Zakrzep W Sercu - Przyczyny, Objawy I Leczenie

2024 Autor: Josephine Shorter | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 21:47

Zakrzep w sercu: objawy i leczenie

Skrzep krwi w sercu jest częstym powikłaniem patologii układu sercowo-naczyniowego. Statystyki wskazują, że 43% osób, które zmarły z powodu zawału mięśnia sercowego, miało zakrzep w jamie serca. Zakrzepica wewnątrzsercowa jest niebezpiecznym stanem, który może prowadzić do śmierci lub kalectwa.

W zależności od elementów składowych, zakrzepy krwi w sercu mogą mieć następujące typy:

• Biały (szary) zakrzep. Składa się z płytek krwi, które tworzą narośla w kształcie korali. Taki skrzep krwi jest suchy i kruchy. Jego ulubionym miejscem lokalizacji są płatki zastawkowe serca i przestrzeń między mięśniami beleczkowatymi.
• Czerwony skrzeplina jest reprezentowana przez dużą liczbę erytrocytów, rzadko występuje w czystej postaci w sercu, głównie tworzy się w żyłach.
• Skrzeplina mieszana składa się z erytrocytów i płytek krwi. Taki skrzep ma głowę, szyję i ogon. Ten rodzaj zakrzepów często znajduje się w jamach serca.
• Zakrzep nowotworowy, który rozwija się na tle rozprzestrzeniania się przerzutów przez nowotwory złośliwe. Skrzeplina guza rośnie w kierunku przepływu krwi iw niektórych przypadkach dociera do prawego przedsionka.
• W ostrym wrzodziejącym zapaleniu wsierdzia na płatkach zastawek serca może tworzyć się zakrzep septyczny. Taki zakrzep jest nosicielem infekcji.

Sam skrzep jest skrzepem krwi, który przyczepia się do ścian mięśnia sercowego. Ogólnie przyjmuje się, że zakrzep krwi w sercu jest patologią, która rozwija się głównie u osób starszych. W rzeczywistości 38,8% przypadków jest faktycznie diagnozowanych u kobiet i mężczyzn w wieku powyżej 70 lat. Jednak WHO wskazuje, że z każdym rokiem rośnie liczba pacjentów w wieku 35-50 lat z rozpoznaniem zakrzepicy wewnątrzsercowej. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, które mechanizmy przyczyniają się do powstawania skrzepliny w sercu, jak objawia się ta patologia i jak jej uniknąć.

Zadowolony:

• Przyczyny zakrzepów krwi w sercu
• Objawy zakrzepu krwi w sercu
• Niebezpieczeństwo powstania zakrzepów krwi w sercu
• Rozpoznanie zakrzepu krwi w sercu
• Leczenie zakrzepów krwi w sercu
• Zapobieganie zakrzepom krwi w sercu

Przyczyny zakrzepów krwi w sercu

Współczesna medycyna uważa zakrzep krwi w sercu za stan wieloczynnikowy. Oznacza to, że kilka powodów może wywołać jego pojawienie się jednocześnie.

Obejmują one:

• Założenie cewnika żylnego.
• Wrodzone wady serca, choroba niedokrwienna serca. W tym przypadku skrzepy krwi powstają najczęściej na wyrostku lewego przedsionka lub na ścianach mięśnia sercowego.
• Przełożony zawał mięśnia sercowego w 60-65% przypadków prowadzi do powstania skrzepu krwi w sercu.
• W 5-10% przypadków reumatyczna choroba serca staje się przyczyną powstania skrzepliny wewnątrzsercowej.
• Niebezpieczeństwo to zaburzenia rytmu serca z migotaniem lewego przedsionka.
• Przełożone septyczne zapalenie wsierdzia, reumatyczne zapalenie wsierdzia. W takim przypadku skrzepy krwi tworzą się na klapach zastawki aortalnej lub na klapach zastawki mitralnej.

• Obecność protezy zastawki w sercu.
• W 5% przypadków kardiomiopatie powodują tworzenie się skrzepów serca.
• Zmiany miażdżycowe w naczyniach. Ta patologia powoduje tworzenie się skrzepliny ciemieniowej w aorcie, w dużych pniach tętniczych, które rozciągają się od aorty.
• Patologiczne zmiany w ścianach mięśnia sercowego.
• Zaburzenia przepływu krwi.
• Zwiększona lepkość krwi.
• Noszenie wadliwych genów, które determinują skłonność do trombofilii.
• W 4,7% przypadków mogą tworzyć się skrzepy krwi w sercu z powodu obecności guza w organizmie.

