Kifoza Kręgosłupa Piersiowego - Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Kifoza kręgosłupa piersiowego

Kifoza kręgosłupa piersiowego to jego skrzywienie w płaszczyźnie przednio-tylnej. Krzywizna może być zarówno patologiczna, jak i fizjologiczna. W okolicy klatki piersiowej najczęściej rozwija się kifoza, chociaż w literaturze medycznej opisano przypadki powstawania kifozy zarówno szyjnej, jak i lędźwiowej.

Choroba objawia się głównie bólem występującym w miejscu skrzywienia. Do kifozy prowadzi wiele czynników, m.in.: dziedziczna predyspozycja, uraz, niewłaściwa postawa przyjmowana przez osobę podczas pracy lub nauki, osłabienie mięśni pleców itp. Kifoza z reguły nie zagraża życiu człowieka i jest leczona zachowawczo, ale nie wyklucza się interwencji chirurgicznej …

Fizjologiczna kifoza odcinka piersiowego kręgosłupa występuje u wszystkich ludzi. Mówią o patologii, gdy zakręt przekracza kąt 45 ° C. Kifoza często łączy się ze skoliozą kręgosłupa.

Statystyki wskazują, że do 10% ludzi na całym świecie żyje z pewnym stopniem kifozy. Bardziej podatne są na nią dzieci i młodzież płci męskiej.

Co ciekawe, w starożytności ludzie z garbem byli traktowani jako przedstawiciele złej siły i często się ich bali. Jednak teraz nie ma wątpliwości, że nie ma nic mitycznego w tej chorobie.

Zadowolony:

• Objawy kifozy kręgosłupa piersiowego
• Przyczyny kifozy kręgosłupa piersiowego
• Diagnostyka kifozy odcinka piersiowego kręgosłupa
• Leczenie kifozy kręgosłupa piersiowego

Objawy kifozy kręgosłupa piersiowego

Błędem jest sądzić, że objawy kifozy odcinka piersiowego kręgosłupa przejawiają się jedynie w pochyleniu się lub w obecności garbu.

W ciele, ze względu na skrzywienie kręgosłupa, wystąpią niewidoczne dla oka zmiany:

• Objętość klatki piersiowej staje się mniejszą pojemnością płuc, co nie pozwala pacjentowi na pełny oddech.
• Przepona stopniowo opada i zaczyna naciskać na narządy wewnętrzne, co prowadzi do zakłócenia ich pracy.
• Wraz z postępem kifozy u pacjenta rozwija się kompensacyjna hiperlordoza w okolicy lędźwiowej i szyjnej.
• Wysokość krążków międzykręgowych spada w szybszym tempie, w porównaniu z tym, jak miałoby to miejsce podczas naturalnego starzenia się organizmu. Spada zdolność amortyzacji dysków.
• Szczypanie korzeni rdzenia kręgowego prowadzi do naruszenia unerwienia kończyn górnych i dolnych.
• Redystrybucja obciążenia krążków międzykręgowych staje się impulsem do rozwoju osteochondrozy.

Obiektywne dolegliwości zgłaszane przez pacjentów z kifozą piersiową:

• Szybka męczliwość mięśni pleców;
• Ból w górnej części pleców;
• Drętwienie i osłabienie rąk, uczucie „gęsiej skórki” na skórze;
• Z przewodu pokarmowego - brak apetytu, odbijanie się, nietrzymanie stolca lub zaparcia;
• Ze strony układu oddechowego - duszność, zwiększona częstotliwość zapalenia oskrzeli, które różnią się stopniem nasilenia przebiegu i mogą zakończyć się zapaleniem płuc;
• Zaburzenia w pracy układu sercowo-naczyniowego - wzrost ciśnienia krwi, tachykardia.

W zależności od charakteru kifozy piersiowej zmienia się wygląd osoby. Tak więc przy kifozie kątowej pojawia się garb, ciało staje się krótsze, klatka piersiowa wysuwa się do przodu. Przy kifozie łukowatej cały kręgosłup piersiowy jest zdeformowany, plecy pacjenta przybierają kształt litery C.

