłkami, łyżkę stołową.

Dość często sok z aloesu wchodzi w skład różnych mieszanek odżywczych zalecanych do stosowania, gdy organizm jest osłabiony i wyczerpany chorobami. Dla osłabionych dzieci możesz przygotować jedną z tych mieszanek odżywczych. Do pół szklanki soku z aloesu dodaje się 500 gramów pokruszonych ziaren orzecha włoskiego, 300 gramów miodu i wyciśniętego soku z trzech do czterech cytryn. Ta mieszanina jest przyjmowana na deser lub łyżeczkę nie więcej niż trzy razy dziennie przed posiłkami.

Tradycyjna medycyna zaleca stosowanie soku z aloesu przy gruźlicy płuc. Aby przygotować lek, należy wymieszać 100 gramów masła, tłuszczu gęsiego lub smalcu, 15 gramów soku roślinnego, 100 gramów miodu i 100 gramów gorzkiego kakao. Otrzymaną mieszaninę dobrze ugniata się i przyjmuje łyżkę stołową do trzech razy dziennie jako dodatek do szklanki gorącego mleka.

Jeśli masz katar, zaleca się stosowanie soku z aloesu w postaci kropli. Świeżo wyciśnięty sok roślinny należy wlać 2-3 krople do każdego nozdrza. Leczenie należy kontynuować przez około osiem dni.

Płukanie sokiem z aloesu pomoże w przypadku bólu gardła. Aby to zrobić, rozcieńczyć sok z aloesu równą ilością wody, a następnie dobrze wypłukać gardło. Po zabiegu zaleca się wypić jedną łyżeczkę świeżo wyciśniętego soku z aloesu z ciepłym mlekiem.

Gdy w zębie pojawi się ból, można go wyleczyć w bardzo prosty sposób: kawałek liścia aloesu umieszczony w jamie zęba szybko złagodzi ból.

Jako środek przeczyszczający można zastosować recepturę znaną z tradycyjnej medycyny: 150 gramów liści aloesu z ciętymi cierniami jest dobrze posiekane, polane 300 gramami rozgrzanego, ale nie ugotowanego miodu. Mieszaninę należy podawać przez jeden dzień, po czym należy ją podgrzać i przefiltrować. Lek ten przyjmuje się w łyżeczce rano na godzinę przed posiłkiem.

Znane jest stosowanie soku z aloesu w przypadku opryszczki. Aby usunąć wysypki, należy je smarować sokiem z liści rośliny pięć razy dziennie. Zaleca się odłamywanie świeżego, świeżego liścia aloesu przed każdym smarowaniem.

Maść z soku z aloesu ma działanie lecznicze. Jest powszechnie stosowany do leczenia ran, wrzodów i przetok. W razie potrzeby można nałożyć bandaż. Maść przygotowuje się w następujący sposób: miód i sok z aloesu miesza się w równych ilościach, dodaje jedną łyżkę stołową czystego alkoholu do szklanki mieszanki. Następnie mieszaninę należy dobrze wymieszać. Zaleca się przechowywanie maści w lodówce. Stosując go należy liczyć się z możliwością indywidualnej nietolerancji soku z aloesu przez pacjenta.

Sok z aloesu

Jeśli pokroisz liście aloesu, wypłynie z nich wodnisty płyn o bardzo gorzkim smaku. To sok roślinny, który jest używany do produkcji leków. Sok znajduje się w komórkach wydzielniczych otaczających część sitową wiązki. Jeśli ogląda się w przekroju, ta warstwa komórek ma postać półksiężyca. Po zebraniu liści są one cięte i dobrze miażdżone, aby zebrać sok. Ciecz jest znacznie odparowywana i wlewana do specjalnych form, gdzie zestala się.

Ten skondensowany sok z aloesu nazywa się „sabur”. Pomaga przy przewlekłych zaparciach, wzmaga wydzielanie gruczołów przełyku, usuwa żółć, poprawia trawienie. Jest stosowany w bardzo małych dawkach, w przeciwnym razie może spowodować zatrucie. Nie należy go używać podczas ciąży, zapalenia pęcherza, miesiączki. W przypadku przewlekłego zapalenia żołądka, wrzodu żołądka, po czerwonce, sok z aloesu przyjmuje się trzy razy dziennie, pół godziny przed posiłkiem, 1 łyżeczka.

