Złamanie Górnej I Dolnej Szczęki - Konsekwencje, Leczenie I Odżywianie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Złamanie górnej i dolnej szczęki

Zadowolony:

• Co to jest złamana szczęka?
• Złamanie dolnej szczęki
• Złamanie górnej szczęki
• Złamanie przemieszczonej szczęki
• Podwójne złamanie szczęki
• Konsekwencje złamanej szczęki
• Leczenie złamań szczęki
• Odżywianie w przypadku złamań szczęki

Co to jest złamana szczęka?

Złamanie szczęki to uraz twarzy z uszkodzeniem integralności kości. Występuje, gdy intensywność czynnika traumatycznego przekracza ich siłę. Uszkodzenie to jest powszechne i może być spowodowane przez wszelkiego rodzaju urazy: silne uderzenia w twarz, upadek na twardą powierzchnię.

Najczęściej traumatolodzy obserwują złamanie procesu stawowego, chociaż w projekcji procesu umysłowego występują urazy w okolicy kąta żuchwy, pośrodku korpusu kości żuchwy. Złamanie może być całkowite lub nie, otwarte lub zamknięte.

Oznaki urazu są oczywiste: osoba nie jest w stanie szeroko otworzyć ust, kiedy próbuje mówić, odczuwa ból, zmienia się ugryzienie. Czasami może wystąpić podwójne widzenie, drętwienie twarzy, deformacja kości policzkowej. Pełna lista objawów będzie zależeć od charakteru urazu i miejsca, w którym się on znajduje.

Złamanie dolnej szczęki

Jeśli mówimy o złamaniu dolnej szczęki, należy wziąć pod uwagę główne rodzaje takiego urazu:

• Całkowite złamanie jest brane pod uwagę, gdy występuje przemieszczenie fragmentów, szczęki. Mogą różnić się kształtem i ilością.
• Niecałkowite złamanie jest wywoływane, gdy nie obserwuje się przemieszczenia.
• W przypadku otwartego urazu dochodzi do uszkodzenia zarówno błony śluzowej jamy ustnej, jak i tkanek miękkich twarzy.
• Przy zamkniętym urazie kość nie przebija się przez sąsiednie tkanki, ale pozostaje w nich.
• Rozdrobnione złamanie szczęki jest rzadkie, ponieważ wymaga niesamowitej siły. Potrzebuje obowiązkowej interwencji chirurgicznej.

Następujące objawy są charakterystyczne dla złamania żuchwy:

• Obrzęk i krwotok w uszkodzonym miejscu oraz asymetria twarzy spowodowana tymi zjawiskami. Obrzęk jest zwykle ciężki, z zaczerwienieniem i wzrostem temperatury skóry. Kiedy złamanie jest zamknięte, krew gromadzi się w tkankach miękkich i tworzy skrzep. Przy otwartym urazie krew częściej dostaje się do jamy ustnej niż do środowiska zewnętrznego. Im większa utrata krwi, tym większe naczynie zostało uszkodzone i tym szybsza jest wymagana pierwsza pomoc i dostarczenie ofiary do placówki medycznej.
• Uczucie bólu przy dotknięciu. Nasila się przy próbie mówienia, ponieważ okostna jest uszkodzona.
• Przemieszczenie fragmentów w takim czy innym stopniu, ich ruchliwość.
• Zmiana zgryzu.
• Zwiększona wrażliwość i pobudliwość elektryczna zębów.

W zależności od lokalizacji urazu istnieją:

• Złamanie pośrodku siekaczy jest środkowe.
• Uraz między pierwszym a bocznymi siekaczami jest sieczny.
• Złamanie kła zlokalizowane jest w okolicy kła.
• Uraz podbródka jest psychiczny.
• Uraz ciała szczęki, ten zlokalizowany między 5 a 8 zębem.
• Złamanie za 8. zębem jest kanciaste.
• W górnej jednej trzeciej szczęki - złamanie gałęzi szczęki.
• Złamanie podstawy procesu kłykciowego.
• Złamanie szyjki macicy, czyli takie, które znajduje się w pobliżu wyrostka szczękowego (kłykciowego) i wieńcowe, zlokalizowane w pobliżu wyrostka koronowego.

Pierwsza pomoc, jeśli dana osoba doznała złamania żuchwy, jest następująca:

