Psychoza - Przyczyny I Objawy Psychozy, Diagnoza I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Przyczyny, objawy i leczenie psychozy

Psychoza jest wyraźną formą zaburzeń psychicznych. Towarzyszami psychozy są stany urojeniowe, nagłe zmiany nastroju, halucynacje, stany podniecenia, niekontrolowane lub depresyjne zachowania, zaburzenia myślenia i całkowita niemożność krytycznej oceny ich stanu.

Zadowolony:

• Przyczyny psychozy
• Objawy psychozy
• Diagnoza psychozy
• Leczenie psychozy

Przyczyny psychozy

Początek psychozy ułatwiają przyczyny o różnych cechach. Przyczyny psychozy klasyfikuje się przede wszystkim według czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Obecność czynników zewnętrznych prowadzi do rozwoju egzogennego typu psychozy. Uwzględnia się zewnętrzne źródła psychozy: różne infekcje (grypa, kiła, tyfus, gruźlica itp.), Uzależnienie od alkoholu i narkotyków, trucizny przemysłowe, stres lub urazy o charakterze psychologicznym. Liderem przyczyn zewnętrznych jest alkohol, jego nadużywanie skutkuje psychozą alkoholową.

Czynniki wewnętrzne, które wpływają na rozwój psychozy, prowadzą do przejawów endogennego typu psychozy. Źródła tego typu to przede wszystkim upośledzone funkcje układu nerwowego i zaburzenia równowagi układu hormonalnego. Psychoza endogenna jest ściśle związana ze zmianami w organizmie związanymi z wiekiem, tzw. Psychozą starczą. Rozwija się w wyniku procesów nadciśnieniowych, z uszkodzeniem naczyń mózgowych przez miażdżycę i schizofrenię.

Różnica między psychozą endogenną polega na czasie trwania i możliwości powtórzenia. Ta psychoza powoduje złożony stan, w którym problematyczne jest ustalenie prawdziwych przyczyn jej wystąpienia. Czasami głównym źródłem mogą być czynniki zewnętrzne, a następnie uzupełniane są przez problemy wewnętrzne. Psychozy starcze wymagają rozdzielenia na oddzielną grupę. Z reguły pojawiają się nie wcześniej niż w wieku 60 lat z zaburzeniami endomorficznymi i stanem zmętnienia świadomości, ale bez rozwoju całkowitej demencji.

Psychoza może być reaktywna i ostra. Forma reaktywna obejmuje psychozy występujące w postaci przejściowych, odwracalnych zaburzeń natury psychicznej, wynikających z jakiejkolwiek traumy o charakterze psychicznym. Ostra postać psychozy pojawia się nagle i szybko się rozwija. Wszelkie nieoczekiwane wiadomości, na przykład o śmierci bliskiego krewnego lub utracie czegoś, mogą służyć jako impuls do rozwoju. Z obserwacji wynika, że kobiety są bardziej podatne na psychozy niż mężczyźni i nie jest to uzależnione od rasy i statusu materialnego.

Objawy psychozy

Bogata psychika człowieka daje możliwość nieograniczonej manifestacji psychozy. Główne objawy choroby to halucynacje, urojenia, zaburzenia ruchu i zaburzenia nastroju. Halucynacje są słuchowe, węchowe, wizualne, dotykowe i smakowe. Ich przejawy mają formę prostą (grad, wezwanie) i złożoną (mowa). Najczęstsze halucynacje o charakterze słuchowym mają postać głosów dźwięczących w głowie pacjenta lub dochodzących z zewnątrz.

Idee treści urojeniowych formułują osądy i wnioski, które nie odpowiadają rzeczywistości. Całkowicie chwytają świadomość pacjenta, podczas gdy nie można go od tego odwieść ani mu niczego wyjaśnić. Najczęstsze są urojeniowe wyobrażenia o prześladowaniach (inwigilacja, intryga), o negatywnym wpływie (służby specjalne, kosmici, zniszczenia itd.), O spowodowaniu szkód (przetrwanie z mieszkania, kradzież rzeczy, zatruta żywność), o straszliwej śmiertelnej chorobie. Czasami pojawia się delirium wielkości, zazdrości, miłości i tak dalej.

Zaburzenia funkcji motorycznych objawiają się ospałością (otępieniem), gdy pacjent długo utrzymuje jedną pozycję, jest nieaktywny, jego wzrok skierowany jest w jeden punkt, nie odpowiada na zadane pytania i przestaje jeść. Drugą stroną zaburzeń ruchowych jest przebywanie pacjenta w stanie podniecenia, kiedy jest w ciągłym ruchu, mówi bez zatrzymywania się, czasami robi grymasy, naśladuje rozmówcę, być może agresywny, może popełnić niezmotywowany akt.

Zaburzenia nastroju pacjenta przejawiają się w stanach depresyjnych lub maniakalnych. Depresję można zauważyć w nastroju depresyjnym, przejawiającym się w postaci melancholii, depresji, upośledzenia umysłowego, pesymistycznej oceny przeszłości i przyszłości oraz myśli samobójczych. Stan maniakalny oceniany jest przez nieracjonalnie podwyższony nastrój, przyspieszenie myślenia i szybkość ruchu, planowanie nierzeczywistych (fantastycznych) perspektyw, brak snu, nadużywanie czegoś.

