Grzyb W Gardle - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Grzyb gardła

Grzyb gardła jest chorobą zapalną, zwaną w medycynie grzybicą gardła. Na błonę śluzową gardła wpływa kolonizacja przez organizmy grzybicze. Choroba może występować w postaci rzekomobłoniastej, rumieniowej, nadżerkowo-wrzodziejącej i hiperplastycznej.

Według dostępnych statystyk grzyb gardła jest rozpoznawany wśród powszechnych chorób gardła w 30 - 40% przypadków. Ponadto otolaryngolodzy jednoznacznie wskazują na tendencję do zwiększania się w ostatnich latach liczby chorych ze zmianami grzybiczymi gardła. Grzyb gardła dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci. Jednak w dzieciństwie częściej występują choroby grzybicze jamy ustnej. Grzybica gardła jest często związana z zapaleniem dziąseł, zapaleniem języka, zapaleniem jamy ustnej i zapaleniem warg w wieku dorosłym.

Zmiany grzybicze gardła są dość trudne w porównaniu z innymi procesami zapalnymi w gardle. Zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia posocznicy grzybiczej, czyli grzybicy narządów wewnętrznych. Głównymi czynnikami wywołującymi chorobę są grzyby z rodzaju Candida, które w 93% przypadków wywołują grzybicę oparów. Tylko w 5% przypadków chorobę wywołują grzyby pleśniowe. Prawie wszystkie te rodzaje grzybów są saprofitami, należą do warunkowo patogennej mikroflory i są aktywowane, gdy ustaje reaktywność organizmu.

Zadowolony:

• Objawy grzybicy gardła
• Przyczyny grzyba w gardle
• Diagnostyka grzyba gardła
• Leczenie grzybicy gardła
• Zapobieganie grzybicy gardła

Objawy grzybicy gardła

Objawy grzyba gardła są dość wyraźne. Pacjenci doświadczają następujących objawów:

• W gardle występuje wyraźny dyskomfort. Pacjenci mogą odczuwać suchość, pieczenie i drapanie w dotkniętym obszarze.
• Ból może wahać się od łagodnego do silnego. Mają tendencję do gromadzenia się podczas posiłków. Bolesne odczucia są szczególnie wyraźne po spożyciu słonych, pikantnych, pieprznych i marynowanych potraw. Czasami ból może dotyczyć dolnej szczęki, przedniej części szyi lub ucha.
• Być może rozwój zapalenia węzłów chłonnych szyjki macicy, to znaczy zwiększenie wielkości regionalnych węzłów chłonnych, ich bolesność.
• Często grzybowi w gardle towarzyszy tworzenie się dżemu - uszkodzenie kącików ust. Może również wystąpić zapalenie języka i drożdżakowe zapalenie warg. Jednocześnie krawędź warg jest wyraźnie zarysowana, infiltrowana i pokryta szarawą powłoką. Pęknięcia w kącikach ust pokrywają się tandetną skórką; przy próbie szerokiego otwarcia ust pacjent odczuwa bolesne odczucia.
• Ogólny stan pacjenta jest zaburzony, wzrasta temperatura ciała, pojawiają się bóle głowy i ogólne złe samopoczucie. Z reguły temperatura ciała nie osiąga wysokich wartości i wzrasta do poziomu podgorączkowego.
• Błona śluzowa gardła puchnie, tworzy się na niej płytka nazębna.
• Możliwe jest niezależne wizualizowanie ogniska zapalenia grzybiczego na migdałkach. Na łukach i tylnej części gardła znajduje się również tablica.

• Czasami grzyb rozprzestrzenia się na język i wewnętrzną powierzchnię policzków, obejmując przełyk i krtań.

Gdy chorobę wywołują grzyby drożdżopodobne z rodzaju Candida, płytka nazębna ma biały kolor i konsystencję podobną do twarogu. Płytkę można łatwo usunąć, pod nią uwidacznia się stan zapalny, zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej gardła. Czasami można znaleźć obszary owrzodzenia, które nie krwawią dużo.

Kiedy grzyb w gardle jest wynikiem ataku pleśni, płytka nazębna ma żółtawy odcień i jej usunięcie jest dość problematyczne. Istnieje pewne podobieństwo do płytki nazębnej błonicy.