• Najpierw należy unieruchomić szczękę. Odbywa się to za pomocą bandaża. Umieść nawet twardy przedmiot, taki jak linijka, pod zębami. Następnie dolna szczęka jest dociskana do górnej i unieruchamiana poprzez owinięcie jej bandażem. Jeśli dana osoba nie jest przytomna, nie można tego zrobić, ponieważ będzie można pominąć połykanie języka lub wymioty do dróg oddechowych.
• Jeśli występuje krwawienie, należy je zatrzymać. W tym celu ranę naciska się lub tamponuje czystym, najlepiej sterylnym materiałem. Jeśli dodatkowo działasz w miejscu urazu przeziębieniem, pomoże to zmniejszyć krew, a także nieco złagodzi objaw bólu.
• Ważne jest, aby jama ustna była czysta z ewentualnych wypełniaczy, w szczególności: zakrzepów i wymiocin.
• Staraj się nie przeszkadzać tej osobie przed przybyciem zespołu medycznego. Lepiej, aby usiadł, jeśli nie jest to możliwe, możesz położyć go twarzą w dół lub na boku.
• Jeśli odczuwasz silne bolesne odczucia, musisz je złagodzić. W tym celu stosuje się analgin, revalgin, naproksen. Ponieważ osoba z podobnym urazem nie zawsze będzie w stanie połknąć pigułkę, konieczne jest zmiażdżenie jej na proszek i rozpuszczenie w wodzie, podanie ofierze drinka. Wstrzyknięcie domięśniowe będzie jeszcze skuteczniejsze, ale z reguły przy udzielaniu pierwszej pomocy rzadko się udaje. Pomoże złagodzić stan i przeziębienie, które zwężą naczynia krwionośne, zmniejszy obrzęk i ból. Ale przed nałożeniem lodu należy go owinąć szmatką.

Po wykonaniu tych czynności osoba musi zostać zabrana do placówki medycznej w celu dalszej terapii przez profesjonalistów. Zdjęcia rentgenowskie służą do diagnozowania złamań. Ponieważ jest to poważny uraz, któremu często towarzyszy uraz kręgosłupa, przed rozpoczęciem leczenia często zaleca się dodatkowe prześwietlenie kręgosłupa szyjnego. Ma to na celu wykluczenie uszkodzenia rdzenia kręgowego. Konieczne jest również upewnienie się, że dana osoba nie ma wstrząsu mózgu i krwawienia śródczaszkowego.

Złamanie górnej szczęki

Złamania części górnej są rzadsze i stanowią do 30% wszystkich przypadków uszkodzenia szczęki.

Jest klasyfikowany według linii pęknięcia:

• Dolna linia (jedna lewa) ma kierunek od początku aperuty w kształcie gruszki do wyrostka kości klinowej (pterygoid).
• Linia środkowa (lewa druga) biegnie wzdłuż kości nosa, obejmując dno orbity i proces skrzydłowy.
• Górna linia (lewa trzecia), skierowana do kości policzkowej, przez kości nosa.

Niebezpieczeństwo urazu leży w jego konsekwencjach, które mogą wyrażać się w zapaleniu opon mózgowych, wstrząśnięciu mózgu i zapaleniu szpiku. Im wyższa jest linia podziału, tym częściej występują niepożądane konsekwencje.

Oznaki złamania górnej szczęki, w zależności od jej rodzaju:

• Jeśli nastąpi pęknięcie pod łukiem podniebiennym, ze złamaniem zatoki szczękowej i złamaniem nosa, ofiara ma obrzęk policzków, nosa i warg, z silnym krwawieniem między wargą a zębami.
• Jeśli część górnej szczęki zostanie oderwana od podstawy czaszki, a linia złamania przecina orbitę i grzbiet nosa, wówczas w okolicy pod oczami pojawia się drętwienie i wyraźne krwiaki w tym samym miejscu. Krew wypływa z nosa, często nie można zatrzymać ślinienia. Zmysł węchu jest całkowicie nieobecny lub znacznie osłabiony.
• Jeśli oddzielenie szczęki zostanie uzupełnione złamaniem podstawy czaszki, wówczas funkcja wzroku zostanie upośledzona, usta nie będą mogły się otworzyć. Twarz będzie asymetryczna, krwiaki przypominają okulary, gałki oczne są opuszczone.

Bez względu na rodzaj złamania, osoba często doświadcza nudności, mogą wystąpić wymioty, ukąszenie zostanie zakłócone, ból jest wyraźny. Wszystkie inne funkcje są trudne, takie jak oddychanie, żucie i mowa. Kontuzji prawie zawsze towarzyszy wstrząs.

Pierwsza pomoc, oprócz głównych środków w postaci unieruchomienia, znieczulenia i zatrzymania krwawienia, powinna zostać uzupełniona o przywrócenie funkcji oddechowej. Aby to zrobić, konieczne jest usunięcie wszystkich ciał obcych z ust, w szczególności fragmentów zębów i wymiocin. Jeśli dana osoba ma mdłości, natychmiast połóż ją na boku lub twarzą do dołu.

Złamanie przemieszczonej szczęki

W przypadku złamania szczęki można zaobserwować przemieszczenie odłamów w trzech kierunkach: strzałkowym, pionowym i poprzecznym. To oni odgrywają decydującą rolę w określaniu taktyki leczenia i wyborze aparatu, który posłuży do zmiany ich położenia.

Najczęściej stosowane szyny druciane, mocowane za zęby. Kości są pobierane przez chirurga ręcznie, pacjent w tym czasie może być w znieczuleniu miejscowym i ogólnym. Fiksację fragmentów można również przeprowadzić za pomocą żyły nylonowej. Następnie szczękę mocuje się za pomocą metalowych igieł lub płytek, które są nakładane na zewnątrz.

Po wykonaniu fiksacji pacjentowi zaleca się odpoczynek, z wdrożeniem środków przeciwdrobnoustrojowych.