W przypadku gruźlicy skuteczna jest mieszanka soku z aloesu, soku z mankietu, masła, miodu i kakao, zażywana po jednej łyżce stołowej przed obiadem i kolacją. Lek można popić szklanką gorącego mleka. Na zewnątrz sok z aloesu stosuje się w postaci płynów w leczeniu owrzodzeń troficznych, ropnych ran, czyraków, ropni, oparzeń. W przypadku gruźlicy skóry, egzemy i popromiennego zapalenia skóry głowy przepisuje się okłady z sokiem.

Sok z aloesu można łatwo zrobić w domu. W tym celu liście rośliny w wieku od trzech do czterech lat są przechowywane w ciemnym miejscu w temperaturze 4-8 ° C (można w lodówce) przez 12 dni. Następnie są myte w zimnej przegotowanej wodzie, miażdżone, wyciskane przez grubą warstwę gazy i gotowane przez trzy minuty w łaźni wodnej. Sok szybko traci swoją jakość, dlatego należy go natychmiast zużyć.

Mieszanka świeżego soku: przy urazach popromiennych, wrzodach żołądka, astmie oskrzelowej, zapaleniu żołądka, zapaleniu krtani, czerwonce należy wypić 1/2 łyżeczki soku z aloesu i miodu, rozcieńczonego w szklance ciepłego mleka. Lek należy przyjmować trzy razy dziennie, pół godziny przed posiłkiem. Leczenie trwa 2-3 tygodnie z dwutygodniową przerwą.

[Wideo] Jak prawidłowo przygotować aloes z miodem i jak wziąć:

Aloes z miodem

Miód jest jednym z głównych składników użytecznych leków wytwarzanych z soku z aloesu. W połączeniu z miodem aloes wzmacnia jego działanie. Ze względu na to, że taki lek jest bardzo aktywny, można go stosować nie dłużej niż miesiąc, przy przeziębieniu wystarczy pięć dni do całkowitego wyzdrowienia.

Aloes w połączeniu z miodem jest pomocny przy łysieniu, wypadaniu włosów i łupieżu. Z aloesu i miodu można zrobić maskę na włosy.

Aby utrzymać odporność, należy przyjmować następujące leki:

Napar z aloesu: 500 g liści aloesu i 500 g orzecha włoskiego należy zmielić maszynką do mięsa, wlać 1,5 szklanki miodu, pozostawić w ciepłym ciemnym miejscu przez 3 dni., a następnie spożywać jedną łyżkę stołową trzy razy dziennie po posiłku.

Mieszanka: dobrze wymieszać trzy łyżki soku z aloesu, 100 g masła, 5 łyżek kakao i jedną trzecią szklanki miodu pszczelego. Przed użyciem wszystkie składniki należy dobrze wymieszać z 200 g ciepłego mleka i pić trzy razy dziennie.

W przypadku chorób płuc, przeziębienia, zapalenia oskrzeli pomaga następujący skład:

Nalewka z aloesu: 350 g pokruszonych liści aloesu, 100 g alkoholu i 750 g czerwonego wina należy wymieszać w szklanej lub emaliowanej misce. Zaleca się przechowywanie produktu w chłodnym, ciemnym miejscu. Dorośli przyjmują 1-2 łyżki stołowe 20 minut przed posiłkiem, dzieci po pięciu latach - 1 łyżeczka.

Maseczka miodowa aloesowa jest przydatna na twarz, pasuje do każdego rodzaju skóry. Podczas stosowania leków z aloesu należy ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących ich stosowania.

Ekstrakt z aloesu

Ekstrakt z aloesu jest klarownym płynem o jasnożółtym lub czerwonawo-żółtym kolorze, gorzkim w smaku. Produkowany w ampułkach do wstrzykiwań, w postaci roztworu do użytku wewnętrznego, a także soków, tabletek, syropów. W postaci płynnej ekstrakt należy przyjmować 5 ml trzy razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem. Ekstrakt z aloesu pije się przy anoreksji i chorobach przewodu pokarmowego, 5-10 ml dwa razy dziennie na pół godziny przed posiłkiem.