Następujące kategorie obywateli są narażone na zwiększone tworzenie się skrzepów krwi w sercu:

• Palacze.
• Kobiety w ciąży i kobiety we wczesnym okresie poporodowym.
• Kobiety stosujące hormonalne środki antykoncepcyjne.
• Otyli ludzie.
• Osoby prowadzące siedzący tryb życia.
• Osoby nadużywające alkoholu i kawy.
• Pacjenci, którzy przeszli operację narządów jamy brzusznej.
• Pacjenci z nadciśnieniem.

Objawy zakrzepu krwi w sercu

Objawy nieruchomego skrzepliny w sercu mogą nie występować przez długi czas. W niektórych przypadkach objawia się to tachykardią i pojawieniem się duszności. W takim przypadku duszność występuje nawet wtedy, gdy osoba odpoczywa. Przez cały ten czas zakrzep pozostanie w sercu w stanie bezruchu.

Jeśli zakrzep krwi w sercu jest ruchliwy i swobodnie porusza się w jego jamie, towarzyszą temu następujące objawy:

• Palpitacje serca. Pacjenci porównują to uczucie z ruchem ciała obcego, które znajduje się wewnątrz klatki piersiowej.
• Niebieska skóra.
• Zwiększona potliwość.
• Zawroty głowy.
• Utrata przytomności lub zawroty głowy.
• Osłabienie pulsacji tętnicy promieniowej.

Zakrzepica lewego przedsionka łączy się z rozwojem zgorzeli palców i gwałtownym spadkiem ciśnienia krwi. W takim przypadku sam pacjent zaczyna się dusić.

Jeśli zakrzep krwi pęknie w prawym przedsionku, sytuacja ta prowadzi do choroby zakrzepowo-zatorowej płuc. W rezultacie osoba umiera.

Następujące objawy mogą wskazywać na obecność skrzepu krwi w sercu:

• Leczenie lekami antyarytmicznymi nie przynosi oczekiwanego efektu.
• U pacjenta występuje nadciśnienie płucne.
• Leki nie zmniejszają bólu serca.

Jednak tylko lekarz może postawić trafną diagnozę na podstawie szeregu przeprowadzonych badań.

Niebezpieczeństwo powstania zakrzepów krwi w sercu

Skrzep krwi w sercu, jeśli zostanie oderwany, może prowadzić do zawału serca, nerki, mózgu i samego serca. Istnieje również ryzyko powstania zgorzeli jelit i kończyn. Częstość występowania tych powikłań jest różna. Tak więc najczęściej obserwuje się gangrenę nóg, co zdarza się w 70-75% przypadków. Zawał mózgu z pękniętym skrzepliną serca występuje w 10% przypadków.

Jeśli oderwany skrzeplina jest dodatkowo nośnikiem flory bakteryjnej, to witaj z zawałem septycznym tych narządów, do których dochodzi. W przyszłości zawsze pociąga to za sobą szybką ropną fuzję tkanek i rozwój ropnia. W związku z tym infekcyjne zapalenie wsierdzia stanowi zagrożenie jako czynnik etiologiczny wpływający na tworzenie się skrzepliny serca.

Dalsze rokowanie powikłań zależy od wielkości skrzepliny, strefy martwicy i miejsca jej lokalizacji. Jeśli tętnica udowa zostanie zablokowana, czemu towarzyszy gangrena nogi, można uniknąć śmierci. Dobre rokowanie co do przeżycia może mieć choroba zakrzepowo-zatorowa skrzepliny serca gałęzi tętnicy nerkowej lub śledzionowej.

Nawet najmniejszy zakrzep krwi w tętnicy środkowej mózgu jest wielkim niebezpieczeństwem z punktu widzenia śmierci pacjenta.

Rozpoznanie zakrzepu krwi w sercu

Rozpoznanie zakrzepicy wewnątrzsercowej opiera się na dokładnym wywiadzie klinicznym przebiegu choroby. Jednak bez badania instrumentalnego nie można potwierdzić obecności skrzepu krwi w sercu.

Pod tym względem najbardziej pouczające są następujące techniki:

• Badanie echokardio-doppleograficzne (przezprzełykowe ECHO-KG i przezklatkowe ECHO-KG).
• Przezprzełykowy ECHO-KG, który ma prawie 100% wartość diagnostyczną.

