Złamanie Stawu łokciowego

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Złamanie stawu łokciowego

Staw łokciowy ma złożoną budowę: tworzy go kość ramienna, łokieć i promień, natomiast w głównym, dużym stawie są jeszcze trzy mniejsze. Ruch w stawie łokciowym odbywa się tylko w dwóch płaszczyznach, ale mają dość złożony mechanizm.

Przez ten staw przechodzą duże naczynia i nerwy, które są odpowiedzialne za ukrwienie i unerwienie przedramion i dłoni. Dlatego złamanie stawu łokciowego, któremu towarzyszy uszkodzenie naczyń krwionośnych i nerwów, często prowadzi do rozwoju poważnych powikłań. Najczęściej w celu prawidłowego zrostu kości przeprowadza się operację.

Jednocześnie staw łokciowy jest najbardziej stabilnym w organizmie człowieka, co daje ogromne możliwości naprawienia takiej kontuzji. Złamania stawu łokciowego stanowią średnio 20% wszystkich złamań śródstawowych.

Zadowolony:

• Możliwe przyczyny złamania
• Rodzaje złamań łokcia
• Objawy złamania łokcia
• Diagnostyka i leczenie
• Okres rehabilitacji
• Zestaw ćwiczeń
• Odżywianie po złamaniu

Możliwe przyczyny złamania

Przyczyną złamania może być upadek na łokieć lub wyprostowane ramię, bezpośredni cios w wyrostek łokciowy, poprzednie zwichnięcie stawu lub uraz przedramienia. Prawdopodobieństwo złamania zwiększa się, gdy więzadła i ścięgna łokcia są słabe.

Rodzaje złamań łokcia

Łokieć łokciowy jest typową lokalizacją urazu łokcia: nie jest chroniony przez ramę mięśniową i zawsze otrzymuje pierwszy cios. Jednak złamania wyrostka łokciowego są dość rzadkie, w 0,8-1,5% przypadków.

Inne typy obejmują złamania:

• Głowa i szyja promienia (występuje podczas upadku z naciskiem na proste ramię);
• Proces wieńcowy kości łokciowej (występuje rzadko, ale zwykle łączy się z przemieszczeniem, przemieszczeniem, urazem przedramienia);
• Nadkłykcie kości ramiennej.

Ponadto złamania dzielą się na śródstawowe i okołostawowe, zamknięte i otwarte, z lub bez przemieszczenia kości. W 53% przypadków złamanie spowoduje uszkodzenie jednej kości. Częste złamania zamknięte nie uszkadzają tkanki miękkiej. Przy otwartych złamaniach naruszana jest integralność skóry, pojawia się otwarta rana i pojawia się tkanka kostna.

Objawy złamania łokcia

• Silny ból w stawie łokciowym i przedramieniu, który może rozprzestrzeniać się na staw nadgarstka i palce;
• Znaczne ograniczenie ruchomości stawów lub całkowite unieruchomienie;
• Jako zjawisko przeciwne - patologiczne, niezwykłe dla normy, ruchliwość w dowolnym kierunku, na przykład boczna;
• Obrzęk i powstawanie ciężkiego krwiaka z powodu krwotoku w jamie stawowej;
• Mogą pojawić się objawy neurologiczne - mrowienie i drętwienie przedramienia, dłoni i palców w wyniku uszkodzenia włókien nerwowych;

• Uszkodzenie mięśni, naczyń krwionośnych, nerwów, skóry w przypadku otwartego złamania.

W przypadku złamania wyrostka łokciowego pojawia się ból w tylnej części stawu, który może promieniować do przedramienia i barku. Obrzęk i krwiak rozciągają się na przednią powierzchnię stawu. Funkcja wyprostu ramienia jest upośledzona, ponieważ triceps przyczepiony jest do wyrostka łokciowego, który odpowiada za wyprost przedramienia. Zranione ramię zwisa bezwładnie. Sztywność przedramienia podczas wykonywania ruchów obrotowych jest mniej wyraźna.

Kiedy szyjka kości promieniowej jest uszkodzona, ból pojawia się w przedniej części stawu i może również promieniować do przedramienia. Obrzęk i krwiak są łagodne. Charakterystyczną cechą tego typu złamań jest znaczne ograniczenie rotacji przedramienia.

W przypadku złamania wyrostka robaczkowego ból pojawia się na przedniej stronie stawu, który nasila się przy badaniu palpacyjnym. Funkcje zginania i prostowania stawu są ograniczone. Nad stawem występuje niewielki obrzęk, brak deformacji.

W złamaniu z przemieszczeniem możliwe jest wyprostowanie bierne, natomiast wyprost czynny powoduje silny ból.