Tabletki są pobierane 1 szt. trzy razy dziennie 15-20 minut przed posiłkami. Zastrzyki podskórne są przepisywane: dla dzieci poniżej 5 lat - 0,2-0,3 ml, po 5 latach - 0,5 ml, dla dorosłych - 1 ml. Podczas stosowania leków możliwe są reakcje alergiczne, podwyższone ciśnienie krwi, biegunka.

Aloes na twarz

Aloes jest używany z dużym powodzeniem w kosmetyce. Maski i kremy z aloesem polecane są dla skóry wrażliwej, skłonnej do reakcji alergicznych. Kosmetyki z aloesem wzbogacają skórę w niezbędne składniki odżywcze, chronią ją przed wpływami środowiska i rozjaśniają w przypadku plam starczych.

Regularne stosowanie maseczek i kremów na bazie aloesu daje niesamowity efekt, ponieważ pomagają przy wykwitach krostkowych, stanach zapalnych, egzemach i łuszczycy.

Maska do skóry suchej: sok z aloesu, miód, glicerynę i płatki owsiane wymieszać z czystą wodą, ubić blenderem, pozostawić na 15 minut, nałożyć grubą warstwą na suchą, oczyszczoną skórę. Maskę możesz nakładać co drugi dzień, trzymaj ją przez około pół godziny.

Maska do skóry starzejącej się: wymieszaj łyżkę soku z aloesu i 2 łyżki miodu. Zaleca się nanieść grubą warstwę na oczyszczoną skórę i przechowywać przez 40 minut. Maska wygładza zmarszczki i głęboko nawilża skórę.

Aloes na włosy

Aloes ma zbawienny wpływ na skórę głowy, pomaga przy problemach takich jak łupież, wypadanie włosów, łysienie. A roślina aktywuje i odżywia mieszki włosowe, leczy rozdwojone końcówki. Włosy stają się gęste, mocne i lśniące. Sok z aloesu służy do leczenia i pielęgnacji włosów. Codziennie wciera się w skórę głowy. Po poprawieniu kondycji włosów sok można nakładać 1-2 razy w tygodniu. Przebieg leczenia to 2-3 miesiące. W przypadku włosów przetłuszczających się dobrze jest wcierać sok z aloesu z wódką 1-2 godziny przed myciem włosów co drugi dzień.

Maska nadająca włosom objętość i blask: jedną część soku z aloesu, jedną część olejku rycynowego i jedną część miodu należy wymieszać, na chwilę nałożyć na mokre włosy, a następnie dokładnie spłukać szamponem.

Zastrzyki z aloesu

Zastrzyki z aloesu poprawiają krążenie krwi i odbudowują tkanki, są przepisywane przy chorobach oczu, astmie oskrzelowej i owrzodzeniach układu pokarmowego. Zastrzyki można podawać domięśniowo i podskórnie. Zaleca się wstrzyknięcie aloesu podskórnie w brzuch lub ramię, domięśniowo w pośladek lub udo. W takim przypadku powtarzane wstrzyknięcia nie powinny przypadać na poprzednie miejsca wstrzyknięcia.

Dawkowanie leku dobierane jest z uwzględnieniem wieku pacjenta, jego chorób i cech organizmu. Dla dorosłych to 1 ml nie więcej niż 3-4 razy dziennie, dla dzieci poniżej pięciu lat - 0,2-0,3 ml dziennie, powyżej pięciu lat - 0,5 ml.

Zabrania się wykonywania zastrzyków z wyciągiem z aloesu kobietom w ciąży oraz osobom cierpiącym na choroby serca, naczyń krwionośnych, nerek lub nadciśnienie. Tylko lekarz prowadzący powinien przepisać zastrzyki.

Aloes w nosie

Jeśli zacznie się katar lub katar, do każdego nozdrza można wlać 5 kropli ekstraktu z aloesu trzy razy dziennie. Z tego powodu obrzęk błony śluzowej nosa zmniejsza się, oddychanie staje się swobodne. Bakterie i wirusy wywołujące choroby, w tym grypa, są niszczone, dezynfekując w ten sposób błonę śluzową. Jeśli masz wrażliwość na składniki, które składają się na sok z aloesu, nie zaleca się jego stosowania.

