Grzyb W Uszach - Objawy, Przyczyny I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Grzyb w uszach

Grzyb w uszach to infekcja wywoływana przez drobnoustroje grzybicze, która może wpływać na struktury ucha zewnętrznego i wewnętrznego lub jamę wyrostka sutkowatego powstałego po wyrostku sutkowatym.

Grzyb ucha jest dość powszechną chorobą, częściej rozpoznaje się ją w dzieciństwie - w 27% ogółu przypadków zapalenia ucha środkowego i 18% u dorosłych. Im cieplejsze i bardziej wilgotne są warunki środowiskowe, w których żyje człowiek, tym częściej występuje grzyb w uszach. Grzyb jest rozpoznawany z taką samą częstotliwością u mężczyzn i kobiet. Osobną grupę ryzyka stanowią osoby, które przeszły operację ucha oraz pacjenci używający aparatów słuchowych.

Wszędzie otolaryngolodzy odnotowują wzrost liczby pacjentów ze zmianami grzybiczymi narządów laryngologicznych. Przypisują to przede wszystkim niekontrolowanemu stosowaniu lokalnych leków przeciwbakteryjnych w celu pozbycia się zapalenia ucha środkowego. W zdecydowanej większości przypadków chorobę wywołują grzyby drożdżopodobne z rodzaju Candida. Udział pleśni nie jest zbyt duży. Ponadto możliwa jest mieszana infekcja grzybicza lub grzybiczo-bakteryjna.

Najczęściej uszkodzenie ucha jest jednostronne. Infekcję obustronną rozpoznaje się tylko w 10% przypadków.

Zadowolony:

• Objawy grzyba w uszach
• Przyczyny pojawienia się grzyba w uszach
• Leczenie grzybicy ucha

Objawy grzyba w uszach

Objawy grzybicy ucha będą się różnić w zależności od miejsca zapalenia ucha. Mają tendencję do zwiększania się, gdy grzybnia grzyba wrasta w głębokie struktury skóry. Powoduje to nie tylko urazy mechaniczne, ale także przyczynia się do enzymatycznych i toksycznych skutków patogennych.

• Objawy zewnętrznego grzyba w uszach. Rozwój choroby poprzedza utrata filmu tłuszczowego wyściełającego skórę przewodu słuchowego. Może się to zdarzyć na skutek zastosowania mikrourazów lub w wyniku dużej wilgotności otoczenia. Kanał słuchowy puchnie, gruczoły znajdujące się w jego skórze są zatkane. W tym czasie pacjent zaczyna odczuwać swędzenie i duszność w uchu. Najczęściej ludzie uważają, że przyczyną takiego dyskomfortu jest zatyczka siarkowa, czyli zanieczyszczenie ucha i starają się je samodzielnie wyczyścić, naruszając jednocześnie integralność skóry i sprzyjając przenikaniu infekcji grzybiczej. W rezultacie u pacjenta rozwija się ostra otomykoza, w której zwiększa się obrzęk i przekrwienie skóry ucha zewnętrznego.

  Ostry etap choroby charakteryzuje się obecnością wydzielin, których objętość stale rośnie. Kolor wydzieliny może się różnić w zależności od cech czynnika wywołującego infekcję grzybiczą. Kiedy jest sprowokowany przez pleśń, wysięk będzie miał postać mas kazericznych, nieco przypominających wilgotny papier. Odcień tych mas jest czarno-brązowy, szaro-czarny i żółtawo-zielony. W penicylozie kolor wydzieliny przypomina kolor woskowiny.

  Jeśli obrzęk jest ciężki, światło przewodu słuchowego jest całkowicie zablokowane. W rezultacie osoba słyszy hałas w uchu i cierpi na poważną utratę słuchu, ponieważ dźwięk prawie nie dociera do błony bębenkowej.

  Bolesne odczucia o wyraźnym nasileniu zawsze towarzyszą ostrej fazie grzybicy ucha zewnętrznego. Ból ma tendencję do nasilania się podczas golenia i połykania. Wraz z wydzieliną wydostającą się z ucha można wydzielać z niego odlewy, które zawierają grzybnię grzybów i komórki naskórka ucha.