Diagnostyka i leczenie

Pierwsza pomoc

Taktykę leczenia dobiera się w zależności od specyfiki złamania i stopnia uszkodzenia. Ale w każdym przypadku podstawowym zadaniem jest całkowite unieruchomienie (unieruchomienie) stawu, polegające na założeniu szyny. W tym przypadku ramię jest zgięte pod kątem 90 ° C, przyłożone dłonią do ciała i zamocowane w tej pozycji.

Unieruchomione są również stawy ręki, nadgarstka i ramion. Zespół bólowy jest łagodzony przez leki przeciwbólowe.

Diagnostyka

Podczas badania palpacyjnego łokcia wzdłuż linii złamania pojawia się ostry ból. Aby dokonać dokładnej diagnozy, wykonuje się zdjęcie rentgenowskie, które wykonuje się w dwóch rzutach, bezpośredniej i bocznej. Ponieważ złamaniom stawu łokciowego często towarzyszy zerwanie więzadła pierścieniowego, wykonuje się również obraz kłykci kości ramiennej i górnej jednej trzeciej kości przedramienia.

Badanie rentgenowskie wyjaśni lokalizację i rodzaj złamania, na podstawie których zostanie określona taktyka leczenia. W niektórych przypadkach dodatkowo stosuje się metody CT i MRI (w przypadku złamań śródstawowych).

W przypadku złamania z przemieszczeniem pozostaje bierne wyprostowanie łokcia, ale przy aktywnym wyprostowaniu ból gwałtownie wzrasta. W przypadku złamania bez przemieszczenia występuje głównie ograniczony ruch w stawie.

Leczenie

Przy niewielkim przesunięciu kości, do 5 mm, staw jest zmniejszony. W innych przypadkach, przy bardziej wyraźnych przemieszczeniach, wymagana jest operacja chirurgiczna, podczas której dotknięty obszar jest otwierany, przywraca się prawidłowe położenie wszystkich kości i stosuje się metody osteosyntezy (części kości mocuje się specjalnymi zaciskami, płytkami i igłami). W razie potrzeby uszkodzoną głowicę kości promieniowej usuwa się i zastępuje endoprotezą. Następnie na uszkodzony obszar zakłada się szynę gipsową.

Przed zabiegiem zaleca się kurację farmakologiczną w celu zmniejszenia obrzęku i krwiaka. Odpływ żylny poprawia się dzięki podwyższeniu stawu łokciowego. W przypadku otwartego złamania operację należy wykonać w ciągu 24 godzin po urazie.

W przypadku złamania szyjki kości promieniowej bez przemieszczenia, odlew gipsowy nosi się przez dwa do trzech tygodni, ze złamaniem wyrostka koronowego - przez trzy do czterech tygodni. Odlew gipsowy nakłada się na cały obszar od palców do kości ramiennej, staw łokciowy mocuje się w pozycji zgiętej.

Po 4 tygodniach szynę gipsową zdejmuje się okresowo na 15-20 minut dziennie w celu rozwinięcia stawu. Całkowity czas trwania leczenia, łącznie z okresem rehabilitacji, wynosi od półtora do dwóch miesięcy.

W przypadku złamania z przemieszczeniem odlew gipsowy nakłada się po operacji na okres 4-6 tygodni. Całkowity czas leczenia, łącznie z okresem rehabilitacji, wynosi 2-3 miesiące. Szpilki są usuwane kilka miesięcy po urazie.

Na temat: Ból stawu łokciowego: co robić?

Okres rehabilitacji

Terapia rehabilitacyjna obejmuje:

• Fizjoterapia (terapia ruchowa);
• Masaż;
• Fizjoterapia.

Rozwój łokcia poprzez ćwiczenia odgrywa bardzo ważną rolę w procesie regeneracji łokcia. Zaniedbanie terapii ruchowej może prowadzić do częściowej lub nawet całkowitej utraty ruchomości stawów.

W pierwszym etapie, który rozpoczyna się drugiego dnia po założeniu gipsu, wykonywane są ćwiczenia na stawy wolne od gipsu - nadgarstka i barku oraz na palce, gdyż mięśnie odpowiedzialne za ruch palców pochodzą ze stawu łokciowego. Zaleca się również okresowe wkładanie dłoni za głowę, będąc w pozycji na wznak (np. Kładąc ją za głową na poduszce), jednocześnie napinając mięśnie barku i przedramienia. To stymuluje drenaż limfatyczny i pomaga złagodzić obrzęki. Izotoniczne skurcze mięśni (napięcie bez ruchu) pod plastrem należy rozpocząć 7-10 dni po złamaniu. Aby zmniejszyć ból, możesz połączyć te ćwiczenia z technikami oddechowymi.