Liście aloesu

Najcenniejszą rzeczą w aloesie są mięsiste, soczyste liście wypełnione gorzkim żółtawym sokiem. Można je zbierać do użytku medycznego o każdej porze roku. Ale musisz tylko wiedzieć, które liście są odpowiednie. Dolne liście zebrane z rośliny w wieku co najmniej trzech lat są uważane za lecznicze. Zwykle mają suche końce. Najlepiej oderwać liście od łodygi.

Nie warto przechowywać surowców na zewnątrz dłużej niż trzy do czterech godzin, ponieważ większość użytecznych właściwości zostaje utracona. Aby liście nie wyschły, należy je owinąć w plastikową torbę i przechowywać w lodówce. Dzięki temu długo zachowają swoje właściwości lecznicze. Liście można również wysuszyć kładąc je na warstwie papieru i przykrywając szmatką. Gotowe surowce można przechowywać przez dwa lata.

Nalewka z aloesu

Do nalewki z aloesu stosuje się liście i łodygi rośliny. Nalewki to płynne roztwory alkoholowe lub wódki na bazie roślin leczniczych. Przygotowywane są na spirytusie 40-70 stopni, który jest najlepszą bazą do naparów ziołowych, ponieważ wzmacnia ich właściwości lecznicze. Nalewka służy do pobudzenia systemów obronnych organizmu, zwiększa apetyt, poprawia trawienie.

Przepis na nalewkę z aloesu. Należy odciąć dolne liście aloesu, zawinąć w ciemny papier i wstawić do lodówki na 1-2 tygodnie, następnie liście zmielić, zalać wódką lub 70% roztworem alkoholu w proporcji 1: 5. Zaparzenie produktu trwa co najmniej dziesięć dni w chłodnym, ciemnym miejscu, w zamkniętym pojemniku. Zaleca się przyjmować nalewkę na jedną łyżeczkę pół godziny przed posiłkiem 2-3 razy dziennie.

Aloes na trądzik

Skuteczność soku z aloesu na trądzik jest znana od dawna. Działa oczyszczająco, leczniczo, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i leczniczo. Dzięki tej roślinie leczniczej można zapobiegać powstawaniu blizn, wyprysków i blizn, które często powstają po trądziku. Najłatwiejszym sposobem na pozbycie się zapalenia skóry jest regularne przecieranie twarzy niewielkim kawałkiem aloesu - w miejscu nacięcia miąższu. Wcześniej skórę należy oczyścić.

Szczególną uwagę należy zwrócić na problematyczne obszary skóry. Profesjonalni kosmetolodzy często używają aloesu jako skutecznego produktu do pielęgnacji skóry twarzy.

Maska przeciwtrądzikowa : posiekaj świeżo ścięte liście aloesu, dodaj białko i przetrzyj blenderem, aby zrobić kleik, a następnie dodaj kilka kropli soku z cytryny. Maskę nakładać w trzech warstwach i przechowywać przez 30 minut, a następnie spłukać ciepłą wodą.

Maseczka przeciwzapalna: świeżo wyciśnięty sok z aloesu należy wymieszać z jedną łyżeczką białej lub niebieskiej glinki, mieszać do uzyskania jednorodnej masy i równomiernie rozprowadzać na twarzy, nie mówiąc ani nie wykonując ruchów twarzy. Zaleca się trzymać maskę przez 15 minut, następnie zmywać zimną wodą.

Płyny na zapalenie skóry: drobno posiekane liście aloesu należy zalać wodą i nalegać przez 1 godzinę, a następnie gotować przez dwie minuty, schłodzić, przefiltrować. Powstały płyn stosuje się w postaci balsamów.

Aloes w ginekologii

W ginekologii aloes stosuje się do erozji szyjki macicy, wprowadzając do pochwy tampony zwilżone sokiem na 2-3 godziny. W ten sam sposób traktuje się je emulsją zawierającą sok z aloesu. Sok przyjmuje się jedną łyżkę stołową trzy razy dziennie po posiłku jako środek przeczyszczający na zaparcia u kobiet w ciąży, na przewlekłą dysplazję w okresie menopauzy i na dysplazję szyjki macicy. Nalewka z aloesu jest pobierana w przypadku ostrego zapalenia przedsionka pochwy, 1 łyżka stołowa trzy razy dziennie przed posiłkami.