Osoba w stanie psychozy zmienia zachowanie, przejawy emocjonalne i myślenie. Takie metamorfozy świadczą o utracie zdolności realnego postrzegania otaczającego nas świata, na co wpływa całkowity brak świadomości tego, co się dzieje i niemożność oceny swojej zmienionej psychiki. Pacjenci z zaburzeniami świadomości, którzy są w stanie depresji, opierają się leczeniu i hospitalizacji.

Diagnoza psychozy

Stawiając diagnozę, lekarz przyjmuje za podstawę cechy przejawiających się objawów i charakter dynamiki tego zaburzenia. Wiele objawów psychozy pojawia się w łagodnej postaci na długo przed wystąpieniem choroby i jest poważnymi zwiastunami choroby. Pierwsza wiadomość o psychozie jest bardzo trudna do rozpoznania. Należą do nich zmiany charakteru, gdy osoba wykazuje nadmierną drażliwość, nerwowość lub lęk, zaburzony jest sen, znika apetyt, jego wygląd można określić jako dziwny lub niezwykły.

Oznaką rozpoczynającej się psychozy może być zmiana zdolności do pracy, która wyraża się spadkiem aktywności, aw ostrej formie zmniejszoną odpornością na stres, niezdolnością do utrzymania uwagi. Uczucia mogą się zmieniać: wahania nastroju, pojawienie się lęków, depresja z powodu drobiazgów. Kolejnym znakiem jest zmiana nawyków przejawiająca się w izolacji, nieufności, problemach z komunikacją i całkowitym wycofaniu się w siebie. Nagła zmiana zainteresowań i percepcji (kolory, dźwięki) może wskazywać na początek psychozy.

Oznaki niepokoju psychicznego niepokoją krewnych pacjenta, którzy zaczynają podejrzewać schizofrenię, chociaż psychoza ma inne przyczyny. Dlatego bardzo ważne jest, aby przeprowadzić terminowe, dokładne badanie pacjenta, aby uniknąć poważnych konsekwencji, które objawiają się stanem psychotycznym, udarem i tak dalej. Wykwalifikowany psychiatra odkrywa prawdziwą przyczynę psychozy za pomocą zaawansowanych, zaawansowanych technologicznie metod.

Leczenie psychozy

Leczenie psychoz reaktywnych na pierwszym etapie wymaga wyeliminowania przyczyny choroby tam, gdzie to możliwe. Reakcja wstrząsu afektywnego przy braku jego przejścia w inny stan nie wymaga pomocy lekarza. Wszystkie inne rodzaje psychoz wymagają szybkiej hospitalizacji pacjenta, ponieważ obecność psychozy nie pozwala mu kontrolować swoich działań i grozi wyrządzeniem nieświadomej krzywdy sobie lub innym.

Do leczenia wymagane jest uzasadnienie kliniczne - prawidłowa diagnoza, rzetelna identyfikacja stopnia zaawansowania choroby, objawy psychopatyczne, indywidualne cechy osobowości pacjenta i jego zdrowia fizycznego. W terapii lekowej stosuje się leki psychotropowe, głównie neuroleptyki, czasem uspokajające. W razie potrzeby dodaje się do nich leki o ogólnym działaniu wzmacniającym - leki przeciwdepresyjne.

Do tej pory stworzono leki, które mogą działać selektywnie, tylko na określony typ psychozy. W przypadku psychozy, która pojawiła się w wyniku odurzenia, stosuje się leki pomagające oczyścić organizm. W każdym razie przepisywanie leków odbywa się z uwzględnieniem indywidualnego podejścia, przez profesjonalnego specjalistę. Lekarz bierze pod uwagę przyczyny choroby, wiek pacjenta, inne istniejące choroby i przeciwwskazania.

Leczenie jest z reguły prowadzone równolegle z rehabilitacją psychologiczną. Konieczne jest poprawienie skuteczności leczenia. Zadaniem psychiatry jest znalezienie kontaktu z pacjentem i zaszczepienie w nim pozytywnych myśli o wyzdrowieniu, konieczności przyjmowania leków i wczesnym powrocie do normalnego życia. Pacjent ma zapewnioną pełną anonimowość zabiegu.

Kurs rehabilitacji obejmuje również programy treningowe. Pomagają pacjentom rozwinąć inną reakcję na otaczający ich świat, uczą nowej formy zachowań życiowych. Po zakończeniu programu rehabilitacji pacjent musi utwierdzić się w poczuciu swojej równości w społeczeństwie, mieć lepszy stosunek do siebie i innych osób, które również czują się gorsze z powodu swojej psychozy oraz tych, którzy zaprzeczają swojej chorobie.

Metody fizjoterapii łagodzą napięcie emocjonalne. Promuje lepszy metabolizm, zwiększa zdolność do pracy. Są przepisywane jako dodatek do głównego zabiegu i obejmują takie zabiegi jak ćwiczenia fizjoterapeutyczne, refleksologia igłowa, elektrosen, leczenie uzdrowiskowe. W razie potrzeby przeprowadza się leczenie elektrowstrząsami, które powoduje drgawki sztuczną metodą wykorzystującą działanie prądu przemiennego. Skutecznie wpływa na określone obszary mózgu.

Terminowe leczenie w większym stopniu zwiększa otrzymanie pozytywnego wyniku i szybko normalizuje stan pacjenta.

Autor artykułu: Mochalov Pavel Alexandrovich | d. m. n. terapeuta

Edukacja: Moskiewski Instytut Medyczny. IM Sechenov, specjalność - „Medycyna ogólna” w 1991 roku, w 1993 roku „Choroby zawodowe”, w 1996 roku „Terapia”.