W drugim etapie wykonywane są ćwiczenia zginania i prostowania samego stawu łokciowego. W tym celu część szyny gipsowej jest tymczasowo usuwana z przedramienia. Przejście do drugiego etapu rehabilitacji odbywa się decyzją lekarza prowadzącego. W przypadku złamania wyrostka łokciowego ramię nie może być zgięte w stawie, ponieważ może to spowodować drugie złamanie.

Ćwiczenia te można wykonać w następujący sposób:

• Usiądź przy stole, połóż rękę na stole iz tej pozycji podnieś i opuść przedramię;
• Chwyć ręce w zamek i zegnij-rozluźnij zarówno ranną, jak i zdrową rękę, unosząc je za głowę.

Ćwiczenia możesz wykonywać siedząc lub stojąc, używając kija lub piłki gimnastycznej, w wodzie, w basenie lub podczas kąpieli. Do tych celów dobrze nadaje się kąpiel z solą morską, ponieważ sól doskonale stymuluje przywrócenie utraconych funkcji i łagodzi ból.

Pełnoprawny rozwój spoiny następuje po ostatecznym usunięciu tynku. Należy zacząć od powolnych zakrętów w trybie delikatnym, podczas gdy ramię leży na poziomej powierzchni (na stole), a przedramię jest ustawione pionowo.

Zestaw ćwiczeń

• Złóż ręce razem i wykonuj ruchy imitujące rzucanie wędką, naprzemiennie wkładając dłonie w „kłódkę” za uszami z różnych stron;
• Podobne ćwiczenie, ale ręce za głowę;
• Połącz ręce za plecami;
• Połóż ręce za głową, zapnij dłonie w zamku i rozciągnij, kierując dłonie do góry;
• Rzuć autko na stół;
• Podnieś kij gimnastyczny i wyprostuj łokcie, trzymając kij przed sobą i nad głową;
• Zegnij staw łokciowy pod kątem prostym i obróć przedramię wokół jego osi;
• Rzuć kulki palcami zranionej dłoni.

Wszystkie ćwiczenia należy wykonywać 3-4 razy dziennie po 10-15 powtórzeń, zaczynając od 4-6 i stopniowo zwiększając obciążenie. Ćwiczenia należy wykonywać zdrową ręką, ponieważ staw łokciowy jest sparowanym narządem, są one ze sobą połączone. Najtrudniej jest rozwinąć staw łokciowy. Dlatego czasami, aby wyeliminować uporczywe zaburzenia ruchów stawowych, wymagane jest użycie specjalnego sprzętu.

Zaleca się połączenie ćwiczeń fizycznych z fizjoterapią. W tym celu zalecana jest magnetoterapia, można również zastosować elektroforezę, UHF, terapię błotną.

Masaż na pierwszym etapie rehabilitacji jest przeciwwskazany. Na 2 i 3 etapie można masować plecy i mięśnie ramion powyżej i poniżej uszkodzonego obszaru (mięśnie przedramienia i barku). Delikatny masaż pomaga przywrócić funkcje motoryczne, zmniejsza ból, zapobiega zanikowi mięśni, wzmacnia więzadła.

W przypadku złamania stawu łokciowego surowo zabrania się noszenia ciężarów i wieszania się na poprzeczce, przepracowywania mięśni.

Złamania śródstawowe są obarczone rozwojem trwałego przykurczu (ograniczony zakres ruchu) lub artrozy w odległej przyszłości. Dlatego należy poważnie potraktować kompleks środków rehabilitacyjnych w celu przywrócenia chorego stawu i postępować zgodnie ze wszystkimi instrukcjami lekarza prowadzącego.

Odżywianie po złamaniu

Aby pomóc swojemu organizmowi jak najszybciej dojść do siebie po kontuzji, należy zwrócić uwagę na dietę. Kolagen ma ogromne znaczenie dla wzmocnienia więzadeł, a także witaminy C i E.

Kolagen występuje w drobiu (zwłaszcza indyku), rybach (zwłaszcza łososiu), ostrygach, małżach, krewetkach, wodorostach i innych owocach morza, kaszy gryczanej, płatkach owsianych, persymonach, brzoskwiniach. Witamina C jest bogata w białą kapustę i kalafior, pomidory, paprykę, porzeczki, róży, jagody jarzębiny, owoce cytrusowe, truskawki, zioła (pietruszka, szpinak), zielony groszek. Witamina E znajduje się w ziarnach zbóż, marchwi, rokitniku, soi, czosnku, pietruszce, nasionach dyni i lnu, żółtku jaja, drożdżach, maśle orzechowym i orzechach.

Jeśli masz nadwagę, zalecana jest dieta. Nadwaga dodatkowo obciąża stawy, co prowadzi do przerwania w nich procesów metabolicznych.

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.