Zespół Asteniczny (nerwicowy) - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 17:51

Zespół asteniczny (neurotyczny)

Zespół asteniczny to zaburzenie psychopatologiczne, które charakteryzuje się postępującym rozwojem i towarzyszy większości chorób organizmu. Główne objawy zespołu astenicznego to zmęczenie, zaburzenia snu, obniżona wydajność fizyczna i psychiczna, drażliwość, letarg, zaburzenia autonomiczne.

Astenia jest najczęstszym zespołem w medycynie. Towarzyszy chorobom zakaźnym i somatycznym, zaburzeniom układu psychicznego i nerwowego, występuje w okresie poporodowym, pooperacyjnym, pourazowym.

Zespołu astenicznego nie należy mylić ze zwykłym zmęczeniem, które jest naturalnym stanem organizmu człowieka po silnym stresie psychicznym lub fizycznym, po zmianie stref czasowych itp. Astenia nie pojawia się nagle, rozwija się stopniowo i utrzymuje się z człowiekiem przez wiele lat. Z zespołem astenicznym nie można poradzić sobie po prostu przez wystarczającą ilość snu w nocy. Jego terapia leży w gestii lekarza.

Najczęściej na zespół asteniczny cierpią osoby w wieku produkcyjnym od 20 do 40 lat. Do grupy ryzyka zaliczają się osoby wykonujące ciężką pracę fizyczną, rzadko odpoczywające, narażone na regularny stres, konflikty w rodzinie iw pracy. Lekarze uznają astenię za katastrofę naszych czasów, ponieważ niepostrzeżenie wpływa ona na zdolności intelektualne człowieka, jego kondycję fizyczną i obniża jakość życia. W praktyce klinicznej każdego lekarza odsetek skarg na objawy astenia sięga 60%

Zadowolony:

• Objawy zespołu astenicznego
• Przyczyny zespołu astenicznego
• Diagnostyka zespołu astenicznego
• Leczenie zespołu astenicznego

Objawy zespołu astenicznego

Objawy zespołu astenicznego to trzy podstawowe objawy:

• Objawy samej astenii;
• Objawy patologii, która doprowadziła do osłabienia;
• Objawy psychologicznej reakcji człowieka na istniejący zespół.

Objawy astenii są najczęściej subtelne w godzinach porannych. Narastają w ciągu dnia. Kliniczne objawy astenii osiągają szczyt wieczorem, co zmusza osobę do przerwania pracy i odpoczynku.

Tak więc główne objawy zespołu astenicznego to:

• Zmęczenie. Na zmęczenie narzekają wszyscy pacjenci. Zauważają, że zaczynają się męczyć bardziej niż w poprzednich latach, a to uczucie nie ustępuje nawet po długim odpoczynku. W kontekście pracy fizycznej przejawia się to brakiem chęci do wykonywania swojej pracy, wzrostem ogólnej słabości. Jeśli chodzi o aktywność intelektualną, występują trudności z koncentracją, pamięcią, uważnością i inteligencją. Pacjenci ze skłonnością do zespołu astenicznego wskazują, że trudniej było im wyrażać własne myśli, formułować je w zdania. Osobie trudno jest znaleźć słowa, aby wyrazić jakikolwiek pomysł; decyzja jest podejmowana z pewnym zahamowaniem. Aby poradzić sobie z wykonalną wcześniej pracą, musi poświęcić trochę czasu na odpoczynek. Jednocześnie przerwy w pracy nie przynoszą efektów,uczucie zmęczenia nie ustępuje, co wywołuje niepokój, budzi zwątpienie, powoduje wewnętrzny dyskomfort z powodu własnej intelektualnej porażki.
• Zaburzenia wegetatywne. Autonomiczny układ nerwowy zawsze cierpi na zespół asteniczny. Takie zaburzenia znajdują odzwierciedlenie w tachykardii, spadkach ciśnienia krwi, nadmiernej potliwości i niestabilności tętna. Możliwe, że w ciele pojawi się uczucie ciepła lub wręcz przeciwnie, osoba odczuwa chłód. Cierpi na apetyt, pojawiają się zaburzenia stolca, które wyrażają się występowaniem zaparć. Bóle jelit są częste. Pacjenci często skarżą się na bóle głowy, uczucie ciężkości w głowie, mężczyźni cierpią na obniżoną potencję. (czytaj także: Dystonia naczyniowa wegetatywna - przyczyny i objawy)

