Utrata Słuchu - Rodzaje I Przyczyny Ubytku Słuchu / Zatyczka Siarkowa

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Rodzaje i przyczyny utraty słuchu

Co to jest utrata słuchu?

Utrata słuchu to znaczna utrata słuchu, która utrudnia osobie komunikowanie się z innymi ludźmi. Jeśli ubytek słuchu jest ciężki, osoba słyszy tylko bardzo głośne dźwięki w pobliżu ucha. Jeśli ubytek słuchu jest łagodny, osoba nie słyszy dobrze mowy wymawianej szeptem. Przyczyną rozwoju utraty słuchu mogą być różne procesy zapalne ucha środkowego (blizny, zrosty), choroby zakaźne (odra, szkarlatyna, grypa, kiła), różne zatrucia (ołów, rtęć, tlenek węgla). Inną możliwą przyczyną utraty słuchu jest niekontrolowane przyjmowanie niektórych leków (najczęściej antybiotyków).

Rozwój trwałej utraty słuchu jest możliwy po urazowym uszkodzeniu mózgu, po długotrwałym narażeniu na hałas i wibracje. Pojawia się w nadciśnieniu, miażdżycy, a także w starszym wieku z naruszeniem dopływu krwi do ucha wewnętrznego. Utrata słuchu może rozwijać się stopniowo, wraz z przebiegiem choroby podstawowej i pogorszeniem stanu pacjenta, chociaż przy niektórych chorobach (na przykład choroba Meniere'a) lub z zatkaniem przewodu słuchowego zatyczką siarkową rozwija się nieoczekiwanie i jest raczej trudny do zauważenia.

Przyczyny utraty słuchu

Wraz z wiekiem w organizmie człowieka zachodzą namacalne zmiany: włosy siwieją, słabnie ostrość słuchu i wzroku. Dlatego jedną z nieuniknionych przyczyn głuchoty są oczywiście zmiany związane z wiekiem. Jak pokazują statystyki, w grupie wiekowej od 50 do 60 lat osób z wadą słuchu około 20%, w grupie od 60 do 70 lat liczba ta wzrasta do 30%. Ponad 40% osób powyżej 70 roku życia ma problemy ze słuchem.

Kolejnym powodem głuchoty, która występuje głównie w młodszym wieku, są niesamowite dźwięki, które otaczają nas we współczesnym życiu. Dźwięki te są wszędzie, a wielu z nich jest prawie niemożliwych do uniknięcia (na przykład ryk ruchu miejskiego lub samolotów, ryk pociągów). Oczywiście istnieją również dźwięki uszkadzające słuch, których można uniknąć. To jest muzyka na dyskotekach, koncertach, wpływ graczy. Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że głośny dźwięk może zabić komórki czuciowe, których w przeciwieństwie do innych komórek nie da się naprawić. Eksplozja lub wystrzał z bliskiej odległości może również spowodować utratę słuchu. W przedsiębiorstwach, w których sprzęt stale brzęczy, zaleca się stosowanie sprzętu ochronnego w celu ochrony słuchu. Jeśli głośny hałas jest narażony na słuch przez długi czas,choroba zawodowa, głuchota, stopniowo się rozwija.

Poważny wstrząs, infekcja wirusowa, przyjmowanie antybiotyków, choroby ucha - wszystko to może powodować głuchotę. Jest taki problem jak korek siarki, powinieneś wiedzieć, że można go łatwo wyeliminować. W innych przypadkach operacja pomoże przywrócić słuch. Jeśli problem jest tak złożony, że medycyna nie może pomóc, pomocne będą aparaty słuchowe.

Rodzaje ubytków słuchu

W medycynie rozróżnia się głuchotę przewodzeniową i czuciowo-nerwową.

Głuchota przewodząca - osoba ma upośledzoną przewodność dźwięku. Często ten rodzaj głuchoty jest leczony lekami lub operacjami. Najważniejszą przyczyną tej głuchoty jest zmniejszenie amplitudy oscylacji błony bębenkowej. Proces ten może być wywołany gromadzeniem się płynu lub ropy w jamie ucha środkowego za błoną bębenkową lub blokadą przewodu słuchowego, powstałą w wyniku infekcji migdałków lub jamy nosowo-gardłowej. Jeśli przyczyną głuchoty przewodzącej jest uszkodzenie kosteczek słuchowych, zastępuje się je protezami ceramicznymi lub plastikowymi.

Głuchota czuciowo-nerwowa - utrata słuchu spowodowana niezdolnością ślimaka do zamiany drgań mechanicznych na impulsy nerwu słuchowego lub upośledzoną transmisją impulsów ze ślimaka do mózgu. Cienkie komórki rzęsate ślimaka są odpowiedzialne za przemianę impulsów, mogą zostać uszkodzone przez silny, długotrwały hałas. Przyczyną tego samego naruszenia może być przyjmowanie antybiotyków lub innych leków oraz przenoszone ciężkie choroby zakaźne. Najczęściej głuchota czuciowo-nerwowa rozwija się u osób starszych. W najcięższym przypadku ten rodzaj głuchoty rozwija się z guzem mózgu uciskającym nerw słuchowy.

Obecnie istnieje wiele programów rehabilitacji pacjentów z całkowitą lub częściową utratą słuchu. Jeśli głuchoty nie można wyleczyć metodami medycznymi, lekarz pomoże Ci wybrać aparat słuchowy. Jeśli istnieje możliwość wyzdrowienia, lekarz przepisze przebieg leczenia.

Wtyczka siarki

Czop siarkowy to nagromadzenie woskowiny w zewnętrznym przewodzie słuchowym na skutek wysokiego wydzielania znajdujących się w nim gruczołów siarkowych. Zwykle występowanie korka siarkowego wcale nie jest oznaką niechlujstwa. Przyczyną powstania zatyczki mogą być następujące okoliczności: wysoka lepkość woskowiny, wąski zwojony zewnętrzny przewód słuchowy, podrażnienie ścian przewodu słuchowego, przenikanie ciał obcych o sypkiej konsystencji (mąka, kurz, cement itp.) Do przewodu słuchowego nawet kamienisty, jasnożółty lub ciemnobrązowy.

Osoba nie odczuwa niedogodności, dopóki korek siarkowy nie zamknie całkowicie kanału słuchowego. Kiedy kanał słuchowy jest szczelnie zamknięty zatyczką słuchową, pojawia się uczucie zatkania ucha, utrata słuchu (utrata słuchu), a także rezonans własnego głosu w zatkanym uchu (autofonia). Zaburzenia te mogą pojawić się nieoczekiwanie, jeśli woda dostanie się do przewodu słuchowego podczas kąpieli lub mycia głowy, w wyniku czego zatyczka puchnie i zamyka kanał słuchowy. Mycie ucha ostrym przedmiotem może zrobić to samo. Czop siarkowy może powodować inne zaburzenia w wyniku nacisku na ściany przewodu słuchowego i błony bębenkowej. Następnie może rozpocząć się kaszel, zawroty głowy i hałas w uchu.

Jeśli obawiasz się podobnych problemów, powinieneś odwiedzić specjalistę. Czasami lekarz przepisze pewne procedury, które zmiękczą korek. Oczywiście zwiększa to ubytek słuchu, ale nie powinno to przeszkadzać pacjentowi. Pod żadnym pozorem nie wolno samodzielnie, używając ostrych przedmiotów (np. Szpilek, zapałek), usuwać zatyczek siarkowych lub woskowiny, ponieważ może to spowodować uszkodzenie błony bębenkowej i ścian przewodu słuchowego zewnętrznego.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.