  Często obserwuje się regionalne zapalenie węzłów chłonnych, czyli zapalenie węzłów chłonnych, które rozprzestrzenia się do stawu skroniowo-żuchwowego i ślinianki przyusznej. Być może udział w patologicznym procesie jamy ucha środkowego, który często występuje u pacjentów z cukrzycą lub białaczką.
• Objawy grzybicy ucha środkowego. Choroba ta rozwija się na tle istniejącego przewlekłego zapalenia jamy bębenkowej. Pacjenci skarżą się na pogorszenie samopoczucia, które objawia się przede wszystkim bólami ucha. Ponadto występuje wyraźna utrata słuchu, pojawiają się obce dźwięki i pojawia się uczucie zatkania. Czasami pojawiają się nawracające bóle głowy.
• Objawy grzybicy błony bębenkowej. W przypadku grzybiczego zapalenia opon mózgowych proces rozprzestrzenia się jeszcze głębiej i obejmuje błonę bębenkową. Słuch znacznie spada, ponieważ ruchliwość błony jest upośledzona. Dzieje się tak na tle wydzieliny z ucha, silnego bólu i innych objawów zapalenia.

• Objawy grzybicy jamy pooperacyjnej. Gdy pacjentka przeszła mastoidektomię, zapalenie grzybicze może rozpocząć się w uformowanej jamie, w której wcześniej znajdowały się komórki wyrostka sutkowatego. Powstałe bóle są zlokalizowane w okolicy za uchem, a także w samym uchu. Objętość wyładowania znacznie wzrasta. Jednocześnie pacjenci często ignorują chodzenie do lekarza, ponieważ uważają takie bóle za normalne zjawisko w okresie pooperacyjnym.

Przyczyny pojawienia się grzyba w uszach

Najczęstszą przyczyną uszkodzeń różnych części ucha jest flora saprofityczna. Są to organizmy grzybicze, które normalnie zawsze istnieją na ludzkiej skórze i nie wykazują patologicznej aktywności przy braku czynników predysponujących.

Tak więc za główne przyczyny grzybicy w uszach uważa się:

• Ucho ciała obce. Może to być dowolny obcy przedmiot. Najczęściej ten powód staje się wyzwalaczem rozwoju grzybiczego zapalenia ucha środkowego w dzieciństwie. Dzieci wkładają do uszu kamyki, kawałki papieru, zabawki, nasiona roślin, plastelinę, watę itp. W wieku dorosłym ciała obce dostają się do ucha przypadkowo, na przykład w wyniku urazu. Jeśli chodzi o osoby starsze, części aparatu słuchowego i pochodzące z niego baterie częściej znajdują się w uszach. Ponadto, z powodu dostania się wody do ucha, może rozwinąć się grzyb w uszach.
• Urazy ucha. Obejmuje to urazy ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego. Najczęściej toaleta przewodu słuchowego wacikiem prowadzi do mikrourazów i powoduje choroby.
• Wzmocniona praca gruczołów potowych.
• Zakażenie grzybami z rodzaju Candida z kandydozą narządów płciowych lub kandydozą skórną.
• Czesanie małżowiny usznej, które najczęściej występuje przy różnych zapaleniach skóry (przy kontaktowym, atopowym zapaleniu skóry, z egzemą).
• Nieprzestrzeganie zasad higieny ucha, jego zabrudzenia, czy alkalizacja osłony przewodu słuchowego zewnętrznego.
• Zwężenie przewodu słuchowego, obecność egzostozy.
• Miejscowa dysbioza może prowadzić do zakłócenia normalnej mikroflory ucha. Dzieje się tak szczególnie często po różnych typach zapalenia ucha środkowego.
• Przyjmowanie leków przeciwbakteryjnych, mycie ucha roztworami antybiotyków również przyczynia się do zakłócenia normalnej mikroflory.
• Zmniejszenie sił odpornościowych organizmu, naruszenie procesów metabolicznych, reakcje alergiczne są zawsze czynnikami ryzyka rozwoju infekcji grzybiczej, w tym ucha.
• Noszenie aparatu słuchowego i częste używanie słuchawek również może stanowić zagrożenie dla zdrowia.

Leczenie grzybicy ucha

Aby pozbyć się grzyba w uszach, konieczne jest stosowanie leków przeciwgrzybiczych. W tym celu przemywa się środkowy i zewnętrzny kanał słuchowy, a także jamę pooperacyjną różnymi przeciwgrzybiczymi roztworami leczniczymi. Toaleta do uszu wykonywana jest wstępnie - oczyszcza się ją ze złuszczonego naskórka, z istniejących wydzielin, z siarki i grzybni grzyba.