• Zaburzenia psycho-emocjonalne. Spadek wydajności, trudności w aktywności zawodowej powodują pojawienie się negatywnych emocji. To jest całkowicie naturalna reakcja człowieka na powstały problem. Jednocześnie ludzie stają się porywczy, wybredni, niezrównoważeni, nieustannie w napięciu, niezdolni do kontrolowania własnych emocji i szybkiego opuszczania siebie. Wielu pacjentów z zespołem astenicznym ma skłonność do zwiększonego lęku, ocenia to, co się dzieje, z ewidentnie nieuzasadnionym pesymizmem lub wręcz przeciwnie, z niewystarczającym optymizmem. Jeśli dana osoba nie otrzyma wykwalifikowanej pomocy, wówczas zaburzenia sfery psycho-emocjonalnej nasilają się i mogą prowadzić do depresji, nerwicy, neurastenii.
• Problemy z odpoczynkiem nocnym. Zaburzenia snu zależą od postaci zespołu astenicznego, na który cierpi dana osoba. W przypadku zespołu hiperstenicznego trudno jest zasnąć, gdy udaje mu się zobaczyć żywe, nasycone sny, może kilka razy budzić się w nocy, wstać wcześnie rano i nie czuje się w pełni wypoczęty. Hiposteniczny zespół asteniczny wyraża się sennością, która towarzyszy pacjentowi w ciągu dnia, a nocą trudno mu zasnąć. Jakość snu również cierpi. Czasami ludzie myślą, że praktycznie nie śpią w nocy, chociaż w rzeczywistości sen jest obecny, ale jest on poważnie zakłócony. Na temat: jak szybko zasnąć w 2 minuty?
• Pacjenci charakteryzują się zwiększoną wrażliwością. Tak więc słabe światło wydaje im się zbyt jasne, cichy dźwięk jest bardzo głośny.
• Rozwój fobii jest często nieodłączny u osób z zespołem astenicznym.

• Często pacjenci odnajdują w sobie objawy różnych chorób, których w rzeczywistości nie mają. Mogą to być zarówno drobne choroby, jak i śmiertelne patologie. Dlatego takie osoby są częstymi gośćmi u lekarzy różnych specjalności.

Objawy zespołu astenicznego można również rozpatrywać w kontekście dwóch postaci choroby - jest to typ hipersteniczny i hiposteniczny. Hiperstheniczna postać choroby charakteryzuje się zwiększoną pobudliwością człowieka, w wyniku której trudno mu znieść głośne hałasy, płacz dzieci, jasne światło itp. Drażni to pacjenta, zmuszając go do unikania takich sytuacji. Człowieka nawiedzają częste bóle głowy i inne zaburzenia wegetatywno-naczyniowe.

Hiposteniczna postać choroby przejawia się w małej wrażliwości na wszelkie bodźce zewnętrzne. Pacjent jest cały czas przygnębiony. Jest ospały i senny, bierny. Często osoby z tego typu zespołem astenicznym doświadczają apatii, niezmotywowanego niepokoju, smutku.

Przyczyny zespołu astenicznego

Większość naukowców uważa, że przyczyną zespołu astenicznego jest przeciążenie i zubożenie wyższej aktywności nerwowej. Zespół może wystąpić u całkowicie zdrowych osób, które były narażone na określone czynniki.

Wielu naukowców porównuje zespół asteniczny z hamulcem awaryjnym, który nie pozwala na całkowitą utratę potencjału zdolności do pracy właściwej osobie. Objawy astenii sygnalizują osobie przeciążenie, że organizm z trudem radzi sobie z posiadanymi zasobami. Jest to niepokojący stan wskazujący na wstrzymanie aktywności psychicznej i fizycznej. Zatem przyczyny zespołu astenicznego, w zależności od jego postaci, mogą się różnić.