Grzyb gardła ma skłonność do częstych nawrotów. Zaostrzenia u pacjentów występują do 10 razy w roku. Najczęściej jest to ostra postać choroby, która przekształca się w przewlekłą. Dzieje się tak z powodu nieprawidłowej diagnozy, a także w wyniku niepiśmiennie wybranego schematu leczenia. Pod tym względem niezależne przepisywanie leków lub całkowita ignorancja procesu patologicznego jest nie mniej niebezpieczna.

Grzybicze przewlekłe zmiany w gardle różnią się od ostrych procesów. Główna różnica polega na lokalizacji zmiany grzybiczej. Gdy proces jest chroniony, tylna ściana jamy ustnej i gardła jest przekrwiona i podatna na naciekanie, bez włączenia migdałków do procesu patologicznego. Mogą tworzyć osady, ale poza fazą zaostrzenia są one nieistotne.

Przyczyny grzyba w gardle

Przyczyną powstania grzyba gardła są najczęściej grzybicze organizmy drożdżopodobne z rodzaju Candida, które są warunkowo patogenną florą człowieka i normalnie występują w błonach śluzowych, nie prowadząc do stanu zapalnego. Wraz ze spadkiem sił odpornościowych grzyby zaczynają się aktywnie namnażać i są w stanie wywołać chorobę, taką jak grzybica gardła.

Czynniki prowokujące to:

• Obecność wirusa niedoboru odporności w organizmie człowieka. Wiadomo, że nawet 10% chorych na AIDS umiera z powodu infekcji grzybiczych.
• Częste infekcje wirusowe.
• Gruźlica.
• Wszelkie patologie endokrynologiczne, w tym cukrzyca, niedoczynność tarczycy i otyłość.
• Układowe choroby krwi.
• Obecność złośliwych formacji w ciele. W przypadku takich guzów równowaga witamin jest zaburzona, dochodzi do zaburzeń metabolizmu białek i węglowodanów, w wyniku czego spada ogólna i przeciwgrzybicza odporność organizmu i rozwija się grzybica krtani.
• Nieracjonalne przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych przez długi czas.
• Dodatkowymi czynnikami ryzyka rozwoju choroby są urazowe uszkodzenia błony śluzowej gardła.
• W trakcie leczenia lekami glikokortykosteroidowymi, w trakcie chemioterapii.
• Używanie ruchomych protez.
• Choroby układu pokarmowego.

Diagnostyka grzyba gardła

Właściwa diagnoza ma niemałe znaczenie w przepisywaniu właściwego leczenia i zapobieganiu przejściu choroby z ostrej do przewlekłej.

Po szczegółowym przepytaniu pacjenta pod kątem istniejących dolegliwości otolaryngolog bada gardło i identyfikuje istniejące blaszki, obrzęki i nacieki. Jednak metody wizualne nie wystarczą do postawienia ostatecznej diagnozy. Dlatego pacjent jest kierowany do wymazu z gardła.

Badanie mikroskopowe rodzimego lub zabarwionego wymazu z powierzchni migdałków i gardła ujawnia komórki grzybicze, zarodniki i rzekomoglikelię. Lepiej jest przeprowadzić tę metodę metodą przesiewową, ponieważ badanie kultury trwa znacznie dłużej. Jednak ta ostatnia metoda pozwala zidentyfikować rodzaj organizmu grzybiczego i określić jego wrażliwość na leki przeciwbakteryjne.

Aby ustalić przyczynę, która wywołała chorobę, pacjent jest wysyłany na spotkanie z immunologiem i endokrynologiem. Konieczne jest wykonanie testów na kiłę, cukrzycę, zakażenie wirusem HIV, zapalenie wątroby.

Ważne jest, aby odróżnić grzybicze zakażenie gardła od bakteryjnego, od bólu gardła, raka gardła, od zapalenia gardła i innych podobnych schorzeń.

Leczenie grzybicy gardła

Terapia chorób opiera się na trzech podstawowych zasadach:

• W leczeniu grzybicy gardła wymagane będzie stosowanie zarówno miejscowych, jak i ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych. Wszystkie wcześniej stosowane antybiotyki należy anulować.
• Konieczne jest przywrócenie zaburzeń mikrobiocenozy jelitowej. Jest to realizowane za pomocą żywienia dietetycznego, dzięki przyjmowaniu leków przeciwbakteryjnych (Mexaform, Intestopan) oraz środków zawierających żywe bakterie (Bifidumbacterin, Lactobacterin itp.).
• Przeprowadzana jest korekta statusu interferonu, dla której pacjentom przepisuje się Viferon na okres 30 dni.