Aby określić wybór odpowiedniego środka, konieczne jest ustalenie rodzaju grzyba wywołującego stan zapalny:

• Eliminację grzyba w uszach wywołanego przez grzyby drożdżopodobne z rodzaju Candida przeprowadza się za pomocą roztworu Sangavirin w stężeniu 0,2%, roztworu Quinosolu, roztworu Levorinu oraz roztworów: Canesten na bazie klotrimazolu, Castellani i Multifunginy. Możliwe jest również wkładanie maści do ucha - Nystatinova i Levorinova. Czasami roztwory wkrapla się bezpośrednio do ucha (jeśli błona bębenkowa jest nienaruszona), a czasami nakłada się je na watę i wkłada do zewnętrznego przewodu słuchowego. Możliwe jest również stosowanie Nizoral, Mycozolin i Pimafucin; na te leki wrażliwe są również grzyby drożdżopodobne. W przypadku braku perforacji błony bębenkowej można zastosować lek taki jak Candibiotic. Ma szybkie działanie przeciwbólowe, ponieważ zawiera lidokainę. Dzięki kortykosteroidowiktóry jest dostępny w Candibiotics, zapalenie skóry ucha jest eliminowane w krótszym czasie. Z reguły przebieg leczenia nie przekracza 10 dni.
• Kiedy na ucho wpływają grzyby pleśniowe, najczęściej stosuje się Naftifinę, Terbinafinę, Itrakonazol, Nitrofunginę. Podstawą leczenia mogą być również Exoderil i Lamisil.
• Toaleta do uszu jest również wykonywana przy użyciu różnych roztworów leczniczych i antyseptycznych. Każde nagromadzenie wysięku lub mas kazeistych jest silnym źródłem infekcji grzybiczej, dlatego należy je usuwać ze szczególną ostrożnością. Można stosować nadtlenek wodoru, olej wazelinowy i inne roztwory olejowe, roztwór izotoniczny. Nie mniej skuteczne jest przemywanie ucha roztworem kwasu borowego w 3% roztworze, a następnie wlew kropli kwasu salicylowego w tym samym stężeniu. Możliwe jest smarowanie skóry przewodu słuchowego roztworem azotanu srebra w 10% roztworze.
• W przypadku niewystarczającego leczenia miejscowego lub nawrotów choroby miejscową terapię należy uzupełnić przyjmowaniem leków ogólnoustrojowych. Należą do nich: Diflucan (Fluconazole) - leczenie trwa do 2 tygodni, Orungal (Intraconazole) - kurs może trwać do 3 tygodni, Nizoral (Ketokonazol) - czas trwania kursu może wynosić nawet jeden miesiąc. Gdy pacjent ma reakcje alergiczne, zaleca się równoległe przyjmowanie leków przeciwhistaminowych i suplementów wapnia.
• Dieta pacjenta powinna być wzbogacona witaminami, z wyłączeniem wszelkich pokarmów alergizujących. Ważna jest normalizacja biocenozy jelitowej, leczenie lekami biologicznie czynnymi może trwać do trzech miesięcy. W tym celu pacjentom przepisuje się Acipol, Hilak Forte, Colibacterin, Linex, Bifikol, Lactobacterin, Bifidumbacterin itp.
• Jeśli to konieczne, korekta stanu odporności u dzieci i dorosłych jest przepisywana induktorom interferonu - Viferon zgodnie z dawką wiekową. W tym samym celu przepisuje się witaminy z grupy B, kwas liponowy i pantotenowy, Wobenzym, jako leki mające na celu optymalizację metabolizmu energetycznego.

Ponadto działanie przeciwgrzybicze mają następujące maści: Amfoterycyna, Pevaril, Mikospor, Travogen, Maść Chloracetophos, Maść Decamine. Do wkroplenia do jamy ucha i do jej przepłukania lekarze przepisują również: usninat sodu, rezorcynol, dioksydynę, chinosol, płyn Burova, barwniki anilinowe.

Chirurgiczne leczenie grzybicy ucha jest możliwe w przypadku rozwoju powikłań, takich jak zapalenie wyrostka sutkowatego i przewlekły proces cholesteatomiczny z wtórną grzybicą ucha. Operacja jest również wskazana, jeśli nie można pozbyć się grzyba w jamie pooperacyjnej za pomocą środków konserwujących.

Terapia grzyba w uszach nie jest łatwym zadaniem, ale rokowanie jest najczęściej korzystne, zwłaszcza gdy pacjent w odpowiednim czasie szuka pomocy medycznej. Jeśli grzyb w uszach umiejscowiony jest w uchu środkowym, a jego przyczyną jest proces zrostu, to utrata słuchu może być nieodwracalna. W ciężkim przebiegu choroby grzyb ucha może doprowadzić do rozprzestrzenienia się zmian grzybiczych na narządy wewnętrzne i wywołać posocznicę grzybiczą. Dlatego terapia powinna być nie tylko terminowa, ale także kwalifikowana.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.