1. Przyczyny funkcjonalnego zespołu astenicznego

   • Ostra osłabienie czynnościowe występuje w wyniku narażenia organizmu na czynniki stresowe, przeciążenia w pracy, w wyniku zmiany strefy czasowej lub klimatycznych warunków zamieszkania.
   • Przewlekła funkcjonalna astenia występuje po infekcjach, po porodzie, po operacjach i utracie wagi. Impulsem mogą być przenoszone ARVI, grypa, gruźlica, zapalenie wątroby itp. Niebezpieczne choroby somatyczne, takie jak zapalenie płuc, choroby żołądkowo-jelitowe, zapalenie kłębuszków nerkowych itp.
   • Psychiatryczna osłabienie czynnościowe rozwija się na tle zaburzeń depresyjnych, ze zwiększonym lękiem oraz w wyniku bezsenności.

   Astenia czynnościowa jest procesem odwracalnym, przejściowym i dotyka 55% pacjentów z zespołem astenicznym. Funkcjonalna astenia jest również nazywana reaktywną, ponieważ jest reakcją organizmu na jeden lub inny efekt.

2. Przyczyny organicznego zespołu astenicznego. Osobno warto zwrócić uwagę na astenię organiczną, która występuje w 45% przypadków. Ten typ astenia jest wywoływany przez przewlekłą chorobę organiczną lub zaburzenie somatyczne.

   W związku z tym wyróżnia się następujące przyczyny prowadzące do rozwoju zespołu astenicznego:

   • Uszkodzenia mózgu pochodzenia organicznego zakaźnego to różne nowotwory, zapalenie mózgu i ropień.
   • Poważny uraz mózgu.
   • Patologie demielinizacyjne to rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia, stwardnienie rozsiane.
   • Choroby zwyrodnieniowe to choroba Parkinsona, choroba Alzheimera i pląsawica starcza.
   • Patologie naczyniowe - przewlekłe niedokrwienie mózgu, udary (niedokrwienne i krwotoczne).

Czynniki prowokatorów, które mają potencjalny wpływ na rozwój zespołu astenicznego:

• Monotonna praca siedząca;
• Przewlekła deprywacja snu;
• Regularne sytuacje konfliktowe w rodzinie iw pracy;
• Długotrwała praca psychiczna lub fizyczna, która nie przeplata się z późniejszym odpoczynkiem.

Diagnostyka zespołu astenicznego

Rozpoznanie zespołu astenicznego nie nastręcza trudności lekarzom żadnej specjalności. Jeśli zespół jest konsekwencją urazu lub rozwija się na tle stresującej sytuacji lub po chorobie, obraz kliniczny jest dość wyraźny.

Jeśli przyczyną zespołu astenicznego jest jakakolwiek choroba, jej objawy mogą być przesłonięte objawami podstawowej patologii. Dlatego ważne jest, aby przeprowadzić wywiad z pacjentem i wyjaśnić jego dolegliwości.

Ważne jest, aby maksymalnie zwracać uwagę na nastrój osoby, która przyszła na recepcję, poznać cechy jego nocnego odpoczynku, wyjaśnić stosunek do obowiązków służbowych itp. Należy to zrobić, ponieważ nie każdy pacjent może samodzielnie opisać wszystkie swoje problemy i sformułować skargi.

Podczas rozmowy należy wziąć pod uwagę, że wielu pacjentów ma tendencję do wyolbrzymiania swoich upośledzeń intelektualnych i innych. Dlatego bardzo ważne jest nie tylko badanie neurologiczne, ale także badanie sfery intelektualnej i mnestycznej osoby, dla której istnieją specjalne testy kwestionariuszowe. Równie ważna jest ocena tła emocjonalnego pacjenta i jego reakcji na niektóre bodźce zewnętrzne.

Podobny obraz kliniczny ma zespół asteniczny z nerwicą typu depresyjnego i hipochondrycznego oraz z hipersomnią. Dlatego ważne jest, aby przeprowadzić diagnostykę różnicową z tego typu zaburzeniami.

Konieczne jest zidentyfikowanie głównej patologii, która może wywołać zespół asteniczny, z powodu której pacjent powinien zostać skierowany na konsultacje do specjalistów z różnych dziedzin. Decyzję podejmuje się na podstawie skarg pacjenta i po jego badaniu przez neurologa.

Leczenie zespołu astenicznego

Leczenie zespołu astenicznego o dowolnej etiologii należy rozpocząć od wykonania zabiegów psycho-higienicznych.