Przyczyny kifozy kręgosłupa piersiowego

Przyczyny kifozy kręgosłupa piersiowego są liczne, między innymi:

• Zaburzenia rozwoju wewnątrzmacicznego występujące na etapie tworzenia się kręgów w zarodku. W 13% przypadków kifoza łączy się z innymi anomaliami rozwojowymi kręgosłupa, gdy dziecko ma cysty, skurcze, nieprawidłowe korzenie kręgosłupa itp.
• Słaba dziedziczność (choroba Scheuermanna-Mau).
• Przebyte urazy są najczęstszymi przyczynami kifozy klatki piersiowej. Ryzyko rozwoju choroby zależy bezpośrednio od tego, jak ciężki był uraz.
• Kifoza porażenna powstaje w wyniku niedowładu i porażenia mięśni kręgosłupa w mózgowym porażeniu dziecięcym i polio.
• Zabiegi chirurgiczne na kręgosłupie.
• Brak aktywności fizycznej.
• Złamania kompresyjne kręgów piersiowych, które często obserwuje się w starszym wieku, głównie u kobiet.
• Choroby niezakaźne (guzy kręgosłupa, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie stawów kręgosłupa).
• Radioterapia w celu pozbycia się nowotworów złośliwych. W takim przypadku dzieci są zagrożone. U dorosłych po takiej ekspozycji kifoza nie rozwija się.
• Słaby rozwój mięśni pleców.
• Krzywica przeniesiona w dzieciństwie.
• Nieprawidłowa pozycja ciała podczas nauki lub pracy.
• Czynniki psychologiczne. Na przykład choroba może rozwinąć się w wyniku tego, że nastolatek jest zawstydzony swoim wzrostem i celowo się garbi.
• Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa spowodowane osteochondrozą i osteoporozą.

Diagnostyka kifozy odcinka piersiowego kręgosłupa

Rozpoznanie kifozy odcinka piersiowego kręgosłupa należy do kompetencji chirurga ortopedy. Najpierw przeprowadza się wywiad z pacjentem, po czym lekarz go bada. Ważne jest, aby wyjaśnić cechy bólu, ich lokalizację, obecność zaburzeń neurologicznych. Podczas badania ortopeda obmacuje szyję i plecy, określając siłę mięśni i wrażliwość skóry. Ponadto lekarz słucha tętna i płuc, ocenia odruchy ścięgniste za pomocą specjalistycznego zestawu testów.

Kolejnym etapem badania jest prześwietlenie kręgosłupa. Najczęściej wykonywany jest w kilku projekcjach (czołowych i bocznych), a także zdjęcia poglądowe wykonywane są w niestandardowych projekcjach np. Podczas rozciągania kręgosłupa.

Jeśli istnieje podejrzenie patologicznych zmian w tkankach miękkich, pacjentowi pokazano badanie MRI. Tomografia komputerowa jest wykonywana w celu wyjaśnienia niektórych zaburzeń struktur kostnych.

Leczenie kifozy kręgosłupa piersiowego

Leczenie kifozy odcinka piersiowego kręgosłupa jest najczęściej zachowawcze. Pacjentowi zaleca się wykonanie terapii ruchowej, która pozwala na wzmocnienie mięśni pleców, wizytę w gabinecie masażu i fizjoterapii. Czasami potrzebna jest pomoc kręgarza. Gorsety dobierane są indywidualnie, są bardziej zaprojektowane w celu zmniejszenia bólu. Nie należy regularnie nosić gorsetu, ponieważ te urządzenia nie pomogą skorygować postawy, ale mogą osłabić mięśnie pleców. To z kolei doprowadzi do progresji choroby.

Realizacja kompleksu terapii ruchowej

Odpowiednio dobrany zestaw ćwiczeń fizjoterapeutycznych może całkowicie uratować człowieka przed chorobą. Ćwiczenia są szczególnie skuteczne w dzieciństwie, do momentu zakończenia wzrostu i formowania się kręgosłupa.

Jednak dorośli nie powinni ignorować kompleksów terapeutycznych. Poprzez regularne ćwiczenia możesz wzmocnić mięśnie pleców, znormalizować krążenie krwi i zatrzymać postęp choroby.

Istnieje wiele zestawów ćwiczeń. Lepiej jest, jeśli są one opracowywane przez lekarza prowadzącego indywidualnie, w zależności od kąta nachylenia kifozy, wieku pacjenta, obecności współistniejących chorób. Ponadto ważne jest, aby wyeliminować bezpośrednią przyczynę, która doprowadziła do skrzywienia kręgosłupa.