Techniki pomocnicze, które pozwalają zasugerować obecność skrzepliny w sercu to: scyntygrafia, która pozwala określić stopień wypełnienia mięśnia sercowego krwią, ultrasonografia dopplerowska, która mierzy prędkość przepływu krwi i ciśnienie serca. Możliwe jest również wykonanie rezonansu magnetycznego, który pozwala określić obecność guza serca, stan jego tkanek, jakość jego funkcjonowania. Im szybciej zostaną zidentyfikowane współistniejące choroby sercowo-naczyniowe, tym większe prawdopodobieństwo, że życie pacjenta zostanie uratowane.

Leczenie zakrzepów krwi w sercu

Leki na receptę są wiodącym sposobem leczenia niepowikłanych zakrzepów serca. Pacjentowi przepisano leki, które pomagają rozpuszczać skrzepy krwi. Jednak w niektórych przypadkach nie można obejść się bez interwencji chirurgicznej.

Wybór metody leczenia należy do specjalisty. W dużej mierze zależy to od lokalizacji skrzepliny, nasilenia obrazu klinicznego, wyników testu. Jeśli podczas badania stwierdzono, że pacjent ma jeden lub więcej małych skrzeplin ciemieniowych, uzasadnione jest zastosowanie leczenia zachowawczego.

Sprowadza się do wykonania następujących czynności:

• Przepisywanie leków zapobiegających zwiększonemu krzepnięciu krwi. Może to być Warfaryna, Fragmin, Clexane, Heparyna.
• Dożylne podawanie leków trombolitycznych opracowanych w celu rozpuszczenia włókien fibryny tworzących skrzeplinę. Mogą to być leki takie jak: Streptokinase, Urokinase, Alteplase itp.
• Przepisywanie leków przeciwpłytkowych, które zakłócają tworzenie się skrzepów krwi. Mogą to być leki takie jak: lamifiban, kwas acetylosalicylowy, tyklopidyna itp.

Operacja zawsze wiąże się z szeregiem zagrożeń i komplikacji. Dlatego jest przepisywany pacjentom w sytuacjach zagrażających życiu. Interwencja chirurgiczna jest wskazana u pacjentów, u których zdiagnozowano skrzeplinę kulistą lub skrzeplinę na nodze, co może prowadzić do nagłej śmierci.

Skrzep krwi w sercu można usunąć w następujący sposób:

• Endoskopowa trombektomia. Wszystkie manipulacje na sercu przeprowadza się za pomocą endoskopu, który jest wkładany do uszu przedsionka.
• Bypass przeszczep serca przy użyciu sprzętu zastępującego jego pracę podczas operacji.
• Stentowanie. W takim przypadku, aby usunąć skrzeplinę, wymagane jest rozszerzenie naczyń wieńcowych za pomocą specjalnej metalowej rurki.

W okresie pooperacyjnym pacjentom przepisuje się leki przeciwpłytkowe przez długi czas, co zmniejsza ryzyko ponownego powstania zakrzepów krwi.

Zapobieganie zakrzepom krwi w sercu

Jeśli dana osoba jest narażona na ryzyko powstania skrzepliny wewnątrzsercowej, musi przestrzegać następujących zaleceń:

• Przestrzegaj diety, wyłączając pokarmy - źródła cholesterolu w diecie. Przede wszystkim są to potrawy smażone i tłuste.
• Pij co najmniej 2 litry wody dziennie, aby zapobiec wzrostowi lepkości krwi.
• Prowadź zdrowy tryb życia.
• Rzuć palenie i nadużywanie alkoholu.
• Uprawiaj sport (wykonuj poranne ćwiczenia, spędzaj więcej czasu na świeżym powietrzu, chodź na spacery itp.).

Ponieważ różne choroby układu sercowo-naczyniowego najczęściej prowadzą do powstania skrzepliny wewnątrzsercowej, należy przede wszystkim ukierunkować wysiłki, aby zapobiec ich rozwojowi. Jeśli patologie układu krążenia już istnieją, pacjent wymaga regularnej obserwacji przez lekarza i rejestracji u kardiologa.

Autor artykułu: Volkov Dmitry Sergeevich | c. m. n. chirurg, flebolog

Wykształcenie: Moskiewski Państwowy Uniwersytet Medycyny i Stomatologii (1996). W 2003 roku uzyskał dyplom Centrum Medycyny Dydaktycznej i Naukowej Administracji Prezydenta Federacji Rosyjskiej.