Leczenie ogranicza się do przyjmowania następujących leków:

• Leki przeciwasteniczne: Salbutiamina (Enerion), Adamantylphenylamine (Ladasten).
• Leki nootropowe o działaniu psychostymulującym i przeciwastenicznym. Dają siłę, działają pobudzająco. Leki te obejmują: Piracetam, Pyritinol, Gliatilin, Pantogam, Cerebrolysin, Kogitum, Noben, Neuromet, Nooclerin, Phenotropil.
• Kompleksy witaminowo-mineralne. W Stanach Zjednoczonych zwyczajowo leczy się zespół asteniczny przez przepisywanie dużych dawek witamin z grupy B, takich jak neuromultivitis.
• Ziołowe adaptogeny: żeń-szeń, trawa cytrynowa, rhodiola rosea, ashwagandha, pantokryna itp. Temat: kojące zioła lecznicze
• Leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, procholinergiczne mogą być przepisywane przez neurologów, psychiatrów i psychoterapeutów. W takim przypadku ważne jest kompleksowe badanie pacjenta. W przypadku łagodnej astenii można przepisać: Gelarium, Azafen, Trazodon. Z ciężkim zespołem astenicznym: klomipramina, imipramina, amitryptylina, fluoksetyna.
• W zależności od stopnia zakłócenia nocnego wypoczynku można zalecić stosowanie leków nasennych i uspokajających, aby złagodzić niepotrzebny niepokój. Leki te obejmują persen i novo-passit.

POWIĄZANE: Najlepsze tabletki antystresowe OTC

Aby poprawić ogólne samopoczucie emocjonalne i fizyczne, lek Valemidin dobrze się sprawdza. Jest to ziołowy środek uspokajający. Forma uwalniania w postaci kropli po 25, 50, 100 ml w butelce, wydawana bez recepty. Zawiera: nalewkę z głogu, waleriany, matki, mięty, których oddziaływanie wzmacnia niewielka dawka difenhydraminy. Przy silnym stresie, nerwowości i bezsenności działa skutecznie, po jego zastosowaniu zauważalna jest ogólna poprawa stanu emocjonalnego. Poprawia się również jakość snu, sen staje się głębszy. Walemidyna działa łagodnie na ośrodkowy układ nerwowy, nie powodując skutków toksycznych i nie powodując uzależnienia od leku.

Niektóre zabiegi fizjoterapeutyczne, takie jak elektrosyp, masaż, aromaterapia, refleksologia, dają dobry efekt.

Ogólne zalecenia ekspertów są następujące:

• Tryb pracy i odpoczynku powinien być zoptymalizowany, to znaczy, że warto zrewidować własne nawyki i ewentualnie zmienić pracę.
• Powinieneś zacząć robić toniczne ćwiczenia fizyczne.
• Ważne jest, aby wykluczyć wpływ jakichkolwiek substancji toksycznych na organizm.
• Powinieneś przestać pić alkohol, palić i inne złe nawyki.
• Przydatna jest żywność wzbogacona tryptofanem - banany, indyk i pełnoziarnisty chleb.
• Ważne jest, aby w diecie uwzględnić pokarmy, takie jak mięso, soja i rośliny strączkowe. Są doskonałym źródłem białka.
• Nie zapomnij o witaminach, które są również pożądane do pozyskiwania z pożywienia. Są to różnorodne jagody, owoce i warzywa. Osobno warto podkreślić nasiona i drożdże piwne, jako źródło witamin z grupy B w dużych ilościach.

Najlepszą opcją dla pacjenta z zespołem astenicznym jest długi odpoczynek. Wskazana jest zmiana otoczenia i wyjazd na wakacje lub na kurację uzdrowiskową. Ważne jest, aby krewni i przyjaciele byli przychylni kondycji członka rodziny, ponieważ komfort psychiczny w domu jest ważny z punktu widzenia terapii.

Powodzenie leczenia często zależy od dokładności identyfikacji przyczyny, która doprowadziła do rozwoju zespołu astenicznego. Z reguły, jeśli można pozbyć się podstawowej patologii, objawy zespołu astenicznego albo całkowicie znikają, albo stają się mniej wyraźne.

Autor artykułu: Sokov Andrey Vladimirovich | Neurolog

Wykształcenie: W 2005 roku odbył staż w Pierwszym Moskiewskim Uniwersytecie Medycznym im. Seszenowa i uzyskał dyplom z neurologii. W 2009 roku ukończył studia podyplomowe na specjalności „Choroby układu nerwowego”.