Masaż w leczeniu kifozy piersiowej

Masaż będzie skuteczny w połączeniu z kompleksami gimnastycznymi. Powinien być wykonany przez profesjonalistę. Jeśli nie ma możliwości odwiedzenia gabinetu masażu, ważne jest, aby ściśle przestrzegać techniki jego wykonania. Nie zaszkodzi to pacjentowi i nie pogorszy przebiegu kifozy.

Musisz kierować się następującymi zasadami:

• Ruchy powinny być lekkie, płynne.
• Twoje mięśnie pleców powinny być rozluźnione. Pozycję, którą przyjmuje pacjent, należy wybrać możliwie najwygodniej.
• Nie należy wywierać silnego nacisku na zakrzywiony obszar kręgosłupa.
• Nie wolno uszkodzić skóry pleców.
• Ostrożnie masuj te kręgi wystające ze skóry.

Chirurgiczne leczenie choroby

Interwencja chirurgiczna jest przeprowadzana z następujących wskazań:

• Ból, który nie jest kontrolowany przez farmakoterapię i inne konserwatywne metody.
• Przyspieszony postęp kifozy w połączeniu z zaburzeniami neurologicznymi.
• Kifoza wpływa na czynność serca i płuc.
• Kifoza to defekt kosmetyczny, który pogarsza jakość życia człowieka i zakłóca jego aktywność zawodową.

Istnieją również przeciwwskazania do zabiegu, m.in.:

• Wiek starcze.
• Nadciśnienie tętnicze trzeciego stopnia, arytmia, cukrzyca i inne choroby.
• Choroby onkologiczne.

Wyzwaniem stojącym przed chirurgiem jest skorygowanie kąta nachylenia kręgosłupa i zahamowanie postępu choroby. Ważne jest, aby wyeliminować zaciskanie zakończeń nerwowych, a także zapobiec ich kompresji w przyszłości. Operacja kręgosłupa jest trudna i wymaga od lekarza wysokich kwalifikacji. Konieczne jest wykonanie znieczulenia ogólnego i dokładne wstępne przygotowanie pacjenta. Często nie można wykonać jednej operacji.

Szeroki wybór struktur służy do mocowania kręgosłupa w pożądanej pozycji. Nowoczesne materiały to tytan i nikiel tytanowy. Wykonane z nich protezy nie są odrzucane przez organizm i mogą w nim przebywać przez wiele lat bez żadnych konsekwencji.

Istnieją dwie metody wykonywania operacji:

• Osteotomia z przecięciem kości i dalszą plastyką. Podczas zabiegu wycina się zakrzywione kręgi, koryguje istniejące deformacje, a następnie mocuje we właściwej pozycji. Pęknięcia powstające w wyniku korekt kręgów wypełnione są różnymi materiałami. Może to być kość od dawców, sztuczne przeszczepy lub płyny biologiczne. Ostatnim etapem operacji jest zamocowanie kręgosłupa za pomocą tytanowych śrub lub innych struktur. Ta metoda jest wysoce skuteczna w przypadku ciężkiej kifozy kręgosłupa piersiowego.
• Do mniej inwazyjnych zabiegów należy kyfoplastyka. Procedura przywracania zniszczonego kręgu odbywa się poprzez małe nacięcia, które wykonuje się w miejscu uszkodzenia. Wszystkie manipulacje wykonywane są przy użyciu sprzętu endoskopowego. W miejscu, w którym znajduje się zniszczony krąg, chirurg wprowadza kapsułkę, która napełnia się i przyjmuje postać ubytku. Następnie kapsułkę wypełnia się specjalnym roztworem utwardzającym. Pozwala to na stworzenie konstrukcji, która zapobiegnie zapadaniu się kręgosłupa. Ta operacja będzie skuteczna w przypadku drobnych urazów kręgosłupa, a także niedawnych urazów.

Zapobieganie kifozie polega na kontroli postawy. Postawa podczas pracy przy komputerze, podczas nauki w szkole, podczas odrabiania lekcji musi być poprawna. Jeśli rodzice zauważą, że ich dziecko zaczęło się garbić, jest to powód, aby skontaktować się z ortopedą.

Autor artykułu: Sokov Andrey Vladimirovich | Neurolog

Wykształcenie: W 2005 roku odbył staż w Pierwszym Moskiewskim Uniwersytecie Medycznym im. Seszenowa i uzyskał dyplom z neurologii. W 2009 roku ukończył studia podyplomowe na specjalności „Choroby układu nerwowego”.