Nalewka: liście aloesu należy rozgnieść i wymieszać z miodem do uzyskania gładkości. Osobno należy parować suche liście i kwiaty dziurawca, gotować je w łaźni wodnej przez 3-4 minuty, przecedzić, wymieszać aloes z miodem ze schłodzonym wywarkiem z dziurawca, zalać winem i przechowywać w ciemnym chłodnym miejscu. Możesz użyć kompozycji po 10 dniach. Zaleca się przyjmować dwie łyżki dziennie na pusty żołądek. Kurs należy kontynuować przez 14 dni.

Lekarstwo na bezpłodność: do pokruszonych liści aloesu dodać gęsią gęsinę i olej z rokitnika, wymieszać, wlać do ciepłego naczynia i odstawić na siedem dni w ciemne chłodne miejsce. Do użycia wymieszaj jedną łyżkę stołową mieszanki w szklance gorącego mleka i przyjmuj trzy razy dziennie.

Drzewo aloesowe

Ta wiecznie zielona wieloletnia roślina tropikalna osiąga wysokość 4-10 m. Liście są mięsiste, duże, ostre, niebieskawo-zielone lub gołębio-szare, do 60 cm długości. Na krawędziach liści są ciernie. Korzeń jest silnie rozgałęziony. Kwiaty dzwonkowate, jasnopomarańczowe lub jaskrawoczerwone, zebrane w kwiatostany, rosnące na długiej łodydze. Owocem jest cylindryczna kapsułka; nasiona są liczne, szaro-czarne, trójkątne. Aloes podobny do drzewa kwitnie najczęściej późną zimą i wczesną wiosną. Propagowane przez sadzonki.

Ojczyzną drzewa aloesowego jest Republika Południowej Afryki. Na naszym obszarze rośnie na Kaukazie iw Azji Środkowej. Aloes od dawna jest udomowiony, jest hodowany jako kwiat wewnętrzny. Jednak w warunkach wewnętrznych roślina ta rzadko kwitnie, chociaż przy dobrej pielęgnacji może kwitnąć każdego roku. Aloes rośnie bardzo szybko, osiągając wysokość 100 cm Liście i sok aloesowy mają właściwości lecznicze.

Liście i łodygi zawierają różne witaminy, substancje żywiczne, antraglikozydy i niewielką ilość enzymów. Liście zbierane są w okresie jesienno-zimowym, zaleca się nie podlewać przez 1-2 tygodnie przed zbiorem aloesu.

Aloes

Ta roślina pochodzi z tropików Afryki, więc bardzo lubi światło słoneczne. Latem dobrze rośnie na świeżym powietrzu na świeżym powietrzu. Może być rzadko podlewany, ponieważ liście są w stanie zatrzymać wilgoć przez kilka dni. Zimą aloes należy podlewać wodą o temperaturze pokojowej, konieczne jest zarówno podlewanie od góry, jak i wlewanie wody na patelnię. Ale ważne jest, aby nie przesadzić: gdy gleba jest podmokła, system korzeniowy gnije. Zimą lepiej trzymać roślinę w pomieszczeniu o temperaturze + 8-10 ° C.

Zarówno aloes, jak i aloes to rośliny lecznicze o tym samym składzie chemicznym, stosowane w medycynie ludowej i tradycyjnej. Sok stosuje się przy schorzeniach przewodu pokarmowego, przy chorobach oczu i procesach zapalnych. Roślina ma również szerokie zastosowanie w kosmetologii.

Przeciwwskazania do stosowania Aloe Vera

Preparaty Aloe Vera są przeciwwskazane w chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego, w zapaleniu pęcherza, hemoroidach, we wczesnych stadiach ciąży, a także w cyklach menstruacyjnych.

Aby uniknąć bezsenności, sok z aloesu należy przyjmować 2-4 godziny przed snem. Przy długotrwałym stosowaniu leków z organizmu wydalane są minerały, zwłaszcza potas, który zaburza metabolizm soli wodno-solnej.

W przypadku dzieci poniżej 12 lat wymagana jest konsultacja lekarska dotycząca przyjmowania aloesu.

Autor artykułu: Sokolova Nina Vladimirovna | Fitoterapeuta

Wykształcenie: Dyplom z „medycyny ogólnej” i „terapii” uzyskany na Uniwersytecie Pirogov (2005 i 2006). Szkolenie zaawansowane na Wydziale Fitoterapii Uniwersytetu Przyjaźni Ludów w Moskwie (2008).