Podwójne złamanie szczęki

Złamanie podwójnej szczęki charakteryzuje się tym, że rozchodzi się w trzech kierunkach:

• Środkowa część szczęki skierowana jest w dół.
• Boczne idą do wewnątrz i do góry.

Uraz ten jest niebezpieczny, ponieważ po jego otrzymaniu osoba może umrzeć z powodu uduszenia, które nastąpi w wyniku zatopienia języka. Dlatego konieczne jest szczególnie dokładne monitorowanie jego stanu.

Konsekwencje złamanej szczęki

Aby uniknąć konsekwencji złamania szczęki, nie stosuj samoleczenia, ale jak najszybciej zasięgnij pomocy medycznej. Jako komplikacje występują:

• Przemieszczenie jednego uzębienia.
• Powstawanie wyraźnych szczelin między zębami, które będą znajdować się w miejscu złamania.
• Silne przemieszczenie fragmentów z deformacją twarzy, spowodowane siłą mięśni.
• Przemieszczenie zębów z wystąpieniem nieprawidłowego zgryzu.
• Zapalenie opon mózgowych.
• Osteomelitis.

Leczenie złamań szczęki

Leczenie złamań szczęki należy do obowiązków lekarza. Im szybciej się zacznie, tym lepiej dla pacjenta.

Zasadniczo czynności ograniczają się do następujących czynności:

• Leczenie istniejącej rany, jej dezynfekcja.
• Jeśli występuje przemieszczenie przegrody nosowej, to jej wyrównanie.
• Porównanie możliwych fragmentów i wyrównanie całych kości.
• Niezawodne mocowanie szczęki specjalną szyną. Musi być całkowicie unieruchomiony. Szynę zakłada się do 1,5 miesiąca, aż do zagojenia się kości szczęki. Czasami lekarze, podczas operacji, wszczepiają metalowe płytki w szczękę. Mocowane są za pomocą śrub.
• Terapia przeciwzapalna.

Po ukończeniu kursu głównego i zdjęciu szyny będzie można przejść do etapu rehabilitacji. Powinien mieć na celu przywrócenie kilku ważnych funkcji: żucia, połykania, mowy, wzroku.

Szynowanie po złamaniu szczęki

Szynowanie jest jednym z głównych sposobów leczenia urazów szczęki. Zabieg polega na utrwalaniu fragmentów za pomocą konstrukcji składającej się z tworzywa sztucznego lub drutu.

Rodzaj szynowania uzależniony jest od charakteru urazu:

• Nakłada się go z jednej strony, gdy złamanie jest jednostronne, w tym celu stosuje się drut, który naprawia uszkodzone obszary.
• Nakłada się z obu stron, a konstrukcja ma sztywniejszą podstawę. Dodatkowo są haczyki i kółka.
• W przypadku złamania zarówno górnej, jak i dolnej szczęki i przemieszczenia, wskazane jest zastosowanie szyny dwuszczękowej. Do mocowania używa się drutu miedzianego z mocowaniem za zęby i mocowaniem szczęk za pomocą pierścieni.

Jeśli używana jest wersja plastikowa, należy ją umieścić pod brodą i przymocować bandażem wokół głowy. Ale ta metoda jest wskazana w przypadku, gdy pomoc musi być udzielona w krótkim czasie, aby dostarczyć ofiarę na oddział traumatologii.

Gdy złamanie jest skomplikowane i następuje znaczne przemieszczenie odłamów, to przed szynowaniem należy je porównać.

Temat: 12 popularnych sposobów leczenia domowego

Odżywianie w przypadku złamań szczęki

Konieczna jest korekta diety na takie urazy. Wynika to z faktu, że podczas intensywnej terapii i rekonwalescencji szczęki będą w stanie ustalonym, co oznacza, że osoba nie będzie w stanie ich w pełni kontrolować.

Minimalny czas na fuzję kości to miesiąc, co oznacza, że w tym czasie ofiara będzie musiała spożywać tylko płynną żywność. Jego konsystencja powinna odpowiadać kwaśnej śmietanie. Dlatego wskazane jest karmienie pacjenta bulionami i zupami, warzywami i owocami przepuszczonymi przez maszynkę do mięsa lub blender, gotowanymi zbożami. Konieczne jest uwzględnienie w menu napojów mlecznych.

Dowiedz się więcej: Co robić, a czego nie robić w przypadku złamania?

Po zdjęciu opony nie przechodź natychmiast na pokarm stały. Należy go wprowadzać stopniowo. Jest to ważne nie tylko dla normalnego przywrócenia funkcjonowania szczęki, ale także dla zapobiegania nieprawidłowościom w przewodzie pokarmowym.

Autor artykułu: Kaplan Alexander Sergeevich | Ortopeda

Wykształcenie: Dyplom ze specjalności „Medycyna ogólna” uzyskany w 2009 roku na Akademii Medycznej. I. M. Sechenov. W 2012 roku ukończył podyplomowe studia z zakresu Traumatologii i Ortopedii w Miejskim Szpitalu Klinicznym im Botkin na Oddziale Traumatologii, Ortopedii i Chirurgii Katastrof.