Leczenie niepowikłanej grzybicy gardła rozpoczyna się od stosowania miejscowych leków przeciwgrzybiczych, tylko jeśli są one nieskuteczne, pacjent zostaje przeniesiony na podanie doustne.

W tym celu wykorzystuje się środki z trzech grup leczniczych:

• Grupa polienów, leki: Nystatyna, Amfoterycyna, Leworin.
• Grupa azolowa: ketokonazol, flukonazol, itrakonazol, diflucan, mikoflucan.
• Grupa alliloamin: terbinafina.

Jeśli w ostrym stadium zostanie zdiagnozowany grzyb w gardle, wówczas przebieg leczenia trwa najczęściej od 1 do 2 tygodni. Gdy możliwe jest osiągnięcie nawrotu, możliwe jest stosowanie leków w dawce profilaktycznej. Przy skomplikowanym przebiegu grzyba gardła pacjent jest hospitalizowany i leczony w warunkach szpitalnych.

Większość lekarzy preferuje Flukonazol w leczeniu grzybicy gardła (potwierdzając, że choroba jest wywoływana przez drożdżaki z rodzaju Candida). Najczęściej lek ten jest dobrze tolerowany przez pacjentów i rzadko powoduje skutki uboczne. Wystarczy raz dziennie przez 7-14 dni. Dawkowanie dobierane jest indywidualnie przez lekarza. Może wynosić od 50 do 200 mg na dawkę. Jeśli nie ma efektu, lek zostaje zastąpiony innym.

Gdy standardowa terapia przeciwgrzybicza jest nieskuteczna, a grzyb uodpornił się na nie, wskazane jest dożylne podanie amfoterycyny. Przy podawaniu dożylnym kontrola czynności wątroby i nerek jest obowiązkowa, ponieważ lek ma wyraźne właściwości toksyczne. Na pleśnie stosuje się terbinafinę lub intrakonazol.

Jeśli chodzi o leczenie miejscowe, przeprowadza się je przy użyciu lokalnych środków antyseptycznych, mogą to być: miramistyna, oksychinolina, klotrimazol, zawiesina natamycyny, chlorheksydyna. Leczy się tylną ścianę gardła, wykonuje instalacje wewnątrzgardłowe oraz płukanie migdałków w stanie zapalnym. Ważne jest, aby co tydzień zmieniać środki antyseptyczne.

Równolegle konieczne jest leczenie współistniejących chorób, które wywoływały grzybicę gardła. Po wykonaniu immunogramu pacjentowi, jeśli to konieczne, przepisuje się terapię za pomocą immunomodulatorów.

Jeśli pacjent w odpowiednim czasie zwróci się o pomoc lekarską, choroba zostanie prawidłowo zdiagnozowana i przeprowadzone zostanie odpowiednie leczenie, wówczas najczęściej można skutecznie wyleczyć grzyba gardła. Prognozy dotyczące całkowitego wyzdrowienia z chorobą przewlekłą są mniej korzystne.

Zapobieganie grzybicy gardła

W celu zapobiegania tej chorobie lekarze opracowali następujące zalecenia:

• Terapia antybiotykowa nie powinna być niepotrzebnie długa. Kurs powinien trwać dokładnie tak długo, jak to konieczne, aby wyeliminować infekcję bakteryjną i nie więcej. Nie możesz stosować leków przeciwbakteryjnych, aby zapobiec ARVI. Jeśli wymagany jest powtórny kurs przeciwbakteryjny, należy równolegle przeprowadzić terapię przeciwgrzybiczą.
• W przypadku leczenia kortykosteroidami, zarówno miejscowymi, jak i ogólnoustrojowymi, należy szczególnie uważnie monitorować stan błony śluzowej jamy ustnej i gardła.
• Po każdym posiłku wypłucz usta przegotowaną wodą.
• Pasty używane do czyszczenia jamy ustnej muszą zawierać składniki przeciwbakteryjne.
• Leczenie próchnicy, zapalenia migdałków, zapalenia przyzębia, a także innych chorób jamy ustnej i gardła powinno być terminowe.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.